azap jBp 'ua uapoqjuo jjaaq aq§«H U3P u! J°H Jat'
do qoiz fiq uapmjsjfnq ajsSipjBBAAsnajqoB aufiz uba
SijjaaA eirajsjag jam suojg JBp 'jaqaz jaaz sjpz jaaAA
qj// 'puaqoBjuigS jjaz qoiz squnpuo qooj 'jbbjq ap
xaz ,/psjqoipjaA naa ]BBqjaA aqosuB/f jip jqoB qp
j najaqqojsdo jam oiooj
ufira na jaiq fi§ jpnoz usp 'sbm uajajsiS qi uaiAA.
'jbbcu Son sunqj qi sbaa jaSnaz jba 'aSnaz jsa iy//
ajqBBjs jaajqjammBf uaAaojp uap uooj uapuaqajqjJBq
do na jaqsoi iaaM jaipuo jaq uba najoo ua jjbb)8
jquqosjaA !sbm sunqj fiq aiAA 'apjauuuaq spftjui Son
SiqqnpS qoiz fiq joj 'naqqa.ii a; SaAA jsaaq apjBBjuo
jaq mo jooqosaoj uapuuq naSia jsSooq iara jsjaa
jappu aiaddsp ap jaajjBj puajjazjuo qjaAA do 'ua:q
-uup a; Saaj mooi jam inom naa 'jfqqjaA qfiqapuSooq
sjajsaara sufiz uba smquaqjora iaq jooa mo sbaa jaa.w
nap m jsinf jBp 'apjnadsaq naqjBA naa 'uapaiq mBMq
apjnq jja na pnoaS ufiz do raaq jsp 'nazaAA apuaAaj
aisjaa iaq S|B 'puapfu s}j8BA\sinq inois ua lag '§B[Sjap
-pu uap uba uaSuBAjuo iaq bu fiq jBp 'jbb8 aaara ap
uaiAA uba// 'puanods jjaBjp^q jaajj ajjBAjaq „'pjapB
-aS ana^Y uba uassuy uba i-ioos jap uBmsinq uaa jo
uaAaqiaA jappu 101 uaSiyooqioqos aufira uba nag;//
(|-uaquoqosaS uaozBjq uaa jjajs SuBjaq fiS uaiAA ui
pusmai jo 'uazaMaq Jjaaq ajsunS ajooaS jqoBMjaAUO
n suo[g jBp 'uaAOOjaS uauunq Bufiq noz uara// 'ubb
Sooip sauuaAy ajqjara (i'jBB§joop jam Sbjsubb ap jap
'uajqoB aj qfijaqosuaM jaaz susqj jaq juftqos fif)//
•naiqotqAiuO'
ai sjauoAAaq apuaquapppa aufiz jam jop jaq pjajs
-juo mo uapioo[diuo na[aSna[A auunq apjagspuBjjapBA-
jap ua piaqjBBAA jap uapSua ap jsp 'qfgaSoin qoo jaj
-qoa sbaa jaq 'uaAJaiMz uaauijjo[s ap mo s[fiMqip aip
61
18
gezag van het vasteland te weren, ook eischt de-
jeugd en onervarenheid van mijn beminden neef Jan
dringend mijn steun, om zijnentwille alleen ben ik
dan ook bereid, de opwellingen van mijn oude vriend
schap voor Graaf Eloris, die zich thans helaas! onmo
gelijk heeft gemaakt, te doen wijken voor de onver
biddelijke eischen van den plicht."
De Muze der historie die juist gereed stond, deze
treffende ontboezemingen te vereeuwigen, kon uit
ontroering over zulke verheven gevoelens haar stift
niet hanteeren en aldus bleven zij ongeschreven, tot
eeuwige schade van het nageslacht.
//Zou uw Genade thans ook hare meening willen
zeggen over deze pijnlijke zaak hernam van Borsselen
met een ernstig gebaar.
Langzaam verschoof Jan van Avennes de stukken
van het voor hem staande schaakspel hetzij alleen
of in gezelschap, spelen deed hij altijd, in zijne
vertrekken waren overal werptafelen, quaakborden en
damspelen te vinden; beschouwde hij ook nu weer
die stukken als levende wezens, welke hij verzette
en verschoof volgens de ingevingen van zijn eigen
belang?
//In zooverre ben ik het met u allen eens, dat de
Graaf van Holland onschadelijk moet worden gemaakt,
het is noodzakelijk in aller belang, enkelen moeten
vaak ondergaan om het geheel te redden," klonk het
ten laatste op den toon van een orakel.
//En vreemdelingen zullen in Holland heerschen!
Dat nooit, met lijf en leven zal ik waken voor zijn
onafhankelijkheid, tot mijn laatste ademtocht!"
Er ruischte op dit oogenblik iets langs de vensters,
misschien was het de wiekslag der wilde zwanen,
'uaSajsaq psq pjazuaABjr) nap jjaBj]oy\ jaajj uap-
uba uaopaoj joop qfijaraBujooA ajjij^ sp 'jnp qoop
'pjaaSaq pjaAv uaqjaMaq aj qfuquBig rao d[nq ufiz
]8aa jaiq JBp 'puojsjaj daajSaq sauuaAy uba ubj;
((*na8Bisa8ui mapoq
uap uajBAA pjBnpg uba uaunsjd ap [8 ua uadpq suo-
qftjqusjg noz jqoozaguBB aojJBBp jq joop 'uadaox
-a8ui uapjOAA uauunq unajs ufiz joj apsuaQ aao uba
paopvui ap noz usp 'ua§[OAdo jaora japBA ufiz puspojj
uba auiAY qoop 'usp jaquop jam jBp 'si firn jam
U3[8A uba arp ua Suiuaam ufijy// :azap appjooAAjun
'apuaizuBB puaqaozjapuo JB8J0 uap ua m88z§uBrj
<(^uajBAAaq aj puBpojj uba piaqqftiaquBqjsuo ap ma
pppira ajsaq jaq ft8 jqoB 'jjaBj[0^q jaajj 'jByy
:s|BBmSou snp apjBBqjaq fiq ua uaS"
-uurao aj uauosjad jaqfqaqqajjUBB joop qoiz rao subj[
uaa8 jS8B[aq fiq pi;q jajqoa suBqj qoQ 'puojs SaAA
uap ui jqonzqosjaaq ufiz jbaa pBjpaA qfipppiqjaAUO
ua jqooz papjooA ua§ia ufiz sjqoajs spaajs sau
-uaAy uba uBf uba uaSoo ap ui jnoj aqfigaaSjaAuo
fiq jBBp 'puojsuaSaj joMuaAa raaq uoosjad subiaa 'uad
-J9M aj jjaBj[o^\ uba uarajB ap ui qoiz usp j8ao jaara
sjaiu maq jaajq nu ua jsaaAAaS raqs aj maq pjBnpg
sbaa jaa^ (iSniuaqajsim uaa ui uaSipuia naSniuaqajaq
auooqos aufiz jb susqj uapnoz ug 'uaddiiSjuo jaaAA jam
raaq jip noz 'pnq napunq ui jjaq jaq suaa sjqoap
fiq sjb 'ua ubbjs aj apftz jaj jbbjq uaSuoC uajBAja
-uo uap pjBBAAnj sp rao psq jqoaj ajsaara jaq aip
jbbu°b ap 'suo|g uba uapfijjaAO jaq bu 'sbaa qaoj fijj
•uajaaSaj joj jqBBtuaS piaAA jqiqosaSuo uaraoqjOA qfip
-apuBjsjaA qooj UBp 'qfippaz jam ooz pjBnpg uaAAnp
uap joop ua Suiajuo SuipaoAdo ufiz joq jip ubb 'sas
-nijg aqos|a°ug uaa jam qfgaAAnq apjBBdaq pSnaf ufta
ZZ
23
deze ook zou zorgen, dat hij zijn invloed bleef behouden,,
dus antwoordde hij snel en beslist: //De aanspraken-
van Witte van Holland kunnen nooit geldig zijn,,
hij is immers uit een ongelijk huwelijk geboren."
//De Heeren van Heusden stammen van een Engel-
sche Prinses af en er zijn wel altijd vorsten geweest,
wier schitterende bekwaamheden en verheven karakter
ten laatste deden vergeten, dat zij uit geen gelijk huwe
lijk waren gesproten," klonk het schijnbaar achteloos.
Jan van Avennes werd doodsbleek. Wild flikkerde
het in zijne oogen en zijne handen beefden, doch
met bovenmenschelijke inspanning bedwong hij zich.
Voorwaar, die pijl had zijn doel getroffenVan
Borsselen had de kwetsbare plek in zijn geharnasten
borst uitnemend weten te vinden en ook te
treffen, maar al te zeer had hij den alsem geproefd
die in den bem gereikten honig was gemengd, en
in stilte zwoer hij zich duur te zullen wreken op.
den vermetele, die hem had getroffen in den eenigen
persoon, die hem ooit heilig was geweest.
In zijn gansche leven had hij nooit veel eerbied
of achting gevoeld voor de menschen en hunne drijf-
veeren. Reeds vroeg had hij hen begrepen en veracht
en geen wonder! steeds had hij naar de schaduw
zijde van ieder karakter gezocht, doch nooit getracht
de lichtzijde te ontdekken. Hij geloofde niet aan
den adel der menschelijke natuur, maar toch, ondanks
alles leefde er in zijn herinnering éen beeld door
glorieschijn omgeven, dat hij vereerde als de belicha
ming van alles wat goed en edel was, ver verheven
boven de heiligen en engelen des lichts het was-
het beeld zijns vaders.
En thans, bij de woorden van Van Borsselen,
