JÊÊÊ
:uaia}siti{j 9} U004 na^qoez do joop
qniqjaA qftppnia a441M aip apgjOA oqps a8uB[ nag;
•§30{s apno.VL ajjaj ap pusq
apmraaq 4saara ap nn 'na°Bjp ai mo jbbmz pqqnp
paai uaa '4qaBjq JBBq J9ao Liq aip jamuiBf nap ftq
'pnajsdo ui a4qBBJ jaiz ajaaqaS JBBq na 'najadsaq noz
joop paai aisjoojS 4aq Ja pBq jaq Jaazooz 'ftz jsim pp
'aip 'JBBq liq S[B sjjaz uajapuBjaA noz jam naraanjooA
nftz fiq ;ap 'B40J naa do sjb uaqnqsjB uaqosnaM na
uapaq ajsq {b 4bp apjaoAaS ftz 'ni pnjsaq qftpqazjaA
-no naa uba U004 nap Ja apuaqiaq ftz 4ubm 'najoo
ap ui uapjooM ajapaaj aip jBBq uaquoiq SuaojQ
j sauSy aAaq aSmaa naSia ufitn 'sauSy//
tli do pq ftS ijaaS j aqiAV 'Üro latl P yoopg//
•uaSoo aJBq do uassnq aiqoBz aSinaa na
napajp uaqqoj aJBq uaajjB paoA ftz 'pjooüiUB naa§
4qmiq ja 'ftqjooA iaam si SuqazjBB aqoq uftz qoo(j
„•Snjaï qaoj
jaaq 'qoo 'uBBpaS dsp uajaqua naaS ftS ;qaq Soa
'4qaJ4 Snjai n 'uaizui japan ftq ftS sjb napinp jaAna
4aq jbz puBtuaiu jbbiu 'naAaSaS uaquapuu 404 pjq naaS
n na uaijsAjaAO Sniias40jd ooz napaq n 4jaaq uajy//
najapnB uba qnjaSuo 4aq joop qnjaS 'uadtnBJ 4jn uaSaz
'natnoq4JOOA 4qoajno 4m 4qoaj usq 4100a siamaij»
d uBspaS jjaaq
suojg jbbjq snBq4 qip ftz sjb naAa 'naja44aidjaA jbz
qft[apuia n aip noojq naa 'qnpSsnaAaj Mn nap jap
-jBBMz n maapBip naa nn usp jSaaM 'pBqjaq 4saanz,
4aq ftra ftS 4Bp 'pSazaS ftS 4qaq jbbtnsiuara aojp
pnaiajsinp 4o[OAjaA ua jum pjaA ftz 4Bp 4jaoA sauSy
•sfud uaqja 404 nap
-noqaq ftq 40001 JBBq uaSfiMZ 404 4inoq 4JBq uftz ui
naSasjjaA japns japai 'unq uaAaSdo 4am JBBq ftq 4Bp
SOP
qosuam uap 4aq 4BBq 4BM na jnnp uba jjoq ooz st
naAa] 4aq 'nooz uftui 'o 'najapajaA na naja4noj jbz
jjaz n aip aiaoq naa si 4Bp 'nftz 34 paq 404 najap
-HB joop '4aop 84aoq ajsjapa ap ftS 'uaqqnjp 4qoom
piz Mn 4SBjnapinqos naa uaipm 'jep 'quapajj//
:ma[q najaqqnp 4am
'4BBjaS ajaqraos 4Bp do qqq napnaqasjOA naa 4am
apSjoAjaA ja4sajjd aS}4snja ap qoop 'SaaMz 0441 Ai
,/naSSq napuBq na nftd n; pS[OAjaA na
pSncfjaA snsq4 aip 'na40ona°sjooiaS jaMn SnissojjaA
ap JOOA napaj4sa§ naqqaq 34 uba 'jbjS 4aq uba apftz
-J3AO ap obb qoo 4jX|qaq aip aijo[S aqftjaqnB§jaAUO
ap n jjaMJaA 'snjdAQ jbbh joop 4qoaj nap nanaA84s
na nadaqas aqosaannap) ap ftq ubb boo ua4inis fim
'napftjAaq 34 jassojja^ uap uba jbjS 4aq ua najaAO
-jaq 34 puBj aSipajj 4aq tuo naua4suqQ jap uaSuiS
-od 84s4bb[ ap ubb nna4s Mn (18 qoo jaaS// 'jaoMaS
4noq 4aq do naizaSjaan psq pnaSfjMz aip 'ai4ïA\
'jjaqsSaM (iap;a|aqr) snsp-qg// aqftjoojA 4aq nao4 'ja4
-Baud azfuS uaa quads (<jnooz nftra 'buo 4am bq//
4<j 9JJ9}3 TIGSUO iq T9
9jj3a 'ajJ9A ua aa«u
;uc suo ^ja^A apaoS iq )«p
u«p a^ms U«A aaa ja; ;aaiJQ;
uapia|aq3 suo |«s pog
'uapiaqas (uapiaqas oqo.iA suo ;a«{
'AinojA ua uiq 'uapuaiJA uaAaij
'Atnoj uausqS qoo; ;jJtjp moiUQ
m
•uaqSsjA ua uijo;s iq ooo
^aqSwp 'uaqSwp suo \B8 ;aq ua
';s«ui uap uu« ;o; ;aiq uap uua
;%ua ua oaa;s si diqos asuo
SU
108
terugkeeren, zij hadden hem in hun macht, o, als-
hij hen kon ontwijken dan maar hoe zich los te
maken, op welke wijze?
Zijn vader, die rechtvaardig was geweest in spre
ken en handelen, die zoovele pogingen in het werk
had gesteld om zijn zoon te redden uit de Engelsche
macht, hij kon die woorden niet hebben gesproken,
leugen was alles waar hij ook heenzag. Vol geest
drift had bij gegloeid voor het hoogste en edelste,
geheel de aarde scheen hem toe bevolkt te zijn met
lichtgestalten thans was zij hem tot woestenij nu
hij zich vastgewoeld zag in een onverscheurbaar net,
nu hij zijn levensboot zag gestrand op klippen di&
hij had kunnen ontwijken. Niet meer door gouden
glanzen omvloeid scheen hem de hemel zijner toe
komst doch toegeschroeid, gloeiend als een koperen,
gewelf strak en onbewegelijk.
Geen zachte wind koelde hem meer de brandende
slapen, slechts het ritselen van door een plotselinge
rukwind voortgestuwde bladeren verbrak de doodsche
stilte en hunne stemmen klonken: //Word weer
uzelf! Keer terug, terug!"
HOOFDSTUK VII.
Uren waren voorbijgegaan, de nachtegalen hadden
opgehouden met zingen en de bladeren aan de boomen
trilden niet meer. De wind was gaan liggen, het was
doodstil; een doffe angstige rust lag op het gansche
109
landschap, het was of men de stilte hoorde en het
licht der maan omlaag zag glijden, het licht dat ein
delijk plaats maakte voor de zacht roode en gouden
tinten der ochtendschemering, welke het bleek gelaat
van Witte beschenen, die als een veroordeelde was
voortgevlucht en rond had gedoold, door de eenzame
velden, uren, uren lang.
Thans stond hij een oogenblik diep ademhalend
stil. Voor hem verrezen de torenspitsen en hooge wal
len eener sterke stad, Ziericsee! Doelloos ging hij,
de poorten waren reeds geopend, naar binnen en
dwaalde over de Balie het met houten palen om
ringde marktplein, langs den St. Lievensmonster
en het Grafelijk hof. Statig rees dit, met zijn voorpui
van arduin, die het blazoen van Holland torschte,
omhoog en het scheen hem. bijna, dat de roode be
baard, ook zijn wapen! dreigend den klauw
naar hem uitstrekte. Huiverend ging hij verder over
de Breede brug en naderde zoo langs de Gasthuiskerk
de haven. Hier was alles leven en beweging. Ver
scheidene schepen lagen op stroom, gereed om uitte
zeilen en vroolijk wapperden hunne bontgekleurde
wimpels van mast en stengen, terwijl het saamge-
stroomde volk een reizigersstoet omringde, die onder
plechtig gezang en begeleid door priesters en koor
knapen gereed stond zich in te schepen. Allen droegen
het kruis op den mantel en hadden den hoed met
schelpen versierdDe kruisvaarders! Witte her
innerde zich, hoe na den val van Acre en Byretua
herhaaldelijk oproepingen tot een nieuwen kruistocht,
om het Heilige land te herwinnen, door Europa had
den weerklonken. De pausen hadden hunne gezanten
alom uitgezonden, doch deze hadden wel veel schoone
«4
