sir
op ')qonjo8s8ftjq pnojopBU uaa sjb 'Suojp [oq uo>
aaz asp qtj[aj9a[iz pq quojq o)joa op ui 'jodjnd ao
pnoS jBBdo uba pao|8 noSutiA noo ui ftz aapjo))iqos
Sbjsjoaoo) uoo joop fijn 'ubb oppqog jop uoajoS
37.[us op jb)s uap|n§ jBBq pra noz op ajqBBJ pmp
•piooq ubb pOA ftq o)pz 'ufo
oi fiJA no Som joa 'joa mo uoqajq a) sjopmjq auftz
mo pnoSfiq 'soopdoq no jop 'oppiaj raoq oip paBq
op uopoiq o; puBpjoaM jopnoz opi^V apS[oa 'pfi)
uopoq ooz ui uoAajjoop uapom pap ftq oip 'uoSubS
-joao opuadjaus op joop indaSim 'soo|uo||im ug
«iPïz
aati iooa uopuiA oi )sooj) uo Suippaj si .101 q 'oSoui
noqqnjp qoo n $bm uo suo S[oa 'uapni uo}8[ opoqos
op ui pjbbmz pq SiqiqosioAUo Sou oip uoq .iooa
ppoqiooA puoiqoq uoo soom 'aopoA omu uba jop
pq pnqos 'uooz uftm 'caoq -pubjiapba pq uba
SaiSipopjOA jo) oip QBp aoAoqioA joora Sou pfup
uoo 'raopqosuora oqosasS pq ubb uoraoq jbz opooS
no; uo uoqqoip jbz uoSoz uo) oip dranq uoo 'jossoj
-ja^ mil uba Qiao jo; 'draaq uoSipoq nop 'pfup nap
-aoS uap pfup qoop 'uapoejq oqossuj omh piu jBcq
jajqo 'draBpuoSjom uoo sp uBBSfiqjooA apjBB jap
U0J0MnB[ uo 103 3{[B )Bp 'qoo) psoq *)qoj) oppA a)
aSipjBBAiqoojuo nap uoSo) jopfup aSipuoz op jbbav
uaSuiuuiAvjOAO aqosppjoM jap maoj uoppfi uaip piu
3)002" ?!r opSjOAJOA iqoBz !uopoj)s Subjjooa nop mo
Suipj[ia»)joA uo paras ozooppBi joiq ooq saj pspS
SidoquBM pp do ftq uoo) ppopiooaS pBq paoS ftq
pp 'daajSoq jopaud aSipunquaqosuora op 'uopuaq
op ui prejoS pq jopjooqoo) uftz SioqjOA uojjojprj
JpoM. uoABq oSijpA ui piu piz uftz ftq uaip
•ui 'uopzoq uoqqaq 3) uapoqos ua Subj oqospiBB ojjb;
•ua[Biprnosqi{q apS-MiiBjq apuassp
joop pjnaqosaS )piOA\ uoouba qqquoSoo uoo jooa sraos
oqjoM 'pmoq uaiaqmos uap jbbu uomraiiqdo puaSpjp
no pus aip uoaoaaz a) uouftqos uojo)bm apuos)0[q
op j3a0 uoAAnpaqos o)jbmz [ftAuo) 'pnq aqospSug-
jap naspj)fuq apiM op do uaddoq 'o)qapaq rainqos
)ara 'auutiq puojapjnq ua puasmiq uaqaiq ua ooz
oSirainpuo jap uoajoS op uasp Sooq 'iqaiq aiaquop
op sSub[ uaqjoav azfuSpooj op uaSef )ibba opp.vi uj
III A HflJ/SCMOOH
•qojuquapuBg nap 'uo)azaS pjBBd Sia.
-3)s uaa do 'jo)B[ juu jpq uaa pqjOA ua qaz uftz ui
sjnoq op uaSeqaqpM ]oa qop 'spBmSou Sooq stpiQ
<(-suBq)BS 'spi Mil jooa pnoS si joiq *pft) nop ppadoquo n
jaaS qi 'piaquoSapS aSipunS uaa do ftS )qoBM ubq//
<<(i uajapau a) jbbjS uap si qftpSorauo ftra )oq sp ug//
<((j uadajSaq 'jpz jbbjS uap ubb
uaaqs 'jb pspuaMJOOA jaqna uaaS jopuo )uamBqjod )oq
jaaS ua iqoo) mu joao )in 'puBmaiu uaSa; lira ftS
)bb)sj3a puBmaiu uaSa) n )bbj qoop 'pjiuaraBqiad
uazap raBBu uftm )in maq Suajq uo sauuapuop^ jbbu
bf) •nouuaq uojaa) jbbjS uap suaq) ftS ))nz uag//
sup
3))BAjaq ftq 'uo3[3pi)in suaa iqoora )aq 'uapuaz qftpS
-omuo ftq uoq sjBsuaip uaSp jauftz uaa ua 'do maq
ftq pin rabmq ubb)8 uoq SuipuiqiOA ui uap JBBJ£);
)om ftq )sp 'jb qoiz ftq Sboja (((j uaSaijpaq qoo
OSl
116
ook van hunne, het eerst onder den invloed der Pro-
veipaalsche zangen ontstane liederen worden gezegd.,
waarvan ook in dezen tijd de //keerlen" zich begon
nen meester te maken, die hunne forsche zangen
deden weerklinken, waar vroeger slechts de hoofsche
poëzie der ridders werd gehoord.
De meisteel wien Witte zijn opdracht gaf, had
zich van zijne medgezellen afgezonderd en was op
weg gegaan naar de Haemstede.
Op eenigen afstand van het slot reed hem een edel
man met zijn stoet te gemoet, waarin de wandelaar
denzelfden ridder herkende, die den vorigen dag door
zijn onverwachte komst in de burchtkapel blijdschap
in rouw had verkeerd. Aarzelend stak de meistreel
de hand op en toen de ridder vragend stil hield
sprak hij, zich tot hem wendend:
//Ik breng u tijding van den jonker van Haemstede,
edele Heer."
//Van wien, wat bedoelt gij?" klonk het kortaf
terug, //haast u, mijn tijd is beperkt."
//Van jonker Witte dan," hernam de man, //hij
is weggexeild naar het Heilige land met de kruis
vaarders."
Een onbeschrijfelijke uitdrukking van woede en
schrik gleed over het gelaat van den edelman.
//Wat durft gij mij verhalen," riep hij dreigend.
De man herhaalde zijne woorden.
hWie zijt gij, dat jonker Witte u deze boodschap
opdroeg, behoort gij tot het burchtgezin der Haem
stede?"
*Ik was gisteren met de andere vinders op het
kasteel, de jonker herkende mij, en droeg mij dit.
bericht aan de burchtvrouw op. Ik was hier geko-
117
men in de hoop dat hij mij aan zijn persoon zon
verbinden, want de edelman in wiens dienst ik was,,
stierf kort geleden en sinds dien tijd ben ik reizend
om een andere verbintenis te zoeken."
//Tot het gevolg van welke ridder hebt gij behoord
//Ik was meistreel bij den edelen heer de Born
van Autafort, doch de laatste maanden sleet ik in
Kamerijk, waar ik mij in de school der ijraudem
deed onderrichten in hunne nieuwe liederen."
Onderzoekend zag van Borsselen den zanger aan
en het scheen hem, dat dit beenige gelaat met zijn
bruine kleur en sluwe oogen hem niet geheel vreemd
was. //Waar kan ik hem gezien hebben?" prevelde
hij voor zich heen, maar zijne gedachten gingen niet
terug naar dien somberen avond in het vervallen
jachthuis bij Valenciennes en Gillis had thans zorg
vuldig zijne gele gelaatskleur in bruin veranderd en
zijn haar afgeknipt, dus geen herkenning volgde.
//Het is het gelaat van iemand die bruikbaar is.
in menig geval," vervolgde hij bij zich zeiven, en
zulk een persoon, daarbij een vreemdeling, kwam
hem zeer gewenscht voor.
//Wilt gij in mijn dienst treden, daar gij toch vrij
zijt?" klonk het overluid.
//Het vervult mijne stoutste wenschen, Heerï
Reeds lang was het mijn begeerte een ridder zoo
beroemd als uw Edelheid te dienen."
„Welaan, voeg u dan bij mijn stoet, en geef mij
het schrijven van den jonker van Holland, ik zelf
zal het der vrouwe van Haemstede ter hand stellen."
Gillis gehoorzaamde en zijn nieuwe meester wend
de oogenschijnlijk kalm den teugel en keerde naar
de Haemstede terug.
