paq us a pjooq ubb jb8 japaom nfiz jooa afjaijq
gup 'fim fiq uaop pq flaoip fiq 'puBqojj uba jaq
-uof nap uba paajq pq 'at pq 'pqfi[ pjj"
■pnaqqnjp pjsq josq ubb pqos JBBq '2ajf
pz <('OTBMq jaiq fiq uaop suud ap flaojp pq"
•aauj
S!U!9 2aojA <<(i jBBp fig pqaq pbm 'sjaAinp spy"
qasjnnpjoqpnog apina[q
-J8A japAA88Z pq joop 'pq J8A0 puazoqjaq qaaips
ua uapBjagjapqoB puq fiq pp 'Sap nap jooa pBBM
-ag uajaaMUg pq appeq fiz 'pm apqoBj 8aj\[ jbbj\[
,/jaaM qos{
ua uauBjp aip a\ub8 nu Soojp 'moq 'pqipsaq uaddop
uajaApz pm japjog uaa ua uasag n qi pz jjbmz
pjamraapS uba poajq uaa qog 'uapuB[d ap ui uaraaopq
rao uaqqaq atpuinp uaa pjnz fig ua uapmjSBjg pm
uarasj ua jpp uapau Mnaiu uaa pm sjapunug ifuuap
uba pp sp toom U3A8 uaMtioq uap[ afsinq uaa uu
uauunq fiyy si fiqjooA apaorajB azuo p pp 'uaAaSag
pnog paAooz suo yaaq fiq 'ai2" -japaorapoojg ap laz
„/ftp saaAA ua puiq uaiajqos pm do qoop pnojp
•raSAvq sinqp fiz uaop qfqapqoopspjBq gaj^ dau (t'siaj
-do jjaz qi b8 praoqgnjap mub2 paiu suud ap spy//
•uaaMpjaA Sum
nap uba guiraraojq uaa fiq fiq pop '8ob[ paq '2ub[
Pu maq 8bz fiz ua aop puapaojg JBBq apjiUAA fijj
<(j gipaods paq 'paq 'flnjap 'flnjap moq 'O" :puaiajqos
dau ua japqoa fiz puop flaMsnuq uap fiq spnig
•uauaMpjBA 8BM jap
-paj ufiz qoop 'gap^ jbbu rao porauaa gou 2bz fijj
•iaz jbmjbba qfijapuaiJA
'appiajaflaq afpump JBBq ui pop puaqusp ua puaflmq
maq aip muoja apno ap ua apqiai puaq ap piaqosjB
881
qop JBBq fiq jfiMjap 'piooMpuB uap puaspaqos fiq pg
<('qaq uapuoAag pops uapnog uftra qi Mnufl ooi«
•apqBBin gipjBBASiaj qoiz psg unq uaop 'gap^ apqius
(1(j8and aflipqoBin 'fliuap gipaods nu fig pmoq ug*
"ppiqui psep ufiz pM puapgjaA piaqflipqoiz
-jooa ajp 'appBqjaA ua afpsiq majq uaa maq sqpig
pS puog apjoopq pq uba pqoizpinjooA pq uj
"fiqjooA uappusq pop pfip
ap si uup ua ueqqajpjaA gup uajapai usq uup jaq
-uof paAi fig 'gaouag qjaps nu fim paoAafl qj -puop
-jap og 3ji ua pom uaop qi pbm unp fim gag*
„•pain fiq 'uaa^*
^appjooAvpuB siqiQ uaop apjBBqmapB pqoqiav japjooq
-aop ufiz jo sbm paq ua gsujA aip quopq soojraapy
,,i UBjd pip UBA fiq paa^A
..IWBJIOAi
jaajj fiq pajpsiam uaq 3ji 'punjaag ui qoiuquapiiBg
uap jbbu jaaM qi og 'uaq pjapsjaq qi sjb 'uaapq#
1<(j uaMuogauajj uba
jBBjg uap uba guipnoqjoq ap pop fig pjooqaq 'uapuiA
.japBj n qi UBq jbbm jBBra 'uaqosia pain qi jbz jaara
'uaq uapajAap qi aam jbbm pgazag spaaj n qaq qj*
■qfippuia fiq eppmsps 1(<psuiM ap jbbj\t#
•uappazjaA ap appqasjp
ejaagjaA ap qoiz fiq uagapjBBM uapuajaopin maq jbao
pqoBra uaa uagoo agipsuja suaiM 'guippmaaJA nap
UBB J8A0 soojuapiM puagBMSUBq apspBBJ ufiz 'qoiz
pS ua napnoqaq ap qoiz jooa moB apjoopq jap pap
apspoojg paq apsuirauap 'gidoquBM fiq poopaq pqonz
-qaq ufiz joop pgippMJOAO 'uapqosjaaqaq paqag maq
aip uauuBjd eufiz ui pppsagjnapp 'pjBMjaA ug
j uappaj ap
qoiz jooa pnog apjoopq paq uba appapag uaa apsuim
S8I
136
Jonker Jan sidderde zoo vaak zijn blik op die
■wanstaltig gevormde dieren met hunne vurige oogen
viel, zenuwachtig vertrok dan zijn gelaat, dat hij
angstig met de handen bedekte.
Niemand sloeg hier ooit meer acht op. Men was
gewend hem te zien beven bij het minste geritsel,
angstig te zien verbleeken bij ieder geluid, zijn ge
laat droeg al de kenteekenen van den rampzaligen
door vervolgingswaanzin gemartelden zenuwlijder, die
vlucht bij elk windgesuis, spoken ziet op klaarlichten
dag en duizend dooden sterft in het donker. Sluw
heid en helsche berekening hadden in zijn halve bal
lingschap alles gedaan om die kwaal bij hem te
ontwikkelen en hem naar lichaam en geest te knak
ken. Nooit was in zijne angstige kinderdroomen een
zachte hand op zijn bonzend voorhoofd gelegd, nooit
had de liefelijke stem van een moeder hem gesust en
tot kalmte gebracht, altijd was zijn angst voedsel
geschonken, zijn lijden verzwaard en thans had het
bericht van den vreeselijken dood zijns vaders hem
den genadeslag gegeven.
Sinds hem die treurmare ter oore kwam, gilde
hij vaak als men hem alleen liet en klemde zich
-dikwijls plotseling in doodsangst vast aan een der
leden van zijn gevolg, zijne bewakers zonder dat
hij dit begreep, en de werktuigen van den sluwen
vorst die zijn lichaam had verwoest en zijn geest
gekrenkt.
//Waar blijft Willem toch zoo lang," fluisterde hij
thans klagend, //hij zou terstond terugkomen, en nu,
de kaars die hij opstak voor hij heenging, is reeds
half opgebrand, waar blijft hij toch? Hij moet mijn
■zetel omkeeren, de oogen van dat beest op het be-
129
dat er thans velen naar Engeland waren gevlucht
die deel aan den moord hadden.
//Zonder twijfel behoorde hij ook tot de samen
zweerders, daarom verbergt hij zich hier," mompelde
hij voor zich heen.
//Welnu, hoe staan de zaken?" vroeg de andere
nogmaals.
//Slecht, heel slecht, alles is in opstand, staat in
vuur en vlam. De Vlamingen hebben een inval op
Walcheren gedaan en Middelburch belegerd, de Hol-
landsche boeren en huislieden wreken den dood van
den Graaf door de sloten der edelen onder den voet
te halen en dezen zelf, als zij hen in handen kunnen
krijgen op het rad te leggen of te onthoofden. Gerard
van Velzen hebben zij bovendien nog eerst in een
vat met spijkers door Leiden gerold. Eindelijk hebben
sommige steden en edelen den Graaf van Hene
gouwen te hulp geroepen, hij kwam, liet heirvaart
beschrijven en herstelde eenigszins de orde. Dord
recht wilde hem tot voogd over Jonker Jan zien be
noemd, maar de edelen verzetten zich hiertegen, want
hij hield hen in strenge tucht en thans gevoelden
zij pas de vuist van den heerscher. Verscheidene
edelen zijn nu bezig een vloot uitterusten, waarmee
zij het kind van Holland willen af halen uit Engeland."
//Welke edelen zijn daarbij?"
//Ik weet het niet, de Brederodes, de Egmonden,
de. ja, zoowat al de aanzienlijksten uit Holland."
//En uit Zeeland niet?"
//Neen, ja, ik weet het niet goed, ik ging al op
reis voor zij uitzeilden, maar toch Heer Renesse is
er bij."
//De Heer van den Sandenburch niet?"
