5bb[ 'pmj[[opj m s[B nauoo^J9A uirauaAa ftra qi UBq-
J8JH dJ9A° agipiooAiuaSaj }8i( jooa ftra qjfqq VsM."
<((iq9oma8aq uaiBAaS adnata
'apmasjA nap jbbu iaaAA su8q5 ft8 qjiAi 'qoy qpjOAA
pjnqos naa8 SuipiMp jbim ftz SiqqniaS 'na[[B uajBAvp-
flAV 'SniiadmojjaAO uaa q[nz ftq uaqaMzaq uftz uapnoz
aAvn ap nep uainqsa xaqiaqg -sraqq qaq qaaSjaA"
„•uaquaqas qsni
ïioou qooq jaMuaAa ftra jbz uapapiaA qaq ubb aqqaBp
-a8 ap 'uagcjp a; 8aoua8 paaj qjaaq ftq 'uaAaS Sjoz
naa8 japaoiq uaqqsMz uftra jez qi 'uaiaaqSniaq pain
ja 'pjaqsiaq si paoSiooA apio ap qoq 'qi jbz cuoibbq//
„■quooqiaA sqqoajs n fi8 sbjooz 'aaqqBAaqdo n iooa
snadsM ap piaiaq pucjiojj jaaqaS Buftq si qooq ujj//
(('q8i{iaq uapppira ap jam
-rain jaop qaq qap 'nn qaaM qi 'piaapS qaaA ftra qjaaq
naquapBH qaq '[lAvquauftm mo uaiz uapiM mtqA na
antiA ui pnapojj raam qi noz pjaiaM jaq sqaiu mo"
„•draaq uapaj nap ui uBBciapuo
jjaz jBBtn 'najqaqiaA nauunq uaftqiBd ap naAoq 5100a
qoiz |bz ftq 'qjoA aqospuBqojj aiaoqs qaq jooa jbbiq
naaS si puiq aqqBMZ qBp 'aqqiyVi 'qoB 'uaraauui uaiz
napjiAl S5BB{d uftz n uajapa ap qsp 'aaqftqiq a; saiz.
-sSinaa qooq qaq si 'uaizaS qaq UBf xaquop qi n^j#
qaop aqsSqiaq qaq
jooa uappnaq na uaqxaM 505 paaiaS 'paoin uaqqaa qoA
qfqiauui qaiz ftq appoAaS Sou 'napoop aq piz uftz
5saaA\a8 aqqonra fiq 5am sbm qaop 'qqaajqiaA qBBqaS uftz
psq qqonpaqiaq aqfqasaaiA ag -qqoBiq apuaSuaiqpaq
aMnaiu uaa 505 napiOAi ftz noz miOA uba puaiapusiaA
qaop 'uaAapiooA uaAftqq inaq ui ibaoibbp qiBtns ap
noz ua 8uipiaisitujpz aA0i8 [oa am aiaqmos aip use.
uaquap8iiiaq SuuaAinq xapuoz 5100a ftq uoq
891
95 5bm saaa pAi 531] uipniaS uftz ua niaq uaqassn5
SuimmaisuaaaaAO ap 'aaddij ap do qaiz 5aaq p.iBnpg
„•qao; nu SaAv nap 538AA
ftq 'uapq uatuoq 58A1 pAA aaSioin usq '5BB8 SuspuBA
aip 5UBAV 'uainai} 5jnz poop uioiBBp nap n ft8 5Bp
'ua uapjsaS napioM pz uiSniuoq ap '5qaiu aiaqiaip
uftui uaSiocu 5Bp 'si Susq Suipnoqjoq ap 5*p 'quap
qj qpiOM p8ioza8 uaq iooa pao8 ooz ibbaa uazpj
-ad 5m uadoojSaAV uauaSuBAaS ap sp uba ia 5moq 5Bp
'uajqaizaS aiqnipaq unp s^aiu 5aiz uaot 'laMojj nap
ui snuiaio SaspuBA si 5aq 'jpqsxoz uftui ftq# 'qqq
-uaSoo apjpz^aq do xenjoq ap 'jfuuqof pz ,,'jaaj^"
•appoAaS qasnacu lapua uaa qaiz ftq piaqSipiooMuaSap
iaiA\ ui ua jqaizaS a5siaa 5aq ftq pAinoijiaA pnq ftq
aip 'apoiapoig; uba uappa uap ua assaua-g uba UBf
uaqftiiappu uap uba pun8a8 uaqqaq noz dsqospza8
5aq maq ibbui 'piaAapSiaAo uaqqaq noz jauaq ua
SuiiaABjj ubb 'ftq appoAaS 5Bp '5100U uiaq aip 'japBA
uapjooniiaA uftz mo uauBi5 a5aaq apuaaM ua qunq
-5sni uftz uba suassnq ap ui psp8 uftz jbeiq a8uof
ap SioqiaA 'ppqSpqaajd apuBBjsuBB ap jooa uauaip
uauunq noz 95saq ;aq 5BA1 apjnaq ua ajsBd ua ap
-pBq uftjqas ua 5Siq 5m ajapus jaq bu pBBAia8}qoBid
auaa ;aq JBBuaip apno ap ifiMia; ug Suiuoq ap
sp uftz noz 8u9i5saS ua qftpsaaiA uaAa UBuqapa aqos
-Ainaag; aip 5Bp 'ua uaA00J5U0 a; dBBjs uap maq 5901
ubb8 noz 5JOOA jaiiag 5Bp 'pjoojjuo sbm pao8 jooa
piaqftjA ajp 'a}5qoaq p8az uftz ftq ubbjbbm '}uamBq
-jad 5aq loop maq 5Bp 'duSaq 8bba uaa p«q ftjj
•8nja5 uaqqaj5iaA auftz jbbu
appquBM ua uaqojsaSaoj pja* maq aip 'punq aSuajja
ap Sipaiqjaa 'a55snq 'spsraSou 8ooq UBf jaqaop
091
156
ondercipier gegeeseld en met zweepslagen uit den-
Tower gejaagd en nog scheen de vorstelijke toorn niet
bedaard, want de lord van den Tower werd ten eeuwigen
dagen uit zijne oogen verbannen en zijne goederen
verbeurd verklaard, met de aanmerking, dat hij zeer
genadig werd behandeld en hem eigenlijk de plaats
toekwam van den ontsnapten gevangene.
Welke gevangene is toch ontvlucht?" vroeg men.
fluisterend.
Niemand wist het, eenige spraken eindelijk van een
koopman, maar die veronderstelling werd ongeloovig-
afgewezen, wie zou daarom zooveel spels maken, men
had hoogklinkenden namen verwacht en besloot ten
slotte niet meer te vorschen, naar wat de koning
met den sluier der geheimhouding bedekt scheen te
willen zien.
Intusschen ging deze buiten zichzelven van drift in-
zijn kamer op en neer.
//Dat doet al mijne plannen mislukken! Hij ont
snapt! Als van zelf spreekt naar Holland, dat ter
stond de wapens voor hem op zal vatten. En, nog
altijd geen tijding van van Eorsselen, dus het is hem
nog niet gelukt, Avennes te verdrijven en vóór dien
tijd is het gevaarlijk het kind van Holland vrij te-
laten, want dan komt hij onder de heerschappij van
den Henegouwer. Toch moet er nu een besluit ge
nomen worden, het moet. Er moet terstond een bode
naar Wolfaert met last den graaf op te vangen als-
hij langs de kust zeilt, verder moeten de gezanten
hier komen en als alles bepaald is zal ik Jonker Jan
laten weten wat hem te doen staat."
De Hollandsche edelen werden binnengeleid en-
ontvingen tot hun verbazing het bericht, dat het hu-
157
welijk van den Graaf met princes Elisabeth den vol
genden dag zou worden voltrokken, waarna het hun
vrij zou staan met hun landsheer te vertrekken, mits
zij goedkeurden, dat de lords Ferrer en Havering
dezen als raden vergezelden.
De edelen aarzelden, beide lords stonden bekend
als handlangers van Eduard, maar zij hadden reed»
zoo lang tevergeefs aangedrongen op de thuisreis van
hun jongen Graaf, dat zij soms wanhoopten aan het
welslagen van hun tocht.
Dus drukte, na kort beraad, de Heer van Brede-
rode bij monde van allen, in een sierlijke rede, de
instemming van het gezantschap uit met de konink
lijke beschikking en werden zij kort daarop met een
genadige handbeweging ontslagen, waarna Eduard zich
tot een edelman wendde, die in waardige houding neven»
zijn, met den koningskroon gedekten zetel stond.
Lord Hereford, wij wenschten den Graaf van
Holland te zien, verzoek zijn Genade voor eenige
oogenblikken hier te komen, en gij, graaf van Nor
folk, geleidt den Graaf naar ons vertrek."
De Lords bogen en verwijderden zich,eenige oogen
blikken later werden de vleugeldeuren opengeslagen,
de wacht bewees de krijgseer, en leunend op den
graaf van Norfolk, trad de jonge Graaf binnen. Hij
wankelde meer dan hij ging, zijn houding was gebo
gen en het elfenrood laken van zijn, met gouden
bloemen geborduurde bliant, stak schril af bij zijn
doodsbleek gelaat. Altijd sidderde hij van angst wan
neer hij bij den koning werd geroepen, heden wa»
dit nog meer het geval dan gewoonlijk, nu hij zich
afgemat voelde naar ziel en lichaam.
Vermoeid van het gewoel om zich heen had hij
