epojS 10co p[riAj3A spaais na puagBAcaoiB ufiz uai
-saag apojg 'jbbaa si i( jbeui 'ua)B[iaAo uaqagsBjoqos
ap ubb [8M qooj lig ipuoq uq -agosojg ap pui ppiq
Sizaq p qoo n fig iep 'piu isim qt 'pBBpjapup/
(('[nAjaA napnoqiaA usBjBtjp napoijd ap qoo qi pp
'uaqosia 'iizaq Mnfpq 8[b qi aip 'uajqoaj ap pinp
<t"ra[BoBn naqoq naa qjnz pui uapjooM naaS qiniqaS
'pnB[{ojj-piii2treA AAnfjsq jaag uaAjazn 101 rao^q//
•assauag ap
-pjooMps (('pgaajdaS ipioM pBBpsini aiM ubb 'paai
-pjoQ uba fuaSjnq jap poaj pq jooa susqi sjb uaAa
naiqnjpjaA gipjnqosno jooa namoqdo qi pz nnq qi
jbbaa qoop 'piu J9A ooz iqpj uijb nfim '8BBpjj/.
•Sniai pnapftns pq qnojq
(<(;na°[0A a; bh „pog na[jaaq jap* 8ipjooMua8ai n
pq pnQ -uiBujaA sgusjao qi jbbu 'ppqsqpA S|B qoo
JBBtn 'tuBBjq na saajA japnoz jappij sp sjqoajs pin
'jufiqos pq jbbh naSuuapjOA apnazeqjaA iqBBtu firj"
•giyaq fiq pz ,/itnaan
-do naoqospaBq nap napjaapjoojaA Boopppqoa jooa.
aip jaa uba ubui japai usa iqoaj pq uajao qp/
•uaAjaz qoiz uagnq assanag iqosjq map apnoqsft aQ
<<(Jua§aqapuBq
aufiui uba gippqos guipjooAApsjaA uiaq qi uaq pfg
uaqpAA papas ua uadaoj a) jb naSizaMUBB jap naman
ap uaiqoB ai pfiqos iqoqd ufiz pq fiq pp 'puxaou
-aq pajaq pi assauag uba uap si jaauuBAA spnjs"
tappjooMjuB poq fiq |fiA\jaj 'uaaq uagtzaMUse
apjaAO paa|§ panjpM jaag uba qqq aqospij ag
•pjBBpaq assauag uba nap gaojA ,/uanCiqosiaA aj uap
-pira suo ui ppq apojapajg uba jaag nap fi8 iqoai
qjaAA pui 'uapM 'fig s]B uaAa 'puBqog uba jbb.iq,
uap uba uapBj 'fiAA na8ora 'uajassjog uba jaag"
691
ifrejq uba ppoq apuojq pq uaAoq uaiaojA ai uaui
-BS uauaqos uajp aqpAi ua uapajgp sjaponjuoojq ap
-pgjaA ap uba aip 'uautoojppoq apaajq ap pin sub {8
ui uajaAfipaM piu qoo fiz uapuoq pj qaauoo) puaja;
-liqos uaa uaSaz uapannjS qojiiquapuBg nap uba |bbz ai
-oojg ap ui Japq nam agiuaa aip 'uajjap uapnoS aQ
juaguBAaS ua uaagB fiq sbav BUJBBp ((jpqosa§
-uinzBq apSuof pq p) aSdAApsufini pq japuoMag//
:g0O|Siqoip jnap-
ap uajassjog uba aatujBBM do uapjooAA ap Sou Suia
ua qosuaAA uaip ubb jooqaS jbS iqoajqsiqQ jaapj
■apuBBo uaaq tuaq japoé
'ajapuBap iaz ,,'uaiz pq gnz (18 ua oio n jaa^
•pjapnoAsjaA uiapjasspi Sboja <i(j japuaA aau si jbb^\
•siuaSuBAaS uaa iqBBtnjOA 'pgpotq (buis uaa apjau
pq ui ua uajiuu apuqq aup pui afqoq uiajq uaa
ui uauiBMq tjz qqoajqsiqQ maq apSpA SqjiAiaQ
ibbjj jaaz
si ijp ua 'puriq aAmaiu aip ijapuoMaq fiS 'pa» qt
'naqBUi pij JBBp qi pp 'cubbj apjapjiqosaS pq 'pbbu
-jaiq jauiBquajoj ap ui uaAa suaa qaoj unp 812"
,,-ao} pin pq pBj pfg ufiui 'qusp qaH«
1(^uaquijp fiui pcu ufiM jaqaq uaag pjaa [18
(/jooa spaaj si Jarldajq ufiui 'iqoajuo uagjout
uapaq n paap qi 'pmoquaqossni mti jooa quBp Smui
sjBBmgou j puaiJA apno ufiui snp ]8a\jbba 'uapjBBAUvu
puoisiaj aip jiai qj -siajsinqi ap do qtqa8 qfipiJBq
qoo fitn ajqosaaM aip 'inaq (iq sbaa aesauag 'uaa^j*
•apuaqosjaaqaq qfipgotn
pao8 ooz qoiz 'fiq SaoJA ,i(;naa[|B jbbjq ap sb
•UBsSaS pjooq pq joop uapaq maq sbaa [BAaS aqos;
-ubS pjj j Sou pp qoo 'appppo uajassjog ub^
9il
172
173
»Ik zal uw last niet volbrengen," was het koel»
antwoord.
„Bij St. Jacob, Renesse gij zult gaan of het kost
u het hoofd!"
//Bij St. Joris, van Borsselen ik zal evenmin gaan*
als het mij het hoofd zal kosten, ik zeg u vaarwel, ik
ga naar den Graaf," zei Renesse opstaande.
//Wacht, wij gaan met u," riepen verscheidene stem
men.
«Eén man es maer een man allene.
Hine hebbe vrient, aine macht is clene,"
citeerde de Heer van Egmont, terwijl hij Renesse
onder den arm nam en een spottende buiging voor
den voogd van Holland maakte.
Deze zag hen stom van verbazing na.
HOOFDSTUK XI.
Heer Wolfaert van Borsselen van den Sandenburch,
Heer van Veere, Cleverskercke en Sanddijke bevond
zich na de zoo plotseling afgebroken, eigenlijk niet
aangevangen, raadszitting alleen in zijn bijzonder ver
trek en te oordeelen naar de uitdrukking van zijn ge
laat, in geen bijzonder aangename stemming.
Thans bij den rebelschen geest van het volk, nog den
openlijken tegenstand der edelen, dien hij waande reeds
geheel in zijn macht te hebben! Het ontbrak er nog
maar aan, dat ook de Graaf een anderen voogd voor
Holland verkoor!
Maar dan zou hij al zijn invloed aanwenden, hi|
zou de EDgelschen, hij zou Avennes in het land roepen,
alles liever dan, dat Renesse
Eensklaps viel het hem in, dat hij geheel op zich
zelf was aangewezen, de vroegere vriendschap met de
buitenlandsche hoven was in bittere vijandschap ver
keerd, toen de vorsten die door zijn toedoen hoopten
te heerschen hun misrekening ontdekten. Uit een met
koper beslag versierd kistje naast hem, nam hij een
perkament, nogmaals moest hij ze lezen, die woor
den, welke hem de hoogste macht in den lande ver
leenden.
„Wi Jan, Grave van Hollant, van Zeelant ende He-
re van Vrieslant, maken cont allen denghenen die de-
sen brief sullen of horen lesen, dat wij hebben ghelovet
Heren Wolferde van Borsele, onsen getrouwen man,
by onser kerstelicker trouwen ende bi onsen eed, dat
wi doen sullen ende werken sullen in allen sticken bi
Heren Wolferde raden ende bovenal doen, dat hi ons-
raed. Die woorden, die eed van den kinderlij
ken graaf, hadden hem almachtig gemaakt, moest dan
nu alles eindigen en vluchtig zijn geweest, als een
droom? De volgende regels die de plichten behelsden,
welke hij daartegenover had te vervullen, sloeg hij
over, hij had slechts rechten begeerd, maar op de laat
ste woorden van het geschrift bleef nogmaals zijn blik
rusten: «bi sal die ghene van ons weren, die onsen
lieven Here onsen vader jammerlike vermoort hebben,
ende hi niet en willen raden, dat si versoenen jegena
ons die ghene, die waren an den velde, daer hi gevan
gben was iof gedoot"
Het perkament ontzonk hem. Dacht hij aan wat nog
zoo kort geleden had plaats gegrepen, toen ook zijn
ijzeren wil schipbreuk leed op den tegenstand van den
