(('ui nptspssfi apuajjajjaq qosia
nfiz jqajj JBBjq ap 'piajaS yaaq jsmoqjm ajqosuaMaS
ap joj aip 'jsaaMag paojAUi mi\ jaq si ppjlmpSuQ"
•pnaaraaSpM fiq uoSaq „'uapssjog; uba jaajj «nag
-mjaq at quap ufira n qi qasaaM ogaaaq qi joo^"
•uauuiq uiajspssp j uba tqoajqsiqg
psjj Suiminajsaoj ufiz do na jdojqaS map ap ubb
piaM JBBp 'qaJiiaA pq fiq JBCU naddajs ajoojS jajq;
•poop nap attqoBAA assana^J uba nap J uapjOM auftz ap
noz 'jqoojsjjsq uaSiuuizquBjq Bufiq tain apuimaq fiq
aip 'fiBjq pfji(B jooa jsqsaq pq sbm ubq -uauuiM
at aip paq tqonjpg sjaagjaA fiq jfiMjaj 'naiooq
-aq niaq 'ayoog £ibj\[ uba apjaij ap susqj noz 'nn
uj[ -gam nap ui maq assana-jj puojs [Biqao na pfiyy
■jaunum joj jooqosiaA jBBjaS nfiz uba suojq jopj
•naiz
-ag p8q jauq uba jioou fiq s;b 'qijq uaa jam Sszdo
maq to; aip 'ayoog jCisjq hbb 'dpiq japsz nap ui
MnojAquofjoq apuojq 'anooqos uaa aip 'assauay uba
nBf nan 'nagnBq naqBpaS aaMj ubb juua pnaiapaA
tam nazajq uaqqqq anfiz 'napjBüd apraoojag ibbjj
apdo qaon 'uapBMaSjappij jap ]araaMa8jnajq qfqoojA
jaq do jam ayaj 'jjaBjjo^ JBBjq 'pop apuajayiqos
uaa paqaS 'sagsd na sjappu 'uaMnojAquof 'uiabjq
ap 'Jbbjq ap 'uapfu at jm rao poa-iaS sbm joq tajj
•jajsuaA taq ubb
pBJt fiq 'joop maq tot Suojp qoapg qfqoojA 'jaddajj
-agnapaBBd quojqjaaM jBBp pnotsiat noz fijj
•nainjdo maq nagat uaiapun ap na uajjaz apjmp
siBMp jooa nap naAoqnajBBp gon maq aip 'jjnaq ap
ubb assauatJ sbm nu 'tqnjag napaq maq jaq sbm nats
-jaa nap tajq -pjapfiMjaA uajsaotu fiz 'napjOM qfqjBBA
-ag uapuoq fiz 'jbbjq nap uba uaMnojjjaA taq uajouaS
9£l
uaSuicuBjA ap 'jaaM jqopg taq tam gojioo ap jSiaip
snnqt 'uajuf ajaqaojj atstBBj jap uajsaj ap joop jndaSfyn
nfiz napiaq napats ap na qjOA jajj -uaqqajjui naop at
gnitlBqos aMnaiu jap nagaq taq joj |8Aaq taq jbbjq
nap uio uaop qi jbz 'usq qi tBM na nagat Ja nanitnats
naye fiM 'uassysaq at uuaiq tqOBm naag tqaq hf)"
■qasaaq fiq laz „'gup nap
uba apjo ap tot J8A0 snsqt fiM ubb8 'gnittaqos qBBj
-aq jqoajpjo<j -qaq pgazag qi s|b snp tjfliq laH*
•yup nBA
JIM pjaM uapssjog ub^ uadtUBqas pqoiy uba ubj- laz
(('tqoozdo maq siunaq apaog uaa smos jagaojA oijbbm
afnnjd apjjazap ni 'uaraoqag uftz gap nap jooa qinnom
sjBja taom fiq 'pjooqag uba qoo qi qaq JBBp 'Bp"
{/st naizag jaaM
qoo nagsp jazap ja 'soa apno aip 'sannaAy uba ubj
tap *sj[az t§az napj 'jbbjq nap uba gazag taq nagat
uauiBS fiz tnads pfiqy •uajaAapin fitu sjagjnq aguaoj
-do ajaq ua ua[Btaq fiz jbz pgajagdo qaq jssq qi aip
'guitjBqas a(j "tuaipjaA fiz s|aooz ubb8 jbz apuojg at
ua jazjaA qosia naqfqpq uaqja uagat qoiz 'tuopqlu ua
tJBBAjaM jaaq do puaunats 'aip pets aguaojdo uaa si
tqoajpjoQ qosia uftui fiq jfijq qi '[Bsqjaq qt ua// 'jauoq
fiq laz ,/uaqsz aqostqoajpjopj ap jbao uaqaads fi^//
•jaqajds nap do qijq uagiyig uaa gaojs uapssjog ua^
•gooip
tuomgg laz <('uapjaz jpaaqos sa| apaog uaa :uaqft||iq at
si tip 'nu f pfitjapui |ai[BtnBQ fiq snjnBj -ig sjb ubab 'jaau
uataOA anfiz ubb tqaspuBB agqiaq ui n taz ua Mnpsqas
nfiz sjb pjajfiMtagno assaua^j uba usp fig jgjoA ubq«
^•uaminjui n jooa |aots
-jaa| uaa anjBBg Si|jaq* pfit uba g[0AJ8A ui JBBp pz
nam 'auuoqjog ap jbbu qi guig stBBid Mn uj -uaguip
Oil
174
171
anders zoo lijdzamen jongen Graaf, die reeds sidder-
de bij zijne bevelende stem P
Reeds meermalen bad Guy van Vlaanderen, die zulk
een groot aandeel had op den moord van Floris, getracht
aich met zijn kleinzoon te verzoenen. Deze ecbter had
beslist geweigerd, ofschoon zijn voogd verklaarde, dat
door zijn houding de vrede gevaar liep
Toen was onverwacht althans voor Graaf Jan
Robert van Béthune, de oudste zoon van Guy aan
het hof verschenen met plechtige eeden bezwerend, dat
hij en zijn huis onschuldig waren aan den vreeselijken
aanslag.
Met neergeslagen oogen en vertrokken gelaat had
de jonge Graaf hem te midden der volle hofzaal aan
gehoord, en het had allen toegeschenen, dat zijn ge
stalte rees, toen hij eindelijk op de fluisterende aan
maning van zijn voogd antwoordde met een stem vol
verkropte afkeer en verontwaardiging:
'Gij zegt het en ik ben gedwongen u aan te hoo
ien, laat het dan vrede zijn tusschen onze landen,"
waarna hij zich met een trotsche beweging, het fiere
huis waaruit hij stamde waardig, afwendde, zonder de
oogen tot zijn oom te hebben opgeslagen.
'De leeuwenwelp bewijst zijn afkomst, ik moet hem
den teugel nog strakker houden. Indien hij iemand
bezat, die hij volkomen vertrouwde en die hem wist
te winnen, was het met mijn invloed gedaan," dacht
van Borsselen, terwijl hij met inwendige woede zag,
hoe de hofstoet vol leedvermaak, bij het mislukken
van zijn plan glimlachte, en de oogen der jonge Gra
vin schitterden van voldoening. Robert van Béthune
was even plotseling weer afgereisd als hij gekomen
was en Wolfaert dacht na. Brederode en Renesse, zij
zijn, als altijd gereed tot een inval, moet gij bij de buiten-
landsche vijanden ook nog binnenlandsche verwekken
//Wordt gij bang met het klimmen der jaren, heer
baljuw?"
'Mijne wonden zijn nog niet vergroeid, die ik bij
den laatsten strijd tegen de West-Friezen ontving," ant
woordde Renesse uit de hoogte, en thans moest ook
van Borsselen zwijgen, want het was te zeer bekend, dat
men voornamelijk aan de dapperheid en het krijgsbeleid
van Renesse den zege dankte op die ontembare benden,
wier weerstand thans voor goed gebroken was.
//Inderdaad, Heer van Borsselen, ook ik zie de toe
komst bezorgd tegemoet; nu weer, dat geschil met den
Heer van IJsselstein, laat ons toch trachten het bij te
leggen," merkte van Haerlem aan.
'Wij spraken thans over de Dordrechtsche zaken,
en daar de Heer van Renesse bezwaren schijnt te heb
ben, om in dezen als baljuw volgens mijne inzichten
te handelen, acht ik het best, dat hij zijn ambt aan
den Heer van Vianen overgeeft deze boog
voor hem zelf is er reeds weer een nieuw veld van
werkzaamheid geopend."
'Alleen uit de handen van den Graaf neem ik
mijn ontslag aan, en slechts de toestand van het land
weerhoudt mij u te antwoorden naar behooren" de
handschoen van Jan van Renesse beefde in zijn hand.
„Gij hebt gelijk, onze positie is te ongelijk, heer
baljuw, dan, dat wij ons met elkander zouden kun
nen meten," zei Wolfaert met bijzonderen nadruk op
bet woord 'baljuw".
»Ik gelast u dus nog heden als gezant naar Bra
bant te vertrekken om de hangende geschillen met
hertog Jan te beslechten."
