arm tip use uoquopSmoj suoo [om Soa ipiz
ft?// 'puouoq ;oq quojq „'jflipoiqioo uoiqooi on fiz ft§
doj88M ozfiAt op jooa 'afiz JBBqquBp ojsSooq no; ppj
-fiM}oSuo n [8Z qojnquopuBg uop uba joojj oq«
<i 80" "888AV mop op IBBU pUOpoiqoS fiq jflAUOJ
'jB}joq joq qaopj (('jojsinp joq ai jo man a jqioAA
qoop joizoa nodo join jpfijjs ossouog uba ubj«
„öjpiofl puBfupoop afiz joq jbbaa 'aoqqoq aoi
-BJAioq jopuiut uoiqossicu [bz ossouojj uba joojj«
^'aoaasdsaoOTBS nioq uo8oj uiioq
-08 joq ui qi jbz jioou 'nioq ubb SuijqoqdiOA qoq qt
'aoqqoq oSotu UBBpsiin fita joaoiioSoj jjobjjo^ joojj
qoo jbai<( 'pSipjBBAAjaoioA /Cibj^j q8ads (,'SfiAAZ//
(l(:q0jjj0A jopuoz
-fiq ufiz tot inn joqao aoo jooa ysqosjOA SubSooj uop
'tqosaoM afiz|OAA jopioq Ain oip 'puoiJA aoo fiS tBp
-joop noajjB 'ojsojioa pasfu uoqfijjBBAofl aoo qjnz uba
ii qi s]B 'iAUOJAquof 'afiz joq noz jbm 'uoaoj ao jfij
jam iqoBm oafiz ui saoqj aopioq n jjooq fijj -uojjoj
-oq asq joq fiq tap qoo ao qip joaM qi 'ubbjsooj jam
-una tip jbz fiq jbbui 'joiq AmoJAquof op tam uapajt at
qfijoMnq taq a; sasqj tqaop fig 'tin sjoi saoo jom jqoj
ao}qoB[8oS ojopa jap uamiaqaS op uba qoo jbboi 'pjap
-noMJOA joiz fiS 'Bp -uopuBfiApoop fiz uoibaa 'uBBjsoq
8(ossoaoj[ op ao s^ojossiofj uba oip Sqbjooz 'sjopuB join
qoo asq tip 'si Jioos ojsjopooj op uba tain jjobjjo^
joojj no n aaqossnt daqospuotiA op top 'uointuojs
-aot fiui t]nz fig jjojsinj ao 'joojj ojopo 'jBBpogw
•paop
-OOM ossouojj dou (1j qoijioA 'jooai pjooiA uoog«
jbbavjoiu 'aoSaojq nop
-oojS ojopooj afiz n tsooai fiq 'jb fiM aotoAv jup 'bj"
SI
'SaiJB]qjoA op tam aoqqoJiJOA opoq aoo spooj si jg«
„dl"*
-OOJA Sou uop fi§ jpnoz JOOAJBbaa 'jBBjg aop jBEa ftm
tam 'qBBZ oSipjBBAtqoaj mu ui qjats 'nop Bg«
(('8ooaaS qqoij jjba Sojpaq uaa qjnz 'uoqosjBA.
-JOA aanunq uaioidBd ouooS qoo uojojsoq SuBSjopao
nfitn oip fiz uopnoz uiojbbm* 'jojjiq ossouojj aiBaJoq
,,'jqoojuo qfi[oqqBrao8 jpuu 'tqooz pjnqos oi^«
„'aoSintoS n uoSoj oip 'nopaoAoS uoAoiiq qoot
afiz jo 'Soz tip qi tBp fiai jooSjoa *ibbjaj«
„•uojqoijoq ot snp ftm Sbbj si joq 'SaiSoq jioou qi oip
aoaaoqoq pBBpsiiu aooS uuq qi 'joaiBuaSuBB taia asp
Soiiojj uba Saiaiaiais op atqsBoi tip 'tsqsaq puBpojj
uba apapjooA not nftz ua[|iqoso8 op 'aBBtsaS qoq qajs
ufim do qi tBp 'fiS iooaa aoSaqopaaqjopao jop ismoq
-tin op obb 'qftioSoai |ooq ooz sjqoz sbm Sojjojj aop
torn jaoqjoA afipj 'Sbjsubb uaq[o ubb Sipnnqno aaq qi
tJooq sao oip 'ogiiqoEuijy uop fiq 'uoraoqoSdo si iJBq
afira ai pBBJjoA ubb otqoBpoS uooS tSintoS fim uoSot
oip afiqos aop sqaopao top 'n qi joomz qoot ag"
,,i 18B}soq oip
puBq otstqooq op tain ozop si no uapuiq Soijojj uop
ubb ioiu n tBBq op snp tsaom 'uozinqjoA naiz noz not
-soaaoS ojajaq jbbu n apSnojA torn fiq top 'ao uojnp
-JOA si iBpuouBJt oqosnBBinjapuo lip uba aojotntnBf no
napaqqfqaiaijpjoA op joSub[ Son tno ipnu iqasinjoA
ai n nopssjog uba top 'pnoqoq ioiu pq si 'nomanni
noop oi siBBjd JBBq sjaiqoop jonftz uaa 'nojqBqosjOA
piaqnoSapS oinoqjaM op puBqojj uba pSooA uop snpjB
no 'uodojs laotu oabjS not Sipaods puossBJJOA JBBq
oip 'uapiBBiuo jbz jBBMq aqfi{06aauaSno uoo ui qfij
-ufiqosjBBM jooz ipfii 6U8qi qioqBSijg uiABjg ubbjbbaa
oiqBMz op tBp tinaS sooja op uapapS tjoq torn Sou
OZ
16
Alles raakte op dit bericht in rep en roer. De hof
stoet verloor de bezinning, de Gravin schreide en jam
merde, de Graaf kreeg een toeval en gaf, bijgebracht,
buiten zich zeiven van angst zijn toestemming tot
alles wat zijn raadsman wenschte, de vreeselijke tij
ding had hem als verpletterd en bijna ongeschikt ge
maakt tot denken. Overal meende hij moordbijlen te
zien flikkeren, door schrikbeelden vervolgd vluchtte hij
als een waanzinnige uit het eene vertrek in het an
dere, tot hij eindelijk uitgeput neerzonk, nog in zijne
droomen omringd door dreigende gestalten, welke zelfs
door de lijfwacht, die hij met uitgetrokken zwaard
om zijn leger had bevolen, niet konden worden ver
bannen.
w Wij moeten terstond naar Lodijke vertrekken, ach
ter zijn dikke muren is uw Genade veilig voor iederen
aanslag," zei Heer Wolfaert die merkwaardig kalm
bleef; en Graaf Jan gaf zijn toestemming tot zijn ver
trek naar een nieuwe gevangenis, met de wanhoops
kreet
i/O, Renesse, Renesse! en u vertrouwde ik!"
Het sneed de omstanders door de ziel en angstig
klonk in menig hart: Wat is waarheid?"
De vijandschap tusschen Renesse en van Borsselen
was geen geheim en het was evenzeer bekend, dat de
Hertog van Brabant zich den zoen van een moordenaar
had opgelegd wegens het aandeel, dat hij aan den dood
van Graaf Floris had gehad. Zou hij dan nu het leven
van den zoon ontzien, waar diens verderf zijne plannen
in de hand werkte? De geschillen waren ten
voordeele van Holland beslist, kon dit niet zijn om
Renesse voor zijne wenschen te winnen?
Ook hadden de edelen in den laatsten tijd verschei-
17
dene vergaderingen belegd om over hunne belangen
te beraadslagen die door Heer Wolfaert slechts al te
zeer werden verwaarloosd. Men wist, dat Renesse al
tijd het hoofd van die bijeenkomsten was, doch niemand
had zich tot nog toe geërgerd aan die beraadslagingen.
Zij lieten immers de rechten van den Graaf onaange
tast, slechts de grieven die men tegen het bewind van
Heer Wolfaert had werden besproken en deze grieven
deelden volk en poorterij tenvolle met de edelen. Im
mers de vonnissen, die tegenwoordig werden geveld,
troffen doorgaans hen die den ruwaard in den weg
stonden, terwijl zijne veroordeelingen bij den dag wil
lekeuriger werden.
Men wist evenzeer, dat op die vergaderingen zeer
dikwijls slechts bij velen eigenbelang den boventoon
voerde, dat daar ook de verstandige maatregelen van
den ruwaard werden veroordeeld, terwijl men de on
miskenbare verdiensten van den staatsman en veldheer
voorbijzag die den Graaf van de leenhulde bewester
Schelde had ontheven en voor goed de macht had ge
broken van den strijdlustigen bisschop van het Sticht,
De ondragelijke heerschzucht van den voogd van Hol
land die alles opofferde aan zijne persoonlijke drijf-
veeren, verblindde iedereen voor zijne goede eigenschap
pen. De hartstochten door feilen haat geprikkeld wa
ren te zeer opgezweept om nog recht van onrecht te
kunnen onderscheiden, de rechtvaardige klachten zij
werden thans vermengd met onbillijke wraakgedachten.
Was het dus zoo onmogelijk, dat Hertog Jan zich door
tusschenkomst van Renesse met de misnoegde edelen
had verbonden?
«Hoe zal dit eindigen?" vroeg menigeen zich af,
toen het hof, na een tocht, die veel had van een
