'uBmiapa naa uba pBBJiaA qfijaMmS ^ajj 'ua"uuoio
?aq aip uaqioqiBBip na uaddqq ap mop uajn^s aj
stjiaa nap uba afdaaqos }aq rao Sipoou pM si
'jnnjsaq pq ui pep apfiz ia; jBBig uaSaot nazao aip
raaq uba pusq apsA ap 'jbbauoo^ -uaAapq Am napfi^
aSipuja 'apqaojj aqjaM ufiz pnaqaqno pin n usq
pjj -aaqosuaAi na uopAaq aSooq aufiz jooa uapuu aj
qfipquBAjuo n dooq na 'poaipog uba apoaiag 'n
pj snBq; qi moq iaaqspnB[ uaMn uba uibbu pg//
nooi uapoq do fiq uoSaq 'naman a; sjBBjd naSipoou
aj pn naaqos napBi na nanadaqos ap aip 'SuiëaM
-aqpnnq aëipBuaS naa bh ua pnoAaq jbbz aap apnia
aaSooq pq ubb qoiz aip 'ao? ppzaaaa nap do fiq
pBj| jBBnniMjaAo aaa uba Suipnoq ap pj^ -^sSubajuo
apoq ajp ubb SimaM qoiz apaoop pnojy qoop 'poa8
na^ pjooq pq ua8fiMZ|ip daip ui uaSoq ua do nanadaqos
ap nazaa 'moqpM uba paooAv naa aapuoz 'soojaqBidg
•appzaSaaA pfiqu
apiapë Sunai) raaq aip 'jnaq jo uBtnaq°UBq ufiz
sjBuaAa najqosM raaq naAajq 'pojssiBBuaip na uadsuq
-pjiqos aufiz "napq uapnoS a.iBMZ apqqnp naa ajqftid
spqnfizmo na bu raaq ajdaap ppura apaaoAaS poq
pra a°UB( nf|2 'aaspud pfipdaS puaquqq naa fiq
Saoap 'qoiuaduM uapazmo }uoq jibmz pra 'naqosuaqBj
uoAAnBjqpoq ufiz aaaq 'uapjnjq pnapoBuira ua qospa^
qoiz uaddq apaaiq aufiz [fiMja? 'pnoa pq ui puagcppn
uaSuz uaftoo aniap 'aAinp aufiz 'uauuiq pui} pnojy
•appiaq aaiq raaq
PM Saonai saaMaq nanadaqos aap Snipnoq napnaaq
-pBA ap qoop 'poBMaSjs praoq ufiz paaM puaëfiMZ
•pjappo 'naizaS psq aapnaA naa pu aip 'aapig
uaaBjj daia ((j uaqura ar aaiq atp jjaaq rny\ -Auifpq nap
uba dBqosjazaS ui pm na ubb poqos ap rraoq ibbq//
IQ
aap uapajap naaBM °Bpaqqo|q aoop pBM'jBBzpBBa ap ibbu
Som uap namBujo uaafiq pnaaarsinp SpsSus napjooqos fiz
'pap aap saaSanq aaaAfin ap na saanoMni aaapno ap aBBiu
'najjBq ap aoop na ppApjaBin pq aaAO pnasnap na pnaS
-niz qaaMsiraaaq ap uba poizpnaooA raq ui pSnaf ap
daq |9av 'uajadsjs a; jo nassoj ar abbpjb rao 'ubb uaABq
araina ap do 'apaMaajq ua apraooap purs ap fiqaooA
rqoip °on spfirsap aip sbbj\t apug ap sSubi nadaqos
uapBjaS[OA ap qftiuooMaS sp naaaoA [3m puadoaS
napaoAA napaq rioz rq^rasptuBg aaajq ap ua sBBjiuog
qg uba Sop ap sbm pq rusM 'uapoaSiaA ar
arqnap ap rao fiq aor Sou annnq pq aa 'naaor uapoop;
nap aarqoB ppArqaBta roq do rqowsSdo nappBq nacoBaq
anunq aip 'saapp uba napaqdooq na saarnaA ]aapuaSar
-ni uarqoBiq na qfquooMaS irep aapnira p]u P^rs
aqqnap aap narnars ap do poMaS roq sbm ]a^\ 'rqaaapaog
aSirqoBin roq 'spaMjaj^ ap ubb psrsdooq aSipuaAaj
'aqfqooaA ooz saapnu ap do arrsna q[OA\ aaaqmos nag
'AI HMSMOOH
(i'naaapuB apaooz na assaua^j; uba nsp
s[b uoAa 'paojS jbbq aoop suo rSnazaaA Ciz jo naSuaaq
appq azno 'usuSaSdo si pnaaarrjqos ooz pnBqojq ni
snnqr aip 'noz ap na naqnapaq qoo qip sno pug
4/anaraanS{« nap m?A sjaopj
dUdl'LV si 9pd9UJ[0^ J9BQ
ijaaaqos fipj "nadoouq ar aoo pq ui rao Sirrnn pSooq
uapoqSipuBptno aSipjooAvuaSor ap ni qi rqaB 'poisaq
9^
50
hij vijf-en-twintig jaar muntmeester is, dat zou ons
vromen bij den krijg en de onlusten, die ons te
wachten staan."
Voor de ernstige Pauwels hem nog zijn ongepaste
vroolijkheid had kunnen verwijten, was de oude munt
meester reeds binnen getreden. In de hand hield hij
een toegevouwen perkament waarvan een groot was
zegel afhing en terwijl geheel zijn tengere gestalte
trilde van ontsteltenis, klonk het radeloos van zijne
lippen
//Gerechte van Dordrecht! Is het met uw welnemen
en goedkeurig, dat de munt verplaatst wordt? Is het
met uw toestemming, dat mij bevolen is, al het voor
handen goud en zilver in klompen, staven en gereede
penningen uit te leveren aan den nieuwen baljuw?
Keurt gij het goed, dat de ruwaard onze stad het
recht wil ontnemen geld te munten?"
//De munt verplaatsen! Ons een recht ontnemen,
dat in het gansche land slechts Dordrecht bezit!
Sinds 1064 heeft onze stad, alleen het recht te mun
ten! Dat moet hij wagen," klonk het dreigend door
elkander.
//Ik heb last ontvangen het oude muntgebouw in
de Voorstraat te sluiten, terwijl de beide provoosten,
de gezworenen, de griffier en de proefmeester, allen
naar den Iiaghe zijn opontboden en ik, na mijne
meesters, munters, knapen en stempelsnijders te heb
ben ontslagen, hen moet volgen. Is dit met u al
ler verlof?"
//Nooit, hier blijft gijklonk het als uit een mond.
//Het is ongehoorde, onvergefelijke schending onzer previ-
legiën, het is paardengetrappel en luid gedruisch op
de straat, deden een oogenblik het rumoer verstommen.
47
•vroedschap heden reeds in den vroegen morgen op het
onverwachtst bijeen geroepen en: //Wat zou hiervan
de oorzaak zijn vroegen velen elkander angstig af.
Nog waren allen onder den indruk der verpletterende
tijding van het lot dat Jan van Renesse, hun vereer
den baljuw had getroffen en van het kort daarop ge
volgde, niet minder ontsteltenis teweeg brengende be
richt, hoe Heer Aloud, de vertrouweling van den gehaten
ruwaard, tot baljuw van Zuid-Holland was benoemd.
Bezorgd zagen zij toe als er weer een paar schepe
nen of raden naderden die in een druk gesprek ge
wikkeld of verzonken in somber stilzwijgen achter de
hooge eikenhouten deur verdween.
//Daar komen Heine en Pauwels ook," fluisterde het
volk toen twee forsche gestalten in hunne ruime, ge
voerde mantels gewikkeld, voorbijgingen, //zij zullen
onze stad wel behoeden tegen hen die haar in het on
geluk willen storten, zooals zij het onzen baljuw heb
ben gedaan."
De beide schepenen, wier gelaat vrees noch onrust
uitdrukte, vervolgden kalm hun weg naar de zaal der
vroedschap boven de vleeschhal, gelegen op den zuid
hoek van de //Nieustraat" en eenige jaren te voren
gebouwd met toestemming van Graaf Floris, die zijne
poorters vergunde //bi Zijne goede Oorloove een nieuwe
Halle te maken, daar 't orbaerlichste wesen sal, aldaer
men beneden dat Ambocht van Vleischvercopen sal
doen en boven inderselver Halle der Scepenen earner
sal hantieren."
Nauwelijks hadden zij de kronkelende steenen trap
Beklommen of bij de deur der met donker hout be
schoten schepenkamer trad hen haastig hun ambtgenoot
Dryso van der Myse tegemoet, die zenuwachtig vroeg
