-ioa 'puBjaAtng do Sbjs aap ui uajjBAa£) (Jibbm Bp
uftz ibbm 'uajapiin ap ug//
uajjojpatqasaS ap do>
uaAajqosaS uapioAt paojq ut uauiBti auunq ua:jaop\[//
ri najaA ooz Soa na uaj/fng uba
oitg 'apjBBMjaAag uba lapaAtg 'tuajiaBfj uba oiiq
sjibbay dn^8jaJ uba sjappn apiaq ap uftz ibsa\
d naoiooj^s gqucjq ap ut uapjaSatds
-jaaM qotz uauaozBjq iaiM 'nozaaSiout ap ui uap.ta^suijS
nassBUJBq laiw uojapa na siappu ap uftz iBByyV"
(j^aomaS a:j puufiA nap apjiazpn qia:js na qos^oj}
'ptoo^aS uauaof[tABd ijaut 'piatsiaA sjadmiAA ua uauBA
latu uaSsp aStuaa jooa atp ^ooja ap si jbb^//
uajqositu pnaStUA ftz
sjb uaAaS uaAjoS uap ijaq qsaom qoo p.iooA^UB qjajyy
rjSaojs uataoq ut jaqosraaqjaAO uaa jo uaStnqiapau
paap puufiA uaa poou aiAt. 'aqfijauuiAuaAoao ap ubb
ua|Bqj9A a:j ajBUijnaj^ ap ;aq apMnqos SbjsjjoS uaSsij
jatu japjaA soojajsnj uapaq aptuooj^s 'aptao|A poutaS
-a? aazpioojj iap }Bp 'uajjBM ap sSub[ I9}bai ;ajj
•uansaj uaqqtjquaSoo aStuaa Son ao^iaiq 'uaq.tajs.iaA
8} uajjBM ap uto uappaods qotz aip 'uapucq addni
ap snnqjjB uaipui 'uadioAtaS apftziaj ua jqniaSjB ftz
uapaaAi qfijajqaBiaA ua SijSBBq qoop 'sjaAaS ap sSubj
uauaojsaj ua uaqqBjaiiBds ajaqua uapjatAtz Soyj
'uajqosia Sutjjajsiaq aip uapaoqutiojs ua
uassBiLiBq do iaau puaunaip uaparasnadBM ua sjoSbjs
-ut[aq uba siaqotu ap uajatA na jaqnt.ia8[BB}s na laMajij
-aSuadBM uba uajBjjs ap uaprajBSiaaM susqj 'uaiatA
aj jsaajsSuiuutAuaAO jaq uto uauoiq ua uasuBiq jatu
qotz aasatjajz apiats uaiOA 9} uaSBp ajajjnj sjqoajg
•piaoiaSjtn uftz noz Sipaods nu ((jsanuatBB.tq// jaq tup
'uadatiaoj puayjods uaq ua naSsojs pBjs ap uto Sajaq jaq.
Q2I
uasjBBjd ajjB uba lajsaatn fiq si spaai 'puB[ jaq uba jiBq
jaq ut joj puBBqaS SaM naa utaq p.iaM psBuaA loop
'uautouaSut Siaquapinuiaag ftq jjaaq pBBJjaA loog
'uaqsj Suaq jqooj uap uajapa auftz jaMaoq ';qoai
uba tlftqos uaa aapuoz '8nuB|qjaAs8o]ioo japuoz 'uaf
-]BAaS pnB[jojj-ptu2 n! sï ïnuqBjg uba Sojiapj ag//
,/uaqBAaS spaai si Sbjs ap 'jaatu ^atu iStaip ^ajj//
'tiaddq aiqaa[q.taA
na nta^s aqosaaq ^atu qsjds apajstuaBjp uba anq\\
(<(jjaant Sou ;8tajp [taquo
•UaSBjp 3} S9{[B 3BBJS UI SUBq| uftz ft AA '1JOOA BQ//
'sbaa aputanaj ?atu Sou ftq jsp
'uatz at sbm tBBjaS sgtttuap) nay uaS[OA noz
j pqotqg qsq uba tsiOAiatfitu puttpop uba puBliA a;sSja
ap suBqt na uatsaMaS apiaq aooa uapioAA aq apajA ua
tsnj uba uojtq naa apjoojaq ppj 'uibu pnnq jat jap
-tuojq nap 'uaMUoSanajj uba ^fng 'uajaqoaj^r uba uiaj
-J5AV napuadtnq pfttlB uap uba uaAJatsjB taq bu uaot
'pjaoAaS qoiz pttB|jojj jaaqaS paq tqoi[j9A aopj jjaiA
-jaau J88MZ ooz atp naa na Sbjs aMnatu uaa jaa^^
/jaatu
uaSsp aStuaa uba Sbbja ap stqoajs tnftqos 'doqosstq
toj qijng uba majjtAP uba Suttuaouaq ap ua saiJA
ap t^aiquiBg uba aputzaSstUBBjA «p aooa tq^BtuaS
sjBBjd tjaaq SniiaaSatspBjs apntzaSspuBjjojj ap 'pStt
-am.taA SuBquBB uftz 'paooutjaA si Sjaquatqoii 'tqniaS
-uauutq tqoaitff -taSaj uftz jaut si assauag uba usp//
t<-tnoo ufitu uba puaitA aauoj; uaa si ftq ua
qaajs st Sjaquajqotg uba SunquBB ag rj tiatuoq djnq
aptaiusuo ;sp ubaj jtqojts f0ll 'IWS ?8lf -ibbj\[//
tuatuautaA at jaatu Sou ftq atqonp
sjb 'puajajtaAA IU9JJJAV laquof qBtds qftjaputa 'uajjB
291
128
O, mocht ik uw vertrouwen, dat gelooft en hoopt:
zonder te zien, deelen, doch de onrust verteert mij,
de stad kan zulk een storm als heden niet nogmaals
weerstaan en dan, nog steeds geen tijding uit Holland
De vloot die Guy daarheen droeg is zoo machtig
en zijne weerbare mannen zijn zoo groot in aantal.
Slechts het kleinste gedeelte zijner macht liet hij hier
en hoevele duizenden omringden ons!"
t/Het is bijna onmogelijk dien ijzeren gordel door
te breken, niemand onzer verspieders is teruggekeerd p
als zij maar niet, als zoovelen, gemeene zaak met de
Vlamingen maakten. Dat het volk toch begreep hoe,
om sterk te zijn tegen Hollands overheerschers, het
een moet zijn als Hollands zonen."
//Zij zouden een zijn als zij slechts mochten strijden
onder de oude banier, optrekken onder een zoon uit
het oude gravenhuis. De band die een volk verbindt
aan het vorstenhuis waarmede het sinds eeuwen nood
en gevaren trotseerde, zege en voorspoed deelde, is-
onverbrekelijk; als de storm dreigt zoekt het ais bij
instinct beschutting onder het oude, trouwe vaandel,,
dat zoovele honderden jaren hun palladium was. Maar
thans mij noemt men jong en onervaren, en de
tijd dien ik hier verwijlde was noch zoo kort, te
kort om reeds de liefde en het vertrouwen te winnen^
vooral nu de edelen verdeeld zijn, en velen aan het
Vlaamsche stamhuis de voorkeur geven. En dan, hoe
veel der dapperste ridders en strijders zijn gesneuveld
op Duiveland, in den slag die ook mijn schoone vloot
vernielde, en in zijn treurig einde de reeds heerschende
rouw, wanhoop en tegenzin zal vergrooten."
Daar was weemoed met bitterheid gemengd in zijne
woorden, tonen die men anders niet hoorde in zijm
129
heldere, vertrouwende stem, klanken die het Witte
pijn deed te vernemen, terwijl hij zich haastte te
antwoorden
//Wanhoop niet, daar zijn nog velen die ons trouw
blijven, hun voorbeeld zal ook de wankelenden moed
en geestkracht geven, de steden houden onze zijder
ook in Utrecht is de vroedschap Hollandsgezind, de
partij van Lichtenberg zal zich weten te handhaven,
ondanks de gevangenschap van den bisschop, wij
moeten zegevieren als slechts
//Als slechts gij uw leeuwbanier wildet ontrollen,
ja, dan zou het Hollandsche volk te wapen vliegen
om te strijden met en bovenal voor den zoon van
hun Graaf. Eén woord van u, allen omringen u en gij
heerscht over een, u aanbiddend volk; ook gij zoudt
//der keerlen God" kunnen zijn, evenals voorheen Grave
Floris, terwijl de edelen zich voor u zouden bui
gen, want de hoofden der geslachten zijn gevallen of
verbannen en zij die nog overig zijn, hebben geen
moed meer tot den strijd of zijn u persoonlijk gene
gen. Hoe zal ik haar ooit genoeg kunnen waardeeren
die smettelooze onwankelbare trouw, welke nimmer
aan verzet, dat bijna natuurlijk, aan eigen verheffing,
die vergefelijk zou zijn, denkt."
//Spreek niet zoo," haastig, met verbleekte lip
pen werd het gezegd, //ook ik bood niet altijd weer
stand aan de stem der eerzucht, reeds vele jaren is
het geleden, men koos mij tot hoofd van het verzet,
het wapen trilde reeds in mijn vuist, slechts waren
mijne gedachten nog geen daden, toen werd ik terug
getrokken van den oevei der bodemlooze zee, mijne
oogen werden geopend.
//En zijn sinds open gebleven, open voor het welzijn
