ficc fiq 'uapaiq aj ubb djnq ajBq fiiu cno mBMq uazazi
•3°lJBfj|BBAA} 0pjS98S9ipoS !)q09[S 'apjBBqOSaqUO Ï9JJ
•uoosjad ui }0|pooa qfijappiqjaAUO laq sjs pjBq
ooz 'afijaisuom paa[qaq uaopiq apmaoiqalfyooji? tain
U99 'qaoq H3U99 uop ui aduuBO auia[q op U9 uauftp
-jo2 uatoqosjaA op 's[9qri9in uatnoqjaaS op '[asousqaq
9?q9|A9§ ^9q J9A0 tqoq puatqoezjaA U99 djaiAi mBjA
OqflJOOJA 9p U9 U9§§9ja88 U9)8J afyjUnA U99 p8q 'sbaa qi
apnoq .100a §i|90A9§ ooq peq pjooqaS aip 'sauojBq 9Q
•aaSuiqqaptuo oSijaiipjaA ajpj uba uaqaoz 9} uajaSjaA
dBBjs nap uba nacujB ap ui uio jaraaq ua§ia ufttn jbbu
qi SuiS uoq uaop taq qi Bjpoog "suaAaj sap uapaqcuBBU
-98ubb 9p icq lam tsinf uajooqaq ja^oq aiqraMaq Sip
-iiBquo ua qjara apcnooiaSjB ueepaS sbaa jaauqaddBpiBB
]aaA ua doo.qs SiuiaM uaa uubbaa 'saocn-jaqiBqtu pnoq
tpjoq uaa do 'unp ooz uaSauaids sjb 'Snqad safqnts
ipoo.iq (<Sissav apaBB^saq iBBiupnoAB nag; -opaomiB
apuBBjsuo qfipntuBn tiniBBp ap tam 'piaqsoopjqoB ua
piaqSijiiqasiaAuo jooa 'Snipnoqsinq aSipiO[S uaa iooa
uazftAAaq aMuam ia uaaiBMq Sbjs do SB|g 'uajsp qfquaiz
-ubb paotu nfim paap 'qosippuoAB uaSaoiA nap do qqq
uaa joop pSjOAaS 'i(smq iaq// joop afqfiq uaa iBBjq
•UBjd uaAaipaSaoop uftra tain uauaoziaA
a; fira qfqaqjaAA qi uoSaq uaoj 'b[ 'uaquisjin sbjS
aSooq taq uaqossnj namao|q ap nassiojBU ua uazojuaoid
jBBp ua iaiq [fiAija} 'uaniooqnaSnii^s daoiS uaa ua ujoop
-lam ua^iM ua napooi ubb paojAiaAO uftz jam umi nap
-japgMiaA }baa ]8M uazap jbbu naiai[fiiA jqoizaS paq aip
'uajnap uazB[S naSB[saSuado ap jaAOuaSa; ibz jBBp qi
uaojj 'qfqiaaq uojbaa sal'poojq naqquqaS sinq ui ap ua
paoS Cija sbaa atpoq a(j -uaop tsuaip ((uoojq// sjb }saoiu
qadoiB azaQ -uaqjaq a^rn ua aA\UBjq |0A 'sniUAjOA
-uoo ua uajjoossBjS ap[iA\ uba jadcuB uaa japuo iarauq
6S
up uba uappicu pq ui tqapaS pnojs jajBtagjoq ag
"UapSlzflAl {89A
qu.ipui uaSipazaSuo nap 'Snuappz ap ubb w iao{A
uap uba ua}UB]dmijq ajqoBiqaSuBB satqusjd do ua sja^s
-uaA ap aup a[|B jooa ua^od apnaiaojq uba 'SuiiaisjaA
aSpqosjd ap jbbaa jbbui 'uaAAtiaajqos a} ao) uapuois
a^jaA ap !)in japuaqja najaquaui aSiuiaAi ap uijbbaa
'jatnBqiaa a;oojS uaa jbbu [im uam aqoBjq Sipaods
■)ubaa 'paoq ua jajuBni uba uaSSapB ^aq fiq 'uapfijS
ua}B[ qqq uap uaAa s}qoa|s Sou qi uoq jarasq aufiui
J3AQ -sinq ui qfi[JBBAA a}S}BB[ uaj fiAA uamBMq 'aiooja
-ISbS apusB^suBB aufitu uba uaqoBj Si^qoBjapuiq pjBBq
-jaq SunpaS ua uapjooAA uba paojA^Jo^s uaa bu 'njq;
•uaA[i|qjaAo noz fitu uba
qaSaqsfi uaa UBp s^aiu ajsjBBj ua; ja 'uaSui^qoBAijaA
auCiiu ui p^aoqaq uapjoAA ^saotn qijquaSoo ^0} qi|quaSoo
uba azfiAA azap do qi sjb 'jap uazaajA a1} uoSaq qj
■pBq uaAajqosaS no]quiojj AAUOJAam jaAO
--jbbaa 'azmq uajuq nap isaaS aSp'suaipaS aSipiAAaS//
ajaSnof ap ua ^SuipuiAjapuo uba apoqjsuaip apjBBC
-aq ap// qip uojbaa qfqufiqosjBB^\ -jibbaai uba apjiM
^uia[q uaa ua jbbC Si^uiaa; sqaaj}suio uba piam aSipjojs
uaa uapoq^snaip aaAA^ ajsq uba pjazaS.iaA 'laocnaSaj
s^BB[d ap do suo mBA\q 'japuoqos jaquq jBBq do uassia
-JBU afqini ^anboo uaa uba uaizjooA Sou uaipuapnq
pSaoAaS uaqqaq noz jaauoo} ;aq do a^ajqnos auaa
jooa pup 'salqij^s uapfiz aAAUBjq ^aiu ajjn^ a^iAA uba
afyjoqos sbbaap uaa ua uoduf uapoAA ajaquop ajqajA
-aS [BJ9A0 uaa ui paajqaS uaddq apooj aqqip JBBq
■do qoBjtnijS uapuajiipSmnaa uaa ua uaSoo aSi^snjuo
'auin.iq ^aui af^MnojA puoj uiajq uaa 'sauojBq 9(p
•Suufiiqasaq Ainof suaSjOA qfii
-apsp 'sinquooM aSipjooAiuaSai ^aq sjb oozuaAa 'sapn
8S
32
Eerlijk opgebiecht kwam hierbij ook een weinig
schaamte. Zij hadden het beste wat zij bezaten aan
mij afgestaan; zij moesten met veel minder tevreden
zijn; met gezonden eetlust hapten zij in de halfgare,
met stroop besmeerde, ontbijtpannekoeken, die ik bijna
niet kon aanzien en stellig hadden zij lekker geslapen
in bedden die niet beter waren dan het mijne. Ja, de
dochter had, als zij niet sprak, eene droevige, sombere
uitdrukking in de oogen, maar die zouden wel uit
een anderen grond voortkomentegen haar stoffe
lijke omgeving scheen zij met groote onverschilligheid
gewapend te zijn. En de barones! Altijd glimlachend
altijd stralend en tevreden. Die ellendige fijnge
voeligheid! Sedert gisterenmiddag heeft zij mij ge
kweld als honger en dorst den stakkerd, die in den
storm wordt opgejaagd.
Flauw, door gebrek aan slaap bleek en ontdaan,
stond ik van de ontbijttafel op; en met een doek over
mijn hoofd liep ik den tuin in om een zonnig plekje
op te zoeken. Aan den voet van een paar in 't wilde
opgeschoten Jasmijnstruiken hurkte ik op het gras
neer, om mijn toestand te bepeinzen. Zooveel was
mij duidelijk: hier blijven ging niet aan. Ik was niet
sterk genoeg voor nachten op een harde canapéeven
min was mijn maag er op berekend boerenkost te
eten, vooral niet sedert dien stoot in den laatsten
winter; zelfs al mocht het mij gelukken de //grande-
<3ame- instincten" af te leggen, zou ik het overigens
niet vol kunnen houden. Deze overleggingen werden
bevestigd door een gesprek, dat uit het keukenrivier
tot mijn verborgen schuilplaats doordrong:
//Heb je aan Johan in den stal gevraagd, of hij
mij een snoek zou brengen voor vanmiddag?"
25
■renswaardige volmaaktheid bedekken dit begreep
ik nu. Als bewoonster eener kleine provinciestad had
ik vroeger geen oog voor het groote verschil tusschen
bevalligheid en schoonheid, bespottelijke modezucht
en stijl; kunst en talent. Maar sedert onze huwe
lijksreis, toen je mij, laat ik het bekennen aan
vankelijk zeer tegen mijn zin naar tentoonstellingen,
museums en voordrachten medenam, heb ik een blik
op die dingen gekregen. Thans ben ik eene vurige
bewonderaarster van het schoone; maar ik heb ge
lukkig het talent behouden om het leelijke in de wereld
niet alleen te dulden, maar te eerbiedigen als onmis
baar om de schoonheid te doen uitkomen.
Ik ging op mijn teenen staan en kuste het mooie
groote meisje op beide wangenik kon het eenvoudig
niet laten. Hare schoonheid heeft zoo iets bekoorlijks
je weet niet hoe bevallig zij isHare oogen heb
ben eene kleur, die de chemisten //zuiver Berlijnsch
blauw" noemen en de trek daarom henen vindt men in
het gelaat der Venus terug; evenwel nooit bij eene
Juno of Psyche. Die trek verleent aan haar blik soms
iets afwezigs als in de verte starende. Herinner
jij je 't nog, hoe je mij op dien eigenaardigen trek
in de Venus van Thorwaldsen opmerkzaam hebt ge
maakt? //Het is alsof de onschuld droomt van het
genot der liefde," zeide je toen.
Welnu, dit is geheel van toepassing op de uitdruk
king in Isa Hornklou's oogen, hoewel zij mij overigens
een helderdenkend, verstandig beredeneerd, ja zelfs
terughoudend persoontje toeschijnt. Een tintje van
hoogmoed meende ik al spoedig ook bij haar te be
speuren, maar ik begrijp nu dat dit eenvoudig de
eigenaardige wijze van een fijngevoelend karakter is,
