N ieuwsberiditen.
de koraalmuziek van den toren een aan
vang nam en toen bleef het droog.
Voor zoover dit mogelijk was, werd
er langs de markt publiek toegelaten,
de verdere belangstellenden vulden de
omringende straten. De tegenwoordig
heid van verschillende gemeentelijkeen
provinciale autoriteiten, waarbij de Com
missaris der Koningin in deze provincie
verleende aan de feestelijkheid een ge
lukkig cachet.
De torenmuziek bracht al dadelijk
stemming; dit toonde de luide bijval.
Toen dirigeerde de Heer Andriessen
de twee mannenkoren. Indrukwekkend
mochten deze oogenblikken genoemd
worden.
De Heer Robert dirigeerde vervolgens
het troonlied.
De liederen van het ochtend program
ma deden het alle heel goed. Hulde aan
de keuze. In 't bijzonder was het oordeel
over het Haarlemsch Troonlied gunstig.
Men noemde het een der meest geschikte
nommers voor eene dergelijke uitvoe
ring. Dichter en componist hebben er
den juisten toon in aangeslagen. De eer
ste heeft het conventioneele, het stijf-
deftige dat wel eens de oranje-poëzie
kenmerkt en waarbij den kinderen
meestal woorden in den mond worden
gelegd, die de hunne niet zijn vermeden,
terwijl de andere in de muzikale zetting,
wat vorm en bewerking aangaan, blijk
baar een doeltreffende greep heeft ge
daan.
De heer Robert heeft zich ook hier
weer doen kennen als een uiterst prak
tisch man, die eerst de krachten weegt
en de middelen overziet, welke hem bij
de uitvoering ten dienste zullen staan,
om daarnaar zijn werk op te zetten. Dat
te kunnen, is bij gelegenheidscomposi
ties eene eerste vereiscbte.
Aan de heeren Smit Kleine en Robert
zijn wij dank verschuldigd. Niet minder
aan de h.h. zangers en verdere uitvoe
renden, waaronder we onze wakkere
Haarlemsehe schooljongens niet willen
vergeten. Zij hebben hun partij, dank
zij de goede zorgen der onderwijzers,
recht mooi gezongen.
Ten slotte werden de overige kinder
liederen gezongen.
Heerlijk, dat frissche kindergezang in
de vrije lucht. Het zaait goed zaad in de
kinderharten; het stemt den rijperen
leeftijd tot een machtig optimisme.
Inmiddels waren door wat zonneschijn
en wind de natte kinderkleertjes opge
droogd en ving de tocht naar het Spaarne
aan waar voor de vroolijke schare de
acht booten gereed lagen. Vijf ervan
waren welwillend afgestaan door den
Heer Bus. Zonder dit had er van den
boottocht niets kunnen komen. Leve de
vriendelijke Heer W. Bus.
Tusschen dedichtemenschendrommen
door ging het ongehinderd en ordelijk
voor de jeugd, de hoop des Vaderlands
bezweek de muur van menschen, die
langs den weg had postgevat.
De inscheping had, dank zij de goede
zorgen der Commissie, met goeden uit
slag plaats. Tot meerdere veiligheid
was het dek der booten omgeven door
vlechtwerk.
En toen ging het voort, door het
Spaarne en terug. Dat de kinderen op
de booten goed in de gelegenheid waren
den inwendigen mensch te versterken
zal nogal duidelijk zijn en dat de
muziek aan boord, gevoegd bij de aan
geboren vroolijkheid der jeugd er den
pret in hielden behoeft geen betoog. Het
was een heerlijk tochtje, zoodat ook dit
gedeelte van het feest uitstekend slaagde.
Inmiddels genoten de overige achtdui
zend kinderen op de scholen. Ook daar
was het dol gezellig.
De ouders, het voorbeeld der kinde
ren volgende namen het er ook van,
dit mocht blijken aan de drukte langs
de straten.
Het orgelconcert in de Groote kerk
van een tot twee uur, was buitengewoon
druk bezocht.
Op de Oude Gracht tusschen Jacobij-
nenstraat en Stoofsteeg hadden te twee
uur volksspelen om prijzen plaats, op
geluisterd door muziek van de Beiersche
Kapel. Zij bestonden in hardloopen,
verspringen, enz. Een tournooi op den
boegspriet, waarbij de strijders elkaar
bekampten met lange stoffers, was zeer
vermakelijk. Het was er zeer vol en
ook weer heerschte in het begin dezelfde
goede geest als in den morgen, doch
liet kostte later vrij wat moeite het
publiek buiten het terrein te houden.
Als wij het wel hebben is daar het
geheele programma niet afgewerkt. Het
was er stikvol en een beperkte ruimte.
Velen, die het op de Oude Gracht
wat druk vonden, zochten een rustig
plekje in of bij het Brongebouw waar
de Haarlemsehe kapel zich deed hooreh
ten slotte liep het ook hier nog druk
genoeg.
Ook bij deze namiddagfeestelijkheden
hield het weer zich goed; een beetje
wind deed de laatste sporen van den
vroegen regen verdwijnen.
De wind speelde aan de illuminaties
op de Groote markt geduchte parten,
maar de opgewektheid werd er geen
oogenblik door verstoord, evenmin als
de goede orde, welke niets te wenschen
overliet, niettegenstaande het er bijzon
der vol was.
De muziek was er goed. Het corps
der Alkmaarsche Schutterij, dat er
speelde voldeed zeer.
Inmiddels was het ook op den Dreef
en bij de muziektent zeer druk. De
illuminatie aan den Dreef had ook
nog al met den >wind te kampen.
Een mooi slot van den avond was
de Sciopticon-voorstelling door de Pho-
tografenclub.
Sommige portretten en andere voor
stellingen werden zeer toegejuicht.
Om te bevatten hoeveel menschen op
de been waren, heeft men den drom
van terugkeerende feestelingen moeten
zien en allen in de beste stemming.
Past hier een woord van dank aan
de Commissie, die met vaste hand en
veel beleid het programma van den dag
uitwerkte en zeer stellig hun beste
krachten aan voorbereiding en uitvoering
besteedde, niet minder verdient waar
deering de medewerking van het pu
bliek, dat als eerste voorwaarde van
feesthouden, het handhaven van goede
orde en onderlinge welwillendheid voor
op stelde.
Voor de zes feestlokalen, waren de
toegangsbewijzen Maandag te twaalf
uur beschikbaar. In minder dan twintig
minuten waren al de bons geplaatst.
Men rekent dat er vijfduizend zijn.
In de Fereeniging. Zaal geheel van
onder tot boven gevuld met zeer aan
dachtig publiek, dankbaar gehoor.
Medewerkenden Mej. Jeane Landré,
de Heeren Gerard Zalsman, W. Robert
Jr. Ph. Loots, de Koninklijke Liedertafel
Zang en Vriendschap, Gymnastiek en
Schermvereeniging Excelsior. Met veel
genoegen hebben wij eenige minuten
deze recht aardige bijeenkomst bijge
woond.
In den Schouwburg. Alle plaatsen dicht
bezet, veel attentie. Uitvoerenden De
letterlievende Vereeniging J. J.Creraer,
de Gymnastiek en Schermvereeniging
Concordia, Deze laatste vereeniging
mochten wij eenige oogenblikken zien
werken, dat het publiek zich amuseerde
bleek uit het applaus. Het was er erg
warm.
In de Kroon. Geen plaatsje onbezet.
Hier hadden zich welwillend beschik
baar gesteld de Liedertafel Haarlems
Zanggenot en de Tooneelvereeniging
Door Inspanning Uitspanning. Wij hoor
den er één kwartet. De verdienstelijke
uitvoering werd blijkbaar zeer op prijs
gesteld.
In Helix Ifavore. Zaal goed bezet.
Executanten het Genootschap Melpome
ne en Thalia. Een paar tafereelen uit
„De Militaire Willemsorde" hebben wij er
gehoord. Er werd druk geapplaudisseerd.
In den Vduxhal. Voldoende bezet. De
Vereeniging Proza en Poëzie had hier
de leiding. Juist toen daar een kijkje
'genomen werd, was daar een dei-
leden aan 't woord, met een komische
voordracht, 't Werd flink gedaan; de
voordrager had er slag van de lachers
op zijn hand te krijgen. Men had er
veel pret.
In den Doelen. Zaal goed bezet. Hier
was de Vereeniging Kunst na Arbeid
aan het woord. De Vereeniging zong,
toen wij binnen kwamen een koor;
zuiver en mooi. Het publiek was zeer
tevreden.
Als men weet, dat de lokalen wel
willend beschikbaar werden gesteld en
de verschillende Personen en Corporaties
evenzoo belangeloos hunne medewerking
verleenden, zie, dan leidt dit tot naden
ken. Duizenden welwillend zijne beste
gaven van velerlei kunst te genieten te
geven, om luister bij te zetten aan het
Koninginnefeest, is een feit dat teekent.
En die duizendtallen geheel onder den
indruk van dit alles te zien genieten,
zóó aandachtig, zóó ordelievend moet
niet minder uit het oog verloren.
Den tijd verdeelende over de zes lo
kalen, was er voor elk ongeveer vijftien
minuten beschikbaar. Soms bekroop den
verslaggever den lust om hier of daar
wat langer te blijven, zóó aantrekkelijk
was èn de uitvoering èn de kring van
toehoorders.
Overal was dezelfde goede geest van
orde en onderlinge welwillendheid on
miskenbaar.
Aan den gala-maaltijd op Peterhof
zijn tusschen den Czaar en den President
hartelijke toosten gewisseld.
Het blijkt thans dat Eaure's eskader
door het nagezonden schip is ingehaald
in den nacht van Zondag op Maandag.
Aan de eer is aldus voldaan, zoodat het
Fransche volk zich toch beroemen kan
drie schepen gezonden te hebben. Dins
dag heeft Faure een nieuwe brug inge
wijd.
Met het weer treft Faure het niet;
Dinsdag wilde het maar niet droog wor
den. De meer dan gewone hartelijkheid
der bevolking vergoedde echter veel, en
de Russische zoowel als de Fransche
bladen verzekeren, dat de gast in de
hoofdstad des rijks is ontvangen als geen
vorst vóór hem.
In de wederzijdsche toosten hebben
de Franschen te vergeefs gezocht naar
het woordje bondgenootschap; geen der
hooge personen heeft het echter uitge
sproken, hoewel velen in Frankrijk in
het stellige denkbeeld verkeeren, dat er
toch een bondgenootschap bestaat, zoo
geen schriftelijk, dan een mondeling.
Enkele Duitsche bladen zijn wel wat
jaloersch op Faure, wien veel meer be
langstelling en geestdrift ten deel viel
dan keizer Wilhelm.
Faure begroette de soldaten van de
eerewacht, evenals de keizer in het Rus
sisch, wat een buitengewone geestdrift
verwekte. Verder bracht hij de offieieele
bezoeken aan de gezanten, aan de graven
der keizers, hield receptie en woonde een
diner bij in het Fransche gezantschaps
gebouw. Des avonds werd hij weer door
den keizerlijken trein van St. Peterburg
gebracht naar Peterhof, waar de keizer
lijke familie thans verblijft.
Inmiddels, drie dagen zijn spoedig om.
Frankrijk is opgetogen en het ministerie
zond Faure een gloeiend telegram van
ingenomenheid en het bevat een dank
betuiging aan den czaar, betuigende den
dank van Frankrijk, „dat meer dan ooit
de handen toesteekt aan de bevriende
natie". Men ziet, mooier kan het haast
niet.
Vóór zijn vertrek heeft Faure hon
derdduizend francs geschonken aan de
armen van St. Petersburg.
Het afscheid aan boord van Posthuan
was zeer hartelijk. Hier heeft de czaar
werkelijk zoo iets gezegd van bevriende
en verbonden natiën en Faure ant
woordde in gelijken geest.
De Fransche bladen zijn verrukt. Een
enkele courant is tevreden, maar niet
voldaanhet had gehoopt op een ver
bond tot wraak en het is een verbond
van vrede.
De Duitsche bladen zijn koel, of ver
bergen hun spijt achter algemeenheden.
De Engelsche bladen zijn blij omdat het
nu uit is met de alleenheerschappij van
Duitschland.
In het algemeen kan men zeggen, dat
Frankrijk eene groote zedelijke overwin
ning heeft behaald, zij het dan ook, dat
vele Franschen, nog altijd tobbende over
't verlies van Elzas-Lotharingen, liever
gezien hadden, dat des czaren politiek
zich in eene andere richting bewoog.
„Het zal nu wel uit zijn met de Duit
sche plagerijen," zegt een Fransch blad,
en dit zinnetje geeft een denkbeeld van de
wijze, waarop men steeds het oog hield
op alles wat Duitschland deed en waar
van waarschijnlijk heel wat gesteld werd
onder de rubriek der noodelooze kwel
lingen.
Nederland, als kleine mogenheid, dat
zeer veel belang heeft bij voortdurenden
vredestoestand, behoort niet in de laatste
plaats te bedenken, dat waar twee mach
tige rijken zich alliëeren tot verduur
zaming van den gewenschten toestand,
ook zijn volksbestaan er door op hechter
grondslagen rust.
Dinsdagochtend wachtte men presi
dent Faure in Frankrijk terug. Te Duin
kerken werd hem eene feestelijke ont
vangst bereid en verschillende steden
waar de president doortrekt, hadden
plannen gemaakt om de ontvangst luis
terrijk te doen zijn. Parijs, geheel or.der
den indruk van het woord alliance, heeft
honderd duizend francs toegestaan voor
de armen, terwijl de straten en pleinen
aldaar, langs welke Faure het Elysée
bereikt, zeer zeker zouden versierd zijn.
Een erg optimistisch blad zegt, dat alle
openbare gebouwen in Frankrijk en alle
schepen mede zullen versierd zijn.
Omtrent de alliance zelve komen reeds
meerdere berichten. Een der bladen,
het orgaan van minister Méline, weet
mede te deelen, dat het den 25sten
Augustus, dus één dag voor den histo-
rischen toost, is gesloten en dat het een
offensief en defensief, een aanvallend
en verdedigend verbond is
Hoe de president door een en ander
in de publieke meening is vooruitgegaan
is gemakkelijk na te gaan maar of
zijne populariteit meerdere stabiliteit
zal verleenen aan zijne ministers is niet
te verwachten, hiertoe is de geest van
oppositie en de partijgeest bij de Fran
schen te sterk ontwikkeld. Dat de snel
elkander opvolgende ministers den goe
den gang van zaken belemmeren moeten
schijnt men in Frankrijk niet te weten.
HAARLEM, 1 September 1897.
In verband met den verjaardag
der Koningin zijn benoemd tot Ridder
van de Oranje-Nassau orde de heeren
A. van der Voort Az., leeraar aan de
H. B. School, secretaris van den Volks
bond „Vereeniging tegen drankmisbruik"
B. W. Mensing, directeur der militaire
school en M. J. Hengeveld G. J.zn., dis-
tricts-veearts, allen alhier.
Zondag werd te Alkmaar de kamp
strijd gehouden om den eereprijs, een
zilveren lauwerkrans, tusschen de twaalf
vereenigingen, die bij de wedstrijden,
aldaar gehouden, prijzen hadden gewon
nen. De lauwerkrans werd behaald door
de Vereeniging „de Kroon" alhier met
284 houten.
De boekerij, verbonden aan het
Museum van Kunstnijverheid te Haar
lem der Nederlandsche Maatschappij ter
bevordering van Nijverheid, die ge
durende de maand Augustus gesloten is,
zal op 1 September voor het publiek
weder geopend zijn.
Uit deze boekerij, die boek en plaat
werken bevat, over bouwkunst, kunst
geschiedenis en oudheidkunde, doch voor
namelijk is samengesteld uit werken
betrekking hebbende op de kunst toe
gepast op het ambacht kan elke
beoefenaar van het kunstambacht boek
en plaatwerken gratis in bruikleen ont
vangen daar ze door het geheele land
verzonden worden.
De Catalogus met de bepalingen waar
aan belangstellenden die van de boekerij
gebruik wenschen te maken zich moeten
onderwerpen kan bij den Conservator
van genoemd Museum, den Heer E. von
Saher worden aangevraagd en wordt
tegen toezending van 20 cents aan post
zegels franco verzonden.
KAASMARKT van 1 September 1897.
Verkocht 39 stapels uitmakende 5319
kazen, wegende 9575 kilogrammen.
Hoogste prijs per 50 kilogrammen ƒ24
MUZIEKUITVOERING
in den Hout op Woensdag 1 Sept. 1897.
's avonds van 810 uur, door het Haarlemsch
Muziekkorps onder directie van den Luite
nant Kapelmeester
C. P. W. KKIENS.
PROGRAMMA.
1. -Friedensfeier." MarschOertel.
2. -Les Dragons de Villars." Ouver
tureMaillart.
3. "Le Roi de Lahorre." Valse..Massenet.
4. Fantaisie -Paljazzo"Leoncavallo.
5. OuvertureFlotow.
6. «Liebeszauber." MazurkaStrauss.
7. -Galop infernal"Kéler Béla.
8. Potpourri op Italiaansche volks
zangen, Perdrotti.
ORGELBESPELING
in de Groote- of St. Bavokerk alhier, cp
Donderdag 2 Sept. 1897 des namiddags van
23 uur, door den Heer W. EZERMAN.
PROGRAMMA.
1. Preludium en FugaJ. S. Bach.
2Choral AndanteJ G. Baatiaans
3. Sonate No. 5Mendelssohn.
a. Aadanle.
h. Andan'e con moto.
c. Allegro maestoso.
4. CommunionGigout.
5. Aria uit de Messias.Himdel.
