JBBq ia ppiq 'uaAaS a| uajaM uaqqaq noz oibbu uaafl
J[8Z fiZ UBB.IB8M jaOA3§ naa JBBJ\[ 'flZ nap SUM apjOAQ
nap uba uarainj ap uba ajflooq ap do jajaq uajoq
-uajBBp ua jajsaddo-uaqaiz apaqiaps ap uaflajuaJBBp
aiqdog Mnojjjnf pp 'aaSaoAl'iq uaqi.w ja pBq fig
<(-Biuax 'paAA spno uba at
S[B ooz 'jajs§aa{diaAuaqaiz ajqiqosafi uaaS uaq qj«
^•jSubajuo qaoz
-aq ua qxz Sijsni jaiq nu at JBBp 'ufiz jam ajqaiz aip
pz 8ja oog 'sbm qaiz uBtu af pp apjajiaA biubui at
jbbm qoo si pq mep -piu qljpnnpn 'uaasj"
(l'jaaj nu qi uijbbm uapaqloipuBjsrao ap uba uauuoA
uauunq at SuiqajsiooA apjsedaq uaa fiui mo paqaS
pfit uaaS Sou qaq qi tsi Ainaiu ooz Sou qoo fim jooa
sajp pp tdfuSaq af« :jarapq Liz apS|0AiaA puaqas
-jaaqaq qoiz jbbui :ui piaqSuaq apuaqqaMjqoBpjaA
uaa tam bsj jaiA (('uapnoq at miaqaS spiu qeq qj//
(t'af-aiz
uarooq aatqoB jom qoot qi pz JBBp 'jiav uajaAA uba .ia
qi paa uaAa t, mo pp si fijq "yatpq uaAaj qfipsinq
atpAA sajp jam puapnoqSnjat puazeqiaA tuaq ap//
u-ai|saAvq a[p uapnq qtjjtnnpu
ufiz uaSuip aqp2 j^iuax do af ui pq jmoq aojj//
<,dPJ00ll H3A
-oq pusq ap nap JBBq uara at jpnojj 'P^flafl uaqqaq
tpz aizm suaa p aignC pp dfuSaq qj jooz 002//
„•pinnts
-aq uajut SjtuiMt nap jaara ttapas 'qi jaopaq ppMSQ
uba 'atsiaAO uap uba Suipnoqsmq ap yaaq ftz 'Bf
wapag jao qg«
,/iatspnoqsinq aQ//
<i(! aiqdog Mnoijjnt si
'Sizoa\jb sp 'bsj app.iooMtUB (('aiqdog Mnojjjnf//
16
qpM uj -pnq qlipS siuax pp qroj taq jooa uaflinjafl
aSiqajs sp do JBBq jooa Suijasjojd nu uapmaop 'tqoaq
-aS pnq apjBBAA uaaS jaSaoiA fiz ubbjbbm aapaqSiuiajq
ptuBB uag -jaau ua do laraaq ap SpqoBMnuaz a}dBts
ua uaSfitq at tqan] mo so[ efjlquodBf jbbij Liz ojdoouq
Sijbidjouijsuj qsaora uaqqijs fiz jos[B sbm jajj 'tajsaain
JBBq uba qoiz atqBBtu SuiSipjBBA\tuojaA aqfijajfuqas
-aquo nag -uaA\naajqostin ua|[iA\ uaqqaq taq noz bsj
uaddoj aj jjazaf mo jsaq af qoo af aop jb
'yoojafl qfqaSap [3m pq at pp spaaj at sfiAiaq uaSSaz
at ooz tip Joop tsinp j afpuiq'sBBAip piu qoot saa^//
(i'uaAoopS jam taq /tot qi uba
staiu ja joopS qj jjatSBj aqfippunqos uaa si pjj//
uajp uapnq si 'yaaq UBSjsaq uamauusB oujbbS
qi ]iav jip ua susqtp jo pBtsaq spi ooz ja P(J//
,.dP qoo
pp uaqosuara ap uaSSaz SuipnoqjaA aiuaitui uag//
^iuamaou at
uaAaijq aiqdog Ainojjjnt az pp 'qosuaui aqqip pp ua
UBtu at uaqqssnt SuipnoqjaA aioora aip uba staiu Sou
jaqaz qoot a? ts!M ^ftiaAinq at jooa 'jbbaa tain 'Jbbj\[//
pooujaMnBU jat jjaz sjamtui pfit
uatspsj uap ui qoiz daajSaq fiz uadajSaq uaqqaq
JBBq noz puBtuaix s uaSSaz SuiSipapjOA ajaq tot fiz
uoq tBj^j na|aSam aj tpjatqoB ua -jooa lUBBqoq JBBq
put SitqoBmnuaz uoSaq ua uajtiz jaaM SuiS fig 'pap
ui aoj taiu ja sba\ fiz jbbiu 'uapjooMtUB appAA bsj
(<jouop g ooz qoot JBBui
paq at jooa sqfippiajtaA spi ftjJBd apuajattiqos azap
pp uappaqjaA jom fim uaq qi uaja pq nam pom
tqooq afjod ufiz uam spooz uaSSaz af qi pz p^/j//
((juaaraaS si pQ//
tO I
100
zachtjes-aan onmerkbaar, en als tengevolge eener stil
zwijgende overeenkomst, in de rails gegleden, die he
melsbreed verschillende waren van die, welke zij zich
beiden hadden voorgesteld bij het sluiten van hun hu
welijk. De Overste herstelde boven verwachting spoedig.
Het duurde niet lang of hij kon weder kleine wan
delingen doen en eenige der officieren van het corps
bij zich ontvangen.
Isa was eene vriendelijke doch zeer kalme gastvrouw.
Die terughoudendheid had men van haar niet verwacht.
Integendeel, men had stellig gedacht dat //de kleine
Hornklou," dat het landmeisje, met ijver en groote be
langstelling alles en alles van het leven in de hoofd
stad zou willen leeren kennen. De gezondheidstoestand
van den Overste was daarvoor toch geen hinderpaal
meer. Het was trouwens voor ieder, die oogen had om.
te zien volkomen duidelijk, dat die dweepende verliefd
heid van het jongehuwde paar tamelijk verflauwd was.
Hare manier van spreken en doen jegens haar echtge
noot droeg het stempel van een soort van onverschil
lig ongeduld met den ouden man. Zij legde de plaid
over zijne, nu altijd koude beenen; en als hij bepaald
tot haar het woord richtte sprak zij beleefd en vrien
delijk met hem; maar nooit op een warmer toon.
De oude don Juan en gunsteling der dames verdroeg
deze nederlaag met bewonderenswaardige gelatenheid.
Hij keek naar zijne gezwollene, machtelooze voeten en
wierp in den spiegel een blik op zijn scheeven mond en
hij dacht nog aan een aantal anderen dingenmaar hij
onderwierp zich aan het onvermijdelijke zonder bitter
heid, veeleer met zijn gewone neiging tot cynisme en
humor. Wel ontwaakten zijne natuurlijke eischen ala
man en echtgenoot in hem en deden hem driftig uit-
101
varen bij het bericht dat de jonge vrouw een andere
slaapkamer in gebruik genomen had. Maar nooit had een
driftbui bij hem spoediger overgedreven dan bij die
gelegenheid. Hij was werkelijk niet meer in zijne beste
jaren en dan het was ook mogelijk dat iets van
zijne verhouding tot de huishoudster haar ter oore
gekomen was en dat zij zich, daarover gekrenkt, terug
trok. Wat hij niet begreep was, dat zij er niet over
sprak; zij kon er zich immers over beklagen en dan
zou die zaak wel terecht te brengen zijn. Sophie moest
dan zijn huis maar verlaten.
Maar toen hij met zijne overleggingen tot op dit
punt genaderd was, gevoelde de oude, sukkelende man
zich alles behalve op zijn gemak. Welke tooneelen
stonden hem te wachtenEn hij zou haar ontzettend
missen, die oude, veeljarige vriendin, die elke zijner
behoeften en wenschen zoo uitstekend goed kende en
die geen grooter genot kon bedenken dan zich geheel
aan de verpleging van haren heer en meester te wijden.
Haar juist nu weg zenden, nu hij haar dubbel noodig
had in deze dagen van ouderdom en gebreken dat
was wel hard! Neen, dan was het gemakkelijker de
dingen te laten blijven zooals zij totnogtoe geweest
warenhet kwam er hoofdzakelijk op aan vooreerst
den tijd te laten verloopen zooals hij kon en vooral te
zorgen geen huiselijk tooneel op te roepen, alleen om
dat zijn gevoel van eigenwaarde als man en echtgenoot
door haar beleedigd werd. Het was toch niet van hem
te verwachten dat hij maar zoo voetstoots er genoegen
mede zou nemen, om toe te stemmen dat zijne rol
als minnaar voor goed was uitgespeeld. Dit zou al
te veel zijn verlangd. Van tijd tot tijd ontwaakte zijn
vroegere zinnelijkheid bij het gezicht dezer jonge, be-
