SJBB[d op UI JOOAJBBp Uajqoai OUaoS fiz jf[A\iaj 'uop[o§
usop uaqasia uaa§ ug u9op uajfiAuaA uaaS qaoj uoq fiz
'siaturai 'uaguaiq aaaunq noz uappicu joq ui uoq uaSaj
SJ91 *U9p9J aqftJUOOSjad mo flZ SjB UIU1U9A9 'uapajj 8J
do U9q J9AOU9§9| JiajIJB.IOlU aUaaCUa§[B J8p jqOBAA 9U99
S[B mo loo a uoosiad ajsinf 9p jam qoiz ia apjaoAaf?
fig "ugAfijq jBBqja fiq 'jorjaq issq jbai 'uajqooiu aaMj
9ip uaqqaq doojiaA uafha unq j9A9i[ ibbcu uaSuip
9p U9}S90m UB(J'U9d99]S qOIZ BU noz U9S[0A9§ ajooifi
j]9ZjBBq jooa qoo jbbiu 'SuipnoqjaA aqfqjooqaquo aip
ubb uaqucu uajaoiu noz apuia U99 91 p 'piaqqfqapaz rap
qOBI9 U9A9jpj9A0 U99 UBB U9J9{.Jodo J91U U9A9( mjBAA
'ffuof jBBq gppM fig "uaiaaqffniaj ugop 9} jsjiaq uaSiioA
nop uba qnp8 apuauqaAipaq jaq qoo apuiauaj sisop
9p UBA §UI]Bqj9q 9U99 UBA J99m J9 fiz 9pj99§9q
nu ug pjgoidag uba J9 pBq fiz '«C j cumdo "uapuoA
-aid Snjaj uajqoBpaS uaSia jssq uba sjai paojAuapiooM
s(biu9x ui qooj fiz pBq uajaqqiijsuaSaj JBBq squspuQ
3Üls
U9 pnA ui jazagtuo Sipaods 9} jb jbbiu uapauaq jaiq
uaqosuam ap joop pjaAA aSooq uap jin 9ab8 aqusjq
'9j9Ainz ap Bf qinA ua jbu 'uiBAvq SniqBJUBB ui jiojjoij
Suappoui jaaqjaA qnjp jaq joop jaq 59m pip 'paajq JBBq
uba raooz U9p uajqBBui ua uajBq jnaq uapjapaod fiz
jajuBtu jBBq uba oqoiqd uapftz oibbjj iaq uajqapoq
uaqqo[AA\naaus ag uaiz 9; mo jo do japuoz '(JOOA Liz
dai| pjooq ualooqaS jaj\[ -piaqsooppaom a pop joj UBp
uajsdaq sjapuB sjaiu joi qoiz uapuoq uajqoBpafi 9jBq
piaqjaojp jaqua sbaa jaoAafi JBBq ualoBip aj apatu mo
jBBMZOoz poo| S[B sbav tuBBqoij jajj "piaquapuoAiaëdo
jajBq §[0A9§ jaq sbm 'uajaoAaS ua uaquap 10} piaqsoof
-ajqoBiu ajsjoj uaa jndadjm jaaqaS uajqos.tq s bsj
'SuiSipjBBMjuojaA jajBq Suijsjsqjin ap fiq Suiiaojjuo
R1I
116
verheven denkbeelden in te boezemenslechts eene
aangeboren liefde voor alles wat liefelijk en licht en
welluidend was, had er haar voor bewaard door de
laaggestemde tonen harer omgeving mede te worden
verlaagd. Thans was er veel om en ook in haar
anders geworden. Zij zou blijven waar zij was en met
haar schijnhuwelijk eene positie, die zij al te duur
had betaald om ze buiten hooge noodzakelijkheid op
te offeren als punt van uitgang, zou zij trachten
de haar toekomende plaats in de nieuwe wereld
te vinden. Zij moest daarvoor gebruik maken van
de hulpmiddelen, die deze onmeêdoogende wereld haar
aan de hand zoude doen.
Maar of zij die plaats werkelijk vinden zou? Zeker.
Het was niet anders denkbaar dan dat ook voor haar
een zoodanige was bereid, waar zij even ais anderen
haar aandeel in 't geluk des levens, of anders ten
minste, onderwerping aan het onvermijdelijke vin
den kon. Met een oog, door de droevige ervaringen
verscherpt; bescheiden dankbaar, ook al mocht het
geen zij zoeken en vinden zou niet zoo gelukkig
blijken te zijn, als zij zich die zaligheid een korte
poos in haar opgewekte verbeelding had voorgesteld;
maar daarentegen ook beter bestand tegen teleurstel
lingen, meer gehard tegen zekere opvattingen, wilde
zij haar weg zoeken, langzaam maar zeker vooruit
strevende.
Zij gevoelde het hoe de moedeloosheid begon te
wijken en allengs begon het onzekere, maar daarom
niet minder vurige, verlangen naar geluk haar bloed
in beweging te zetten. Zij gevoelde zich veel, veel meer
opgewekt dan een paar uren geleden. In een banket
winkel gebruikte zij een portie ijs, tot opfrissching;
ui uoijbjs uiajq uaa ubb 'inajqadsui-SaAUOods uaa fiq
'apuaqaq jaiu dsqosjapBA jaq jqajjsjOA AAOjag; uoa |9ja
-aoq 'piaAi uafiuof auiajq ap ua uaAajjaAO tam apuBqos
ajBq uoq muoja na}B|j9A aQ "jaupjaA uba °ou uaAinojA
ap uaAjaiis ua°Bp aip uj ubajbbp japBA uap jooa
ajsjaAQ uap uara ppiq 'pjaAi uajoqaS jaujo az8P
puiq JBBq uaoj ua avooja aufiz fiq ^aijsjaA 'iubauj ajoo
ja} joouaSiqoa uapëipaopq uap jBAag }aq uaoj, 'MOjapj
uoa uaqfqauuimaq uap uba SuipiajjaA ap uaSa} }sa9M
-oS puBjsaq i.aiu sbaa fig 'SBAa pA\nqa9 ajsjaAQ uap uba
uapuaiJA jap uaa jam fiz uaoj jsaaA\a8 oCjamioja jïqfq
-jooqaqjajjB uaa sbaa jajj MBBq fiq suaa jaA\ 8ou nu
qoo raBAiq fiq na *puaqa8 jaAi afstam Suof s|b japaom
sjaujo puq uoa AinoJAaj\[ jjooq 'qatii jqajjsjox
^japaom ap aiqdog Ainojjqnp qsiAA uba sajjB ja
qi J8p jqoBpag puq fiz jbao firn ua8aj ja qBjds 'jjaaq
aufim ap jsbbu jamuq ap aip '"jj uoa AAnojAaj\[//
jap.iaA
fiz apjajjaA 'raaudo }oouaSjqa9 jbbu uba apuoz a°ip
-°naf aip juajjrao }qouaq }aq bsj m|Bq aoq apuaiz 'na
jaojfu uap jooa japjaA qoiz appaajq sauojBq aQ -qfiiapinp
sbm jip sjaiu Sou Braura jsim ubajbbp suq 'ooj;
^ripuiq 'do af ut sjai ooz }tuoq aopj j uaau la^/'
((^uamaou uajooq japaom ap sjb aiqdog Ainojjgnf
qoo uaiqossim n jqajjjSou jBp qoo (j^flHauM"
fiz apjajsinp 'naqaids joj apjaoAaS jbbjs ui
jaaM qoiz fiz uaoj na uauuiMjaAO aj SuiSiau aip JBBq
ajqnpS jajj "ajqosjaaqaq jqaBjq apB jam jaiu qaiz
fiz uaipui uajsjsqjm noz qoBjjajBqos uaqffiinnjBuuo
'uapinj uaa ui fiz josjb SuipjOAüjBBJAaS auaa psq bsj
<('si ajsjaAO uap uba uooz aqfqjnnjBU uaa
jaujQ aip Jaiogjo aip JBp jnp 'pSazaS jpjOAi
jg j ufiz jsSqaqBjapB noz JBp puiq jaq 'jaij ufijAj//
021
117
en liet van daar om een rijtuig telefoneeren. In hare
tegenwoordige stemming naar huis gaan en zich op
hare kamer opsluiten met de gedachten, die haar
dreigden te doen stikken neen dat deugde niet.
Naar Xenia terugkeeren wilde zij ook niet, maar toch
zij moest er eens uit; en daarom besloot zij naar
het hofje te rijden en hare moeder voor een mooien
toer af te halen.
Toen zij, verhit door het snelle loopen en door de
elkander opgevolgde gemoedsaandoeningen het zaaltje
achter den banketbakkerswinkel binnentrad met gloei-
enden wangen en schitterende oogen, wekte zij algemeen
opzien, zoowel bij de winkelmeisjes als bij een troepje
dames, die voor de onverwachte sneeuwbui hier een
toevlucht hadden gezocht. En in de koffiekamer daar-
aangrenzende, staakten de heeren hun gesprek om
bewonderend die bekoorlijke jonge vrouw in oogen-
schouw te nemen en elkander fluisterend te vragen,
wie zij wezen mocht?
Zij was te Stockholm nog zeer weinig bekend.
Aan een tafel was een officier van den generalen
staf alleen voor zijn koffieblaadje gezeten. Hij had een
pakje papieren bij zich en maakte met potlood nu op
dit dan op dat kaartje, verschillende aanteekeningen.
Nu was hij gereed, betaalde en wilde langs de kleine
zaal voorbij, den winkel uitgaan, toen hij Isa in het
oog kreeg.
Hij maakte een tamelijk stijve buiging voor haar,
juist niet trotsch of verlegen, maar naar het scheen
uit gewoonte en trad naar de jonge vrouw toe.
«Mevrouw Below, mag ik vragen, hoe het met den
Overste gaat?"
Eenigszins verrast zag zij op. Hunne kennismaking
