•sbm uaqura 93 ubajb
jbm uaqsra a} uaiqoBjq uaAaj JBBq uba ua uaiz ua8oo
ap japuo pjajaM ap jaiq uba ua sbm Ijz ibbm uaAfqq
uoz fig j pguBjjaA jaaA a? sbm jBp uaa^ j uCn uduunq
pvi[ id/ 3oii uba jaoid auiajq uaa Joop uapjOM noz
PIB§J8A Sou pBspjapui alp uajaoAaS noz japiajjiq
Sou sucqj fiz aip 'aptiapa aip ui t uadiaM a; 80103
apaomjB ajaSaoiA aJBq ui JBBq unp uapiaj uajaoni
sjapua sjaiu 303 'paaj -jip |b 'lajqo 930018 3bp nu noz
ug 'uapjOA\aS pjoojsjoA sbm uaAaj JBBq ui aiuorajsq
ap msBqaq uooqos 'Snot JBBq uba uapa[ jap uaa
uba Suiiajjodo uaSuoA\pa§ uaa jam qfqa§ Suipjaaq
-j3a JBBq ui puojs -uaraoqaSiin uaSojpaq sbm fiz
ua saisnpi aunSaSdo uajaAau ui uba jajqo uaa
iqoBjqag jajjo JBBq pnq fig -naja^nB[q aq uapanaq jbbu
jaaM mo isiq uaaS 3qaJ3S|OA pnq fiz ua jappB[ jap
3iods ajsSooq ap do fiz puojs nu pBq jqiaiaq 'uoq
uaqBiu qBBidsuBB §ui[aqqiMjuo ua ajJooqaS sua8[oa
fiz dojBBM 'jundpuBjs ajBiaos 3aq Suoids uaa ui 'uaAt
•uaab§
8ti
3uai3uroiaiq JBBq mo jsaaMaS jbbu 3am ja sbm 'peq pia[
-a8 jb puiq uba fiz 38p uBBjsaq 3ajj j uaSBjsaSdo jbbq
jooa uaqosnara jap uaAaj ;Bp ua uadduSaq aip inaij
-mo suBqi ja hbjbm uapfizpBjq aiaquop aqjaM jbbjaj
•na]]BA qajj dojBBp 'jBBq uajmq uassiuajmaqaS ap uba
na uadduSaq auaatua8|B uba fiz jBp 'tqoij }aq joop
piajaS 'pS[OAaS uaSuipaMdo aqfqjnn;Ru JBBq sbm fig
•naAapjaiz JBBq uba ua§BJA a} jb 8nipiooM3UBiaA qoiz
lara ptaomjaA SiuiaM qoiz fiz psq uioiBsp tjnnjBU
apnaAvnoqasaq uaaS sbm fig -uapnoqaS 8;zaq uaAaj
-sa^saaS JBBq uba paiqaS 3( do 'puBjsaojspaouta8 uaSia
JBBq jam qoiz fiz pBU Sauapuozpn aSooq fiq siqoa[S
jBBm uapBp auunq ua uaqosuam ap J8ao 'uaAaj jaq
ui uajiaj ap joao jqaspaS suaa jaM fiz pnq aojSo^oj,
QTT
uaSoo apua§BJA'ajooiS aufiz jaq 'uado JBBq jooa Sinp
-fujaq uba jaijiod ap paap fijj majqoBM 93 JBBq do
JBBqqfqq '11033013 3aq do fiq qBjA jBBp fiq puojs jaqjaA
pquiM nap qoo jajBj uajnuira jBBd uaa fiz uaoj JBBjf
•rasu piaqo6jB Sui§inq aAfps 'aMuam uaa }am ftq
dojBBM ,,'ufiz 90^-UBBJBBp flM J83 SOod U83 °ou ^jnnp
pjj ipuajsooji uaa 30; qoiz ap|BBdaq 'uapjooM^uB
apnoz dojBBp fiz ;bm ^sim 3qoai 3am aip 'bsj I('uai
-aOA3in uoq jaqo ua^ipjooMuaSa; ufiz uba [8Aaq japuo
3am 'sajAnaouBm apuaS[OA3Siaa ap 3uaraiSaj 3aq uaipui
ufiz Sui(]aisjna|a3 330018 uaa ftm jooa apnoz 38JJ"
:uaSjOA do apuajazjBB uao3 ja 3ai[ ua do uaAa p(aiq
6h (I'a3SjaAQ nap uba 3uami°aj iaq fiq uapaJ3 3suaip
ui aujBBS sajAnaousra apuBB3suBB ap jooa noz qj//
•°BZ3in 3qoajs Sou ua3qoBjq ufiz 3am ja 3aq
3bp JBBm 'pjaM J33aq uBB-safiqosz a38jaAQ uap uba
puB3saojspiaqpuozaS ap 3Bp 'fiz appjooM3UB '3qoBjqaS
SuiJiBMJaA ui SiuiaM uaa joopjaiq jjazjBBq squBpuQ
•3qauaS JBBq do 'puaiapuoMaq qfijaSa; JBBm
'puaqosjOAim uojbm uaSoo 8mnb[q 'aiaquop aufig
sSi3qoBsuaSuof S3ai puom ufiz ubb aip 'uaddij aqossuj
'uajoqosaSpBjS iBBd uaa ua ubabS uauuaq 03 qos30i3
jo uaSsqaqjaM 'piaquapajAajuo uba uaSuipioMJBBMaS
aufiz qfqapinp jaaz aip 's|aSna|Asnau aqfqaSaaMaq
'jBBq jaquop'uaqai3saSdo 3qoaj 'pjooqjooA Siqaoq uaa
:((3BBiaS ]jy piB^" apmBBuaSooz jaq pnq fiq ua Subj
uooMaSuaiinq qfijamBU sbm ftjj -uapjOM aj ua3aSjaA
Sipaods ooz mo qfiga3in japuozftq 93 uaa puq fijj
•sbm fiq aiM 3saq qoiz fiz apjauuuaq qooj, qqobmjaa
pnq 3aiu 3qajis[0a SuiiapBuaoj aip fiz 3Bp uaSnp
-spmjq aJBq ui fijjBd uaa do Suif|a3SjooA aSuaaqjapaM
SipnOAuaa 'jsaaMaS aSiqqnjAjaddo ooz uaa sbm.
114
wilde geven en zich niet wilde onderwerpen aan hare
verplichtingen aan die door haar gehate verplich
tingen tegenover haren echtgenoot door haar aan
vaard
Het eenvoudigste en voor haar het aangenaamste zou
het voorzeker zijn, als zij zich uit dit huwelijk terugtrok
en als de zoogenaamde huishoudster in hare plaats
trad, bij onderlinge overeenkomst, dat de abdikeerende
van dezelfde voorrechten als tot-nog-toe zou blijven
genietendat zij dezelfde bescherming en hetzelfde aan
zien als vroeger onder hun dak zoude behouden. Maar
zóó verstandig was Isa toch om te begrijpen, dat zulk
een voorstel door de rechtsgeleerden met een ernstig
hoofdschudden, door de wachters der zedelijkheid met
luide afkeuringskreten zou worden begroet en dat de
groote hoop er over zou schaterlachen. Niemand anders
dan het drietal, dat onmiddellijk belang bij de zaak had,
zou het willen inzien, dat deze oplossing de beste van
alle wezen zou.
En gesteld ook, dat zij, in naam harer gekwetste
vrouwelijke waardigheid, een einde maakte aan hare
echtverbintenis; en gesteld dat haar man, in zijn toorn
hier op inging, maar haar geheel aan haar lot over
liet zou zij dan de wet op hare hand hebben
Zij kon niets met feiten staven. En wat zou er in dat
geval van haar worden Moest zij in vredes naam
niet blijven waar zij was? Zij had ervoor betaald
nu verlangde zij ook de waarde te ontvangen.
Toen zij zich verbeeldde te worden bemind, had zij
slechts zeer oppervlakkig haar blik geworpen op de
geldelijke voordeelen die dit huwelijk voor haar zou
opleveren. Later was het haar hoe langer hoe meer
duidelijk geworden, dat zij, door den Overste te trou-
119
nog eens over haar gelaat en over haar persoon glijden
en trad toen zonder een woord te spreken achteruit.
Isa was ten hoogste verbaasd. Toen zij voor de poort
van het hofje liet stil houden om uit te stappen en
hare moeder te zeggen dat zij haar kwam halen voor
een pleiziertoertje, vertelde zij haar klein avontuur,
terwijl de verrukte barones in de kast scharrelde om
haar //beste goed" voor den dag te halen.
Bij het verhaal harer dochter werd zij echter naden
kend. Zij had haar huisjapon uitgetrokken en daar
stond zij nu met de nog altijd blanke, gevulde armen
haar best doende, de knoopen van den band van den
//gekleeden rok," van achteren om het dikke middel
vast te knoopen. De gewone glimlach was van haar
gelaat verdwenen en zij mompelde:
//Wat zou hij daarmee hebben bedoeld?"
//Waarschijnlijk mag ik mij over een nieuwen be
wonderaar, in den persoon van luitenant Orner ver
heugen," zeide Isa, op haar gemaakt vroolijken toon
voortbabbelende. //Ik denk dat wij elkander dikwijls
op partijen zullen ontmoeten, want ik ben van plan
mij voortaan meer in de groote wereld te gaan bewe
gen. En dan kan men bezwaarlijk een knapper en
grooter ridder verlangen. Ik zou wel eens willen zien
hoe hij de rol van den minnaar spelen zoude daar
van was eene proef te nemen," vervolgde zij op haar
ouden toon van lichtzinnigheid, maar toch onwillekeurig
ernstiger sprekende dan zij misschien bedoelde. Zij had
verwacht dat hare moeder op die grap zou ingaan,
zij was niet zoo bijzonder nauwgezet op zulke pun
ten maar, hoe verbaasd was zij te zien, dat de
barones met blijkbare ontroering plotseling haar beide
armen langs de zijden liet hangen.
