((-}B8|J9ao jaapjoo uaSia ufiz ubb tnoq uaiu s[b
uaSjOA 3j do uoip tno «1 Saxracnais apaoS op ui
fiq }Bp 'nodoq 0} qoq uopoi ojp? qi jBprao no aoAog
oj psBJ aoSipu8jsjOA aoo raaq qoq uotuouaS pioqfiiA
op jsinf JBBp qi ^Bptno jsooq ooq tujg//
•81110} Spjup }oq qao]q ^uiojbbm ug#
(/uopfiniiaA oj
maq }om Sugaotujuo ouoo 8UBqj jsuia ni 11 qi pBBi
nop 'Mojog MtiojAotn pqooz iouio lUBuaimj n sjy//
;uoS8oz }oij 'uoizjuo
0} bsj .iopuoz 'raoq }8p *8inia8io uba jooaoS noo maq
apSipjOMJOAO *aB8}8 jaajq qi|q aopuopoids uapfiz ops
jbbu aoo jam no qoopdo Bjajeaaq op noqossn; uba bsj
Buioiq qfipoppinino joavhoao tin uaojJ "oniqog opjOA
-ojd ^'nopBAoS opaBB opooS ui 0}snitn uo} si ibq//
■joop noo] dap uo pjooq
ufiz jam tioao ajqiuq fijj piooMiun uoo8 jb8 joujq
jsiai do b8 jmjsoq quip uaa nn moau//
'qfijopmp no jsqsaq jbbui jqosz atnqog apiaz <t'aanjO"
uajjiz noq pjs qlpaSoinno
fiq jsp pSBsfoS ooz sbm fijj -nodoo] puoi dtUBq jaq
joop afpuia noo apjiM fiq do jaois nfiz uba aauio
Suoids susqjL 'siaiu opioz jbbui 'pjooq nfiz oppnqos pBB[
-08 opjaojjuo 'oqaojq }oq ni psBiatuBq ufiz 8bz fijj
•Smaj
pioqqfpaqjaM op }oj japoM toaq iouiq uba iqonz uoo
dau 8upas}0|g -nfiz uonnnq noz sinq aj ajsSipaods
no} uaSiom fiq azfiM aqjaM do uonaqojpn nsp siapuB
jam poop fijj -Suinnnajs apuaqaSuo jpzuiaq jooa
anoo ui Suipfu aqfpiaaq aip bu 'sbm fijj psaq }aq
uajqBBtu puiq uo jopaom sbm uapBAoq uaSuof uaq
-uip uoo uba BAg aufiz }Bp 'Suipfij op }om uaSuBAjuo
tUBi8o[0} uoo araqog pBq jsinp qdaipiOA uajqoBpa8
891
■oua8ia ouunq ui uoibm apioq :8iuioaa uoqBids fig
•puBmaiu jopjoA {aojsptnuioqos ufi«
do jopai 'iouiq us suiqog uojbz uapup op Jopug
OUBld
jap uauoj op }otn puaSuaunaA qaiz 'loop jaiq jbbu
stuos uoSuoip uiooq uo jadiuojj uba uaquBjq op uo
uaddsqosuBiu op na}BUBp 'sbav p8a[oS apioq iap pusi
nop ubb aip 'jaojAsuBpap do piopuSioA o^sioaq nop
UBA }U0} op UI UOIBM JB}S UOp UBA UOIOIOtpO Of[
ubb8 a}
sinq jbbu iqiatuoodouo no |ps Buissp mo uBjd }aq
qara 'uaiaismj 'ouuid op uba 8uipia[a8aq }am upSuB^
UBA UOiqOBjpjOOA OolpiBB IBBd UOO JBBU joojq fig
•sinq jbbu apam joom jo alBiam }oq puoz fiz jBBm
'na[assjA\iOA uapiM uoz paajqfu jBBq jam smos pp
MUOJAam }Bp l;qoBp fiz uamoqaS 'jouip jaq uba rann)
-soa apao|qa8 }aq uBp }bz jaqfpaqqBmag }sp 'ofpaa[q
uaa )ara sbm JopiatUBq ag "uaprajo^saq ojbm }aq
sjB „afsusp |aqua uaa }0} uaSuiSipoonpn// auunq 5am
JBBq sof)UBUopip ap ua sbm }00j8 samup ubb qa.iq
-a8 }aq jaMooq 'sdjoo }aq uba jBBZsSuiSiuoajaA a}ooj§
op ui suBp nap ubb jaap uaa8 msu fig psuja uadaip
uaa jooa iqBBmaS s}BB|d pBq ua uaqoMaS sbm pioq
-qfpoojA aiBq jbbui fiq aiuaj ap '[BBjauoS uap uba.
apfiz ap ubb 'pjBBd aj 'bsj apuooM jauip }aq
•pjUAJOA paq }jBq ufiz fiz s|B oozuaAa 'maq ui ua jam
apuaAaj ua apuaqosjoaqaq puuisao) uap 'uapajs uauunq
puq aufiz ap jaAouaSaj piaqqfpuoosjad ajoq aip 'puq
uadajSaq maq aip 'muoja auaa JBBm *u»Aa8a8do psq
efsiam pjapjaA uoombS uaa8 fiq }Bp 'uamauui p|0J3M
ap apam SuiSiïijjoao ap susqjjB fiq jsaom UBp 'jb
JBBq uba fiq 8sg jsaora ua uoq jaq sjbooz ubb8 ja)B[
qqoora jajj -ufiz qBMz jam appM fig pin jusq uajapuB
168
juist zijne kreeft wist te ontsnappen. Voor zoo iemand
is de geheele pret bedorven."
Zij raapte hare handschoenen en het rijzweepje op
en wilde doorloopen.
//Ik mag u zeker wel mijn geleide aanbieden, me
vrouw Below?"
Zij zag op.
//Wij moesten liever geen comedie met elkander
spelen; u durft mij niet alleen te laten."
//Neen."
Zenuwachtig sloeg zij met haar zweep tegen de hees
ters, zoodat enkele mishandelde bladen over den grond
dwarrelden.
//Neen, neenIk heb er den moed niet voor en dat
is wel jammer; het zou anders de beste oplossing voor
ons allen zijnde oude man was daarmede ontslagen
van de begrafeniskosten, van den geheelen omhaal,
de bezoeken van rouwbeklag en de deelneming der
vrienden incluis. Orner eene zachte, droeve herin
nering voor zijn volgend leven anders niet. En
voor mij welk een heerlijke kalmte welk een
zalige rust na zooveel strijd!"
//Om Godswil, mevrouw Below
//Vrees nietsIk doe het nietNeen ik zal er nooit
toe komen! Alles wel beschouwd zijn de gedachten
en droomen het éenige grootsche in de wereld, het
éenige waarvoor het leven verdient te worden geleefd.
Al is de idee om een goed, braaf mensch te worden
en naar de eischen van sommige godsdienstige opvat
tingen te leven misschien ook niet meer dan een
droombeeld, daarom is het toch best mogelijk, dat ik
mij over korter of langer tijd daaraan zal vastklampen.
De voorstelling, de gedachte om zonder morren het
161
De vrienden scheidden met een warmen handdruk.
Het //midzomerfeest", de St. Jansdag, wasvoorbij;
in het kamp hadden de daarbij gebruikelijke feeste
lijkheden plaats gehad en thans werden er voorberei
dingen gemaakt voor de generale revue.
Isa had den wensch te kennen gegeven, dien ge
heelen dag in het kamp door te brengen en door den
beleefden Overste was zij bepaald voor het diner
uitgenoodigd, met nog eenige dames en heeren uit
den omtrek, die hier op hunne buitenplaatsen den
zomer doorbrachten.
Zij werd aan tafel geleid door den Generaal, die
ridderlijk verklaarde, nog nimmer het voorrecht te
hebben genoten om bij een diner der generale-inspectie,
met dames aan tafel te zitten en die den Overste zijn
bijzonderen dank betuigde voor die alleraangenaamste
verrassing hem hierdoor bereidhem //en het geheele
regiment" voegde hij er met een ondeugend lachje bij.
Isa was in een schitterend humeur en de galante
oude heer, haar tafelbuurman, die het een en ander
over de jonge mevrouw Von Below had hooren praten,
was er van overtuigd, dat de lage en onbillijke laster
hier aan het woord was geweest. Hij kwam geheel
onder den betooverenden indruk zijner hoogst beschaafde
//dame", die zich met zooveel tact en toch zoo onge
dwongen vroolijk met hem onderhield. Dat hare op
gewektheid, ten deele althans, het gevolg was van den
wensch om ook nog aan een ander der, in hoefijzer-
vorm gedekte tafel in de rij der schitterende unifor
men aanzittenden, te behagen, kon hij natuurlijk niet
weten.
