jsp uajaSiaA usq jara jaq aip 'jaauooj jaq do uaa ja
jraoq unp ua nu jbbto fjajBM i( ui Mitam do ja8uaq
nap uad.iaAt na qfipqqBraag qoiz uajsoojj sjaqossiA
ajsaam op suaMnojj^ "4doo|8ica jsSuba ajqoBMJaA op sjb
uaSjaqjaA 9} °ni[|9Wti9j9j auftz ibb|»S qfijoojA uaa ja ra
mo 'jbbui si qsBzpjooq op si puia ajsaq jaq ubb ajs
-mi[s ap jbbm 'si jqoBfuayaajq aqfqayodsaq fajaqua uaa
U9A9[ ajaaqaS sao jBp 'saaSuaAO j8az Biuay -p]88daq
uapfij ajqiqosaS jsuira 9p do uapiOM uaSuip apy
„•qajjjaA sao bu aep juiSaq iaa jara ubSuba
9j az too pfij op jBp 'jamuiBf ppredaq si raH" 'S,!M
uaSajjaA jnn8g aufiz jam qfijara8j fiq |fiMap 'ua88az aj
sjai too 'fiq appjooMjus (('j9qqai qoo ufiz fiz Bf
(("uapnoq
uayaajq uba [99Ajop ooz fiM jnp 'sno fiq qaijaqimBj
naa jaq si qfiiufiqosjBB^ unoqsujojj uba naSap ap
ui qoo jaSaoiA pcqa8 do apam jaaA pfijjB ja qaq
qj 'snjsnSny uajsjaa nap bu uBBpa8 naq jooa jaq
si 8;paodg'su&ïaM aqfqaqBtnjaA aqjnz ufiz jaq fBf*
•ytqqjaA fiq approqiaq (<(j uayaa.iq ap jbbjj*
„•uaqfiq aj uajjaajq ap jbbq jaiq bjs qj// afqas]
AAtiap naa ja ra fiz apiaz 'pnapBJ SnsSnajqanpaS ufiz
qfijnfiqosjBBAs na 8bz raaq fiz uaoj 'apjajsjuo fig
■sjmuiCaqoof ap uba jaaMny jjbmz jaq
ua8aj |B jaqqnp qsjs afjqaizaS aqaajq jaq aqa| naa sjb
jim ooz sbav jBB[a8 jBBq jqjaMaSjB ubjbm uajjsqos ap
aamjBBM 'puBJ uap ubb joj uojbaa jBBqjqoiz safsjBBj aufy
ap jnp 'do 8ooq ooz fiz pjaiq paajqftj JBBq ua uad.iOM
-a8jB qoiz uba fiz psq daaMzfij ap ua uanaoqaspuBq
aiBj[ 'uajiij aj jajBM jaq ui fiz puoje ql'qaSaMaquQ
•uaiuBJO adftj uba pjnajqaS pooj ]bm ap sbm
•Siiiodo juBqqosoq uap jbbu [iajs ua JBBq laaiu jaAao
ap jbbm 'spm8 pjaiq uaioqosjaA uajauds a8ooq ap
£91
ubb do afsiara jaq fiq Saojp 'apuaizuBB 'napaiqnsB
uiBAvq jqoajaS Ainaiu uaa bsj jsmt aip 'jsaaS apuauaip
ap ua 'puaqoB|rai]S Sooq nBrajnnqiajBj 3}ub|b8 jbbjj
!(-jsaaMo8 uapfupjBBd
jaq ui jajsaara aSippipaS ua apuaqajsjiu ujira 8us[
-pjij uaa si fijj -jaajQ jnBuajinj ubb jqosp qi*
^(jaflMnojAara 'quojp aip jpja8 uai^/i
•pu8q ap ui BB(8uliAA
JBBq fiz uiBa 'uaop aj sjai mo 8u«jp uaSunaqajiiAi
-no uaa ni naSajjaA pjaM ss[ -japusqja ua8oo auunq
najjaomjuo qijquaSoo uaa do jsinf Sbz fifj „'naj
-apusq joj jqoBjq aSipoon ooz ap jooa puaramBjjaA#
liq apraaou azap piaqql'qajia op ubb jaiu jqaJisjoA
ajjqoaq fijj 'UBBjsjaA uaqqaq jqoora qoo nap jooa aip
fiq jBp 'dooq aSijqosjapniq ap ui 'sbm aajaza8 jaajQ
jbbm jUBq aaip jbbo uadjaM aj qqq ua||aus naa rao
uajB|Bn jam jaq uoq fig -ua8aona8 uba apsoojq bsj
*8ipjBB ]3M fiq puoA jBp uaraoua8do pjaM juami|draoa
jqapaq uaa sjb miioja a8nof aioom ap joop jip jo ua{
-aqos jam raaq uoq jaq iftqja fiq apSaoA <(j qBA tobjs
nap uba jaA jaaz jaM srnos jadds uaa jnp 'jaopaq qi
jrajj// 'jin jaaq apno ap dan ((jqfija8ora jai{i{A
qqoBZ fiz apiaz (('jajqoop ua8ia s^dsd uaq qi uaa^j«
•jBBjaS qfqjooqaq s.bsj jaAO Mnpsqos uaa paaj8 jjf
<l(jMU0JAara 'jajqoopjaijs auftz
sup n si qfi|apaouijaA jsaaMaS sbm pMU0J|aS 'nojqujopp
puaiJA uapno ufira jam qfijaMiiq jbbij jooa spaai sauoi
-Bq ap jBp pjooqa8 uba sjai ooz ja qaq qj jmjj«
(<-|BBjauar)'jsnaipMU joj <('nojqujopj auia|q// ajs8uof aQ/r
i(apiiBBjsuBB« sfiM ajiBjqira do '8iyap 'bsj appjooMju*
<(jjaMBf iBBjauaQ nap ajBMaq ua auaSaz p0Q«
•uaSsjA aj uapnoqjuo jaiu ajsjBBj uaj qoiz fiq
^uoq II(juoiqajojj uaaS qooj si MUOJAam 'jaq si aojj//
S9I
166
v/En welke raad was dat?"
»Van hier weg te gaan."
//En denk je, dat hij daaraan gehoor zal geven."
//Het zag er wel naar uit."
Böhme was voor Isa meer dan een oppervlakkige
bekende; maar, al ware hij dit niet geweest, dan
zoude zij toch waarschijnlijk nu niet in staat geweest
zijn om tegenover wien ook, de vormen in het oog te
houden en zich eenigen dwang op te leggen. Als
verpletterd keerde zij zich plotseling om. Hij zag nog,
dat zij doodelijk bleek was geworden en dat, terwijl
zij met de éene hand haar rijkleed bijeen vatte, de
andere zenuwachtig het handvatsel van hare zweep
omknelde. Langzaam verwijderde zij zich zonder een
woord meer te zeggen.
Böhme keek haar na, toen zij de heide over, in de rich
ting naar het paviljoen voortliepmaar halfweg gekomen,
sloeg zij den anderen weg, naar den oever der rivier, in.
Eene plotselinge ongerustheid, waarvoor bij de
aanleiding niet zou hebben willen bekennen, bekroop
Böhme. Onwillekeurig snelde hij dien zelfden kant
op, haar achterna.
//Die vrouwen hebben soms zulke overdreven in
vallen," mompelde hij, ven zij is misschien de buiten-
sporigste van allen." Want of dit nu op rekening
van de gewone zucht tot tegenspraak van den echt
genoot geschreven moet worden is onzeker, maar nog
altijd kon hij de ingenomenheid zijner Eva met vde
kleine Hornklou" niet deelenalthans niet zoo, of er
bleef een tintje van wantrouwen aan vast.
Hij haalde haar op een kleinen afstand van den
slikkerigen vijver in. Zij stond achter een paar heesters
op den graskant, die zijne vergeet-mij-nietjes tusschen
163
luitenant Örner te gaan zeggen, dat de Generaal en
aijne buurdame, met hem wenschten te drinken
Een donkere blos kleurde de wangen van den lui
tenant. Op zijn eigene, eeDigszins korte, stijve manier,
stond hij op en zette zich in de positie" die tegen
over den Generaal paste. Maar toen hij zijn plaats
weder innam was de blos van daareven door eene
vale bleekheid vervangen.
Somber zag hij op zijn bord neer. Voor het eerst
bekroop hem het voorgevoel, dat het waarschijnlijk
voor den laatsten keer wezen zoude dat hij aldus door
den commandant werd onderscheiden. Als hij er later
alles van te hooren kreeg, dan
De Overste, die aan Isa's andere hand zat, lachte
eerst een weinig spottend; maar allengs werd zijn
glimlach droevig en onderworpen.
//Zou men ook niet eens met een ouden vriend
willen klinken?" vroeg hij zacht en daarbij met zijn
glas tegen dat van Isa aanstootend.
Zij dronk, maar als afwezig. Haar blik was op Örner
gevestigd, en zij beminde hem te innig om niet dade
lijk met en voor hem te gevoelen, wat er in hem
omging. Zij verdiepte zich in hare gedachten en heur
hart klopte met verdubbelde slagen. Zij had hem niet
aangemoedigd en niet terug gehouden; ook nu was
het niet anders: hij moest zijn eigen strijd strijden,
onafhankelijk van haar invloed. Uit vrees hem hare
aandoening te verraden, zag zij nu opzettelijk eem
Het gebruik in Zweden brengt meê, dat eene dame a»n lafel
nooit van ba-en wiin drinkt, zonder bjj het oplichten van 't gtae,
eene buiging te maken voor de gastvrouw ot tien harer bekenden;
-dit beteekeat: //Ik drink met u," of //Op uw welzijn!" Vart,
