fiq diaiM uao^ 'apuinj ajjoq ap ui jjaipSaM pjooq
-aSuo pp 'unajqaS jop uaa ui SuiSjbao qfijapuia ua
quojq jaMnep ua jaMnng uaqqius jnnq 40} 'psjaS ijm
JBBq J3AO apiaojA pao[q pq ua uaqusjd omuj ap uaSa;
apsuoq pjooq JBBq pj[ -uapusq apiaidsag jaufiz daaiS
uapaoM nap joop 'jaiq uapjoodsaS ufiz joop 'jqnjaS
uapiaM pjooq pq jin JBBq uaqqoj uapnoS ap pj 'poA
utiz ubb ouom uaa sjb apmojq qoiz fiz joj 'jaau JBBq
Saop pmA ufiz jbbj^ -pinjaS qja japiaA maq ajpjaq uad
-dij aMnnjq aufiz do uasiniq paap ujinqas pq aip 'yup
apuazBJ ag pjooM appBj ufiz sbm pjj JJjnz fig//
•uaddji uaSuoiMiaA aiaq uba pq
quojq pajqsdooquBM ajjuqos uaa sjy <(j jammi^//
,,'jqaq paajaS pBBMaS puasssd uaa fiS
pp Sjog "pjauaS SuiAojjaA ap jpioM 'apjBndaq 'jpz
Suiuoq ap 'pnoqpBg sjb 'uaSjora spaay j uaMuq maq
ilnz flöpBuiuaa So\j j uaquSnaMtioijY j piaqsBBMg//
"do siapnoqas ap ftq apjBBq SipjnpaSug
<(uaaq JBBq
sjb uapojSaq pz fiz uaip 'uajqos ua uajaa a; pooqaq
uiaq muoja ap spooz 'qaqjaq pm maq qi pptug//
„juapaj jaag jJUioibb^//
daujm 'puajjaqdo puBq ap puaSiaip 'fiq uaoj qosaaq-
map ufiz ajqBBm apaoM aSiuuizuBBM Bufiq ug
•UapJOOMpB 8} JBBq pep UI JU3JQ SBM SJjftpMUBfsJ
((-A\nojA sppqapuog qi
pjOAV jamraifj jjaa ajqoBMjaAuo azap jbSibm qp
Snjaj pq quojq
pqsaq qoop 'rajaq jbbj\j -ajqosuaM fiq ibm uaraaujaA
siaraiui nu paora fijj *ubb JBBq fiq Sbz puaiaiAaSag
t('n JOOA qoo puaAoq
jBBm 'fttu JOOA pap jads pq do ja pM paAA fi§;
nu 'uajooq pjooMjun Mn pBrauaa Sou lira pug//
6Ê
52
//Neen Jarl," antwoordde Hetto, even kalm als te;
voren. Een felle zweepslag striemde zijn gelaat. Zon
der een kreet te slaken, veegde hij het bloed af en
zag zijn aanvaller onvervaard aan.
Dit maakte, zoo mogelijk, Ormr nog razender. //Ver
geet gij," ging hij bijna huilend voort, terwijl hij met
stuiptrekkende handen om zich heen greep,//dat ker
ker en dood u wachten? De dood op de vreeselijkste
wijze! Kent gij de duldelooze folteringen, die uw
lichaam zullen doen ineenkrimpen en uw ziel ver
scheuren Spreek, of ik ruk u de leugenachtige tong;
uit den mond!"
//Ik vrees u, noch uwe bedreigingenzoo deemoedig
en fier klonk het.//Gij kunt alleen het lichaam dooden,
over de ziel bezit gij geen macht en ook van dat
brooze lichaam is de levensduur bepaald door Een,
machtiger dan gij."
De zweep, die Ormr's gespierde hand thans opnieuw
had gegrepen, suisde zwiepend door de luchthet was
een welbekend teeken. Woeste kreten uitstootend vielen,
zijne krijgers aan op den onversaagden spreker. On
der zwaardhouwen en vuistslagen, knevelden zij hem
aan hand en voet. Zijn hoofd sloeg tegen den harden
grond, stokslagen troffen zijn lichaam, zijn hals, zijne-
geboeide handen
//Laat hem voor het oogenblik liggenEerst de an
deren," klonk weer het kort bevel. Terstond, slechts
al te gewillig, werd het gehoorzaamd. Zij grepen de;
sidderende jonge vrouw, die was neergezonken naast
den geknevelde. Vuistslagen dreven haar voor den
potestaat van Westraga.
//Zij heeft haar kind laten doopen," brulde Rollo, het
haar ontrukkend, met zijne ijzeren vuisten. //Liudger,
uajjs ]bz pp 'niaq uba jaap uaa japai fiS jqaq JBBp 'nuja^
•uaAaj ufiz do nagap aj sfiid jaaAuaAa apiaq jufiqos fig//
•cuBBqoij auiajq pq uba aoj qnp uaa japai 'poA ufiz ubb
ubSuojm qoiz aip 'uaSijBzdtuBJ apiaq ap uaoj djaiM ua
uaMnoqaS uappim joop puiq pq fiq psq Sbjs uajaqua
uaa pj\[ 'tuaq do qoou JBBq do poe Saojs juug 'Japaoiu
apjajjojaS ufid azoojap|np joop 'apjaiuqaS Jap iqoBjq
apuajajfiAApaA ap ui quBjqjaaM ufiz puoA fipj -pjad
-a8p pSuBSjaiz joop 'pajq apuadjaus uaa quojqjaaM
jbb(J ponj ap puazms apjaijq pjbbmz puapfius
-djaqas ufiz 'uaqqoj apuojq ap fiq puiq pq daaj§ fijj
<(-uanoAA a; fiq uoozuiajq uapjaqaS Mn uba apuia pq
ao; suBq; n qi sp 'uizuapjaq jaaAOOz uba uooj pj,//
"Snja; puajfiq pq quojq (/qB8jp uap uba joq pq ui
'ua°BM a^ jatq n tuo 'paotu Mn qi japuoAvaq jBuaAog
•japuBpuaSai uaa ui qoo'paom jaa ^JI jooz jjz pjj//
•pijsaq jajujag tuBUjaq
,,'pBBMq ajjB uba japoM ap si 'uajoqaS jaq ap ui 'uaSnaj
ua 'paaMaS ufiz ua8naj uaa uoz pjooM pp 'jbbj^//
jraaq pm fiS yiap
njq •uaqBiu uauunq fjiA raaq puq pjooM jaqua uag
jSBBMp aSiuuizquBjAj jpjaAaS siuuoa ufiz si oog//
:pq quojq qfijapBrag 'jaipjooj uaa uba aip
s|B uapjaquoj uaSoo aufiz 'maq jooa jad puop jcujq
•pjooM japai japjaA raaq apajaq qasj apuauooq uag
*jooja§ qi qoo uai^
ui 'jaajj uap uba ïubbu nap ui ^doopaS pjaM ftq 'ep//
:qfijapinp ua pba fiq qajds uao} 'pjBBsfijS uap uba
pBjaS pq do qoiz apjagaidsjaaM pfijpaaM} aSiAaq uag
•pq quojq jaip uapSjapS uaa uba uajjnjq pq sjy
<(j pjooMpy -pin qi Sbbja pg//
1(j pmq ua sjapno
uba pp jooa 'uaAaj ufira raaa^j suaa Sou j jjBp 'q»
99
53
de Fries, die thans weer te Dockinga verblijf houdt,
heeft het met zijn tooverwater begoten. Vraag het
haar zelf, Ormr Jarl!"
//Antwoord vrouwBehelst die aanklacht waarheid
donderde Ormr, haar wild bij den schouder schuddend
Onmachtig een woord te spreken, sidderend van
angst, boog zij, de radelooze oogen gericht op den ge-
knevelden echtgenoot, de handen krampachtig uitge
strekt naar den ruwen krijger, die haar kind bijna deed
stikken in zijn woesten greep, zwijgend het hoofd.
//En wilt gij hierover berouw toonen, door uw kind
den grooten god Fosite te offeren, die zetelt op het
groene Ambla?"
Met een kreet, wild als die eener getergde woud
leeuwin, was zij bij die woorden ontwaakt uit haar
halve verdooving. Op den krijger toesnellend, had zij
hem, voor hij het kon verhoeden, haar kind ontrukt.
Thans drukte zij het in de armen, vast en innig, als
wilde zij het met haar eigen lichaam beschermen voor
den vlammengloed, die het dreigde te verteren. Zacht,
maar duidelijk klonk haar antwoord//Neen Ormr Jarl,
dat nooitHoe zou ik dat kunnen
//Ik bezat nog een kind, mijn eerstgeborene, mijn
lieveling, mijn trots. Heia's bleeke bodinne eischte
het op. Ik moest afstaan, wat mij het dierbaarste was,
roerloos en koud lag hij neer. Wij hielden de lijk-
wacht bij den kleine doode, zoo langdurig en zoo
trouw. En terwijl buiten de vogels zongen en de bloe
men geurden, was het zoo donker en kil in onze wo
ning, zoo duister in ons hart. Maar door onze trouwe
wake kon geen booze zwartalf het scheidend zieltje
bemachtigen. Toen werd het lijkje van mijn lieveling
tot asch verteerd. O, die vreeselijke, vreeselijke dag?
