„iajaa ja) Bpaj^ uagaquBB patpoj pq
na uaSuajq apgiq OAB)g fiS inspo^ na JBunqx,
jooa uaSinq n uaiaMzjB joopSfiq md [18 )|IA\. piaq
-Sipaoraqu8[ ufim qusp 'n qi Sbbja jBBOiuaa 8ofj//
'do pjBBAAÏ.
ufiz jrajo joiq yup uba puapaig ,,j Suqapuaqa*
•rapq pq quojq (1j jjBf jrajo H"
•pupS napBx
-aqpBA qaojq uaa )in 'ubb jaqaids nap ua°BZ ua8oc
ajapuBjqos aaM^ -do jag qoiz apqou anaSuBAaS aQ
•jinjo apjapnop (juaisijqo aaa ftS 4C1Z 'puoq qaajdg//
•sjaSfuq
apaoaa jap uagBAUBE aAAtiJ ap jooa apnijaqosaq oiBBqaif
uaSia pm 'appuq nanus ap ui fiz pp 'puiq aSiJBlaaM^
eqfipMnBU pq na jssq fiq jfiMja) 'pioq apaajq autte
ubb nannaj [oaSjoz nn JBBq pq ua 'iqouaSdo aahoja.
azooppnMaq jpq ufiz psq fiq 'pin appiooMjuB lijj
•BqoB[amapaj^ uba jaqossiA
ap'o))ajj sbaa pjj (<j)jinp [18 bjb 'qaaidsjaa^// :pua8
-pip uaa pm najoA jbbu aqspaS aqaojq naa pip
piUA appqaS ufi£ „'aprauBUJOOA jap uaa si )iq ua8
-ijjBAjB ap 'fiz ufiz jaiq 'suuqj na 8a a)qinjqa8uo ap
)bbbu §B]jaan uappaA japoq pq jbbm uappA ajp
do )qoozafj -qaoq naa ui puop uapSia.A uaqqoiuidsi
pq na a))sm MnopSjaaM pq jbbm 'naSninoM ajp ur
fiM naqqaq pasjOAaf) •napjajsnj uapoS ap fiz uijbbav
'uamBMq pdtua) nnq )in fiz uaoj *SaM nap s8ub[
naq {"im uaqqaq naSuBAaSdQ •uauapuqQ ua8uBAa8 ap
nfiz jaijj qjBp 'iqoBjqpA )dip )sbj an uaqqaq fi/yy»
•poiSsuBtusflfuq naSipaiqjaa 'napSqqnqosjaA nap
jajsaara ufiz qqaBiq na ui pjsnd nfiz ppiq ojjoy
•)in sa[]B naAoq 'jjBf juuo nBA ra8f8 aqosjoj ap
susq) quojq <l(j paoA naaqjaiq [18 aip 'pq nfiz aryy
IS
50
haar, met een minachtende beweging, van zich afen«
trad naar buiten, waar op dit oogenblik het schelle-
geluid van een horensein weerklonk. Geen enkele blik
was meer op haar gevallen, die neerlag een vertre
den witte bloem gelijk.
HOOFDSTUK IV.
Het rumoer, dat thans op den binnenhof en bij de-
poort weergalmde, was nog oneindig grooter dan het
tumult, dat daar eenigen tijd tevoren had geheerscht.
Voetknechten en ruiters in lederen kolders en glinste
rende schubbejakken, stieten met hunne lange speren,
dreven met hun flikkerende strijdbijlen, een aantal
landbewoners voort, weerlooze mannen, vrouwen en
kinderen. Oorverdoovend geraas vervulde de lucht.
Het jammeren en de smeekende- weeklachten der ge
vangenen, het wild getier en de woeste dreigkreten
der krijgers klonken schril dooreen.
//Vooruit, vooruit!" riep Rollo, de aanvoerder, drei
gen tot de speerknechten. //Waarom aarzelt gij, waar
wacht gij op? Die niet loopen wil, stoot gij neer!
Wat hindert het op een paar boeren meer of minder
op het land? Onkruid wast snel genoeg weer op!"
Ruwe vuisten schudden de wankelende gevangenen,,
grepen hen aan en sleurden hen voort. Jammerend
zonk een vrouw ter aarde, niemand sloeg er acht op.
De paarden werden heengedreven over haar lichaam,,
doch barmhartiger dan de menschen lieten zij de be-
wustelooze ongedeerd. Zonder haar eenig leed te ver
oorzaken, gleden hunne hoeven rakelings langs haar heen.
•ufid azoopjqoBta ui sp Suojm qoiz mssqoif
JBBq jfiMja) 'pfluBspoop ui apppjow fi£ 'uarnjB ajBq
)in pmq pq ua)qnj ua 8aM bmojj uapjnajs ')in qoiz
ua)qaj)s napinA awn-jj 'quaw naa sjaSfuq apusnp tnaq
fiq ptqoip ap jb8 ua do pusq ap jaiq fijj -appquojq
qoiz Subjs uajadjnd uaa jo sbaa pq 'uaizuBB puaq
-qaMjaAquqos uaa maq jbS )ajj -pjnaiqaS poouaquop
sdBjqsuaa pjaAi ')8BpS ufiz do MnoqpqBS apaajq aQ 'uaM
-nBjqquaM aflqapjoq ap juijo a)snojj puagadsjiaquo
•uapjooAA ajBq ua)qi)SjaA uaqqius s(baaojj ^uapuiAJaq
uaoppz suaa firn pqaip 'uajaSua aufig Japnp uaraoua8do
Ijaaq puiq ufjra aip 'pof) nap jooa uaSinq fim UBp Bjapus
qi usq 'jaajf 'Binq qfipquB^jaAUO ufi£ ui pao a uaAOOj
-a§ tnaq ui aip uaq 'suaizjaaM sap adoq ap pra pooj)
uajapuiq apuauaaM aufig aip 'uapiaqosaS sbav apjBB
do )bm SiMnaa jooa )8iuaajaA aip 'uauuaq aSitqoBiu
-jy nap 'apaapMjy aap (jm apjaaj fifj pog aqfuapjaq
'aSpqoBmp ap 'si uajauiaq ap ui aip 'japu^ uazuo
uba ap|BBqjaA firn fiq s|B 'apnoMapiz apnaratjoj ufiiu
apraaspq ua firn )0) lUBMq 'uaua^suqQ jap jaqipajd
-BjoojaS ap 'jaflpniQ Suijjapa jbbj^ •naja)saamjaAo a; firn
apSiajp uizubbm oq muoj ua jararaBf unq ui uaSnaq
-J8A qoiz ua 'uaqosuam jap paap^aiz jaq fiq uaqoBj
-tni]S puauooq aip 'uapoS ap qi aiqaojAjaA uaox*
qi
'uapooj) unq n aiM 'japaom auijy puaqaquo fiui si
pjj// uapptnBp jajqoa uaddij aufiz 'ua8oo aufiz ui sin
-jaap Sbz qj -jb psjaS )aq appuaAv ja^saud ap ibbj^#
(<i firn pq Saz 'n qaams qi 'piq qi 'o ippJOA\ ajapq
'ajapuB uaa ui uaiz jaaM iBBtunaa Sou SuipAag ufitu
qi ]bz 'uapuiAjaq }ioo maq qi pg" SugajfiMpaA ui
a)qius ua 'qupuBB )fim)noq ap spoo) apnammsp ufiz
pra aip 'ja^saiid aap uba uapoA ap ubb fira Suojm qj
55
Tevergeefs, zij waren overal de looden vuisten met
hun ijzeren greep. Zij nepen haar de keel toe, om
knelden hare polsen, sloegen haar neer en trapten
haar tegen den grond. Daar werd zij opnieuw over
eind getrokken, waggelend stond zij weer op hare
voeten. Een bijlslag suisde, hij dreigde het kleine
hoofdje te kloven van het schreiend kind. Daar stormde
een grijsaard den hof binnen, ademloos, sidderend van
overspanning, met van bloed doorwolkte oogen en
klamme druppels van doodsangst en ontzetting op
het oude, ernstige gelaat.
//Bernlef, de blindeNeen, de ziende, aan wien he
den een wonder is geschiedmompelde meer dan een
ruwe mond en het wapen ontviel menige vuist en
zijn tegenwoordigheid deed hen sidderen. Met opge
heven handen was de grijsaard, wiens komst zooveel
schrik veroorzaakte, op Ormr toegesneld.
Jarl, ach Ormr Jarl, heb mededoogenSpaar zijn
leven, neem het mijne. Geef hem vrij, het schuldeloos
wicht, het eenig kind mijner arme dochter. Ach, zend
hem vrij heen, met zijne radelooze ouders en zege
nend zal voortaan uw naam worden genoemd, door al
de Friesche zeelanden!"
Ormr grijnslachte.
//Goed, dat gij komt, oudeGij kunt de meest af
doende getuigenis geven. Aan u is immers, door de
hulp uwer booze geesten, heden een wonder ge
schied? Zeg mij daarom: werd dit kind gedoopt te
Dockinga?"
Bernlef zweeg en wrong in doodsangst de han
den.
//Spreek!" grauwde Ormr, hem een stoot in de zijde
gevend.
