8} qoiz 'ufiz noz soojapqanjA paq pup '8bz
1('P3in spBBjd ufiz si aaiq 'uapaiq quoip uaSipiBq uaa
uiaq japsaamjoq ap pBBq -n pam uapqaauq jaA\n uaip.
maan 'oj|0}j juauuiq jnq ufiui Suqpapa nap jao
•diaqos BtuBpBf) qsjds (/pqoB[8a8 SaouaS
spaaj uapaq aa pqaq fig jjapsiooA ufiz jbbu japsinq//
■jb qoiz jjBp ap appuaM SippipaSuQ
I(j uaiapuiq aufiiu [B uba psai flint
aip 'aSiuaa ap tm si fijj j Cija uiaq pbb| jbbiu 'uaiooqaq
n uaqnz fig j qi pizaq uassoi ua uaaapum 'pno8 poox
uba uaSuu uapaqjBBqpsoq n 8uajq qi 'aig j pain 9PPt
-situ uaa pqou 'qay jOABps ua UBpo^ pop uaSuajq
Snaap tuaq (bz qj jjaaM fiui tuaq jaa8 juijo pref"
(<juatnoq ubb puia uaa paoin jsbq j smq
-sSuiuoq paq jooa apuuqag j pEBMq aqs uba japioAk
ap si fig "AvnoiA aip pftijy" appaoAdmBps jcujo
pjBBqaSjaAO tuaq Pjaaq
pjaMsrui]} do 'Bjqaqj, mhoja j pjBBqos uauapsuqo
ap fiq qoiz fiq joopiBBAA 'pjuppsaaS a8uqaspoid jauaa
SuiuqaMpaq ap spqaajs si pajj juadaajsaatu uopBj qoiz
pjaaq fiq 'ufiz aSiqBAje uaaS uqq fiq 'uooz ufiiu 'oqiaif
j apjoopiaA uaa para uaSoopapaiu qaq 'prep aSipqaBj^//
:daoipm nap pain
'jaau juijo loo a qoiz diaiAA ua Suuq nap uba uappiur
paq ui 8uojp 'uapsinA aufiz pam Smap siaSfuq ap fiq
apMnp 'puapqoB SuuaS jbbaoS aqy 'uauuiq ibbu apfiz
aSqjoAA ap pain 'jaAuadsqos piM uba qojjfij uaa up
paajqaS 'pfipjaaj uajuqiappicu nap jaaui uba ubui uaa
joop pajaq juijo PJ9M joomz qBBiM appps ui fiq-
jooajbbaa uapjooji apuapfiq ap do pjooAApua pajj
<("dfij8j8A uiajq uaa jooa 'uaqosia ap do uassojpfups
ua nauadsM auunq jo uasjad ap jb uapaqjssqpsoq
uapusfiA uaAsn uapuiA uauunq pfip uaaS fiS p|tiz qoop
69
apooj8 ui apjapjBiuaS nap appiud paaMzps8uB pajj
<t*pspBBj paq jooa
n Sbbja qi '|8M paq jbajb mu ui fiS ppjaqjo^//
8bbja
ufitu do pjooMpuB 'pjooqjfips aSuop uaSfiMZ fiS
ppnoz 'pnom uazoojapusp an pin quojq paq Siuuiz
•uo aoq psiAA fi8 sjy j uiaapaS pup pain do pnojj
(1jqn|a8 Siuaa ufim fiq si
streqp 'uajapuiquiapq apuaiaopq uaAaz 'uauoz jsia qi
paq jBBcuuaq j ussSuaaq apajA ui tuaq pbbj qoop 'uaa
-japs uapoop puazinp ficu aop 'uapqou \ez uapsp san
jBBiuuaa qoo aip 'japBAjy nap fiq j inuQ prep
SuqajfiAAp
-J3A ui paq quojq sjapBA sufiz uaddq ap uba uq
„jpip fun JBBds qoop 'pfitupnoq ap do fitu dja^
j pjBBMZ aau para japaqos ufjui jaqq j ftiu poop '|JBpa
]BBd uap
ubb jfq uapuoqaS paq oqia^ 8uojaa psSiiBspoop uj
„(jpiaqtijA ap ua uapoy^ jo po8 uaqaajq
an ua poopuaSuBjs uaQ fi8 psaiq p8AV 'suaa Sopj/»
uazap pop ua 'puapfius
juijo pBAaq (l'uado pnin uap aua8uBAaS uap jadg«
•uapjaquojq qoiz uaSusjs apuas
-sis auapiaqosjaA uijbbm 'iooq uaa 8uiq tniB ufiz usy
-japBU apaaMp uaa apuuops apfiz apjapsaSjaAouaSap ap
uba 9P ni jBBps uaiazl'i aSipund 'a8uB{ uaa
'puBqjaqui) ap ut ua]oq apuaiaopS pam uaqqaq uaa
AinoqaSuaAau uaa pin puajaSuBS mBMq ja8fuq uaq
(<j uassopjaA uauioq n uapo8 aainaiu baau jo uaiz fiM
uajjnz suBqjj// apuooq juijo "pjaousaSpsBA [Bad uaa
ubb pjaAi oqiajj ua uapqoauquadBM aSiuaa ubb joa
-aq pjoq uaq (ijuapuaz jamaq aau jbbu n jbz qj [jg
pfiz uapsijqo j8aoua8 jb qi paa* 'aiz aiuojp aSipjooq
29
58
Maar, voor men hem kon ondervragen, trad een
reusachtig edelling op Ormr toe. Zijn hand rustte 0]>-
het gevest van zijn breed slagzwaard; kalm, ondanks het
gruwzaam tooneel, zagen zijne scherpeoogen in het rond.
»Hoe nu, Sjoerd Galama, schaart gij u ook bij de
afvalligen? Waant gij te ontkomen, omdat gij een
edelling zijt? Reeds meer dan een van uw rang werd
hand en voet afgekapt, omdat
"Bedaar, Ormr Jarl," antwoordde de edelling rus
tig. "Ik hoorde de juichkreten uwer dapperen en be
trad, uit eigen beweging, uw hof, om uw verheven
bekeeringswerk te bewonderen. Ik vereer Wodan even
trouw als gij. Het eenige wat mij verbaast, is, dat
de Alvader u nog niet in zijn Walhalla heeft gehaald,
ter belooning uwer onnavolgbare deugden."
//Galama, wat belet mijbegon Ormr, zijn.
zwaard schuddend.
//Mij er heen te zenden Niets, dat is waar. Ik
vrees alleen, dat het Radboud niet zeer behagen zal,
als gij hem berooft van een zijner trouwste onderdanen."
Ormr zweeg, maar wierp hem eén gifti'gen blik toe„
"Weet gij waarom de Christenen zoo toenemen in
aantal? Gij maakt hen."
„Spreek duidelijk Terg mij niet of uw hoofd
//Staat veiliger op mijn hals als het uwe, wanneer
de kans verkeert. Nog eens: gij maakt Christenen. Zij
vreezen u zoo, dat zij de voorkeur geven aan een
hemel, waar gij nooit komen zult, liever dan een Wal
halla binnen te gaan, waar zij u zouden moeten aan
schouwen, razend, tierend, vechtend en bloedvergie
tend. Een verblijf, dat u, bij uwe vele verdiensten, wel
niet zal worden ontzegd. Het heeft echter, behalve den
zonkant, ook voor u zijn schaduwzijde, dat is waar. Daar
63
druppels op het voorhoofd, eindelijk klonk het, nau
welijks verstaanbaar:
//Ormr Jarl, ik kan niet andersHet is het waarachtig
geloof mijns harten, dat ik beleid. Maar, o! heb me-
dedoogen. Doorsteek mij, doch laat mij dezen dood niet
sterven."
//Gij hebt uw eigen vonnis geveld!"
De angstkreet, door den vader van den gevangene
geslaakt, vloeide ineen met het ijskoud bevel van den
Jarl. Ruwe krijgers grepen den jongeling aan. Zij
hingen aan zijn lichaam, zijn hoofd, zijne handen als
dien eigen ochtend de woedende honden aan het ge
wonde, ten doode gejaagde hert. IJzeren vuisten ruk
ten zijn mond open en begonnen een der slangen in
zijn keel te drijven. Het dier kronkelde zich om den
arm, die het aandreef en weigerde den weg, dien men
het dwong te gaan. Toen stiet het gloeiend gemaakte
ijzer, dat tegen hare gladde ringen werd gehouden,
haar voort, verder en verder, tot zij eindelijk geheel
in de keel van Feiko verdween. Deze verwrong stuip
achtig zijn gekneveld, aan alle zijden vastgegrepen
lichaam, in folterende, ondragelijke pijn; machteloos
om een enkelen kreet te slaken, bijna krankzinnig
van razende, gruwzame smart. Zijne, van doodsangst
uitpuilende oogen dreigden uit hunne kassen te sprin
gen, blauw, vertrokken was zijn verwrongen gelaat.
Handenwringend bad en smeekte zijn vader
Tevergeefs, de slang, steeds door het gloeiend ijzer
vervolgd, zette haar weg voort, tot haar kop einde
lijk, na langen, langen tijd, weer te voorschijn kwam
uit de rechterzijde van haar rampzalig slachtofFer,
wiens lijf zij had doorwroet en doorknaagd, wien
de kleeren van het lichaam waren gereten door zijne