8} qoiz 'ufiz noz soojapqanjA paq pup '8bz 1('P3in spBBjd ufiz si aaiq 'uapaiq quoip uaSipiBq uaa uiaq japsaamjoq ap pBBq -n pam uapqaauq jaA\n uaip. maan 'oj|0}j juauuiq jnq ufiui Suqpapa nap jao •diaqos BtuBpBf) qsjds (/pqoB[8a8 SaouaS spaaj uapaq aa pqaq fig jjapsiooA ufiz jbbu japsinq// ■jb qoiz jjBp ap appuaM SippipaSuQ I(j uaiapuiq aufiiu [B uba psai flint aip 'aSiuaa ap tm si fijj j Cija uiaq pbb| jbbiu 'uaiooqaq n uaqnz fig j qi pizaq uassoi ua uaaapum 'pno8 poox uba uaSuu uapaqjBBqpsoq n 8uajq qi 'aig j pain 9PPt -situ uaa pqou 'qay jOABps ua UBpo^ pop uaSuajq Snaap tuaq (bz qj jjaaM fiui tuaq jaa8 juijo pref" (<juatnoq ubb puia uaa paoin jsbq j smq -sSuiuoq paq jooa apuuqag j pEBMq aqs uba japioAk ap si fig "AvnoiA aip pftijy" appaoAdmBps jcujo pjBBqaSjaAO tuaq Pjaaq pjaMsrui]} do 'Bjqaqj, mhoja j pjBBqos uauapsuqo ap fiq qoiz fiq joopiBBAA 'pjuppsaaS a8uqaspoid jauaa SuiuqaMpaq ap spqaajs si pajj juadaajsaatu uopBj qoiz pjaaq fiq 'ufiz aSiqBAje uaaS uqq fiq 'uooz ufiiu 'oqiaif j apjoopiaA uaa para uaSoopapaiu qaq 'prep aSipqaBj^// :daoipm nap pain 'jaau juijo loo a qoiz diaiAA ua Suuq nap uba uappiur paq ui 8uojp 'uapsinA aufiz pam Smap siaSfuq ap fiq apMnp 'puapqoB SuuaS jbbaoS aqy 'uauuiq ibbu apfiz aSqjoAA ap pain 'jaAuadsqos piM uba qojjfij uaa up paajqaS 'pfipjaaj uajuqiappicu nap jaaui uba ubui uaa joop pajaq juijo PJ9M joomz qBBiM appps ui fiq- jooajbbaa uapjooji apuapfiq ap do pjooAApua pajj <("dfij8j8A uiajq uaa jooa 'uaqosia ap do uassojpfups ua nauadsM auunq jo uasjad ap jb uapaqjssqpsoq uapusfiA uaAsn uapuiA uauunq pfip uaaS fiS p|tiz qoop 69 apooj8 ui apjapjBiuaS nap appiud paaMzps8uB pajj <t*pspBBj paq jooa n Sbbja qi '|8M paq jbajb mu ui fiS ppjaqjo^// 8bbja ufitu do pjooMpuB 'pjooqjfips aSuop uaSfiMZ fiS ppnoz 'pnom uazoojapusp an pin quojq paq Siuuiz •uo aoq psiAA fi8 sjy j uiaapaS pup pain do pnojj (1jqn|a8 Siuaa ufim fiq si streqp 'uajapuiquiapq apuaiaopq uaAaz 'uauoz jsia qi paq jBBcuuaq j ussSuaaq apajA ui tuaq pbbj qoop 'uaa -japs uapoop puazinp ficu aop 'uapqou \ez uapsp san jBBiuuaa qoo aip 'japBAjy nap fiq j inuQ prep SuqajfiAAp -J3A ui paq quojq sjapBA sufiz uaddq ap uba uq „jpip fun JBBds qoop 'pfitupnoq ap do fitu dja^ j pjBBMZ aau para japaqos ufjui jaqq j ftiu poop '|JBpa ]BBd uap ubb jfq uapuoqaS paq oqia^ 8uojaa psSiiBspoop uj „(jpiaqtijA ap ua uapoy^ jo po8 uaqaajq an ua poopuaSuBjs uaQ fi8 psaiq p8AV 'suaa Sopj/» uazap pop ua 'puapfius juijo pBAaq (l'uado pnin uap aua8uBAaS uap jadg« •uapjaquojq qoiz uaSusjs apuas -sis auapiaqosjaA uijbbm 'iooq uaa 8uiq tniB ufiz usy -japBU apaaMp uaa apuuops apfiz apjapsaSjaAouaSap ap uba 9P ni jBBps uaiazl'i aSipund 'a8uB{ uaa 'puBqjaqui) ap ut ua]oq apuaiaopS pam uaqqaq uaa AinoqaSuaAau uaa pin puajaSuBS mBMq ja8fuq uaq (<j uassopjaA uauioq n uapo8 aainaiu baau jo uaiz fiM uajjnz suBqjj// apuooq juijo "pjaousaSpsBA [Bad uaa ubb pjaAi oqiajj ua uapqoauquadBM aSiuaa ubb joa -aq pjoq uaq (ijuapuaz jamaq aau jbbu n jbz qj [jg pfiz uapsijqo j8aoua8 jb qi paa* 'aiz aiuojp aSipjooq 29 58 Maar, voor men hem kon ondervragen, trad een reusachtig edelling op Ormr toe. Zijn hand rustte 0]>- het gevest van zijn breed slagzwaard; kalm, ondanks het gruwzaam tooneel, zagen zijne scherpeoogen in het rond. »Hoe nu, Sjoerd Galama, schaart gij u ook bij de afvalligen? Waant gij te ontkomen, omdat gij een edelling zijt? Reeds meer dan een van uw rang werd hand en voet afgekapt, omdat "Bedaar, Ormr Jarl," antwoordde de edelling rus tig. "Ik hoorde de juichkreten uwer dapperen en be trad, uit eigen beweging, uw hof, om uw verheven bekeeringswerk te bewonderen. Ik vereer Wodan even trouw als gij. Het eenige wat mij verbaast, is, dat de Alvader u nog niet in zijn Walhalla heeft gehaald, ter belooning uwer onnavolgbare deugden." //Galama, wat belet mijbegon Ormr, zijn. zwaard schuddend. //Mij er heen te zenden Niets, dat is waar. Ik vrees alleen, dat het Radboud niet zeer behagen zal, als gij hem berooft van een zijner trouwste onderdanen." Ormr zweeg, maar wierp hem eén gifti'gen blik toe„ "Weet gij waarom de Christenen zoo toenemen in aantal? Gij maakt hen." „Spreek duidelijk Terg mij niet of uw hoofd //Staat veiliger op mijn hals als het uwe, wanneer de kans verkeert. Nog eens: gij maakt Christenen. Zij vreezen u zoo, dat zij de voorkeur geven aan een hemel, waar gij nooit komen zult, liever dan een Wal halla binnen te gaan, waar zij u zouden moeten aan schouwen, razend, tierend, vechtend en bloedvergie tend. Een verblijf, dat u, bij uwe vele verdiensten, wel niet zal worden ontzegd. Het heeft echter, behalve den zonkant, ook voor u zijn schaduwzijde, dat is waar. Daar 63 druppels op het voorhoofd, eindelijk klonk het, nau welijks verstaanbaar: //Ormr Jarl, ik kan niet andersHet is het waarachtig geloof mijns harten, dat ik beleid. Maar, o! heb me- dedoogen. Doorsteek mij, doch laat mij dezen dood niet sterven." //Gij hebt uw eigen vonnis geveld!" De angstkreet, door den vader van den gevangene geslaakt, vloeide ineen met het ijskoud bevel van den Jarl. Ruwe krijgers grepen den jongeling aan. Zij hingen aan zijn lichaam, zijn hoofd, zijne handen als dien eigen ochtend de woedende honden aan het ge wonde, ten doode gejaagde hert. IJzeren vuisten ruk ten zijn mond open en begonnen een der slangen in zijn keel te drijven. Het dier kronkelde zich om den arm, die het aandreef en weigerde den weg, dien men het dwong te gaan. Toen stiet het gloeiend gemaakte ijzer, dat tegen hare gladde ringen werd gehouden, haar voort, verder en verder, tot zij eindelijk geheel in de keel van Feiko verdween. Deze verwrong stuip achtig zijn gekneveld, aan alle zijden vastgegrepen lichaam, in folterende, ondragelijke pijn; machteloos om een enkelen kreet te slaken, bijna krankzinnig van razende, gruwzame smart. Zijne, van doodsangst uitpuilende oogen dreigden uit hunne kassen te sprin gen, blauw, vertrokken was zijn verwrongen gelaat. Handenwringend bad en smeekte zijn vader Tevergeefs, de slang, steeds door het gloeiend ijzer vervolgd, zette haar weg voort, tot haar kop einde lijk, na langen, langen tijd, weer te voorschijn kwam uit de rechterzijde van haar rampzalig slachtofFer, wiens lijf zij had doorwroet en doorknaagd, wien de kleeren van het lichaam waren gereten door zijne

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1898 | | pagina 8