do uaSoo a.AUioj} aip 'aufiz ap ui pufiquapuatJA aiQ
<<(:jaatn tain lira us }muoj}
-ja^ uaqajds }aiu pjooM jip 'iqooro qi s[B qi nog"
pjooM jaqua naa ifiMjaj 'uaquui Stnuiz
-quBjq fitu aip 'najaspBBJ a8ipuoAS}ids ui iqaajde fig//
„lam ua}SBBq uaAooj
-a8 aip 'pjnpaS SimaM uaa Sou qaq 'oqqg -apjUAjaA
qosnaM Mil napaq spaaJ qi iqB uaqfljq noz suaAaj SMn
dmBj ajs^oojS ap ';iaaSaq Suua ooz uu ftS }bm ua ufiz
5pnoz ja;saani uaaS aaApz n fi8 tuptuQ "SuijfuaAO apjiM
;m jpjOAv uaJoqaS suBsSjoop qnjaSuo 500.18 uaa ua ua[
-aAauaq noz uiaiq Mn iqoo^iuq ap susq} ^BpraQ"
i pjooAv^uB }aq rapsq quojq '8bbja ap sjb pSusfaS uaAg
„iraOJBB^//
„■qftpSorauo
qip si 6UBq5 qoop 'uaquBjg jap puB^ 8JJ3a }aq ui iubu
-J3A qi IBM uaSSaz psBiunaa n juz qi ug qip 5qaq fiS
'Bf// appjooM^UB fiq jooa 'uaSoo aiapireiqos 'ajqosz
ap jQAO puBq ap 5am qoiz jaSpmg qaajjs tuBBzSuBg
<(jdo jqoaj ajsaaui }aq jaA\ ja qaq q[ juu }aq
Saz 'apjaapapara n psqapt^ }bm fim SagJ juamoqaS
ufizsuBq} aip jBBg -sbm JBBp pfp ap sjb 'uajapjaqdo
uauunq 5pnoz jaaA ftra fiS }Bp 'pSaza8 f;8 }qaq ]BBin
-nag 'oio n ia qaatus qi 'sajjB fim jBBqjaA luajaM
/a; qaq 5qoaj qi jbm 'tuojBBp fim Sag ^aiu qi Seajp
-J8A SuijqoBuiui jssq qoop 'ua^sniaq ui ja jbz qi 'fim
uaAoq p[Bqapung fiz jsaiqia^ 'uaSuuappqdo^ qi jaaS
-aq tuoiBBQ qqouaS fiz uajBM tua^s uapuaqaquo uba
ubui uap ?o} 'apjajs apno }aq uaAoq joopS aMnaiu }aq
qi }Bp 'Subj spaaj }sim fiz 'ua^sijqg uap }aiu uap|oS
fiz 'uapjoOM aja}}iq ajBq uapaq JBBpuB^ iqaaM apfiz
sypqqiO uba sqftjaMUBU 'aAoq ua} jsaaj 3585885 jaq
do 'pjBqapung suiid }8p 'puaqaquo jaaqaS n }aq si jo
66
(1-uajapuB uba }SJoq ap ui uapij] uaop aj uajsus
a}sjaa} ap mo tuiaqaS }aq }izaq '^iBuisaiaiz azoopdoq ui
epuaaAA suaa aip fraa}s ap sjqoajg qaaA ua Susq 'uapaj
-aS }jaaq }aiu jjaz aip 'uapjOM uaSaz uaj uajapus usq
pufitnaT^ -uaSnaqaS }aq ui jdaojSnja] uaSniiqoBMiaA
ajsniaj ajeq qoiz SuijajfiM^jaA ap apatujBBM 'uajads
qoB|uii{8 aSizft ap uaddq aMti mo jaramiu }BBg -ubui
ua^dfuaS uaSuuBAja aja}}iq joop 'uap uba }Saojdjoop
laizapjBBUiSiuani ooz aip 'ubbmS.ib uapnoq uap jooa 'mo
n jaqaauisqi'npaoq// *}qoBz jaSpuig rasujaq ,/oqqg//
•qoiz jooa jaquios fiq Sbz Mnaiudg apJBBq
-uado fim }aq aip 'piaqjBBM apjuq ap joop uaja}}ajdjaA
a; Bufiq fim mo 'joj} uaSupqoBMjaA a^sSijBZ aufim
SuqaqoooSiuo ap uijbbm juu }aq *sa[ aSpsuja aip fim
apjaaj juu pqua uaa '}qoijd si uaAa( jajj uaujoop
apuam[T[A ap ubb uasjaMq qoiz uajapua jbbm 'uaqosia
uaAjnp uazoj noz qi ua fim }jaa8mo }qoajuo ua dooq
-UBM uba pjajOAi uag -uaSjaMZjaA a} uaSiajp aazsuaA3[
aSiminjsuo jap uaiBq apuBBjsSooq ap aip *uaq uaSoo
aufim uaS[OA siujaap qam 'apMujs aapjaA jooqsuaAa[
uftm aip 'Si}suj ao} nu 505 SbjsjjoS ap sbm jy -Sijs
'UJa si uaqBM^uo }aq ua ftqjooA si raoojpa^ua] ufim '}aiu
saaj^// -pjooqjooA ufiz do uappjud 'pfijsapiz ufiz uba
pua8in;a8 'sjaddnjp bjbmz f }in puaq ap a;qaj}s oqqg
„d uiapoq
uaSqiaA do jjaz ft8 }bb}s jb 'uaSijuzdiuBj jazap .iammsf
uap fiq pjaojjuo ua }qoqosa8 }am jaiz mu si 'jsinjq
•mo qjOA mu aip apua[p uba aaz ap fiq 'SuiSipjBBM
-}U0J8A uba uaiao|8 jam }jsq mu fiS 5iao^ ,jn8inon
-J3A pjoomjub }aq susq} fiS }qaq 'oqqg <i(i8ipoou qi
uaq ao}J8B^\// :8bbja ajaqraos mu quojq sqsjjg//
ao} oqqg jbbu pjooq uaAaqaSdo 5am puj} ua qajjjaA
}aq ui jaSpnig apjaaq uao} *}qoBU uaSuuq 'uaSuB[ uap
SOT
98
-onoverwinlijk, hij werd de weldoener, de redder van
zijn volk. Volg hem na: laat de zielesmart u niet
buigen, doch verheffen boven het leed der aarde, met
al zijne zelfzuchtige wenschen."
//Zou dit leed mijn deel zijn geworden, wanneer
Othilde mijn afkomst bekend was hernam hij smartvol.
//Een vrouw, die alleen naar rang en hoogheid vraagt,
zou ik zelfs niet willen aanraken met de toppen mijner
vingers. Het gevoel, dat gij voor haar koestert, ver
nedert uverwin het. Breng de liefde, die gij aan haar
hebt verspild, over op anderen, die u zullen danken."
//Niemand heeft mij noodig," sprak hij somber.
//Als ik een edelling was in het bezit van een alod,
een naar het recht van eerstgeboorte vererfbaar, vrij
goed, zou men misschien mijn naam achten, doch
thans
//Bij geen enkel Germaansch volk is het verschil
tusschen edellingen en vrijen zoo gering als bij de
Friezen en, dat gij tot de onvrijen behoort kan zelfs
Ormr u niet aantijgen."
//Niemand weet waartoe ik behoorwelke aantijging
is zoo wreed als deze daadzaak? O, dat mijn vader
een eigenhoorige was, dan zou ik tenminste weten hoe
mijn naam luidde!
//Toen ik hierheen reed worstelde ik met mijn liefde en
mijn gekwetst eergevoel. Wellicht had de eerste de over
winning behaald, daar trad mij haar vader in den weg.
Was het toeval of gold het een afspraak tusschen
hem en zijn dochter, dat mij ook hier het smadelijk
//Godenbode" in de ooren klonk Wilde men mij uit
den weg ruimen, die oudere aanspraken kan doen
gelden, nu een lid van het vorstelijk huis bereid schijnt
de schoone dochter van Ormr Jarl een troon te bieden
103
Eensklaps rees Ubbo overeind, ontroerd reikte hij den
vriend, zijn geneesmeester naar de ziel, de hand en hief
plechtig de andere ten hemel. //Liudger, heb dank voor
uwe woorden, een lichtende fakkel zijn zij mij. De
levensstormen mogen mij hebben gebogen, zij zullen
niet bij machte blijken mij te breken. Het is plot
seling licht geworden in mijn hart. Voorbij is het met
de zelfzuchtige smart, waardoor ik mij liet beheerschen.
Geen vruchteloos zoeken en vragen beheerscht mijn
ziel meer, een doel rijst voor mijne oogen. Een doel,
dat ik bereiken zal, als God mij slechts daartoe de
kracht wil schenken. Mijn volk en land hebben mij
noodig, hen zij voortaan mijn leven gewijd; hen alleen
Er schitterde een glans in zijne oogen, die verkon
digde, dat de dageraad gloorde in zijn ziel na bangen,
duisteren nacht. Getroffen drukte Liudger hem de hand.
//Mijn vriend! dank voor dit woord! Aanvaard uw
kruis onversaagdook voor u zal de gewijde spreuk
gelden; //In dit teeken zult gij overwinnen." Wend al
uw invloed aan bij den koning, die het is u als
mij een raadsel u vreest, om uw volk de vrijheid,
zijne rechten te hergeven, om uw land te bevrijden
van den geesel, die het kastijdt, het zoovele bloedige
tranen afperst."
Ubbo legde nogmaals zijn hand in de zijne. //Ik zal
dit trachten te volbrengen," sprak hij eenvoudig. //Moge
God mij daartoe helpen!"
Hooge ernst, zelfverloochenend medegevoel met het
lijden van anderen, adelden zijne fiere trekken. Een
flauw bewustzijn rees in zijn hart, dat hij, door de
rust te hergeven aan gebrokenen van hart, zelf den
vrede zou hervinden, die hem zoo wreed was ontroofd.
Daar werd opnieuw de deur geopend, ditmaal was
