A
(<j uaqaids ooz ftS junq soq 'oqq gu
„ipsq Sipoou laaiiu jam fttu ftS sps 'uaunni Ssaa nap
qxn ft in na uaqiaiaq aj jaop ami tno uaqimqaS jpnoz
ftra aip 'n jam SuiqiaMuatuBS uaa usp lapuij^//
«li»2
uamajaq daip jBBtuuaa ft§ aip 'uaramiqasuasiapj//
•jin qoBj uaqftiapBuis uaa japs imio
(<-Suiia§ ajqiajs unq si [B '[bjubb ui SmiaAv uadtusq
piaqfiiA ua ^qoai iooa aip 'ftz uftz |B 'pftjjB iooa
uaquiziaau naop aj 'puB[ atuiB }ip ioao jiaddeM Subjooz
spaai aip '}qoamo ua lammst uba lamsq aëipaojq
ap tno SaouaS SpqoBcn si uauajsuqg jap pog ag//
„(jsiasqBg jap uap
-uazmpuap ua uapuazmp ap uaSaj uajqoiijm uazatig
jOApusq uaa jbz jb^ -sjaiu qiapusiaA fluissqsaq ibbjj//
„■sSuiuoq sap jiaa ap jaiu 'yaijaq
Sftiq jo apaiA jaq ibbm qpjaS jinjsaq iBBq uaaqy
•uaqiaiaq aj [aop apjjazjaq mo 'uiooqjBjsdg uap lapuo
uadaoiaS uapiOM uaaftq SuuapB8jaAsq[0^ ap |Bg//
susqj 'uapnoq
aj uajudpuBf ap uajinq siasqBg apjiM ap 'uagaAnaq aj
pnoqpB-jj uftz jBBjs ui noz qj paop ft§ jbai jaa^//
•lag oqqg quids (t'pnBq ap uba laa aip sCiaa qj j uajqouiq
-laA apjiAv nazang aftiA lap jqoai jaq qi uaipuj//
(('lsaaMa8
si oqiaj uba no[ jaq jbm uaSftMziaA ua uaqqaij
-ui 1|iav jajuiag apuajjaijaq jqoBjq ami ftfl// 'uaS
-fiMzjaajq oqqg uaoj 'jiBf ap apfljoAiaA t<'uaipuj//
•jads jaq do tuaq jooa jaaA puojs ia
'SuiS lapjaA fiq iooa qijquaSoo uaa apjaziBB icuio
uatpui 'uaAiaAuaA aj
uaq iooa jsuaipspoS uba piaqftiA rao uaunajs jbz n qi
jsp 'ubbjiooa uafluBjaq auunq sj[az 'b[ 'uapq jbz jsui.
LSI
140
de zware deur echter dreunend dichtviel, kwam er-
plotseling beweging in zijn gestalte. //Het valluik voor
de torenpoort en de diepe kerker daaronder," mom
pelde hij, een beweging makend alsof hij heen wilde
snellen. Eensklaps echter stond hij weer stil, //Neen
dat is onmogelijk. Hij zou gezocht worden en dan was
alles voor mij gedaan. Nu kan, ondanks zijne bedrei
gingen, Othilde's huwelijk mij nog redden."
Een bode trad binnen, zwijgend boog hij, zwijgend
ging hij. Een reep boomschors met zwarte letterteekens
bemaald, dien hij den Jarl had overgereikt, bewees, dat
zijn komst geen hersenschim eener ontstelde verbeel
ding was geweest. Ormr las en greep zich wankelend
vast aan een zetel
//Radboud, koning der Eriesche zeelanden, gebiedt
Ormr, den gewezen potestaat van Westraga, zich met
de zijnen te bevinden buiten de grenzen des lands,
eer het vlammend gelaat van Snein voor de derde
maal oprijst uit den zilten vloed. Friesland's wichelares,
Baduhenna wil het. Zij veroordeelt diep de gruwelen
op Haron state gepleegd en vloekt den bewerker."
De reep ontviel Ormr's hand. //Raduhenna, wier woord
meer geldt dan de beslissing der Volksvergadering!
Verloren, alles verlorenklonk het kreunend van
zijne lippen. //Ubbo keer, ik zal!....
De holle echo antwoordde alleen op zijn klacht; het
was te laat.
//Baduhenna vonnist mij, Radboud laat mij varen
O, waarheen mij te wenden, waarheenIk zal tot
hem gaan, hem herinneren welk een geheim de tempel
van Stavo verbergt. Maar hij zal mij niet willen hooren
en mij tot het volk wenden baat niet meerFeiko'a
dood heeft mijn vonnis geveld
ap apjaqq puagiaip 'quids ftq uup jaara apqniq jiüiq
jqaaidg ^8iz3mjb jqasu uaqosuuS uap ft§ jibbaa
uioibb^ -uaquz aiBqiBBjqiaAUO ibao uaSuiiappqdo»
•puajamBjs ftz uoSsq -jiaaSaq ftS 'pisp imio"
'UOoizaMUBB ep ibao uaqqijq aieq uapajS
AMiqos 'jsSub uba puaiappis 'uuBMq lajspaoA apno ag
•aufiz ap SBM lapiaoAUBB ufiz uba paodsua°aj ag -uaaq
apjaus 'Sbzjuo jam raaq jBBraSiuara qoo piaqjsao.w suaip
uooqosjo 'SuiquBB lajsaatu ufiz aip 'joofq aAini ag
•jBiioq fiq (BAaq „jiaiq n/fg Suaig//
•apiaaqSnia; tuaq ui uaAai jaq jo 'sbaa jaq qaiz uapinajq
uaëuBAV auftz 'do qoqos uaa jam qoiz ajjqoii iraig
(i(;uaraaou sBUiuq unq siaSfuq ap sjbooz 'Bjndoqg ainq
"1BM 8I93 J9P Finura ap sj[az usp 'uaqajqaS lagi^qoBui
sjfiMqip jaiu jsquaMnoiA sj uaAoqosiaA sppuaiS ap na
uaraouagjB uaqqaq jam uaqnoq ap jiz uuvj -uajsiiqg
uajqaojAiaA uaip jatu Sniaj fiz muAAq suagiotu s
jsiag; qsaaAAaS SizaMjs 8ub[ nam si n/fg 'jba\ uap
fiq piooqaS uaqqaq jqasn uba fiz aip 'uammajsuaqas
-uaiu ua uaddBjsjaoA uba lapuuqja lapuo uaiajsing
joquauuiq uap do uajqoauqiaads ag j juuq jicp//
•uauuiq aptuiojs oqojj 'uajoojs
-aSuodo mapiBq ap sdcjqsuaa piaAA qm uaa jaj^:
•na}siUA auftz qaiz uapjBq SijqoBdraBiq 'nap
-looM auftz uajqojs §uiqosuaA\iaA apiootusaS uaa uj
,c" 5(f!I9Sa9JIA jip
'paiqosaS lain lapnow jip sjqoajs bibaa 'o uooij
sSuiuoq s( iooa uaSuaiq jbz lagpnig aip 'guip^agiaA mo
qosia uap squBpug (jmooqiBjsdQ uap lapuo uaSuaiq aj
ui ftm naga} yaaq pgiaipag oqqg aip 'jqoBjquBB ap
squBpuo'uad[aq fttu ftg jun^i ijjpjaS uajqoai auftz jaq
IBBM jjaagaoj paaiqiBBq uaag jcp 'q|OA ajqaojAiaA jip
uba uagaM ap squBpuo 'uappai aj ftm uftz jbbjs ui ft§
ff]
141
//Tot wien zal ik vluchten! Wie red mij, wie!"
Moge het gansche land te gronde gaan, als ik mij
slechts kan handhaven in rang en gezag. De glans der
heerschappij heeft mij bestraald, de bedwelmende beker
der macht is door mij geledigd, moet het thans nacht
voor mij worden en het wapen, dat ik voerde, mij
zelf den doodelijken stoot toebrengen O, wie red mij,
wie!"
Als de wanhoopskreet der zelfzucht klonk het,
steunend verborg de Jarl het gelaat in de zware
plooien van zijn mantel.
//Vrees niet, die u redden zal staat voor u." sprak
een trotsche stem in de deur.
HOOFDSTUK X.
Het was een jonge man met laatdunkend voorkomen,
met scherpgeteekend, hartstochtelijk gelaat en onrustig
flikkerende oogen, die deze woorden uitte, terwijl hij
onaangediend de hal binnentrad. Fier droeg hij het
hoofd, terwijl hij zijne woorden meer uitstiet dan sprak.
Hoog en snijdend was zijn stem, geheel zijn houding
toonde aan dat hij gewend was te bevelen. Zijn kost
bare kleeding was die der aanzienlijksten van het
tijdvak. De matgele lijfrok was aan beide zijden met
een breeden, blauwen streep doorweven en om
boord door een rooden, met goud gestikten, zoom. De
hozen van fijn hemelsblauw, waren, onder de knie,
met gouden banden omstrikt, de gele overhozen met
zilveren riemen omvlochten. Zijn korten, purperen, met
goud geboorden mantel werd op den rechterschouder
