naoj, 'uaSaAiaq a; jaoA jo puaq SijqoBinno qijqaaSoo»
uaa 'bu taaq Sbz jraiQ '[«q ap jqauaSdoSooq Ijq jaq
-jba aaSaoA a; liq jaam piooM jaqua naa ja japuog
,/jqjaAiaq na jpjnp
jqoajuo aip uaajjB ftq yaaq uazaajA aj, -najsj-EBj ap
jara qaq pnoq qj -jqoaj jaq nazang afuA ap ug;//
„qqoBia
ap uayizaq sjasqeg ap na pnoqpsy Suiuoq 'oqqpj//
*SaM nap raaq apradsjaA juijq 'map ap jbbu pBjj oqqjq
t<"naS8az a} jaara
sjaiu japuBqja naqqaq £im 'jaa aip iagiaM qi 'uauuiAA
aj jade jaq mo ajsfiqiaA ap uaiqassira si azfiM a\q//
„"(unq uazaijiaA paofi laaz jaq 'naAvnoijjaAjjaz
Ain squcpuo 'fiS qoo jBp 'na j<?BBipaq naAaj na Saw
'SvzaS Ain 'jazui ap jBp 'jaazi qoop 'jjooa snp jads
ami jaz 'uazoqaS jqaq f19 'naSinaaiaA uajBj jammiu
qoiz uajjnz uaSusjaq azuo 'aaz jap uapuojfijB ap unp
jadaip 'joojq naa jpiaqos suq 'atrnqjo napnajapjnq nap
joop jdaaAiza^jJooA 'jBdsuaajin jBp 'ubajoS jap ramqos
jaq sjB najBj uauunq jajqos joods uaa uirauaAa aip
'napjooM ajjoq sjqoajs nfiz uagmpoiquBC a Ain 'oqqQ//
qqiajaSaoj pjaAi raaq aip 'Snjaj ptraq ap fiq japs
qoBj napnajjBS naa jaj\[ •qfijaSomuo raaq jooa sbaa
uapajjloniaj, uajojjaA raaq jooa jqoBin aip 'sutqS
aip sbay ajqjaMuaSaj pnoqpeg [jq naipuj -najaap noz
jaiqoop ufiz jBBranaa aip uoojj ap 'uoojj uaiamjBin
jBBq jam 'uafioo anfiz jooa uqoBjaraapaj\[ aj jBqsguiuoq
ap sdsjqsnaa saaj jBBp qooQj qsraoqjB apuaqaquo ufiz
squepuo 'nayaaq puaiJA nnq aujec" raaq na8ni|japa
apuizaSpaofi jap ajaA na sbaa psuajSaqno qjOA jaq do
paojAUi ufiz jep 'noz uaqajq ayojaS nfiz jammin oqqpj
jBp 'jsim fiq napoqaS p.iaAA jaiq raaq jbm Snippai:
'piaq8ijiaA sbav jajj -qijquafioo naa apjazjBB jotjq
681
ap ni jam 'uaqqaJjiaA uapuoMaSdo uaAaooz qi Sbg//
oqqn
qaiz si appqjo 'pjnaqwA fira jdfuSaq fi8 'snug//
<(jij8naAinojA
naa ubb jjoojs n fi§ jep fira jiapuoMjaA jaq jbbhi
'Subj spaaj qi appaorajaA jiq ,j napundjaA amioj) jssq
bSbjjsq uba iBBjsajod naqfijauniraaq nap naajjB jia\ na
uapjOAi aj pinjq nfira qfijufiqosjBBAi jjagjaAi
JBBtn 'najaAiaq qi apjiAi jnp jaifj//
„•uagftjqjm jaM
uajnq aip ja jbz qi'jsnjaS saaAi :jsinf jaaz si Sniqjain
-do Aifj raaSSaz qfijnfiqosjBBAi fiS 1]im SinniznaSig;»
st opjiqiO 'snijd 'sBBjapj//
■qojjaq juijo uba jBBjaS jajj
^•jpaap uajajsiS fira fi3 aip'
'najooq aj ayojaS ap qi aiqosuaAi pnora uaSia jnsq
ïlü pjuqapuno appjoojAjnB (1'jajqoop A\pj//
(((iqaozaq jqoBAijaAUO yp uba jaa ap fira
ynqosjaA jb^ j snijd 'jaiq f19// uajjajsjaq aj anqoBJj
pja.uaS jam qoiz fiq jfiAijaq 'aoj raaq do apjft joijo
•napajjaq aj sooqjaA aip fiq sjbooz 'SniS SaMSuaAaj
nfiz 'jqoizdo japai ni 'qoop 'SiinaqjB qoon -paoS UBBf
apjoojs qoiz aip na appnqos pjooq jaq pjagjaaS saijj
aginara 'naSjoA aj Bn naSnijjapa aqosuBBijana^ jap
aip rao 'uazoojjBBMiaA paap Snipaajq aqaspnsjjapBA
ap sjaapnajoojS sjjaz raaq aqjaü 'jBBjd ua iqoBjd
jooa apjaijJOOA snaiM jbao 'pjBqapnng snijd sbm jajj
qapjoS uajqjaAiaq jBBqjsoq 'napjnS naa nBs Sniq 'daaaS
uapnajayiqos qjaAiaaraspnoS uba jam 'pjBBMZ nfig
•qaop napfiz najqoojAjoop pBBjppnoS jam 'napoojnfizora
-jBq naa joop pioojdrao uaiBjA 'uajoqoeaSSaAi uajoo ap
naAoq Sooq qmjqaSspnBj snaSjOA 'najsq apuojq jqoij
anfiz na Snads uapnajaqnoj uaa joop uapnoqaSjsBA
m
138
Ormr scheen ten hoogste gekrenkt over deze ver
denking, zijne lippen trokken krampachtig samen.,
maar de blik zijner oogen werd stekend en dreigend.
Zwijgend wierp Ubbo hem het gevest van een ge
broken zwaard voor de voeten en wendde zich toen,
met een gebaar vol minachting, af.
//Wat moet dat beteekenenp" hervatte de Jarl hef
tig. Plotseling verschoot zijn gelaat, hij wist wien dit
gebroken wapen behoorde, woest klonk het in zijn hart t
//Kon ik slechts de golven der zee opzwepen tot
een hemelhoogen vloed, die hem verzwolg, met allen
die slechts zien door zijne oogen
Het bleef geruimen tijd stil, eindelijk strekte Ubbo,.
met een plotselinge opwelling, de hand uit:
//Ormr Jarl, laat alles, wat er tusschen ons is voor
gevallen, vergeven zijn en spoorloos uitgewischt. Ik ben
bereid het mij nimmermeer te herinneren. Maar ver
geet ook gij dan uwe wreede plannen. Friesland heeft
rust noodig, geen krijg is het thans in staat te voeren.
Vereen u met hen, die den vrede willen handhaven.
Gij zijt een vreemdeling, maar bereidwillig zullen de
hoofdelingen, zal het volk u voortaan beschouwen
als landgenoot en vriend, indien gij tracht met Cam-
mingha, Hermanna, en den grijzen Poppo, de potes
taat van Texla, de rust te bewaren. Tracht hiertoe,
als zij, den koning te bewegen, treed aan onze zijde,
word onze bondgenoot!"
Een edel, onzelfzuchtig gevoel legde hem deze woor
den op de lippen. Zijne grijze oogen schitterden, zijne
handen strekten zich uit naar den man, die reeds zoo
veel lee.d over hem had gebracht. Smart, die hij vol
komen bereid was te vergeten, als hij daardoor Friesland,
kon redden van overheerschiug en druk.
143
beste stemming naar het mij toescheen. Zonder stoet
of gevolg rende hij het voorplein af. Betrof zijn hier-
zijn alleen Othilde, of voerde hem het ongeloofelijk
wonder naar Haron state, dat de menschen elkander
toeroepen en de kraaien krassen van de boomtoppen
Ormr sidderde.
//Kon mij iets wedervaren
//Meer geschikt om al de fiolen van 's konings toorn
boven uw hoofd te ontladen? Neen! Gij zijt reeds
bekend met de eisch van Baduhenna
//Prins, gij gelooft
//Dat u dood even gewis is als Bernlef's redding.
Gij weet, evengoed als ik, hoe dit wonder den Chris
tenen ten goede zal komen, die de koning wilde ver
delgen. Thans zal hun kracht toenemen met hun
aantal, hun stoutheid rijzen met hun zelfvertrouwen.
Het rechtsgevoel der Friezen, waarvan velen zich afwen
den van den ouden eeredienst, zonder nog den nieuwen
te hebben gekozen, zal recht eischen voor hen, die
zoo zichtbaar worden gesteund. De vlucht zal u niet
eens meer worden toegestaan, en, wat vermag koning
Radboud, met de weinige getrouwen die hem omrin
gen, wat vermogen de Saksische legerbenden tegen een
volk, dat als een man opgestaan, zijn vrijheid terug
eischt, met zijne eeuwenoude rechten? Gij zult de
man heeten, die den stoot heeft gegeven, om de reeds
zoolang smeulende vlam te doen uitslaan in liohter-
laaien gloed, en op uw hoofd zal de geheele ongenade
des konings neerkomen. Begrijpt gij nu, dat ik
zijn lievelingszoon, de eenige ben, die zijn toorn
zal kunnen breidelen? Beseft gij nu, dat Othilde de
prijs moet zijn voor mijne bemoeiingen?"
//Ja, 0, ja! en gaarne sta ik haar u af! Maar zult