(i-apnoi8 a; joop ia ("im ubbS ]b 'uapoS ap jaq uaqiM ooz *aaop [im sjbooz uajapuBq at jqiqosaqjooA siamuii nfiz fiM// 'qoB[ napuattods 'uauoMaS nfiz jam 'bcubjb*) dau jqoot SfiMg;// "Sijsuja Busauajj uoSaq -SuijapBSjaAsqjOA ap fiq pnatiiqstm jsmaq apajA jo pfujs uba Suissqsaq ag// „•uaquBjg jap uajads ap uba uaSuBAjuo Bip[SM aip jo qjadpfujs jaq ni naopdo jpz uapuoM azoo[attnn japjaA Son ftS jo suBqj 'ranmaA qi jbbu 'jsqsaq ftjj// •atSna[ aSitqoBsnai uba Suipapa naa 'nBtnapjBjj snnqi dau j piaqSizaMjB sSuiuoq s( uba napaj ap qoo si jbq// •do pjooq jaq 'SuqiajsSuBiaq uba cnaaMZ naa jam 'jsjaa jaq jooa fiq jaiq'uapjooM s^BcuSipng fiq 'suBqj, •pnots maq jooa aip 'pjriAaS paq mooqquiip natooiS uap qfqapiBBqjaq qoo jjBMajs ap nooqasjo 'uaSo.waquo na qsjjs jaa[q anfiz jaq 'uaquBjp apuajjiqjaA ap ua jadssSfuq puauuBdsui jaq Joop pinajqaSpooj 'uapiaojS uaSizaAvnBB jap uaqqajjsjBBjaS ag -jqoBiqSaaMaj qfq -jajm ufiz aip qnjput ap sbav 'natojdstno jjbius aqfqas -aanaSuo tin jqaiqaM 'piaquBBpjOAUQ 'uaMnBiqquaM naSoqaS ap naqossnt jadniu adaip uaa qoiz apjaojS ua jBsqtqoiz napuBt apuajajsuqS 'atoojS ap uapjaM nap "naddq annnp anfiz SijqoBduiBiq qoiz uaqqojjiaA smog -Suipaajq nfiz sbm soojajqoB Bufiq 'StpnoAuaa tsSooq 'naSoo apuaSSqdaip anfiz uapiaqqig pua]pdsjiaquo 'tBBjaS puaqaajaSdjaqos 'jaqraos nfiz sbm jaSsra na qaajg "maq jam SuiqajsuaSaj riainoqjOA naa apmjOA 'ajapno nfiz uajsf aSiuaa sjqoajs pMaoq 'nappy uba saujojj •UBBAinaSp uaSoo jaufiz Suiq -qnjpjm ap 'ubb ppquadcuojqaq uappinp pspS joq nfiz uba naqqa.it aCI 'Snsds attazrao nanaats atnoq jam 'naP -noS 'ajooiS auaa joop jqBBiuaSjsBA japnoqosjaquq uap 6,11 SnnaqapiMUO Suiqqnjpjm apuoqsfi jaiM 'uaSoo aSu -naiqpBts anfiz nappqnoj 'ajqfud ppjoS nfiz ubb jap 'uadBM pnatulip pq usp snajS uba Jajpj jbbj\t -qosip najarajsm 'najaqtsoq nap do Sbj maq jooa aip 'qnojq jfiq nattaAvaS djaqos nap uba daajS ap ua piBBMz nfiz uba tsazaS pq qoo ubajbbm pstara naa 'qjaM -aamspnoS Stjsunq uba 'puaqjBBq 8jbmz uaa uapjpS -mo uaqqoj apuazfuS spaaj 'ajqoip aufjz "sjapnoqos aqosjoj s(pnoqpBg mo 'pjUBtusSumoq apjaoAaS nfipra -jaq jam 'uajadjnd ap qoiz apioojd naMUOA apaajq uj •natqoBp puajappis uaSnijppa ap qqquaSoo tip ui jo[ suaiM obb uajazaSjaau fiq sbm 'apMnpBqosiaAO MnoqaS ajaSsj pq 'JUBjjMnoq aqospiooNj snaSpA 'jaiq qoo aip najot napnoj uap uba jbbz apjpMaSSooq ap uj puapfius na pmaajA 'ajqoB[rai|S saujojj naajp 'uaSaMz fig ((jjB8q pm smqsSnmoq ufiz tpA uBp 'apjBB jat noojq s^najsaijg tPA" :pnaqaq pM 'tqoBjs -aS jot tqa^fssS uba pjaAapSjaAO 'OABtg uba Snijpds -jooa ap sbm uaqy uafu ap joop dai[ Sniiappis uag (<jnaAaqaSdo ppiq JBaq aip 'na|pAtno pnsqnapoS jap puBjsaijg uba uoojq uajazfi ap si pdmat s(OABtg uj i si paiqosaS jsa fi§ taa^V jtods uaaS subuj;// pjooq taq appnqos fijj •uammats apqua uadau <<(;nazB]qa8ui n tsaaS s(ja|pp tjaaq Snip fit azooq aqpM j uBraapjBjj// •uanniq ]Bq ap uajsf ajuqpppira uba Suijppa uaa pBJt t^BpS pptstuotajv 'mats aSitqoBjq uaa dau ((jdo pnojj// •nappy uoSaq naping taïl l!n Sniuoq uatBMJOA nap uba uatints uatqootaSaz ap uuq 'uaq -joa aqospjooNj aqv uba puoqjaA SpqoBjq uaa uaapy// S81 178 weerhielden, bloed zou ik eischen voor dezen smaad." //Ik ben bereid u die te geven, waar en wanneer gij dit verlangt," klonk het fier. //Gij zult dit niet," sprak Jancke Ludigman, kal meerend tusschenbeide tredend, //de wijze is lankmoe dig en vergeeft de snel opbruisende, jeugdige kracht." //Goed gesproken, alleen machtelooze toorn grijpt onberedeneerd het zwaard. Daarom, Sjoerd Galama, mijn hand! Moge een hartige dronk alle wrok en veete wegspoelen." Een algemeen gemompel van bijval volgde op zijne woorden. Hermann, de hoogvereerde door elk geachte edelling, wien zelfs koning Radboud vertrouwde, hield hem de uitgestrekte rechte tegende heftige Galama was gedwongen hem de zijne te reiken. De drink- horens werden opnieuw gevuld, het misverstand scheen even snel vergeten als het ontstond, ofschoon een donkere wolk op Galama's voorhoofd bleef zetelen, wat Jancke Ludigman deed uitroepen fHoud u kalm, verspil uw bloed niet noodeloos Galama! Wie weet hoe ras gij tegenover vijanden staat, die u eervoller wonden zullen slaan dan u hier zouden zijn beschoren." De beide jonge bloedverwanten van Radboud hieven, bij deze woorden, gelijktijdig, in spanning, het hoofd op. Zij waren zeer verschillend van uiterlijk. De kleeding van Gordiaan vormde een zonderling mengsel van krijgshaf tigheid en pronkzucht. Een helm rustte op zijn hoofd, welke, door fraaie bewerking, zijn zuidelijken oorsprong verried. De vuurroodgeverfde paardenstaart, die er op prijkte, was meer belachelijk, dan schrikverwekkend, ter wijl zijn maliehemd ten deele werd verborgen door een saffraankleurigen, met groene franje omzetten mantel, op 183 herinnerde aan den killen blik van den steenvalk, die zijn prooi vervolgt ten bloede toe en niet aflaat voor zij stervend ineen krimpt onder zijn |onverbiddelijken greep. Onbuigzamer dan het maliekleed, dat zijn borst omknelde, was het hart, dat onder die ijzeren rusting sloeg en bevelend als de oogopslag was de trotsche stem, waarmede hij zich wendde tot een breedgeschou derd man van hooge jaren, met grove doch geen on edele trekken, die gebogen over een der oorkonden waarmede de tafel bedekt was, langzaam doch met vaste hand, op een perkamentblad neerschreef wat de koning hem opgaf; een werk, dat hem groote inspanning scheen te kosten. Het waren ook de gewone Gothische letters niet, die zijn schrijfstift vormde, doch geheimzinnige, roode runen, wier kleur heilaanbrengend, wier inhoud de beslissing scheen eener gewichtige zaak. //Gegeven te Medemelacha en neergesteld op last van ons, Radboud, koning en gebieder der Friesche zeelanden" herhaalde de schrijver halfluid, om dan plotseling zijn werk te staken, met een verbaasden blik op den stoeren krijger, die het waagde zich naast hem te plaatsen, zelfs zijn arbeid met de oogen te volgen. Hoog van bouw, fier van van uiterlijk was deze vermetele, die wel in hooge gunst moest staan bij koning Radboud, daar deze zelfs door geen toornig wenkbrauwfronzen zijn afkeuring uitte over zulk een ongepaste daad. Toch sierde geen koninklijk pur per diens stoute gestalte, noch tooide een diadeem zijn hoogblonde haren, ros gemaakt en gebleekt door bijtend kalkwater. Een wambuis van hertevel sloot met een gordel van gesmeede, ijzeren ringen, om zijne kloeke leden. Zijn flikkerende strijdbijl, zijn hoekig schild,

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1898 | | pagina 8