noz maq 'Sipaods aoq paaA\ aiM 'aip 'paiqosjaA paq ui
apquaA\ tuaq aip 'uauuoMaS uooip uaa siauuui pcq
ftpj •sjapfupsapain apuaSjaAiz saoisfluiuumjaAO nap
ui auftz 'fiz sjb puaiauaSaz uaAa 'uappaz paojS ut
J3A uajfttu jainaqpqoBU nap aip 'uaAtnoqaS uaqopsaS
puBjq ut uba uatntn8[a ap joop pqoqaSjooA 'qftjap
.uta apqiaiaq ua japaz nap ut qaiz jooa JBBq apspBBjd
fijj -piBBd JBBq uba pjopsaS.iaau soojapsimaq 'paq
sbm (jz 'djaMJOOA jbba\z uaa J3AO soi puaSftq uftz
apjaqiujps JBBp 'cuaq jbSuio siujapsinQ -puapuBpasjBuq
'ftq apjadmoui (('uoojp uapjadsjooA fttu nap qi fiftpsaq
jautuii^;// uagoo auftz pm apjspsafl JBBq uaaMpiaA
qftjapuig; -Subj uatn 'uaj uapuaqqaMfluijazinp ut jap
-J3A spaaps 'uapiaq uaptuiops piooA ng -qoBj uapuai
-jbs 'uapuauooq JBBq ftq 'uadBjs ap jbbu °icampsuo
maq apjjofi paojq paq ua tuo jjBqjj qatz appuaw ftg
•uaqaps tuooq uaa ui uadBM paq jaajq puajjiip 'jaads uftz
ftq djatM pjrip aSiunizuBBM up "uaAftjq ap jooa maq jbbq
paq apqnjafl 'jafinap ua maps para puajodsuBB pjBBd JBBq
'najapBU ja°[OAJ8A JBBq Sbz ua Smap qqq uajjaus uaa
dram ftg 'pumrojops nap uba najaSnajA ap joop ua§
-BjpaS sjB 'bu afluqapqonjA ap Saof ua jaflnap uap ftq
ftq daajS 'rapini japuoz uappooppnoj aip 'uassojpftips
a[8A jap uag "uajazjBB japuoz apuiBBZJOoqaS ua quojq
-uafiap raaq mapsuapoS uaa pup 'apusBM ftjj ((-aiapuB
paq ubb uapuoqjaA spaaps si ua°BjsjaM auaa papp j uoojp
uaa jEBiunaa qoo pom ft 8 ua JBBq uiMja^// :uaddop
.mooq ap joop apjooq uazins paq ftq jo sdBjqsuaa maq paq
sbm jbbq (<j ftm do psui uapo§ jap qaojA app jpaap ufttu
si SujjapaujaA ua uooq usp spaipp uauioqpuo jaaM fttu
azap suBqp paoppp// :paq quojq pjiM uiaq apdsuspuo Suiqos
-uaAtiaA uaa 'uapunp ap do apsjBuq ftjj -joq aqosuaaQ paq
ubb pjtipaS sqftjaA\UBU ftq piaM suBqj, -pqooz uaAaj uftz
X6I
pep 'q|OA paq uba puuq uap joop uaAajpaSpjooA 'puBjapiooq
-aS uftz pin uapqonjA uapaotu puq [BBtntiaa ftq qoo aoq
'piaqjappiq apuatuftjA para 'ftq pqoup sdBjqsuaa ua apjBjs
-a8 aquBJ 'apuapjOM JBBqpqoiz jaMnBjj spaaps 'JBBq Ssz
ftpp -paiqasjaA paq uba uajaAau ap pin aptuaopdo pup
'pnoM aiapsinp paq jbbu 'pjooa 'qjOA jssq uba uapjBBd
apjiM jjBq jap uaa do 'uauuajSaA\ JBBq ftq Sbz 'sbav
pSBBjsaS uijaiq ftq JOOyY "uadjaps ap paq apjaojdaq ftq
pjooqjooA uftz J3A0 apiaojA paojgj •pjapsaSuatuBS uadaj
uaiapajjajpnq pin 'jasaafl uadjaqos JBBq pain pBBjaS
uftz aptuaups ua qosaaq ftz appjooA\puB '(IuaqaJM ap
paaM pjoom uaa aip 'japqaopuapsjOA uaa uaq qi ug//
•gipsBBq ftq qsjds (('apaui uioq 'puBj ufttu ui psjoa
uaa uaq qp -JBBAaS japai jooa 'SuipuBJUBB aqja uaSap
uauuaqasaq n jbz qp j ftm MnojpjaA 'fttu paui bq//
*ua°oo aptuooztuo sjaduiiAi apjtuqaS para 'apooj8 ap jap
-no uaMupBqos adaip ua uaddq apjnajqaS AiUBg spqoajs
ajjOA 'pBBjaS qftjapqoopspjBq qaajq paui 'puops uiaq
jooa puaSiajppBp 'uaddaps jap puiq apjiM 'apuaAaq
ujoop uba pip patu uaptujoA SaqjapsuaSap apspoojS
ap aip 'uaAinojA 'uapjoopp ajjiq paq ui puaqaS paq ftq
aqjaM 'uaMnoiA auqaq 'apuojq ap uba puaqiqosjaA jaaqaS
ooz 'apjBpsaSaqftjjapniqjjBq 8ou 'aqusjs ap uap spaiu Sbz
ftpp 'apaoAA uba puajaquoj 'pBBq uba puayaojS 'uappqaij
maq do puaioqioop qoiz aip 'uaSoo apjBMZ 'apoojS ap
uaajjB °bz ftpp -aiapuB paq qoou auaa paq apqiatuaq
ftq 'uajappajq ap jaau uoSaq uaSaj ajjiq uaa ua pqonj
ap joop uapsis uajBjpsraasqijq aSiqaoq 'uiapu ua§ip
-jaA\a§ uftz do puoj puapajJBAvp uajapBjq ajjop ap
Saof ua do qaps mjops ap 'napjBpsaSqoods apuaSiajp
sjb qoiz ua8oq piaqftqau uftz ui uaddopmooq aQ
<(j pjoorajaA pqaq maq ftS sjb ooz 'n poop qi jo 'lapBA
ufttu uba jBBuapjoora 'bqi/ -pgipsaAaq sbm ja°oq uapooj
961
200
zelf omringden, Radboud veroorloofde zijn dwingelandij
en heerschzucht steeds den vrijen teugel te vieren
tot hevige verbittering der Friezen, wier fiere, aan
geboren vrijheidszin, hen reeds met leede oogen de
macht en invloed deed aanschouwen van den gehaten
gunsteling, die, hetzij heidenen of Christenen, zich
hardnekkig verzetten tegen elke vreemde inmenging
in den raad of aan het hof.
De gisting, die reeds zoo lang in het land heerschte»
was thans op het hoogste geklommen en dreigde tot
een felle uitbarsting te komen. Verklaarde dit de
vraag van Amarra en haar bezorgd Wat is besloten?"
Hij aarzelde nog een oogenblik, voor hij onwillig
antwoordde
aHet is besloten zooals gij wenschte, vreemd
genoeg in overeenstemming met mij. Ik zal de Saksers
bijstaan in hun strijd tegen de Franken, zij zullen
mij te hulp schieten, om den geest van verzet te
breidelen, die reeds zoolang dreigend het hoofd op
steekt in mijn rijk. Voortaan zal elke weerstand in
bloed worden gesmoord."
Met wild flikkerende oogen had zij toegeluisterd.
//EindelijkO, mocht slechts mijn volk u het spoor
banen tot zege en glorieHoog in de lucht, gedragen
door den morgenwind zou dan het vaandel der vrije
Hunnen wapperen, de gewijde banier met de groene
kat, dan ware de overwinning gewisDoch thans
ieder zal voor zich zelf strijden, jagen naar zijn eigen
doel en de Saksers Zullen zij niet al hunne krachten
moeten vereenen om hun eigen grenzen en erfgrond
te verdedigenzullen zij zelf geen hulp behoeven in
plaats van die te kunnen verleenen? En de Friezen,
waant gij waarlijk, dat zij bereid zijn tot den krijg?"
193
hebt recht, uw zinnebeeld is goed gekozen, zoo wil
ik zijn! Mijne vijanden verteren, als de felle vuur
gloed het harde hout; wat mij belemmert verderven
als de blakende vlam den vermetele, die zich te dicht
in haar nabijheid waagt. Stout en fier opwaarts stre
ven, als de hooggloeiende vlammengloed, lichtend en
schitterend ondergaan als hijDat is leven, dat is
sterven als mij behaagt. Uw goede inval heeft mijn
toorn gestild. Ga thans, met de overigen, doch ook
gij zult heden deelnemen aan het feestmaal."
Zwijgend bogen de aanwezigen, met een raadselach
tige uitdrukking op het gelaat zag Radboud de ver-
trekkenden na. //Gij waant, dat ik geloof sla aan uwe
plechtige beloftenDe tijd zal leeren hoeveel ik hecht
aan uw trouw."
HOOFDSTUK. XIII.
Nauwelijks bevond de koning zich alleen of een
kleine, bronzen deur werd zacht geopend en een sta
tige vrouw trad in het vertrek. Vorstelijk was haar
houding en fier de trekken van haar matbleek gelaat,
waarvan elke lijn hartstocht verried en nauw verkropte
bitterheid. Als verterende vonken gloeiden de groote,
donkere oogen onder het lage, breede voorhoofd en het
blauwzwarte haar, dat, slechts ten deele bedwongen door
een kostbaren diadeem, zich als manen had opgezet en
in zware, met zilveren linten doorweven vlechten neer
viel op een purperen mantel, met gouden banden om
zoomd. Wilskracht verkondigde de vierkante kin,
schranderheid de scherpblinkende oogen, onverzettelijk
heid geheel haar houding en voorkomen. Het was
