-aSSooq azuo 'noramBis aiaddsp 9Mti na na n ^aui mo ufiz Srpoou aip 'nanniidaq uaScnisniaoisfiiq ap 'ubb apuo-js uba 'raoissp naqriz na napSiaA jam uajsni suo do aqpM 'najqaqd aSpsuia ap 'siuajaoip a^ooiS azno too 'Tim UafliM Jatqog -uaSinq a} pjooq ?aq Sipaora -aap /gueBjaq suo ^aq jooajbbm 'uapoS lap Sauaoid -aq ajBMZ uaa s|ü ubb Sniqaxsjnaj aj azap uauiau ua uanapaj apuoiSaS uaatu qi sjaspuaMjooA a*n &m uaSipaiqiaa 'siuajuiqiaA azap nafta} }pnq uajBMzaq 'uaS -mqapa aqosisqsg jap apA }atu 'fi§ pp 'uajaM [im ua pusj ua qjoA uba jpq pq jooa uajago aj qnjaS uaSia paaq pjaapS jajqaa uooz ufim jbbq •pfBBuqoA uaqqaq raq uizaS ufim uba qnpS pq noz BqpiMg aSqjBA -UBB ap }ubm popaq qt fira stSiaA qi 'ppmSB-g do pnoq pqospiniq apojg jBBq }ubm 'Jago ;ip fiq ?paojq paq ufim uooqosjo 'uooz uapSuof ufim ubb uaA8§ uaqiAA a} aMnoiA jp; japoop apuimaqpaA aau mo 'ui qaoziaA ufim qi qaj} uazftMaq a} gp mo 'uaq pnizaS n qi puaqiMjaM aoq ua }SnaqjaA daqospouaS -aSpuoq suo ftra jaazaoq 'uapqjaA StjaoAim n uaqnz 'uaSuajqjaAo 'uaAfijqos ufim pip aip 'uapszaS aMjq// •uapuBjaaz aqosaiig jap Suiuoq 'pnoqpEg aMuojpS n uba pojS ua Sbjs -pusq Subapo i wasqBg jap pjooqjaddo ua Sopaq puiqo "nHAi PBAuaApaojq ua japaojquadBAA ajsqjaip ufij^// :jaajqos ppuSBg ug ,/jftjqos ua uaSSazjooA pz n qi jsm japirq 'piBaftag// uamau aj spB|d maq ajquaM fijj -ups apuaqaq }ip do mBMq ppucB-g -pinj ua pqos 'uajoq ufiz qsp fipj i(j puBjsaijg uba tuBBuaSjja nap uba qupS pq jooa qBBM uaajp qi sp 'uaqBJM mpoS uaaS sjpz uaq pqospaS nap -J9M ftm uba uatuBu uaaS JBBp ua uauoz aaM; }izaq qi jBBra 'uaiapjOAaq a} pjoopq uooz ufim uba jpq pq qaq LOZ TOBBzSaB] qoiz puoM gniBBp ua uapjooM aiapiq ajsq fiq uaSoo aufiz jooa apjyo8 pAau apoojpaop nag; •pnoqsfi ua puauooq fiz appjooApuB ,/qaajq posuaMaS SuiufiMpjaA ufiz uaoj 'uapSjaA piaM Subj aqfippjoA suaiM 'ufiz apjaa ap pin noz qx« „j xfiz put!j iip uba utpjoA ap ua muoja auaa fiS pp 'pa§jaA qi 'jaads spBpo^ fiq 'J° i oCiasz BJJBmy// •papS jaqmos s^noqpBg joao paa|8 jnap apA nag pao]q pq ui uatqossim 'uapuoAaS paq maq fig uijbbm 'qfijs pq ui ^djaAi -jaau jaaM maq fig sp 'uaquizgnja; pz fiq uijbbaa 'uaAaqagdo paq pin pq pn fig aip 'guqapung aau uba japoop ap qoiz fiq paiq su«qx 'uauuipiOA ap ■)in uaop a] snaq uaa Rja ppqapunQ puop ppj« <<qsaaA\ag gipuBpjaA ooz pftjp spoajs fig pBB^// „•uajsiAH azoopxpu pra uaqidsjaA pfi; uaag suo pug// •do sjapuoqos ap fiz appsq puapaBuij^ „•puiA jooqag jarauiTu n fiq fira uba qosuaM uaa pprnQ» •uapjooAi appsj aip uaquojq ja;gq soopazuair) <i(ipAaq mu do 'aqfipS ufim sp 'piu pmjq ufiz puoAB uapaq nap qi guBApQ" fiz apgpAjaA rapq uapM a^ pin japoa gp uaaqos BJJBmy 'pusq aqfijapjoA joop puadBAiag sbm 'jagpAdo -uoojx nap uba pjoq ap do a^paii qpp ufiz pBtuuaa aip 'jBBuapjooradinp ap pp 'ponjag uaa guig ig •Uppqapunr) uba pp n sp uirauaAg// „•a?J8q J8X qqquagoo uaa u puBjqjar) uba ufizpM pq psg ^!°°N ipnaqaquo n piqonp^ dba piaqqfijjapuBjaA ap si jo i si pfi} pq nu 'pppnuqag piu raojBB^ juaj -]BAagao} sbm maq aip 'yigsqfipMip aqftpaizuBB ap Z0<5 206 den, na mijn dood, uit de gemeenschap der helden in het stralend Walhalla, die mij nimmer zullen mogen begroe ten als Einheriar van Wodan. Niet bij lustig zwaard- geklank zal ik verscheiden, doch een ellendige stroo- dood mij treffen. Met smaad bedekt, zal de bleeke Hela mij voeren naar het kille, treurige Nevelheim, waar ik zal zwerven, gehoond en veracht, voor eeuwig gestooten uit de gemeenschap der vorsten en helden mijns volks. Dit zweer ik, Radboud van Friesland, broeder en opvolger van den overleden koning Gon- debold." Het gelaat van Radboud scheen met een lijkkleur overtogen. Zijne lippen waarin hij, tot bloedens toe» <le scherpe, groote tanden groefde, weigerden hem bijna den dienst, maar de dreigende, zwarte oogen bleven onafgebroken op hem rusten, langzaam sprak hij den vreeselijken eed na, ook de laatste woorden. //Het is wel," sprak zij, toen de laatste klank weg stierf in de holle ruimte, //vergeet nimmer, dat gij, door de aanraking van deze gewijde keten en van den hamer, waarop uw hand rustte, de godin hebt ge noodzaakt onzichtbaar tegenwoordig te zijn bij uw eed. Voelt gij dien kouden luchtstroom niet? Meda is in uw nabijheid, zij omzweeft u! Vergeet nooit, dat haar macht groot is en haar wraak geducht." Het hoofd fier opgeheven verliet zij het vertrek en «n hij zag haar na, met grenzenlooze verbittering en wilden haat in zijne strakke, wijdgeopende oogen. Eenige oogenblikken bleef hij beweegloos, toen barstte hij plotseling los in een hoonenden lach, het klonk als het lachen van een demon. //Dat is fraai, inderdaad!" riep hij heesch, //mijn koningin, daar zijn er toch nog sluwer dan gijIk 203 een bleeke gestalte los; een bevende, half verstikte stem hijgde: «/Doet de gedachte u niet stilstaan op uw heilloozen weg, dat schuld vergelding eischt, streng en onverbid delijk, al zouden ook de dooden de levenden wreken!" Toen een doordringende noodkreet, een gemartelde afgeperst, die met de kracht der vertwijfeling wor stelde om zijn leven, een dreunende val, het rammelen van ketenen en danstilte, doodelijke, huivering wekkende stilte Hij rilde en verborg een oogenblik het gelaat in de handen. De onuitwischbare schuld van het verleden sloeg hem neer met ijzeren vuist, zag hem aan uit de gloeiende oogen der vrouw, die met het bloedig geheim bekend was, dat hij gaarne zou hebben bedekt met al de gebergten der aarde. Zij zag het en glim lachte zegevierend. //Hij is uw speelbal, waarom hem nog dieper vernederd Hij gehoorzaamt u immers, hij moet dit, omdat gij veel, te veel hebt aanschouwd," klonk het in haar hart, terwijl zij overluid vervolgde: //Kiezen wij een ander onderwerp van gesprek, dit schijnt u te mishagen." «/Ik ben niet van zins, met u nog ooit een woord te wisselen. Ga!" //Als mij dit behaagt. Eerst zult gij mij antwoor den." Zij nam plaats in een donkerhouten zetel met rechten rug, trok een schemel naar zich toe om er hare in roode, lage schoentjes gestoken voeten op te laten rusten, nam een gemakkelijke houding aan en zag hem strak, minachtend aan. Onwillekeurig hief hij met dreigend gebaar de hand op. //Sla toe," sprak zij koel, //gij kunt het wagenUw

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1898 | | pagina 8