uaraojAjoA'uapjaaqaqAvnaiu npA "SnsMpajoopS uajapai
oppapjoojaA jbbui 'puaAAafi uauapijqQ 9P '°1 *191Z
psq fifj -gszaS jo jsnngsqjoA jbbu naSez jafluipapara
uaqfqiBBAaS nsa raaq ui ')jnaq nfiz do japai 'saujojj
ua pnoqpB'jj uiojbbaa qBBZJOO tuaquaqos a) ajapuB ap
ua uajjBA uaop a) pap ua) a)sjaa ap uiaq mo Saou
-a§ uapaj 'fluipiaqosjapuo qoou Suipfiuaq a)qosuaM fijj
•puB)SjaA ufiz uba raap ap jooa 'uajadraa) a) 'appiz
-aq raaq atp 'paojS nap psq ayaora qBBA fiq uooqos
-jo pnojSiooA nap do jaramiu qoiz a)S)BB|d fiq jbbui
'pfijjs uap ui uaAa[ ufiz SuuapBSiaAsqp^ ap ui paai
-aS 'Suojpdo jam fiq pp 'piooAi ufiz fiq psq daiido
inaq uora sjy -uaiayiqas a) jssquado )aq ui UBp qoiz
fiq SioqiaA jaAoy 'paj) uaqfyafl ppquappqosaq ufiz jam
ppiq piaqiapUBjqos ufig -juBAuaApaojq uaqfupaojAUi
uba uapds uaqiAi a) joj ap uafluiyapa ap japuo ua
joq )aq ubb rao SipuB)8iaA a) jajqoa sbaa azaQ dn8U
-ajaoyn uauunq noz 'apyM yp fiq s]b "aqauj, paopui
paAaoq piM fiq pprao jbjooa 'uapq a) raaq rao sbaa
uapaj apuaopjOA uo rapqaS uaaS pnoqpR'y jooa 'Saoip
-ao) raaq q)0a )aq aip 'apjaq ap pp 'raaq jaq jooip
-ja^ iapsS a8i]|B)jai| ufizjo Subj uaSooq ufiz raaq fiq
appliuag 'ua)qooz jpz uazap 'psq uaSipsppioom [OA ua
aauoia afiuof spqSuiraraBQ aqaBj, uba pspS qfyauuiraaq
)aq do uapru uaAajq naSntqioA pnaiaojS pA uaSoo
«nfiz |fiA»jaj 'jaqajds nap joi) qyq aStyiS ua;q ua[
-apy uba sauiopj uba pBpS pjapnojaA SaojA )aq jsao
uapjooAi azap fiq qoiz appiajdsiaA poor puaiaojfl uag;
^•BqSuirauiBQ
nppqj, spooz 'si uaAaj jBBq uba japaam ubbjjooa
fiq pp 'uaqaa) ua) uapajpSioop )oouaS)qoa JBBq uba
piBBMZ )aq japuo lam Sou si fig 'uaqqajpjaA )s00j)
)0) uaiapuB aSoui yp// 'apiapnu BqSuirauiBQ pra aip
SIS
214
er in stilte bij //waarop het ontbloote zwaard van
uw heer voor u werd heengedragen en uwe speel-
nooten u geleidden naar zijn hal. Spreek thans, Gun-
debald, mijn zoonVerklaart gij hier, voor den koning,
uw vader en zijne vrije Friezen, deze jonkvrouw te
begeeren tot uwe vrouw?"
Gundebald wilde antwoorden, maar daar rees eens
klaps naast zijn bruid een andere gestalte. Twee
groote, goudkleurige oogen zagen hem aan, eerst
hartstochtelijk smeekend, dan vol wilden, doodelijken
haat. Hij rilde, terwijl een verwensching opwelde in
zijn hart. Waarom moesten deze dwaze gedachten
hem bestormen, thans, in dit uur De dooden keerden
immers niet terug en diep waren de golven van
het Almeri die bruisende klotsten tegen het Roode
Klif. Hij opende de vertrokken lippen, zijn stem
weigerde elk geluid, want de dreigende oogen vestigden
zich opnieuw doorborend op hem. Vol verbazing zag zijn
vader, de gasten hem aan. Niet bij machte een enkel
woord te uiten, trok hij met een krampachtigen ruk een
ring van zijn vinger en stak dien, met een zwijgende
hoofdbuiging aan Othide's smalle hand.
»Zij is verkocht, zij draagt zijn ring als teeken
van den koopprijs; zie nu plaatst zij haar net voetje
in zijn plompe schoen", fluisterde Gordiaan tot Hor
nes van Adelen. //Zonderling gebruik, wat dit wel
beteekenen mag?"
//Dat zij voortaan één zijn en denzelfden weg zul
len gaan. Maar, verkocht is nog niet geleverd, al is
de ring het onderpand van den koopprijs, waarvoor
de maagd zichzelve afstaat aan den man harer keuze."
//Of aan den man die haar werd opgedrongen," vulde
Gordiaan schamper aan, terwijl zijn blik Ubbo zocht
l ayqoiiaq maq juiiq puaAoq sp 'siapaidsiaA aufiz sjb uafl
-8)sa§ sbm Sooq ooz puspjapui uaiapaouiafi jap §ui)si§
ap jo uaqaoziapuo fiq ap|ij\\ luapioow na §Bipa§ unq
yn uaqBtudo na°izaA\UBU rap fluiraraajs ap uaayn ftq
9PITM JO 'uajapiaomiaA 3) suooz sufiz )saajs§uiAO|jaA
)aq uba jajsinj nap rao 'pptuBzjaA uaqqaq a) spuBj
sap ua)s[apa ap uaaqos pnoqpB'jj 'uappA pqsSuiuoq
aqos)Oj) ap jBBmyp aip 'uapA jaaz ja uaiBM )9fj
•uaquBjpsq|OA aqos
-uiaaqui 'apnojn ap jooa 'appssrasjaA puatqoBnitu
dBsnaAinjp )aq saijjj aSiuaiu uooqosjo 'sjaqaq ap
ui uapjui) noz 'uaqjaM)fidB) jooa ppniaS na pjaoA
-aflui UIBIUOJO0 )in uajBjapusq aqosuBRiujaf) Joop
')UB)da§ jazaoj^r ua utj-y ubb a\naa apjap jap )s)BB{ )aq
ui snqojj jaziaq joop 'ufiA\ afluuA ap qoo 'sujooq
■quijp ap ui uaramqos sqsj)s uapnoz jaiq na apaui
s)qoajs )9ij^ *ua)ba apjayiqosioop uaufiqoj uba sraos
'uapnoS )atu uaiqfud sjajB) appBjdafl JBBp aQ -psz
jap ayaapaS jaSooq )aq do ua)fidB)jao)A ap flunajq
-|aaA 'uaqusq ua sja)az uba uaqqaj)j8a0 ap uojbav
tUBBzp|az ua jBsq)sov| -sub[§ na )qoBiu 'appaw uba
jauifiAAZ uaa ui sjb quo(q aip '[cqsSuiuoq ap 'a)qjam
-uaq uafluiyapa ap qoo aqpw s)oj) ua)snAvaqjpz nap
-jpzuap jam 'uapBj)aq uafiJA a(j -uaioqaSuBB uazaujj
uayB SBAA 'puoA Suoidsjoo uftz uizspiaqfiJA uajag
ui )Bp 'ubb)S)uo piaqqfqaquBqjBuo jbbu )qonz )in
'piaqqfqafl uba jaoAafl uag 'SaaM a) piaqosiapuo JBBq
-qjara uaaS Bufiq laiq )qoBiq puB)s uba pqosiaA )ajj
•yzaq )8jBBq)soq ufiz sp apAinoqosaq afiJA oqja )Bp
'flaojp apfizjaqui) ap ubb fluiyapa aq[a )Bp 'pjBBMzflBjS
apaajq )aq ui qaiz ua)8)BBqjaaM fiz uaquoA ua)oqos
pjaoAafluBB uapuBf aqfqapinz 'ajiaA yn uapai)
-dooq joop sjapjofl apaajq ap do uaufiqoj aQ uafl
OIZ
211
//Mijne geliefde onderdanen breken vol vuur en
ijver elkanders armen en beenen in het strijdperk
en beroemen zich dan fier op hun overwinning of
wonden, ik echter beroem mij op iets van oneindig
meer waarde. Ik overmeester de gedachte mijner
tegenstanders en dwing hen uit te spreken wat zij
het liefst zouden verbergen'" mompelde hij bij zich
zeiven, met zijn scherpen blik de schitterende rij gade
slaande, die zich eerbiedig boog bij zijn nadering.
v/Daar is waarlijk Occo Forteman ook 1 De eenige loot
van het oude geslacht, dat nog niet is gevallen. Hoe
waagt hij zich in het hol van den leeuw? Hij ont
brak nog aan mijn lijst. Welaan, een voorwendsel is
zonder moeite te vinden. De geest van verzet heerscht
immers overal, alzoo dient zij ook verpletterd
overal. Een beschuldiging de foltering de koord
aan den Noorderboom, alles volgt van zelf, het is
hoogst eenvoudig." Eensklaps balde hij krampachtig
de vuist, //Mijn aanstaande dochter nadert! Drie
dubbele dwaas, dat ik toegaf aan Gundebald's dringen
en Ormr's dreigen, al klonk dit bedekt. Ik moest wel,
hij weet te veel en ik kan hem niet ontberen, thans
nog niet. Later, als alles beslist is, dan bestaan er
nog vergiftige kruiden, die Heila te Lintawrde uitmun
tend weet te bereiden. Het is immers mogelijk, dat
iemand plotseling sterft Een onverwacht einde baart
■ook niet zooveel opzien als dat van den gevonnisde,
wiens lijk aan den Noorderboom bengelt. Wij zullen
zien, waartoe het lot mij dwingt. Mijn geliefde schoon
dochter, begroet mij zonder schroom."
Geleid door haar vader trad Othilde langzaam nader.
Onderzoekend gleed de blik van Ormr een oogenblik
over haar gestalte.
