m -qaij apjauxiaA 'aiaqmos ap :qfi[iajxn ufxz appad fxi (((j nep ibm 'npsjo^// -ajqaaiqiaA fiQ (lj uainaij -aq pBBp apuajfxiaAO mix jBBxnuaa daip aoq na najapnBq fx§ jpnoz sBBMp aojj jiooid naj naABi napuassBiq nap 'xnooqiapioopq; nap xibe jaSipnpsixn uanaaraaS naa uba jBp sjB 'jpSnaq xnBBqoxj A\n na SxpjBBMUO poop -pjBBAiz nap n jqos naxn tiajsnz sSninoq s( do pSaajd -a8 'pioora siibSom jqoBjqnBB naa j8[0a nap xig// (<j jaoixi jaq bjb '[xjbbmz nfxxn jam qx qaajs -joop napxag jinaq na isnq poop qx na pppxxn jaq -napuBq auftz uaqqoJi SxjqOBdxnjg (1jpnanBM -Sib 'piajjxqiaA 'puajaq 'ajxxa] snaAaj s( nx piaesfxiS naa joj (jm ajqBBxn na moojpBSnxjaSnof nfxxn do qaxz ajqaaiM pxaqqfxjaqjaM apaaiAV aQ 'iiajjnd aj apnxïBM jqosiqenaAaf aAinaxa qx jiuibbm 'noiq ap jxn aoj fxtn apxaojA jjxS 'xiaitiS aj ajdooq nazoi qx ibcav 'nanioop pnoA qp -jqoai jqaq fx*)// 'inapB daip apjBBq fxpp jqnoqos poop nap na apjoopq naAap jaq n axp 'pxaqnooqos aqfqajiapiaA iBBq loop jaai naa -uba jiBq Mn axp 'Shbjs ap Ti^ "jjaoq piooxniaA jsni -8|axz A\n axp 'iBBq do n qaaiM na xnaq qaajsiooQ* (Ij fim qaajs -loop qx 'laads s(nBpo^\ fxq jo 'uijsioa 'do pnojj// •xxadoojjoop paojq jaxn naSoo anfxz 'pmajqaS pooiSooq sbai pjooqiooA ufiz 'do Snoids samopp -napiooM aiBq naqno|q qfxpjqooj -sjiBq na pjiM 'naqoidsaSioop raapB naa nx paq fig (<j SnijqosiaA jam apuooj mooij nfxxn axp 'aSxpaa -nxaxn ap '.xsBq uba 'najiBq snfixn apjaxjaS ap apjooijno fxxn axp 'xnaq hba naqosxa qi xxoz SuxppSiaA aSipaojg; •pnoApiapnoq na -xiaxj 'uaqaiM aj fxtn xno naqfxpq dmojs aj jaxn piBBAiz nfxxn 'BOopjqaBiq jaxn noz hub nfxxn 6SS 238 hoorde ik haar smeeken tot haar vader, die ten mijnen gunste sprak. Daar hoorde ik haar pleiten voor Taeke Cammingha, wien haar hart behoorde. De zwakke vader stemde hare wenschen toeHij noemde haar zijn lieveling, die hij onmogelijk onge lukkig kon zien. Ha, ha! ongelukkig, rampzalig, zij, aan mijn zijde, die het stof zou hebben gekust waar haar kleine voet den bodem drukteik had mijn vonnis verstaan en vluchtte heen. O, wat heeft zij gedaan, wat heeft zij kunnen doen, zonder te weten wat zij deedHeillooze vrouw, die mij rampzalig heeft gemaakt naar lichaam en ziel! Hoe haat ik haar thans, meer dan ik haar ooit beminde!" Hij bedekte zich het gelaat met de handen. Amarra boog zich tot hem//Zij heeft haar spel met u gedre ven en u van zich gestooten, toen zij u haar speelbal wist. Dit alles wist ik reeds lang en ik verachtte haar. Hornes, hebt gij nooit naar vergelding gedorst Zijt gij vergeten, dat vrouwen weenen, doch mannen zich wreken? Eischt misdaad geen straf, hoon geen wraak meer? Benijdbaar noemt men het lot van Taeka Cammingha, die de schoone vrouw in zijne armen klemt. En zij Dan glimlacht zij misschien spottend om u, den onnoozelen dwaas, die eenmaal in haar al zijn heil zocht, dien zij harteloos verstiet, die daar heen gaat, een schaduw van den fleren edelling van weleer ,door vrouwen met een veel- beteekenenden glimlach, door de mannen met bijtende woorden nagezien. Smaad ruischt de wind, hoon klateren voor u de golven, spot krult de lippen der menschen. Hornes, hoe kunt gij zulk een last torschen, deemoedig, gebogen, gijIndien mij zulk een lot was beschoren en ik had het voorrecht een man te zijn, nap xnaq apiaSxaM Snoj nfxz 'naddi] ap SooMsq (jpp •jqanziaa nfxz nap appjs iaSooq laa nfxz axp 'lapai jooa uaqucn qfijajqoBiaA ua uaqiampuBiq uapnoz §x\\naa iooa xnaq aqpM 'napiooM apnaSxjainiaA axp 'naSoo anfxz iooa nazai fxz pBBiiaA 'paanxam 'qnaiqMnoij/ •pnazBj xnaq ajqBBra jaq na jaq daaiSaq fxjj 'jqooinioA naqqaq noz jxp uapiooAA uba paojA naa nep laaxn Sxpnxano 'apjaapiooiaA pnaiajjajdiaA gsipaS stpnoq -pu'jj axp 'jqoBjqnBB naa 8bj naSfxMZ qfxpsaaiA jxp up •ajlijs apnammajqaq 'aqaspoop naa .xoop pS|OAa° °ni{ -asjojd piaM 'ap|nA |Bq ap naqqqqnaSoo aSinxaM iooa Son axp 'Snxppnqosdo apna°xp|aMiaA0 a(j (/napnoza8 -Sniaj Snxnoq najBMiaA nnq jaq na pinaqosiaA naqusij apjaxu SsipiaA sno qaq qp naxnooqsiBMp aj 8nxnoq nnq ]BBtnjxp naq(x[q qfi[°oxnno §nxiapB§iaAsqio^ iop sjpz |bz japj j noxnonaS najaSaijBBxn anfxra spaai qx qaq pfxijs nap joj naqBzpoon aj qjOA jaq otq i n qx iaaA\z jBp 'naSnBAOBB ]bz fxq JUB^ jjnxSaq Sfxiq ap iooa pjaapiaA spaai uazaxij sq j jadsAAnoqas qjxjajqoxjg// :pnsq nfxz nx naqnoA jooqos piBBMZ uaAaqagdo jaq sop qfijopnxa fxq ajjsisq 'qaa(a8 uxz -HBBAA Bujxq axp 'pxaqjsaoAA hba jbaubb naa nx jaqos na pnaqosfxiq 'majB naa jaxn 'jeioq nfxz nx appaoM na ajqooq jjxip apuazsi 'aiapnB nap ixxbxx anaa uap uba nagojA pnoqpB"g; uba naSoo apnamraB|A aQ •apMnaafl pjBqap -nng 'ixnio xno qoxz uajdaoi8 uaSnxpapa aSxiaAO ap 'sjBBjd nnq do nasajq UBBxpiOQ na saniojj 'soojajxxijsaq pnoje BxnBjBQ -pjaaqiooA nnq BÜnxqoQ na oddoj jaxn napfljOA 'nBpOjp\ uba laSnBqnBR aqaxzdaaMp ap 'biuq sj[az 'uBinapiBjj 'BUBmiajj 'nBingipnQ aqonBjp 'nsuxaj -IOQ oooo' 'puBqiajqoai ap xnaq pooq na oqqjq jsbbu 235 dienst. Kletterend viel zijn zwaard op den vloer, dat zijne trillende vingers niet meer vermochten te omvat ten. Zijn adem hijgde, weer kwam een wolk voor zijne oogen. En door dat somber nevelwaas zag hij hen gaan de edelen en goedgezinden van zijn volk, die hem, den meineedige, verachtten. Hij zag hen de hal verlaten, haastig, zwijgend als werden zij besmet door zijn tegenwoordigheid. Hij bleef alleen achter met zijn vreemden gunsteling. HOOFDSTUK. XV. Eenigen tijd later bevond Amarra zich alleen in het vrouwenverblijf, aan de linkerzijde der groote hal gelegen. Zij had hare maagden weggezonden, ofschoon zij nog het zware feestkleed droeg van met goud doorwerkte purperstof. Den zijden sluier had zij afgelegd, in welige pracht golfden, ontdaan van de lange spitse haarnaalden, de blauwzwarte lokken neer. Zij was, ondanks haar matte gelaatskleur en de, een weinig uitspringende wangbeenderen, die haar Mon- goolsche afkomst verrieden, nog een schoone vrouw. Geen gelukkige, dat verkondigde de harde trek, die als gebeeldhouwd scheen om de bleekroode, vastgesloten lippen. De bronzen sleutelring, het kenmerk der gehuwde vrouw, hetzij vorstin of eenvoudig vrijge borene, had zij losgemaakt van den breeden gordelband, om een groote kist te ontsluiten, geheel gevuld met kostbare ketenen, armringen, spangen, gouden schotels, enkele uitlandsche munten en zeldzame voortbreng selen der oostersche markten, langs gevaarvolle we-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1898 | | pagina 8