-pnoqpcy; Sninoq nsA.apoq aap jooa ajqasia SnBgaoj pP
'aiasaajoq pnajapaqos uaa joop pmapjaAO fiz aapjaM
snsqj 'aa8e[s[fiq ap naqossnpBBp naquojqjaaM puq
'napnoqaSdo qqqnaSoo naaS psq jnap napoqnaqia
"ojbmz ap do uaqnaq puannajp pjj 'apjaaq fiq pp
""pftq pq sbm joaa ug -pq jap SqbSui nap jbbu Ainain
-do qoiz fiq ajpBBq naoj 'poraaSaj ptaqbqiaA ua piaq
-fUA 'ubbS jBBq BqSnimniBQ Sbz SnijqoijjaA üba jqonz
«aapjq 'apjaoA SubS uomiaqaS nap jbbu pp 'qajjjaA
-fxz pq ni 'pSfOAsS pjaofg joop 'uaaAipjaA na nanus
ojsq ni puiq puannajq pq fiz ajqnjp jajsB^ -qijq
ajapaaj 'aSipuja aip jqoouuaA 'uogajqjaA naqqaq noz
napjooM as a paop uaaS jbm na qbb Son jBsq 8bz fijj
*}in[8aq qfqagazjaAUO uaa apuaqaaj naqqajj ajqosz jajsq
qp 'jqouaSdo qoiz miioja a8uof ap psq napsjaqps^
^•)8iojp jbbasS n jbbaa piaqSqiaA naaS jaa8aq qj//
((-Mnojj si oqqpj *app jjaAvonnx jbbu n
jaaiüag -aspiapS n pz pjaofg j n jsBBq 'SubH uamiaqaS
nap joop iqonj^ "paijj sao jooa aaAaj Ti§ pom naAaj
'naAjap pin '8|qaqx 'naa|ij« 'nanus aqjap aufiz ut JBBq
niBn na pajq uapnaqajqjJBq naip fiq apjappis fijj
„jpora
pq S|B n pro jjap qi 'apfiz Ain uba pin qfiA\ qj
'pcnajqaS najsq ap apiaq ni pusqjajqoaj ufiz ua pjap
-a8 maq jsbbu qoiz Bjqaqj, pBq pajq napjm uaa pj\[
-apSaoAszpjoqapaajq ufiz 'nappqnoj naSoo aMnsjq anfiz
■•pasjA nap uba pjbbmz ufiz aqauj, daajS qnj naa pj^
((j napfijqosjaAO pdmajp nazap fiz najpz qfq
nfira jaAO sjqoap 'jooa qpqsjBMp apojS ap jmqog//
(<j jnappq ap naqnaq fxz
'spaaj az nfiz JBBp 'poojj 'naAinoqaSnaAan ap najpz
-aq fiz 'dooqjaAO fiz uaqBp aqonsf na ofsjj j natnoq
i]2 I }qon|A 'jqanjA 'Bjqaqj, miioja 'aqaBj, ajapg//
693
•272
te verkoopen, in diens opgeheven hand, toen plotse
ling een kreet zijne lippen ontsnapte; ook Ormr wendde
verrast het hoofd om. Meer door Hornes van Adelen
voortgesleurd dan geleid, verscheen vrouwe Thekla in
de deuropening van het zijvertrek.
"Zoo ontsnapt gij mij niet!" riep Hornes hijgend.
Edele Taeke, door den ongewonen weg, die het venster
biedt, wildet gij waarschijnlijk de zuster van Fries-
land's koning laten vluchten met hem, dien gij be
stemd hebt eens Friesland's kroon te dragen. Uw plan
was wel overlegd, slechts één moeilijkheid deed zich
voor: Ik bevond mij reeds in het zijvertrek om het
te beletten 1"
Zonder hem met woord noch blik te verwaardigen,
plaatste Taeke zich tusschen hem en de jonge vrouw
het was of een bliksemstraal over zijne fiere trekken
schoot.
Ondanks zich zeiven week Hornes stampvoetend,
met schier bloedeloos gelaat terug.
"Treed thans nader Ormr Jarl en zie of dit kind
vervoerd kan worden. Gij overigen, die den huisvrede
schendt, welke verbiedt als de zonne is gedoken in
de koele Noordzee, binnen te dringen in het heem
van een vrijen Fries, voor u blijft mij bevel, dat ons
volk steeds heilig hield, van kracht. Hoedt u dit
zwaard te overschrijden!"
Met krachtvolle stem had Cammingha gesproken,
thans plantte hij zijn zwaard op den drempel en wenkte
Ormr hem in de hal te volgen. De krijgsknechten
schoolden bijeen, wie zou wagen dit, door de jaren
en het gebruik geheiligd gebod te overtreden?
Een enkele blik op het van pijn kreunend kind was
voldoende om Ormr te overtuigen, dat het zeer krank
•napSjoA RjBBnaip ajaSnof aSiuaa 'nanuiq
■soojmapu apjop 'pjBMap azfuS ap 'pjaolg 'pnjaSnado
pjaM jnappq aQ 'Sui[asp|d naqnojq naramap apjBM
-J8A 'appppo 'uaddsjsjaOA apuajfi 'napajqos ajjaug
(liqspaq 'puBM napoqumjq
«ap ui 'quB[d ap.xap ap ]8m ooz Soa jaq paM qi
jBBtn 'jmoq jbaooz pin pq pp 'oaoS praajj aQ*
'naani napuuq ajjBras ap apraajq fig
ttjaaq amnjq nop uba joa
qaq jajqoB 'qajpaAfiz pq nj j 8ou fi8 paM 'hiojbbq
^piajaqjooA ufiz napom sapB do fiAA pp 'naam qp
tlJUBBM fl§ 'aqSBJ//
'U88 Snipazpo [OA maq
na°BZ naSoo apojS aiBq 'jim napjaM naddq ojbjj
„inazomoS qaq 'qfqaMnq sno bu
qjoq 'n qt aip 'napuiA nanunq 8on SavS uaraiaqaS
nap uba SubShi nap fiS ipnoz" 'pna88a[ japnoqos JBBq
do pnsq ap 'sdB[qsnaa sqSniramUQ qsjds <('B[qaqXtf
^sinq pq uba paaSnuaqasaq
jap pp naiqo8SijY -qnojqdo uajqonz jop naa jo sbaa
pq 'jaan naSaj ap appn8 na puiAi ap appnq naqnq
"[Bq aminj ap m ajjip pfrj naSinaa ajqosjaaq jaa^
•quB[q
«a°crt[japuoz uaa psq raap nfiz qoo jbbui 'azfiM a8ij
-snj 'anoA\aS nfiz do qBjds fifj (1'pp ftq [Bz jaqag"
<(jjqoBrajaAo ap jooa na°mq ft» pp 'uadfu^aq 'uatu
-anuBB na8ni8ip[nqos)uojaA azno pz japaojq ufij\r//
^,'s; 8ub[ §3aa ufiz pp paw (18 'soojapoon pin n pnjno
-J3A 'Ufiz qfipSorano Bnfiq qoo noz lip 'pin Sojp
j A\nojA aSnol jap raap axappq ooz siapuB ap
qnojq pSjozaq aojj 1((:spaaj apoq ap apjaaq 'aqaBj//
•pq ap napajqos apojg pra ponaSjqoa JBBq pra
4BBja8 [OApocjq nfiz do Sniqqnjppn apSjozaq naa na
893
265
•veege lippen van mijn stervenden grootvader eenmaal
•ontgleed, werd tot nu toe de Christenprediker uit Wur-
zing's geslacht door mij gespaard. Alle aarzeling, 'gij
weet het reeds, is thans voorbij. Zijn vonnis is getee-
kend, zijn kerk zal in vlammen opgaan. Even hoog als
de stralende hemel zich welft boven de donkere aarde,
is godenwil verheven boven menschenwoord. Het von
nis der edellingen, wier karakter ik heb gepeild, wier
gedrag eensluidend is met verraad, zult gij verne
men en met ijzeren vuist ten uitvoer leggen. Slaan
zal ik allen de grooten als de kleinen, met schrik en
ontzetting. Van de klotsende baren der bulderende
Noordzee, tot de bruisende golven van het rustelooze
Sincfal, zal mijn oproeping ter heirvaart weerklinken,
zullen de Friezen mijn heirbaan volgen, tegen den
koning, tegen de goden uit het Zuiden. Met de schit
terende kroon van fonkelend roodgoud en glinste
rend ijzer, door Friso, onzen stamvader, medegevoerd
uit het verre Morgenland, zal ik sieren mijn hoofd,
mijn volk voorgaan ten zege. Zijn gewijde, roode ba
nier, die het volk de overwinning verzekert en het
beschermt tegen de lagen der zwartalfen, zal plechtig
worden gevoerd uit Stavo's heiligen tempel. Uw hand
zal haar hoog houden, als zij bare ruischende banen
uitslaat boven mijn hoofd en in het gewoel van den
slag onze zegepraal verkondigt aan vriend en vijand!"
Met steeds stijgende opgewondenheid had Radboud
gesproken, terwijl zijne fonkelende oogen onafgewend
gericht waren gebleven op Fosite's beeld. Thans strekte
hij den arm uit, in wilde vervoering:
"Ormr, aanschouwt gij ditDe god buigt het hoofd,
hij strekt de hand uit, kletterend beroert zijn speer
het schildHij schenkt mij zijn zegen, hij spelt mij
