Tweede Blad.
TE HUUR.
van WOENSDAG 15 November 1905.
Nieuwsberichten.
HANNES VAN DEN MOLEN
Onder de rubriek „T E HUUR"
worden voor onze abonne e gratis
gedurende een maand opgeno
men woningen, kamers enz., met
vermelding van Stand, Lokaliteit
Huurprijs en wanneerte aanvaarden,
Opgaven, hieraan niet voldoende,
kunnen niet geplaatst worden.
Bakenessergracht.
No. 75rood. Botenhuis, f 5.p. w., terst.
No. 77. Bovenwoning 2p. w., terst.
No. 77. Sls»pk»mert]e a f 1.— p. w.
Cronj ést raat.
No. 87. Bovenvoorksm. met kast en stookpl.
f 1.per week, terst.
Bonkers Spaarne.
No. 56. Gem. Kamers met pension, vanaf
35.per maand, terstond.
Duwen voordestraat.
No. <5. Gem. Kamer en suite, terst.
No ö^rood Bovenhuis, bevattende: 5 kam.,
keuken, badkamer en afgeschoten zolder,
gas- en waterl. 275.per jaar, terst.
Gierstraat.
No. 51. Bovenhuis. 2 kam., keuken, ged. zolder.
No. 69rood. Bovenhuis, 5.p w, terst.
Groote Houtstraat.
No. 41. Modern groot Bovenhuis, geschikt
voor kantoor. Terstond.
No. 80. Gem. Kamers met alcoof, f 35.
p. m. Nov.
No- 140. 2 Gen. Kamers met aparte opgang,
35.—
Jansstraat.
No. 1. Heerenhnis met grooten tuin, f 800.
per jaar, terstond.
Jansweg.
Bovenhuis, suite en 4 k keuk., zold. Aanv.
Aug. Hnurpr 350.p. j.
No. 31. Gemeubileerde Zit- met twee Slaap
kamers, voor 2 personen met pension, ƒ60.
p. m.
Kleine Houtstraat,
No. 5rd. Gem. Kamer met alcoof en pension,
30 per maand, terst.
No. 22. Een Bovenvoorkamer 1.75 p. week.
Koningstraat.
No. 7. Winkelhuis, ƒ650 p. j., terstond.
Korte Heerenstraat.
No 22. Huis met tuin, f 4.50 p. w., terst.
Korte Lakenstraat.
No. 8. Bovenhuis met waterleiding, 2.25
per week, terstond.
Leidsche vaart.
No. 136. Een Huis, 550.—p. jaar, terstond
Malkboerensteeg.
bij de Amsterdamsche Poort.
No. 3. Groote Loods, 1.— per week.
Nassaustraat.
Ne. 2. Klink Winkelhuis, ƒ40.p.m.,met
ruime plaats, terst.
Oranjestraat
No. 89 Bovenhuis, 3 kamers met keuken,
en zolder
Farklaan.
No. 26. Huis met tuin, 400.— per jaar,
terstond.
Pieter Kiesstraat.
No. 33. Gem. Kamers met pension, 80.
en f 60.p. m., terstond.
Baamvest.
No. 47. Pension, van af /50.per maand.
Ruyohavestraat.
No. 18. Bovenhuis, h 16per maand.
Adres: Prinsenbolwerk 14.
Sob agchelstraat.
No. 9. Een net Winkelhuis, huurprijs ƒ500
per jaar. 1 Oct.
Spaarnwouderstraat.
No. 4. Kelder, —.75, terst.
Sophiaplein.
No. 4. Benedenhuis met waterleid. en tuin,
175.— per jaar, terstond.
Sophiastraat.
No. 1. Huis met tuin, ƒ175.—p.j., terst.
No. 18rood. Bovenhuis, terst., 210.— p.j
Schermerstraat.
No. 36rood. Gem. Zit-en Slaapkam., 30.—
per maand, met degel, pension, terst.
Witte Heerensteeg.
No. 35. Bovenslaapkamer, ƒ1.25 p. w terst,
No. 39. Kamer, 1.26 p. w„ terst.
Z. B. Spaarne.
No. 24a. Bovenhuis, f 300.— p. terst.
No. 76a. Bovenhuis, 225.— p. j., terstond.
Zijlweg
No. 75. Huis met voor-tuin, 5 k., (2 ensuite)
keuk., sold, met dienstbndekam. Per jaar
250.— (tot 1 Mei 1906) daarna 310.
Aanvaarding terst.
Bij J. BOEB.EE, Coornhertstraat.
Huizen met Tuin en een Winkelhuis te koop.
Te Huur Onder- en Bovenwoningen, Spaarn
wouderstraat.
Bij C. GBOENEWEGEN,
Langendijkstraat 18,
bij de Coornhertstraat.
Bouwgrond te koop, gelegen:
1 In het Kleverpark.
2. In de Generaal Cronjéstraat.
3. In de Generaal de La Regstra&t.
4 Aan de Schalk Burgerkade.
5. Aan de Brouwer.kade.
6. In het Kleverpark, Huilen met tuinen te
huur, bevattende zes kamers met zeer
en waterleiding, f 250 per jaar.
Deze huizen zijn ouk te koop, met gas-
weinig kapitaal.
Tien duizend Oostenrijkschespoorweg-
ambtenaren zijn in verzet Het goede
renvervoer staat stil, liet personenver
voer gaat nog zjjn gang. In een aantal
fabrieken kan niet meer gewerkt wor
den, door gebrek aan kolen.
Men vreest in Londen, dat de werk-
loozen tegen Donderdag, ter gelegenheid
van den tradilioneelen optocht van den
nieuwen Lord-mayor Walter Vaughan
Morgan door straatbetoogingen ongere
geldheden zullen trachten te veroorzaken.
Een telegram in de „Frankf. Zeit."
bericht, dat de groote mogendheden het
onderling reeds eens zijn geworden over
een vlootdemonstratie tegen Turkije. Het
eskader, dat zal bestaan uit 2 schepen
elk van Engeland, Frankrijk, Italië,
Rusland en Oostenrijk-Hongarije, zal de
volgende week in de Levant aankomen.
De Groote Heer te Konstantinopel zal
wel weer het een of ander weten te
verzinnen om dit onweer af te wenden.
Men bedenke hoe nauw Europa verbon
den is aan Turkjje's financiën en daar
zal hij wel weer gebruik van maken.
Het onderzoek, door deskundigen in
gesteld naar de oorzaken van het ver
zakken van den kademuur te Antwer
pen heeft nog tot geen bevredigend
resultaat geleid. In de laatste zitting
van het Geologisch Genootschap werd
derhalve deze zoo gewichtige vraag nog
eens grondig behandeld. Aan de over
heid werd er een verwijt van gemaakt
dat ze niet met de noodige omzichtigheid
te werk was gegaan. Eerst thans, nu
een ramp te wachten staat, is een on
derzoek ingesteld naar den ondergrond.
Overigens weid in het licht gesteld, dat
de nieuwe muur hier en daar een aantal
meters van den natuurlijken oever in de
rivier is uitgebouwd en daardoor rust
op een zandplaat, waaronder een leem-
laag ligt. Door deze zandlaag is een
verbinding ontstaan tusschen de rivier
en het achter den muur aanwezige
grondwater, dat afgeleid behoort te
worden. Andere deskundigen waren van
meening, dat de onderzijde van den
muur door de baggerwerken haar na
tuurlijken steun had verloren, namelijk
de zand- en leemlaag, die daarvoor ligt,
en die tot dusver de kade tegen den
zijwaarts werkenden aarddruk en de
zwaarte der goederen, pakhuizen en kra
nen had beschermd.
DOOR
CLARA VIEBIGL
21)
De eerste zomer na Tina's dood
was warm geweest. Onuitstaanbare
hitte had boven het nauwe dal ge
broeid en het meerbeekje uitgedroogd.
Yisschen waren er niet meer in, en
onder de groote steenen hadden lee-
lijke padden, in plaats van de mooie
forellen, een schuilplaats gevonden.
Ook de kleine'Kleine-Kyll stond heel
laag en wat er nog in was van water,
hielden de witte molens op
Dor jlagen de anders vochtige wei
den de eerste ^snede had geen hooi
gegeven.
Hannes had alleen de jonge rood
bonte koe kunnen houden, de twee
andere'koeien had hij moeten verkoo-
pen. Veel te goedkoop. Het loven en
bieden];was trouwens zijn zaak niet,
en bovendien, wie verkoopen moet,
moet eigenlijk big zijn met alles wat
Het geld, dat hg voor de koeien
gekregen had, was juist genoeg ge
weest voor den steen op Tina's graf.
hij krijgt.
Zoo'n prachtige grafsteen was er
nog nooit opj het kerkhof van Maar-
felden geweest; massief, uit graniet
gehouwen, verhief hij zich tusschen
al de kleine kruisen en kruisjes. „Rust
zacht," stond er met gouden letters
op te lezen, en onder de naam en
de geboorte en de sterfdag van de
overledene stond de naam van den-
gene die den steen daar had laten
zetten. De Maarfeldelaars konden zich
niet genoeg verbazen over het prach
tige monument en hielden niet op
zich tej verwonderen, Voor Hannes
echter gaf het een zekere voldoening
dat was hg zijne vrouw wel schuldig
geweest.
Hu de dure steen op haar smalle
graf stond, voelde hij zich kalmer;
hij hoorde niet langer het waarschu
wende, klagende, dringende: „Raak
me niet an", door de donkere kamers
ruischen. In den eersten tijd tijd na
dat de steen geplaatst was, was hij
bijna dagelijks naar boven gegaan
om hem te bekijken, nu ging hij er
niet meer zoo dikwijls heen. Op Aller
zielen liet hij door Franze het graf
versieren, maar toen kwam de lange
winter, het kerkhof was onderge
sneeuwd en moeielijk te bereiken.
En de nieuwe lente bracht nieuwe
zorgen Nu ging het al om het dage-
lijksche brooddat wil zeggen, brood
was er nog altijd genoeg, maar wat
er bij werd gegeten, boter, ham of
kaas ontbrak dikwijls.
Franze deed het huishouden. Ze
was er nu oud genoeg voor, en ver
standig genoeg had ze wel kuunen
zijn. Maar al droeg ze lange rokken,
hare voeten staken nog in de kinder
schoenen. Als ze de koe ging weiden,
nam ze, als niemand het zag, haar
rok bij elkaar, sprong fluitend de hel
ling op, trok als ze boven was haar
rok over 't hoofd en liet zich zóó,
lachend, als een pijl uit een boog naar
beneden rollen, 't Is waar, soms zat
ze ook als eene volwassene nadenkend
op het bankje in de keuken en keek
met strakken blik in de uitdoovende
gloed van den haard. Dan dacht zij,
ze wist zelf niet waaraan. De stilte
en verlatenheid beangstigden haar.
In den molen was niets meer te
doen. Alleen de muizen hielden huis
in de leege meelkamer en slopen van
daaruit, daar ze niets meer vonden,
door het heele huis. De molenaar
maakte er een sport van, om in de
lange winternachten, als hg rusteloos
rondliep, Nero op ze aan te hitsen.
Deze jacht gaf hem verstrooiing. An
ders kwelden hem de zorgen; ze
kwamen altijd weer terug, brutaal
als de muizen, vlogen door zijn hoofd,
en knaagden overal. Hoeveel schulden
hij nu eigenlijk had, wist hij zelf niet.
Hij kon er niet uit wijs worden. Ter
wijl de zon scheen, kon hij wel eens
de schouders ophalenkom, hij zou
wel een uitweg vinden
Maar als het donker was, zat hij
met het hoofd in de handen geleund.
Dan trachtte hij zich moed in te
drinken.
Vroeger had hg bij wijn en bier
gezeten; nu dronk hij goedkoopebor
rels. Hij schaamde zich wel is waar,
toen hij voor 't eerst dronkeu was van
borrels; 't scheen hem zoo gemeen
toe, maar hg zond toch Franze weer
naar het dorp om een nieuwe flesch
voor hem te halen.
In Maarfelden werd het spoedig
bekend: nu dronk Hannes ook nog,
nu was 't gauw met hem gedaan!
En half met leedvermaak, half met
medelijdende nieuwsgierigheid, lieten
de maaiers de zeisen rusten en gaapten
den zwaren man aan, als deze, wat
maar zelden gebeurde, alleen door
zijn weideveld stapte, met den stok
tastend waar het paadje liep
Spoedig zou de mooie weide hem
ook niet meer toebehooren. De akker
en de heuvel waren al verpand; hoe
lang zou 't nog duren of de weide
in het dal volgde? Geen paard stond
meer op stal. De twee dikke bruintjes
en de vos waren verkocht, er was
toch al lang geen meel meer rond te
brengen bij de klanten en het chaisje,
waarmee de molenaar anders vlug
naar alle kanten door deu Eifel was
gereden, was in elkaar gereden op
dien ongeluksdag. Het lag nog ge
broken in een hoek van de schuur
niemand dacht er aan, het te laten
maken.
Een knecht was er ook niet meer,
niemand hield toezicht op het erf.
De oogen van Hannes werden steeds
slechter. Hoe hij zich ook inspande,
hij kon de donker blauwe bosschen
in de verte niet meer zien, en de
kratersteenen op den Mosenkop, schit-
lerrend in het purperen avondlicht
bereikten zijn blik niet meer. Maar
hij wou 't niet weten dat hij slecht
zag, zelf voor Franze niet, voor zijne
moeder niet, ook niet voor zijn vader.
Niemand mocht medelijden met hem
hebben. Bah, medelijden geef je aan
armen hij had 't niet noodig, neen,
neen
Een hevige angst kwam over hem
bij de gedachte, dat iemand hem mis
schien nakeek met nieuwsgierighoofd-
schudden, dat iemand hem een zucht
van medelijden na zou geven. Het
bloed schoot hem naar het hoofd als
hij zich zoo iets voorstelde. Neen,
niemand zou hem zien lijden. Zijn
zwakheid van gezicht scheen hem
een jammerlijk gebrek toe, waarvoor
hij zich schamen moest. Knorrig
stootte hij zijn vader terug, die niet
kon laten er naar te vragen. Hoe
't ging? Wel alle duivels, best! Zag
de ouwe dan niet, dat hij zoo dik
was als een os?
„Hahaha hohoho!"
Matthes ging bijna onder van ver
driet. Tot voor korten tijd was hij,
