SarfpoorfsWeekNad
aan
De Ronde van Santpoort.
Voor de laatste
voor
maal
,,de Weyman
Bijenteelt en broodwinning tot
studieobject.
jg^recutiQeumn
ISmdagshmstItsinJ
Bekendmaking
Schaken.
Postduiven berichten.
TAXI Het voordeligste adres TAXI
E.S.T.O.
R.K. Kerk, Santpoort
30e Jaargang no 31
Redaktie
Terras weg 31
Kerkerinklaati 45
Uitgave van
Drukkerij Cornegge
Telefoon 8619
Vrijdag 7 aug. 1959
Administratie
en advertenties:
Drukkerij Cornegge
Terrasweg 31
Telefoon 8619
Kerkerinklaan 45
na 6 uur telef. 7029
aterdag, 1 augustus, begon het 200-jarig festijn van de Harddraverijvereniging
3Santpoort en omstreken met de opening van het Groot Lunapark aan de Burgemees
ter Enschedélaan en later op de middag met het startsein dat aan 54 wielrennende
.-amateurs, die van heinde en verre waren gekomen, werd gegeven. Het parcours:
Terrasweg Dinkgrevelaan Middenduinerweg -Burg. Enschedélaan, moest
Hoor hen 90 maal worden verreden, hetgeen ze zeer snel en enthousiast haast
allemaal op enige pechvogels na) deden. Het was trouwens ideaal wielrenweer:
Windstil en niet te warm, en het is er spannend aan toegegaan, wat naast het
weer wel kan worden afgeleid uit het sterke rennersveld waarin vele kanshebbers
voor de uiteindelijke overwinning zaten.
j telde aan de renners dat een premie
van 25,op diegene wachtte die het
eerste het peloton zou achterhalen.
Helsloot verhoogde zijn tempo en ver
stoorde daardoor de cadans van de
vluchtelingen. Visser, Straver en de in
middels weer naar voren gekomen Van
Kreuningen trokken toen de rest weer
op het kopgroepje, ook Helsloot moest
zich gewonnen geven.
Drie gingen er het hardst.
De helft van de rit was nu voorbij, ei
waren 52 minuten en 34 seconden over
gedaan. Tot de 58ste ronde kwamen er
niets dan enige kleine pogingen, voort
spruitend uit premiesprints, die spoedig
werden teniet gedaan. Toen barstte ech
ter de wedren pas goed los. Mik Snij
der, Van Kreuningen en Oudkerk gin
gen er op een sublieme wijze vandoor.
Coen Visser die al gauw het gevaar
van deze demarrage inzag probeerde
onder luide aanmoedigingen van zijn
supporters de koplopersfietsen in de
buurt van zijn fiets te krijgen. Nog maar
vijf meter was hij van hen af toen hij
zich terug moest laten vallen in het pe
loton. Ook anderen ondernamen alleen
of met zijn drieën of vieren een achter-
haalpoging. Het mocht niet baten. Van
Smirren en de steeds actief gebleven
Helsloot wisten wel voor de grote groep
te blijven, maar de drie vluchtelingen
kregen ze niet meer te zien. Met nog
dertien ronden voor de boeg kregen de
zen het achterste gedeelte van het pelo
ton in zicht, waar voorin Koolhof, Ma
thot, Tel, Vaars, Visser en Wesseling
alles gaven wat ze nog in zich hadden.
Het is echter een feit dat als er een ren
ner voor je ligt je hem gemakkelijker in
kan halen dan dat die voor kan blijven.
Zo ging het hier ook: Mik Snijder die
de vette premie voor het grijpen zag,
bereikte als eerste het peloton.
;in vorige jaren was al gebleken, dat het
-parcours snel was, de bochten zijn op
t.e meeste plaatsen vrij vlak en laten de
?nner toe er doorheen te schieten zon-
.oó er dat zijn benen de draaiende cadans
trioeven te verliezen. Het parcours is
-3'chter ook gevaarlijk zoals ieder weg-
i/arcours. In de hitte van de strijd bleek
Hit weer eens' te meer, toen een hond
xh plotseling tussen het jachtende pe-
'ton bevond, dat zijn snelheid even ver-
■or om het angstige dier te ontwijken.
.'les liep gelukkig goed af. De techni-
he leiding die bij de H.S.V. „De Kam
pioen" uit Haarlem berustte, en niet te
v ergeten de speaker heben voor een vlot
verloop van en van verdere incidenten
..gevrijwaarde wedstrijd gezorgd,
inanvankelijk hadden er 64 amateurs
voor deze negende ronde van Santpoort
a .ngeschreven, maar een tiental liet ver-
'i tek gaan, waaronder Jan Visser die zijn
j rugkomst in de wielersport nog even
uitstelde. Ook de winnaar van het vo
rige jaar, Ab Sluis, en Hennny Marinus,
lationaal baankampioen 50 kilometer,
verschenen niet aan de start.
Wat ging het hard.
Al na de eerste ronde lag het peloton
op volle snelheid, d.w.z. een zodanige
snelheid dat gewone fietsers er na ÏUÜ
meter al hartkloppingen van zouden krij
gen. Enige premiesprints rekte de groep
reeds spoedig uit elkaar. Lex van Kreu
ningen, Bert de Reus, Jan Koolhof en
Aad Koonings lagen om diezelfde pre
miesprints soms een 25 meter voor,
maar ot een serieuze kopgroep kwamen
zij zc. ui het begin van de strijd nog
iet. Santpoorts favoriet Coen Visser
::d zich ook nog koest, alhoewel hij
coen al van de kant luide door de jeugd
'werd aangemoedigd. Lex van Kreunin-
yen die twee sprints reeds gewonnen
i had, zat op een gegeven moment achter
rin het peloton. Gerechtvaardigd zou de
mening zijn dat hij zich te veel ver-
moeid had, misschien was het een korte
i inzinking, een feit was in ieder geval
dat de actieve en in de laatste tijd op
de voorgrond tredende Utrechtenaar niet
bij de eerste belangrijke vlucht was.
Omstreeks de dertigste ronde waren er
nl. vijf man aan het peloton ontsnapt:
Bert de Reus, Jan Koolhof, Helsloot,
1 Rutte en Wesseling.
Het peloton ging harder.
Onder leiding van Coen Visser, Theo
Mathot, Loek Vaars en Jaap Hopman
trachtte het peloton de vluchtelingen te
achterhalen, maar dezen lagen zeer soli
de bij elkaar en wisten de eerste aanval
len afdoende af te slaan. Ze vergroot
ten zelfs hun voorsprong tot zowat een
halve minuut. De toeschouwers zagen
voor hun ogen een verrassende strijd
zich ontplooien, die het hart van de
ware sportliefhebber wel moest raken.
Dat deed hij dan ook: De speaker ver-
's Morgens.
De dinsdag in de feestweek was als van
ouds voor de ringrijderij bestemd. Dit
jaar geschiedde dat nog voor het res
taurant „De Weyman", een volgende
keer zal men een andere plaats moeten
zoeken, dan de waarschijnlijk zeer druk
ke paralelweg van de Rijksweg die de
voornaamste verbinding zal gaan vor
men van het noorden met het centrum
van Haarlem.
Allereerst waren de „losse paarden
aan de beurt. Vijfendertig ruiters had
den er ingeschreven en allen moesten 9
maal onder de schaats door. Dit leek
gemakkelijk en de berijders wilden wel,
maar dikwijls gaan de paarden in een
paar breedtepassen naar het midden van
de wegen laten de schaats angstvallig
rechts liggen. Alelen de geroutineerden,
die al jaren deze edele schaatssport be
drijven, wisten na negen keer vier rin
gen om hun prikstokken te schuiven.
Th. van Veen lukte het zelfs vijf maal,
hetgeen hem de eerste prijs opbracht.
Een achttal Heren moesten elkaar met
drie prikken de prijs nr. twee, drie en
vier betwisten. Na deze tweede „om
loop" vielen Witteman, Heeremans, en
Prins jr. af, waarna een derde maal drie
prikpogingen werden gedaan, waardoor
dan ten slotte W. Molenaar, S. Hagen
en J. Rutte hun respectievelijke prijzen
in de wacht konden slepen.
Ondertussen was gebleken dat er binnen
in de schaats iets niet in orde was,
want veelal moesten de ringen met een
schroevedraaier op hun juiste plaats ge
trokken worden: men zou dus van een
Wie ging er het allerhardst?
De drie renners bleven de laatste paar
ronden in het peloton dicht bij elkaar
zitten. Tussen hen zou de sprint uitge
vochten moeten worden. Dat Lex van
Kreuningen over een uiterst scherpe
sprint beschikte, had hij wel bewezen
door in totaal vijf premies te winnen.
Ook nu bleek hij in de laatste honderd
meter te snel voor de sterke Mik Snijder
en Jan Oudkerk.
De volgorde waarin de renners binnen
kwamen, was ten slotte als volgt:
1. L. van Kreuningen, uit Utrecht, die
de 75 kilometer aflegde in de tijd van
1 uur 41 min. en 18 sec.; 2. M. Snijder,
uit Halfweg; 3. J. Oudkerk, uit Amster
dam; 4. A. Helsloot; 5. W. van Smir
ren, uit Amsterdam; op een ronde volg
de dan het peloton: 6. G. van Scheppin
gen, uit Amsterdam; 7. J. Timmer, uit
Velsen-Noord; 8. C. Visser, uit Sant
poort; 9. L. Vaars, uit Haarlem; 10. A.
Straver, uit Haarlem.
schaats door, zo gingen ze ook nu, ge-
costumeerd en wel, om de band met de
voorvaderen nog duidelijker te accen
tueren. Wat zijn er in vorige eeuwen
toch schone, maar ongemakkelijke en
warme modes geweest! Een volledige
klederdrachtenbloemlezing was het: Hoe
pelrokken, kachelpijpen en oude kant.
De 40 paren werden ondergebracht in
twee series. Nadat zesmaal de dame
naar het begeerde ringetje gestoken had
en de heren het paard menden, werden
de rollen omgedraaid, dat wil zeggen:
De dames die het klappen van de zweep
kenden, mochten de zaak leiden. Er
bleek voldoende tijd over te zijn om na
zesmaal onder de schaats te zijn ge
weest, nog eens vier keer een prikpo-
ging te wagen. En dit alles onder een
zelden bewolkt zonnetje en met een
groot aantal mensen en de Nederlandse
Radio Unie als toeschouwer.
Na enig gereken achter de jurietafel van
de Heren J. W. A. Westerhoven en J.
A. Meulenkamp jr., bleek dat er drie
dames acht ringen en drie andere fol
kloristische kunstwerkjes zeven ringen
gestoken hadden.
De Heren lagen één ring hoger: Drie
met negen en twee met acht. De kamp-
ritten moesten dus ook hier de beslis
sing brengen, net als in de vorige on
derdelen van de ringrijderij.
De uitslag bij de Heren viel al gauw:
1. Dhr. Dick Dijkman, 2. Dhr. N.
Kochx, 3. Dhr. P. Rutte, 4. Dhr. F.
Schoorl. De dames, ring- en prikvast,
deden er langer over. Hun volgorde
werd ten slotte echter ook duidelijk: 1.
mevr. Van Weelderen, 2. mevr. V. Hol
ten, die de wisselcasette in haar bezit
had, 3. mevr. Schoorl-v. d. Veldt, 4,
mevr. Schoorl-Witteman.
Om zes uur werd in een optocht, waar
aan het Harddraverijbestuur, het fanfa
rekorps Wilhelmina en al de oude ril-
burys aan deelnamen, heel het dorp ge
toond wat voor schoon dierbaar verle
den het heeft.
Mevr. Van Weelderen nam dit jaar de
zilveren cassettte mee naar huis. De
Heer D. Dijkman kreeg een zilveren
schaats naast zijn eerste prijs. Deze en
alle andere prijzen werden 's avonds
door winnaressen en winnaars in ont
vangst genomen in het restaurant De
Weyman.
Tot ziens, ringrijderij, tot het volgend
jaar, de 201ste maal, al zal het dan ook
niet meer voor die oude „herberg zijn.
De Commissaris van Politie maakt be
kend, dat ieder, die aan een vreemde
ling nachtverblijf verschaft, verplicht is
deze vreemdeling met zijn paspoort
binnen 24 uur te melden bij de afde
ling Vreemdelingendienst (Kamer 6) aan
het Hoofdbureau van Politie, Tiberius-
plein no. 1 te IJmuiden-Oost.
Overtreding van deze bepaling kan nog
steeds worden gestraft.
schaats die scheef zat kunnen spreken.
Om half elf kwamen fietsende meisjes
en dames aan de beurt, die aldra be
merkten dat zij ook op de een of an
dere manier scheef moesten zitten, want
hun ringsteken was in het begin met de
schroevedraaier best bij te houden. Na
één beurt schenen ze echter het ringen
te pakken te krijgen. De ringetjes vie
len bij zessen tegelijk. In de twee series
die verreden werden, wisten drie dames
van de drie en zestig er zes aan de sa
bel te rijgen. (Vijf moesten er met vijf
genoegen nemen.) Bewondering moet
men voor de jurie hebben, die alles zo
goed heeft bijgehouden ondanks de ho
ge snelheid waarmee de dames en later
de heren reden, als gold het een feest
zonder een zeer oude en dus langzame,
folkloristisch getinte traditie. Mej. J.
Rutte, N. Hop en C. Hagen vergaarden
in volgorde drie prijzen. De vijf-ringige
dames streden om de troostprijs die mej.
A. Hoogzaad ten deel viel. Bij de He
ren, waarvan zich vier en zeventig had
den gemeld kreeg Bert Bos de eerste en
vervolgens R. Hagen, P. Stegemeier en
B. Molenaar de tweede, derde en troost
prijs. Het tempo lag bij allen iets hoger
de klappen tegen de schaats waren wat
harder en het sierlijke „prik, ik heb je'
van de dames ontbrak, maar verdere
verschillen kon men niet aantonen.
's Middags.
Toen kwam het hoogtepunt van de dag,
de ware, prachtige, folkloristische en
200-jaar oude ringrijcombinatie voor de
Weyman rijden: paard, tilbury, dame en
heer; zo gingen ze vroeger onder de
SCHAAKCLUB „SANTPOORT".
De zomer-competitie blijft zich gelukkig
in voldoende belangstelling verheugen
en wordt er op serieuse wijze om de
punten gestreden. Weliswaar blijven de
bovensten van de ranglijst de lageren
meestal de baas, maar van een „snel
onder de voet" lopen is geen sprake. Er
wordt vaak uren gestreden, alvorens het
pleit beslist is.
In de partij Kip IIIVos II b.v. stonden
de papieren in het eindspel er gunstig
voor, de winst lag voor Kip zo te zeg
gen voor het grijpentotdat hij een
schaakje van Vos overzag, hetgeen
laatstgenoemde een Dame opleverde. Kip
moest toen tóch de eer aan zijn tegen
stander laten.
Meer succes had Baljet III, die Leijsma
van groep II een nederlaag toebracht.
StalvoortSchuurman beide zeer ge
routineerd leverden een mooi strate
gisch gevecht, hetwelk Stalvoort ten
slotte in zijn voordeel besliste. De nieu
weling Lubken blijft het goed doen en
won van Parson.
Sterk Jr. deed goed werk door Kruijff
te verslaan. De overige uitslagen waren:
Wolters IKoolhaas II 10, Kroone
1Kievit II 01.
P.V. „DE LUCHTPOST-
TE SANTPOORT.
Zondag 2 augustus werd de wedvlucht
gehouden vanaf St. Ghislain Hornu
(B.) 225 km. De duiven werden om
11.40 uur gelost. Ze moesten vrijwel de
gehele weg tegen 'n vrij sterke N.W.
wind in vliegen. De eerste duif bereikte
daarom niet eerder haar hok dan 16.11
uur en de laatste prijswinnende om
11.36 uur.
Totale uitslag:
Th. v. Zwieten 1, 11, 14, 15, 23; G.
Brouwer 2, 8, 9; G. Bierman 3, 6, 10, 12;
H. Bakker 4, 18, 22; M. Visser 5, 7;
W. Dekkers 13, 16; P. Bersée 17, 21, 24;
P. Koning 19; N. v. Duyn 20.
„SNELLE WIEKEN".
Wedvlucht St. Ghislain Hornu met jon
ge duiven op 2 augustus 1959. Gelost
om 11.40 uur met N.W. wind en re
gen. Afstand 230 km. Eerste duif 16.11
uur; laatste duif 16.42 uur.
J. Molenkamp 1, 4, 24, 25; Jac. Hoog
zaad 2, 26; H. Handgraaf 3; A. Ter
voort 5, 8, 22; P. Tiebout 6, 18; E. M.
Gorter 7, 23, 27; C. Koks 9, 12, 19; P.
Rozemeyer 10, 15, 20; M. Janssen 11,
13, 17; A. Tabernal 14, 16, 21, 28.
Reeds in de oudste tijden was de mens
bekend met de producten van de honing
bij, n.l. was en honing. Dat deze produc
ten toen in hoog aanzien stonden kan
worden afgeleid uit o.a. het Oude Tes
tament, waarin het land Kanaan staat
beschreven als een land, overvloeiende
van melk en honing.
Nog slechts tot op enkele eeuwen gele
den bestond de verlichting in de wonin
gen der mensen uit kaarsen, merendeel
vervaardigd van was.
Ook tot toen vond nog bijna uitsluitend
het product honing toepassing als zoet-
middel in spijs en drank.
Veel is er sinds dien gewijzigd.
De fabricage van suiker heeft de ho
ning als zoetmiddel verdrongen. Voor
de verlichting komen buiten de ere
diensten en bij feestelijke gelegenheden,
geen waskaarsen meer in aanmerking.
De ontginning van de voorheen woeste
gronden waarop een natuurlijke vege
tatie, verminderde wel in erge mate de
bestaansmogelijkheid van grote imkers-
bedrijven.
In ons dicht bevolkte land komen dan
ook nog slechts enkele van deze bedrij
ven voor. Ook in de menselijke samen
leving is een grote verandering geko
men. In de grote opeenhoping van men
sen is het steeds moeilijker geworden,
innig contact te onderhouden met de
natuur.
Als compensatie tracht dan ook een deel
der mensheid zich in zijn vrije tijd bezig
te houden met iets dat hem of haar met
de natuur samen biengt. Tot dit deel
behoort o.a. hij of zij, die in het beoe
fenen van de bijenteelt de natuur zoekt
en meestal ook vindt.
Het waas van geheimzinnigheid dat
hangt rondom het bijenleven, de steeds
weerkerende vragen van het hoe en
waarom, trekt die mens aan.
Niet alleen het leven van de bijen op
zichzelve, doch ook de bronnen van het
bijenbestaan, n.l. de plantengroei, wor
den in de belangstelling getrokken.
Fascinerend is het beeld rondom de
bijenwoning. Zoemende bijen vliegen af
en aan, de scheenkorfjes zichtbaar vol
geladen met stuifmeel in velerlei kleu
ren, van fel oranje, geel tot grijs.
Dan poogt de imker zich een beeld te
vormen van wat zich in het inwendige
van het ratenpaleis afspeelt. Hij ziet
voor zijn oog duizenden cellen, opge
bouwd van was, dienende voor berging
van de oogst Maar ook ziet hij voor
zijn geestesoog duizenden van die zelfde
cellen waarin de Koningin haar eieren
legt. Uit deze eieren ontwikkelen zich
in luttele weken tijds via larf en nimph,
de jonge bijen.
Hij ziet verder een volk, van vele tien
duizenden leden sterk, in volle eendracht
en grote saamhorigheid, geschaard rond
om zijn vorstin, de bron van leven van
ieder individu, deel uitmakende van deze
gemeenschap.
Dit aanschouwende en overdenkende
brengt de mens, levende in de heden
daagse jachtende maatschappij, rust en
bezinning.
En wanneer dan de winter komt en het
bijenvolk zich in schijnbare rust samen
voegt rondom hun aller Moeder, terende
op de in de goede tijden naarstig ver
zamelde voedselvoorraad, deert dit volk
geen barre wintergetij.
Gedurende die tijd heeft de Imker niet
anders te doen voor het welzijn van zijn
bijen, dan te zorgen dat de rust rondom
de bijenwoning niet wordt verstoord.
Dit betekent geenszins dat de imker dan
werkeloos af moet wachten tot het vol
gende voorjaar. De wintertijd wordt be
nut voor nadere studie over dier en
plant. Verder worden bijeenwoningen
en ander bijeenteeltmateriaal zelf ver
vaardigd en onderhouden. Een huisvlijt
bevorderende werkzaamheid. Op het
programma staan mede nog, het volgen
van een cursus in de bijenteelt, het luis
teren naar voordrachten en het zien naar
films, waarin de bijenteelt wordt behan
deld.
Uit het bovenstaande mag blijken dat
het houden van bijen een vrijetijdsbeste
ding genoemd mag worden, die deze
houders in nauw contact brengt en
houdt met de natuur.
De volgende keer iets over de ontwik
keling van de bijenteelt.
TERRASV OGELS-Softball-negental
kampioen.
Door de beslissende wedstrijd tegen
Bloemendaal 2 met 61 te winnen is
het eerste negental van de afdeling Soft
ball van „Terrasvogels" kampioen ge
worden en naar de 3e klasse gepromo
veerd.
Een groot succes voor onze dames als
.men bedenkt dat zij dit seizoen voor de
eerste maal in de competitie uitkwamen.
DE COMPETITIE-INDELING.
Zoals we in ons vorige nummer reeds
mededeelden, is Velsen voor het komen
de seizoen opnieuw in de 3de klas A
ingedeeld en was Terrasvogels een
plaatsje toebedeeld in de 4de klas C.
Velsen treft in haar afdeling tal van
oude bekenden aan, o.a. A.D.O., Alk-
maarse Boys, Alcmana Victrix, Bever-
maars Boys, Alcmaria Vivtrix, Bever
wijk, C.S.V., Wijk aan Zee en Z.A.P.
Van deze clubs hebben Beverwijk en de
Alkmaarse Boys het vorige seizoen in
hun afdeling een rol van betekenis ver
vuld en moest geruime tijd met Wijk aan
Zee en A.D.O. ernstig rekening gehou
den worden. Een nieuweling in deze
derde klasomgeving is Meervogels uit
Akersloot, dat het vorige seizoen nog in
de 4de klas uitkwam. Voor de „liefheb
bers" zij vermeld, dat de clubkleuren
van de Akersloters geel-zwart (verticaal
gestreept) met zwarte broek zijn.
De Terrasvogels behoeven dit seizoen
geen verre reizen te maken. Ze zijn nl.
ingedeeld bij de twee andere gemeente
lijke vierde klassers, Kinheim en Water
loo, bij de Haarlemse vierde klassers
D.I.O. en E.H.S., bij de oude rivaal
Bloemendaal en verder bij 5 Zaanse
clubs, t.w. Zaanlandia, V.V.Z. en
R.C.Z. uit Zaandam, O.F.C. uit Oost-
zaan en G.V.O. uit Krommenie. We
zijn nieuwsgierig, hoe die Zaanse vel
den onze plaatsgenoten zullen „liggen".
VERKOOP VAN SPELERS.
De maand van (voetbal-) zaken doen is
weer achter de rug. Tal van spelers zijn
van club veranderd en we hebben zo'n
idee, dat ze er weinig tranen om heb
ben vergoten, want de band, die vroe
ger spelers zo nauw aan een vereniging
kon binden clubtrouw of clubliefde
noemde men zoiets bestaat bij de
semi-profclubs nauwelijks meer: „Wie
het meest geeft, die heeft me", is tegen
woordig het motto.
Voor verschillende aangekochte spelers
hebben de penningmeesters diep in de
beurs moeten tasten. De penningmeester
van P.S.V., die voor „Pietje van der
Kuyl" 130.000 moest neertellen zal,
zo vermoeden we, wel recordhouder
zijn, dicht op de voet gevolgd waar
schijnlijk door de schatbewaarder van
Ajax, die, naar we vernamen, een lief
sommetje voor Henk de Groot van
Stormvogels moet hebben neergeteld.
Sommige clubs Ajax bijvoorbeeld -
hebben van het recht zomeruitverkoop
te mogen houden terdege gebruik ge-1
maakt, maar Volendam houdt het bij
zijn eigen kweek: Het haalde geen
vreemd bloed binnen, maar verkocht ook
geen enkele speler aan een zustervereni
ging. Opvallend was, dat D.O.S. voor
haar doelverdediger, Frans de Munck,
voor wie de Utrechtenaren destijds aan
Fortuna een ton betaalden, „slechts"
40 mille vroeg. Mogelijk, dat D.W.S.
Amsterdam dit bedrag nog wel had wil
len betalen, maar aan de persoonlijke
eisen van De Munck konden of wilden
de Amsterdammers niet voldoen.
Wie weer in ons land teruggekeerd is?
Faas Wilkes. Hij gaat echter niet voor
zijn vroegere Nederlandse clubs Xerxes
of V.V.V. spelen: Ditmaal steekt hij
zich in het clubcostuum van het Lim
burgse „Fortuna", dat nu, evenals
P.S.V., niet minder dan 23 spelers ge
contracteerd heeft, maar van plan is
nog 2 spelers van eigen kweek een con
tract te geven. Het is te hopen, dat
Fortuna meer profijt van Faas' voetbal
capaciteiten zal trekken dan V.V.V.
van de talenten van deze Internazio-
nale-, Torino-, Valencia- en Levante-
speler gedaan heeft!
DAT MAG NIET.
Dezer dagen lazen we, dat het bestuur
van de K.N.V.B. boos was op een se-
mi-profclub, die een advertentie, waarin
spelers gevraagd werden, in één of meer
bladen had geplaatst.
We kunnen ons die boosheid niet goed
begrijpen, immers de leiders en spelers
van de semi-profclubs zijn nu keiharde
zakenlui geworden en waarom zouden
zij nu wel per advertentie een adminis
trateur of een trainer voor hun vereni
ging mogen oproepen en geen spelers
van amateurverenigingen, die er voor
voelen hun voetbalcapaciteiten gehono
reerd te zien? Een in deze vorm gego
ten advertentie vinden we zelfs heel
wat eerlijker dan het vaak plaatsvinden
de onder-tafel-gedoe: Semi-profclub met
kampioensplannen, haar domicilie heb
bend in een der mooiste delen van ons
land, zoekt een snelle, links en rechts
voorzettende en schietende linksbuiten.
Bij overschrijving geen „steekpennin
gen", bij overwinningen echter hoge pre
mies. Een behaald kampioenschap wordt
extra gehonoreerd. Geheimhouding ver
zekerd. Brieven met uitgebreide voet
ballevensloop te richten aan de secre
taris van „W (ie) W(aagt), D(ie)
W(int)" te Nergenshuizen.
AMERSFOORTS NIEUWS.
Dezer dagen meldden de kranten, dat de
Amersfoortse eerste divisie-club H.V.C.
voor het komende seizoen tracht een
Papoea te contracteren. Dat onze Ne
derlandse clubs niet alleen meer landge
noten in hun gelederen hadden, wisten
we natuurlijk al lang, want na de in
trede van het semi-profschap was het
weldra een gewoon verschijnsel, dat Su-
rinamers, Duitsers, Engelsen en Zuid-
Afrikaners temidden van Hollandse
voetballers hun partijtje op onze velden
speelden, maar dat nu zelfs Nieuw-
Guinea mogelijk zijn bijdrage gaat leve
ren om het Hollandse voetbal op inter
nationaal peil te brengen, daarvan ke
ken we toch even op.
Wie weet, of er ook al niet clubs zijn,
die onder de Eskimo's, Hottentotten en
Pygmeeën „rondgeneusd" hebben!
Gereformeerde Kerk
9.30 en 5 uur ds H. J. ten Brink
van Yollenhove, St. Jansklooster
Chr. Gereformeerde Kerk
(Pniel-Kapel)
v.m. 9 uur prof. dr. B. J. Oosterhoff
Apeldoorn
n.m. 3 uur ds. C. Langbroek
Nieuwe Pekela
Doopsgez. Gemeente IJmuiden
Helmstraat, IJmuiden
10 uur J. W. Sipkema, Aalsmeer
Lutherse Gemeente
Kapel „Westerveld" te Driehuis
9.45 uur ds W. Leenman
(Evangelie en Industrie)
Ver. Vrijz. Herv. IJmuiden
Abelenstraat 1 te IJmuiden,
10.30 uur ds. G. Nijenhuis
Ned. Herv. Kerk
Dorpskerk
10 uur ds. J. C. Remijn
19 uur ds G. W. IJzerman, Beverwijk.
Musis Sacrum,
10.15 uur ds E. Ruitenberg, Kralingen.
t Zondag a.s.
J. STOFFEL, Hoofdstraat 165
Telefoon 8310
APOTHEKEN
^ZONDAG A.S.
Apotheek de Wilde
Broekbergenlaan 42, Santpoort-Dorp
Telefoon K 25608284
Bloemendaalse Apotheek
Bloemendaalseweg 85, Bloemendaal
Telefoon K 2500—57903
Wijkzusters ,,Het Witte Kruis"
Zondagdienst
Zr Lammerts, Curagaostraat 18 b
Santpoort, Tel. 8756
Speciaal ingericht voor trouwrijden
Dag èn nacht bereikbaar
ook voor ziekenvervoer
TELEFOON 8250 - SANTPOORT
A. J. P. Stegemeijer, Surinamestraat 4
Zondag 9 augustus
H.H. Missen 7, 8.15, 11.30 uur.
Hoogmis 9.30 uur. Lof 7 uur.
Zaterdag 15 augustus
Maria ter Hemelopneming
H.H. Missen 7, 8.15, 11.30 uur.
Hoogmis 9.30 uur
's Avonds 8 u. Stille Avondmis