SarfpoorfsWeekNad aan De Ronde van Santpoort. Voor de laatste voor maal ,,de Weyman Bijenteelt en broodwinning tot studieobject. jg^recutiQeumn ISmdagshmstItsinJ Bekendmaking Schaken. Postduiven berichten. TAXI Het voordeligste adres TAXI E.S.T.O. R.K. Kerk, Santpoort 30e Jaargang no 31 Redaktie Terras weg 31 Kerkerinklaati 45 Uitgave van Drukkerij Cornegge Telefoon 8619 Vrijdag 7 aug. 1959 Administratie en advertenties: Drukkerij Cornegge Terrasweg 31 Telefoon 8619 Kerkerinklaan 45 na 6 uur telef. 7029 aterdag, 1 augustus, begon het 200-jarig festijn van de Harddraverijvereniging 3Santpoort en omstreken met de opening van het Groot Lunapark aan de Burgemees ter Enschedélaan en later op de middag met het startsein dat aan 54 wielrennende .-amateurs, die van heinde en verre waren gekomen, werd gegeven. Het parcours: Terrasweg Dinkgrevelaan Middenduinerweg -Burg. Enschedélaan, moest Hoor hen 90 maal worden verreden, hetgeen ze zeer snel en enthousiast haast allemaal op enige pechvogels na) deden. Het was trouwens ideaal wielrenweer: Windstil en niet te warm, en het is er spannend aan toegegaan, wat naast het weer wel kan worden afgeleid uit het sterke rennersveld waarin vele kanshebbers voor de uiteindelijke overwinning zaten. j telde aan de renners dat een premie van 25,op diegene wachtte die het eerste het peloton zou achterhalen. Helsloot verhoogde zijn tempo en ver stoorde daardoor de cadans van de vluchtelingen. Visser, Straver en de in middels weer naar voren gekomen Van Kreuningen trokken toen de rest weer op het kopgroepje, ook Helsloot moest zich gewonnen geven. Drie gingen er het hardst. De helft van de rit was nu voorbij, ei waren 52 minuten en 34 seconden over gedaan. Tot de 58ste ronde kwamen er niets dan enige kleine pogingen, voort spruitend uit premiesprints, die spoedig werden teniet gedaan. Toen barstte ech ter de wedren pas goed los. Mik Snij der, Van Kreuningen en Oudkerk gin gen er op een sublieme wijze vandoor. Coen Visser die al gauw het gevaar van deze demarrage inzag probeerde onder luide aanmoedigingen van zijn supporters de koplopersfietsen in de buurt van zijn fiets te krijgen. Nog maar vijf meter was hij van hen af toen hij zich terug moest laten vallen in het pe loton. Ook anderen ondernamen alleen of met zijn drieën of vieren een achter- haalpoging. Het mocht niet baten. Van Smirren en de steeds actief gebleven Helsloot wisten wel voor de grote groep te blijven, maar de drie vluchtelingen kregen ze niet meer te zien. Met nog dertien ronden voor de boeg kregen de zen het achterste gedeelte van het pelo ton in zicht, waar voorin Koolhof, Ma thot, Tel, Vaars, Visser en Wesseling alles gaven wat ze nog in zich hadden. Het is echter een feit dat als er een ren ner voor je ligt je hem gemakkelijker in kan halen dan dat die voor kan blijven. Zo ging het hier ook: Mik Snijder die de vette premie voor het grijpen zag, bereikte als eerste het peloton. ;in vorige jaren was al gebleken, dat het -parcours snel was, de bochten zijn op t.e meeste plaatsen vrij vlak en laten de ?nner toe er doorheen te schieten zon- .oó er dat zijn benen de draaiende cadans trioeven te verliezen. Het parcours is -3'chter ook gevaarlijk zoals ieder weg- i/arcours. In de hitte van de strijd bleek Hit weer eens' te meer, toen een hond xh plotseling tussen het jachtende pe- 'ton bevond, dat zijn snelheid even ver- ■or om het angstige dier te ontwijken. .'les liep gelukkig goed af. De techni- he leiding die bij de H.S.V. „De Kam pioen" uit Haarlem berustte, en niet te v ergeten de speaker heben voor een vlot verloop van en van verdere incidenten ..gevrijwaarde wedstrijd gezorgd, inanvankelijk hadden er 64 amateurs voor deze negende ronde van Santpoort a .ngeschreven, maar een tiental liet ver- 'i tek gaan, waaronder Jan Visser die zijn j rugkomst in de wielersport nog even uitstelde. Ook de winnaar van het vo rige jaar, Ab Sluis, en Hennny Marinus, lationaal baankampioen 50 kilometer, verschenen niet aan de start. Wat ging het hard. Al na de eerste ronde lag het peloton op volle snelheid, d.w.z. een zodanige snelheid dat gewone fietsers er na ÏUÜ meter al hartkloppingen van zouden krij gen. Enige premiesprints rekte de groep reeds spoedig uit elkaar. Lex van Kreu ningen, Bert de Reus, Jan Koolhof en Aad Koonings lagen om diezelfde pre miesprints soms een 25 meter voor, maar ot een serieuze kopgroep kwamen zij zc. ui het begin van de strijd nog iet. Santpoorts favoriet Coen Visser ::d zich ook nog koest, alhoewel hij coen al van de kant luide door de jeugd 'werd aangemoedigd. Lex van Kreunin- yen die twee sprints reeds gewonnen i had, zat op een gegeven moment achter rin het peloton. Gerechtvaardigd zou de mening zijn dat hij zich te veel ver- moeid had, misschien was het een korte i inzinking, een feit was in ieder geval dat de actieve en in de laatste tijd op de voorgrond tredende Utrechtenaar niet bij de eerste belangrijke vlucht was. Omstreeks de dertigste ronde waren er nl. vijf man aan het peloton ontsnapt: Bert de Reus, Jan Koolhof, Helsloot, 1 Rutte en Wesseling. Het peloton ging harder. Onder leiding van Coen Visser, Theo Mathot, Loek Vaars en Jaap Hopman trachtte het peloton de vluchtelingen te achterhalen, maar dezen lagen zeer soli de bij elkaar en wisten de eerste aanval len afdoende af te slaan. Ze vergroot ten zelfs hun voorsprong tot zowat een halve minuut. De toeschouwers zagen voor hun ogen een verrassende strijd zich ontplooien, die het hart van de ware sportliefhebber wel moest raken. Dat deed hij dan ook: De speaker ver- 's Morgens. De dinsdag in de feestweek was als van ouds voor de ringrijderij bestemd. Dit jaar geschiedde dat nog voor het res taurant „De Weyman", een volgende keer zal men een andere plaats moeten zoeken, dan de waarschijnlijk zeer druk ke paralelweg van de Rijksweg die de voornaamste verbinding zal gaan vor men van het noorden met het centrum van Haarlem. Allereerst waren de „losse paarden aan de beurt. Vijfendertig ruiters had den er ingeschreven en allen moesten 9 maal onder de schaats door. Dit leek gemakkelijk en de berijders wilden wel, maar dikwijls gaan de paarden in een paar breedtepassen naar het midden van de wegen laten de schaats angstvallig rechts liggen. Alelen de geroutineerden, die al jaren deze edele schaatssport be drijven, wisten na negen keer vier rin gen om hun prikstokken te schuiven. Th. van Veen lukte het zelfs vijf maal, hetgeen hem de eerste prijs opbracht. Een achttal Heren moesten elkaar met drie prikken de prijs nr. twee, drie en vier betwisten. Na deze tweede „om loop" vielen Witteman, Heeremans, en Prins jr. af, waarna een derde maal drie prikpogingen werden gedaan, waardoor dan ten slotte W. Molenaar, S. Hagen en J. Rutte hun respectievelijke prijzen in de wacht konden slepen. Ondertussen was gebleken dat er binnen in de schaats iets niet in orde was, want veelal moesten de ringen met een schroevedraaier op hun juiste plaats ge trokken worden: men zou dus van een Wie ging er het allerhardst? De drie renners bleven de laatste paar ronden in het peloton dicht bij elkaar zitten. Tussen hen zou de sprint uitge vochten moeten worden. Dat Lex van Kreuningen over een uiterst scherpe sprint beschikte, had hij wel bewezen door in totaal vijf premies te winnen. Ook nu bleek hij in de laatste honderd meter te snel voor de sterke Mik Snijder en Jan Oudkerk. De volgorde waarin de renners binnen kwamen, was ten slotte als volgt: 1. L. van Kreuningen, uit Utrecht, die de 75 kilometer aflegde in de tijd van 1 uur 41 min. en 18 sec.; 2. M. Snijder, uit Halfweg; 3. J. Oudkerk, uit Amster dam; 4. A. Helsloot; 5. W. van Smir ren, uit Amsterdam; op een ronde volg de dan het peloton: 6. G. van Scheppin gen, uit Amsterdam; 7. J. Timmer, uit Velsen-Noord; 8. C. Visser, uit Sant poort; 9. L. Vaars, uit Haarlem; 10. A. Straver, uit Haarlem. schaats door, zo gingen ze ook nu, ge- costumeerd en wel, om de band met de voorvaderen nog duidelijker te accen tueren. Wat zijn er in vorige eeuwen toch schone, maar ongemakkelijke en warme modes geweest! Een volledige klederdrachtenbloemlezing was het: Hoe pelrokken, kachelpijpen en oude kant. De 40 paren werden ondergebracht in twee series. Nadat zesmaal de dame naar het begeerde ringetje gestoken had en de heren het paard menden, werden de rollen omgedraaid, dat wil zeggen: De dames die het klappen van de zweep kenden, mochten de zaak leiden. Er bleek voldoende tijd over te zijn om na zesmaal onder de schaats te zijn ge weest, nog eens vier keer een prikpo- ging te wagen. En dit alles onder een zelden bewolkt zonnetje en met een groot aantal mensen en de Nederlandse Radio Unie als toeschouwer. Na enig gereken achter de jurietafel van de Heren J. W. A. Westerhoven en J. A. Meulenkamp jr., bleek dat er drie dames acht ringen en drie andere fol kloristische kunstwerkjes zeven ringen gestoken hadden. De Heren lagen één ring hoger: Drie met negen en twee met acht. De kamp- ritten moesten dus ook hier de beslis sing brengen, net als in de vorige on derdelen van de ringrijderij. De uitslag bij de Heren viel al gauw: 1. Dhr. Dick Dijkman, 2. Dhr. N. Kochx, 3. Dhr. P. Rutte, 4. Dhr. F. Schoorl. De dames, ring- en prikvast, deden er langer over. Hun volgorde werd ten slotte echter ook duidelijk: 1. mevr. Van Weelderen, 2. mevr. V. Hol ten, die de wisselcasette in haar bezit had, 3. mevr. Schoorl-v. d. Veldt, 4, mevr. Schoorl-Witteman. Om zes uur werd in een optocht, waar aan het Harddraverijbestuur, het fanfa rekorps Wilhelmina en al de oude ril- burys aan deelnamen, heel het dorp ge toond wat voor schoon dierbaar verle den het heeft. Mevr. Van Weelderen nam dit jaar de zilveren cassettte mee naar huis. De Heer D. Dijkman kreeg een zilveren schaats naast zijn eerste prijs. Deze en alle andere prijzen werden 's avonds door winnaressen en winnaars in ont vangst genomen in het restaurant De Weyman. Tot ziens, ringrijderij, tot het volgend jaar, de 201ste maal, al zal het dan ook niet meer voor die oude „herberg zijn. De Commissaris van Politie maakt be kend, dat ieder, die aan een vreemde ling nachtverblijf verschaft, verplicht is deze vreemdeling met zijn paspoort binnen 24 uur te melden bij de afde ling Vreemdelingendienst (Kamer 6) aan het Hoofdbureau van Politie, Tiberius- plein no. 1 te IJmuiden-Oost. Overtreding van deze bepaling kan nog steeds worden gestraft. schaats die scheef zat kunnen spreken. Om half elf kwamen fietsende meisjes en dames aan de beurt, die aldra be merkten dat zij ook op de een of an dere manier scheef moesten zitten, want hun ringsteken was in het begin met de schroevedraaier best bij te houden. Na één beurt schenen ze echter het ringen te pakken te krijgen. De ringetjes vie len bij zessen tegelijk. In de twee series die verreden werden, wisten drie dames van de drie en zestig er zes aan de sa bel te rijgen. (Vijf moesten er met vijf genoegen nemen.) Bewondering moet men voor de jurie hebben, die alles zo goed heeft bijgehouden ondanks de ho ge snelheid waarmee de dames en later de heren reden, als gold het een feest zonder een zeer oude en dus langzame, folkloristisch getinte traditie. Mej. J. Rutte, N. Hop en C. Hagen vergaarden in volgorde drie prijzen. De vijf-ringige dames streden om de troostprijs die mej. A. Hoogzaad ten deel viel. Bij de He ren, waarvan zich vier en zeventig had den gemeld kreeg Bert Bos de eerste en vervolgens R. Hagen, P. Stegemeier en B. Molenaar de tweede, derde en troost prijs. Het tempo lag bij allen iets hoger de klappen tegen de schaats waren wat harder en het sierlijke „prik, ik heb je' van de dames ontbrak, maar verdere verschillen kon men niet aantonen. 's Middags. Toen kwam het hoogtepunt van de dag, de ware, prachtige, folkloristische en 200-jaar oude ringrijcombinatie voor de Weyman rijden: paard, tilbury, dame en heer; zo gingen ze vroeger onder de SCHAAKCLUB „SANTPOORT". De zomer-competitie blijft zich gelukkig in voldoende belangstelling verheugen en wordt er op serieuse wijze om de punten gestreden. Weliswaar blijven de bovensten van de ranglijst de lageren meestal de baas, maar van een „snel onder de voet" lopen is geen sprake. Er wordt vaak uren gestreden, alvorens het pleit beslist is. In de partij Kip IIIVos II b.v. stonden de papieren in het eindspel er gunstig voor, de winst lag voor Kip zo te zeg gen voor het grijpentotdat hij een schaakje van Vos overzag, hetgeen laatstgenoemde een Dame opleverde. Kip moest toen tóch de eer aan zijn tegen stander laten. Meer succes had Baljet III, die Leijsma van groep II een nederlaag toebracht. StalvoortSchuurman beide zeer ge routineerd leverden een mooi strate gisch gevecht, hetwelk Stalvoort ten slotte in zijn voordeel besliste. De nieu weling Lubken blijft het goed doen en won van Parson. Sterk Jr. deed goed werk door Kruijff te verslaan. De overige uitslagen waren: Wolters IKoolhaas II 10, Kroone 1Kievit II 01. P.V. „DE LUCHTPOST- TE SANTPOORT. Zondag 2 augustus werd de wedvlucht gehouden vanaf St. Ghislain Hornu (B.) 225 km. De duiven werden om 11.40 uur gelost. Ze moesten vrijwel de gehele weg tegen 'n vrij sterke N.W. wind in vliegen. De eerste duif bereikte daarom niet eerder haar hok dan 16.11 uur en de laatste prijswinnende om 11.36 uur. Totale uitslag: Th. v. Zwieten 1, 11, 14, 15, 23; G. Brouwer 2, 8, 9; G. Bierman 3, 6, 10, 12; H. Bakker 4, 18, 22; M. Visser 5, 7; W. Dekkers 13, 16; P. Bersée 17, 21, 24; P. Koning 19; N. v. Duyn 20. „SNELLE WIEKEN". Wedvlucht St. Ghislain Hornu met jon ge duiven op 2 augustus 1959. Gelost om 11.40 uur met N.W. wind en re gen. Afstand 230 km. Eerste duif 16.11 uur; laatste duif 16.42 uur. J. Molenkamp 1, 4, 24, 25; Jac. Hoog zaad 2, 26; H. Handgraaf 3; A. Ter voort 5, 8, 22; P. Tiebout 6, 18; E. M. Gorter 7, 23, 27; C. Koks 9, 12, 19; P. Rozemeyer 10, 15, 20; M. Janssen 11, 13, 17; A. Tabernal 14, 16, 21, 28. Reeds in de oudste tijden was de mens bekend met de producten van de honing bij, n.l. was en honing. Dat deze produc ten toen in hoog aanzien stonden kan worden afgeleid uit o.a. het Oude Tes tament, waarin het land Kanaan staat beschreven als een land, overvloeiende van melk en honing. Nog slechts tot op enkele eeuwen gele den bestond de verlichting in de wonin gen der mensen uit kaarsen, merendeel vervaardigd van was. Ook tot toen vond nog bijna uitsluitend het product honing toepassing als zoet- middel in spijs en drank. Veel is er sinds dien gewijzigd. De fabricage van suiker heeft de ho ning als zoetmiddel verdrongen. Voor de verlichting komen buiten de ere diensten en bij feestelijke gelegenheden, geen waskaarsen meer in aanmerking. De ontginning van de voorheen woeste gronden waarop een natuurlijke vege tatie, verminderde wel in erge mate de bestaansmogelijkheid van grote imkers- bedrijven. In ons dicht bevolkte land komen dan ook nog slechts enkele van deze bedrij ven voor. Ook in de menselijke samen leving is een grote verandering geko men. In de grote opeenhoping van men sen is het steeds moeilijker geworden, innig contact te onderhouden met de natuur. Als compensatie tracht dan ook een deel der mensheid zich in zijn vrije tijd bezig te houden met iets dat hem of haar met de natuur samen biengt. Tot dit deel behoort o.a. hij of zij, die in het beoe fenen van de bijenteelt de natuur zoekt en meestal ook vindt. Het waas van geheimzinnigheid dat hangt rondom het bijenleven, de steeds weerkerende vragen van het hoe en waarom, trekt die mens aan. Niet alleen het leven van de bijen op zichzelve, doch ook de bronnen van het bijenbestaan, n.l. de plantengroei, wor den in de belangstelling getrokken. Fascinerend is het beeld rondom de bijenwoning. Zoemende bijen vliegen af en aan, de scheenkorfjes zichtbaar vol geladen met stuifmeel in velerlei kleu ren, van fel oranje, geel tot grijs. Dan poogt de imker zich een beeld te vormen van wat zich in het inwendige van het ratenpaleis afspeelt. Hij ziet voor zijn oog duizenden cellen, opge bouwd van was, dienende voor berging van de oogst Maar ook ziet hij voor zijn geestesoog duizenden van die zelfde cellen waarin de Koningin haar eieren legt. Uit deze eieren ontwikkelen zich in luttele weken tijds via larf en nimph, de jonge bijen. Hij ziet verder een volk, van vele tien duizenden leden sterk, in volle eendracht en grote saamhorigheid, geschaard rond om zijn vorstin, de bron van leven van ieder individu, deel uitmakende van deze gemeenschap. Dit aanschouwende en overdenkende brengt de mens, levende in de heden daagse jachtende maatschappij, rust en bezinning. En wanneer dan de winter komt en het bijenvolk zich in schijnbare rust samen voegt rondom hun aller Moeder, terende op de in de goede tijden naarstig ver zamelde voedselvoorraad, deert dit volk geen barre wintergetij. Gedurende die tijd heeft de Imker niet anders te doen voor het welzijn van zijn bijen, dan te zorgen dat de rust rondom de bijenwoning niet wordt verstoord. Dit betekent geenszins dat de imker dan werkeloos af moet wachten tot het vol gende voorjaar. De wintertijd wordt be nut voor nadere studie over dier en plant. Verder worden bijeenwoningen en ander bijeenteeltmateriaal zelf ver vaardigd en onderhouden. Een huisvlijt bevorderende werkzaamheid. Op het programma staan mede nog, het volgen van een cursus in de bijenteelt, het luis teren naar voordrachten en het zien naar films, waarin de bijenteelt wordt behan deld. Uit het bovenstaande mag blijken dat het houden van bijen een vrijetijdsbeste ding genoemd mag worden, die deze houders in nauw contact brengt en houdt met de natuur. De volgende keer iets over de ontwik keling van de bijenteelt. TERRASV OGELS-Softball-negental kampioen. Door de beslissende wedstrijd tegen Bloemendaal 2 met 61 te winnen is het eerste negental van de afdeling Soft ball van „Terrasvogels" kampioen ge worden en naar de 3e klasse gepromo veerd. Een groot succes voor onze dames als .men bedenkt dat zij dit seizoen voor de eerste maal in de competitie uitkwamen. DE COMPETITIE-INDELING. Zoals we in ons vorige nummer reeds mededeelden, is Velsen voor het komen de seizoen opnieuw in de 3de klas A ingedeeld en was Terrasvogels een plaatsje toebedeeld in de 4de klas C. Velsen treft in haar afdeling tal van oude bekenden aan, o.a. A.D.O., Alk- maarse Boys, Alcmana Victrix, Bever- maars Boys, Alcmaria Vivtrix, Bever wijk, C.S.V., Wijk aan Zee en Z.A.P. Van deze clubs hebben Beverwijk en de Alkmaarse Boys het vorige seizoen in hun afdeling een rol van betekenis ver vuld en moest geruime tijd met Wijk aan Zee en A.D.O. ernstig rekening gehou den worden. Een nieuweling in deze derde klasomgeving is Meervogels uit Akersloot, dat het vorige seizoen nog in de 4de klas uitkwam. Voor de „liefheb bers" zij vermeld, dat de clubkleuren van de Akersloters geel-zwart (verticaal gestreept) met zwarte broek zijn. De Terrasvogels behoeven dit seizoen geen verre reizen te maken. Ze zijn nl. ingedeeld bij de twee andere gemeente lijke vierde klassers, Kinheim en Water loo, bij de Haarlemse vierde klassers D.I.O. en E.H.S., bij de oude rivaal Bloemendaal en verder bij 5 Zaanse clubs, t.w. Zaanlandia, V.V.Z. en R.C.Z. uit Zaandam, O.F.C. uit Oost- zaan en G.V.O. uit Krommenie. We zijn nieuwsgierig, hoe die Zaanse vel den onze plaatsgenoten zullen „liggen". VERKOOP VAN SPELERS. De maand van (voetbal-) zaken doen is weer achter de rug. Tal van spelers zijn van club veranderd en we hebben zo'n idee, dat ze er weinig tranen om heb ben vergoten, want de band, die vroe ger spelers zo nauw aan een vereniging kon binden clubtrouw of clubliefde noemde men zoiets bestaat bij de semi-profclubs nauwelijks meer: „Wie het meest geeft, die heeft me", is tegen woordig het motto. Voor verschillende aangekochte spelers hebben de penningmeesters diep in de beurs moeten tasten. De penningmeester van P.S.V., die voor „Pietje van der Kuyl" 130.000 moest neertellen zal, zo vermoeden we, wel recordhouder zijn, dicht op de voet gevolgd waar schijnlijk door de schatbewaarder van Ajax, die, naar we vernamen, een lief sommetje voor Henk de Groot van Stormvogels moet hebben neergeteld. Sommige clubs Ajax bijvoorbeeld - hebben van het recht zomeruitverkoop te mogen houden terdege gebruik ge-1 maakt, maar Volendam houdt het bij zijn eigen kweek: Het haalde geen vreemd bloed binnen, maar verkocht ook geen enkele speler aan een zustervereni ging. Opvallend was, dat D.O.S. voor haar doelverdediger, Frans de Munck, voor wie de Utrechtenaren destijds aan Fortuna een ton betaalden, „slechts" 40 mille vroeg. Mogelijk, dat D.W.S. Amsterdam dit bedrag nog wel had wil len betalen, maar aan de persoonlijke eisen van De Munck konden of wilden de Amsterdammers niet voldoen. Wie weer in ons land teruggekeerd is? Faas Wilkes. Hij gaat echter niet voor zijn vroegere Nederlandse clubs Xerxes of V.V.V. spelen: Ditmaal steekt hij zich in het clubcostuum van het Lim burgse „Fortuna", dat nu, evenals P.S.V., niet minder dan 23 spelers ge contracteerd heeft, maar van plan is nog 2 spelers van eigen kweek een con tract te geven. Het is te hopen, dat Fortuna meer profijt van Faas' voetbal capaciteiten zal trekken dan V.V.V. van de talenten van deze Internazio- nale-, Torino-, Valencia- en Levante- speler gedaan heeft! DAT MAG NIET. Dezer dagen lazen we, dat het bestuur van de K.N.V.B. boos was op een se- mi-profclub, die een advertentie, waarin spelers gevraagd werden, in één of meer bladen had geplaatst. We kunnen ons die boosheid niet goed begrijpen, immers de leiders en spelers van de semi-profclubs zijn nu keiharde zakenlui geworden en waarom zouden zij nu wel per advertentie een adminis trateur of een trainer voor hun vereni ging mogen oproepen en geen spelers van amateurverenigingen, die er voor voelen hun voetbalcapaciteiten gehono reerd te zien? Een in deze vorm gego ten advertentie vinden we zelfs heel wat eerlijker dan het vaak plaatsvinden de onder-tafel-gedoe: Semi-profclub met kampioensplannen, haar domicilie heb bend in een der mooiste delen van ons land, zoekt een snelle, links en rechts voorzettende en schietende linksbuiten. Bij overschrijving geen „steekpennin gen", bij overwinningen echter hoge pre mies. Een behaald kampioenschap wordt extra gehonoreerd. Geheimhouding ver zekerd. Brieven met uitgebreide voet ballevensloop te richten aan de secre taris van „W (ie) W(aagt), D(ie) W(int)" te Nergenshuizen. AMERSFOORTS NIEUWS. Dezer dagen meldden de kranten, dat de Amersfoortse eerste divisie-club H.V.C. voor het komende seizoen tracht een Papoea te contracteren. Dat onze Ne derlandse clubs niet alleen meer landge noten in hun gelederen hadden, wisten we natuurlijk al lang, want na de in trede van het semi-profschap was het weldra een gewoon verschijnsel, dat Su- rinamers, Duitsers, Engelsen en Zuid- Afrikaners temidden van Hollandse voetballers hun partijtje op onze velden speelden, maar dat nu zelfs Nieuw- Guinea mogelijk zijn bijdrage gaat leve ren om het Hollandse voetbal op inter nationaal peil te brengen, daarvan ke ken we toch even op. Wie weet, of er ook al niet clubs zijn, die onder de Eskimo's, Hottentotten en Pygmeeën „rondgeneusd" hebben! Gereformeerde Kerk 9.30 en 5 uur ds H. J. ten Brink van Yollenhove, St. Jansklooster Chr. Gereformeerde Kerk (Pniel-Kapel) v.m. 9 uur prof. dr. B. J. Oosterhoff Apeldoorn n.m. 3 uur ds. C. Langbroek Nieuwe Pekela Doopsgez. Gemeente IJmuiden Helmstraat, IJmuiden 10 uur J. W. Sipkema, Aalsmeer Lutherse Gemeente Kapel „Westerveld" te Driehuis 9.45 uur ds W. Leenman (Evangelie en Industrie) Ver. Vrijz. Herv. IJmuiden Abelenstraat 1 te IJmuiden, 10.30 uur ds. G. Nijenhuis Ned. Herv. Kerk Dorpskerk 10 uur ds. J. C. Remijn 19 uur ds G. W. IJzerman, Beverwijk. Musis Sacrum, 10.15 uur ds E. Ruitenberg, Kralingen. t Zondag a.s. J. STOFFEL, Hoofdstraat 165 Telefoon 8310 APOTHEKEN ^ZONDAG A.S. Apotheek de Wilde Broekbergenlaan 42, Santpoort-Dorp Telefoon K 25608284 Bloemendaalse Apotheek Bloemendaalseweg 85, Bloemendaal Telefoon K 2500—57903 Wijkzusters ,,Het Witte Kruis" Zondagdienst Zr Lammerts, Curagaostraat 18 b Santpoort, Tel. 8756 Speciaal ingericht voor trouwrijden Dag èn nacht bereikbaar ook voor ziekenvervoer TELEFOON 8250 - SANTPOORT A. J. P. Stegemeijer, Surinamestraat 4 Zondag 9 augustus H.H. Missen 7, 8.15, 11.30 uur. Hoogmis 9.30 uur. Lof 7 uur. Zaterdag 15 augustus Maria ter Hemelopneming H.H. Missen 7, 8.15, 11.30 uur. Hoogmis 9.30 uur 's Avonds 8 u. Stille Avondmis

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Weekblad Huis aan Huis | 1959 | | pagina 1