SanfoonfcWeeBHad aan - S^eek vol Paardenlust en leven Evolutie van de Bijenwoning bracht revolutie in de Bijenteelt. n I 71 Partout, het snelst op Wiationaal kampioenschappen kortebaan. Schoon geheel van het Nationaal Concours Hippique. Kindercircus „BAS" Burgelijkestand. R K. Invalidenbond „St. liduina" Programma ZONDAGSDIENST MSIN.l APOTHEKEN Wijkzusters „Het Witte Kruis" irgang no 32 itie: rrasweg 31 rkerinklaan 45 /e van l ukkerij Cornegge lefoon 8619 Vrijdag 14 aug. 1959 Administratie en advertenties: Drnkkerij Cornegge Terrasweg 31 Telefoon 8619 Kerkerinklaan 45 na 6 nur telef. 7029 als dubbel eeuwjeest van de Harddraverij-Vereniging Santpoort ar van de mens. aard had een druk leven. elijker gezegd: Eens was er nog >us maar een diligence, geen fietser, 1 een ruiter, geen tractor maar een paarden.) De pk. van één paard in gentiende eeuw vereiste meer zorg ,e 40 van een Daf in de twintigste. :de simpele hand liggend was dus 'li itorisering van het verkeer. Schillen Ien en melk van het land naar de erij brengen, is nu alles wat het van de dienaar van de mens vult. a, ze waren belangrijk, ze zijn het neer. Een paard: nutteloos? lijkt een kwalificatie. Hij is echter niet waar, i*j Een Santpoortse vereniging heeft ||edurende een week aan den volke ;'>nd. Als herinnering aan twee eeu wen draven en ringsteken werd op war me vriendschappelijke wijze een feest voor, van en onder paarden georgani seerd, dat naar te hopen valt niet de laatste grote eer geweest is. Een groots eerherstel, een geschiedenisles. Op het Concours Hippique vooral waar hoge school- en voltigewerk, acht- en twee spannen, jacht- en springpaarden te zien waren, kreeg men onwillekeurig een his torisch gevoelen over zich. Niet alleen de sport was van belang, nu op zo uitge breide manier de vroegere levensfuncties van het paard, onmisbaar voor een be schaving, werden getoond. Het Harddraverijbestuur heeft uitstekend al deze paardedagen „gemend", waarvan het kortebaankampioenschap het onge twijfelde hoogtepunt was. wmh federlands kortebaankampioenschap, "ilveren wisselzweep van de gemeente ;en en 1100,lagen op de snelste de draverij aan de Westlaan te [hten. Zowat veertig paarden, waar- er Quirinus, de overwinnaar van het g jaar en Sonja Zora, kampioen 1958, en gekomen om naar de aantrekke- eerste plaats en daaropvolgende st even aantrekkelijke geldprijzen een i te doen. Het programma, vier maal i men bij de totalisator tickets kopen, s eigenlijk te groot voor één middag. V Segon dan ook al aardig te schemeren, n de overwinnaar de lauwerkrans kon rden omgehangen en zijn erebaantje i lopen. finale was trouwens lang niet het ste deel der wedstrijd, A. G. Heskes d zijn twee paarden, Partout en Uppy ott P, er naar toe weten te rijden en n laten winnen wie hij wou. Een van twee zou het derde finalepaard, Qui- ius, wel slaan. Uppy Scott, in de vierde iloop vrijgeloot, sprong in de eerste rit gen Quirinus er uit, maar in de 2e rit ng J. van Dooyeweerd, die 15 meter arthandicap had, te vroeg weg en in de tmprit kon hij Uppy Scott niet meer :hterhalen. ■o r»den dus twee paarden van een stal m t kampioenschap. Partout had deze lats"'" ritten de pikeur A. Th. Knijnen- urg op zijn sulky. Hij liep zeer snel en ton rweemaal vlot ondanks de 15 meter tart', 'tdicap die ook hij tegen Uppy cott P had. Waarschijnlijk ging Partout i weerwil van zijn moede benen zo hard >m niet tegen Quirinus voor een tweede 'f derde prijs te hoeven lopen. 5e nieuwe Nederlandse kampioen heeft a de eerste omloop al zeer hard moeten open. Vlaamse Gaai S was daarin zijn egenstander; niet alleen was het startver- chil 10 meter, maar dit paard was ook en sterke kortebaner, naar zij al het vo- ig jaar bewezen had. Klingsor, groot op lange afstanden, won zonder strijd van O'Brewer, die vergeten was dat hij moest draven en tweemaal de witte vlag kreeg. Valk S had een kamprit nodig tegen Sir Parisien O, Radboud, een andere favo riet, verloor van Unica. De eerste klap pen waren zodoende onder de rijen der totospelers gevallen. Enige waardeloze tickets lagen reeds op de grond. De eer ste omloop bracht echter voor Quirinus, Sonja Zora, en Uppy Scott P geen moei lijkheden. Deze drie bleken in de volgende ronde trouwens prijshoudend voor de velen die een gokje op hen waagden. Er waren on der de tien die zich ten slotte gehand haafd hadden verrassingen te over. Klingsor liep nog mee en Partout. De eerste lootte echter met zijn 320 meter tegen de 305 van het tweede paard uit de stal Arctic. Wel wist hij nog een rit te winnen doordat A. G. Heskes Uppy Scott liet treuzelen en zijn startvoordeel verloor, maar A. Th. Knijnenberg leerde in de volgende en in de kamprit dat een paard zich nimmer een tweede maal op dezelfde wijze laat verschalken. Als troost mocht Knijnenburg in de finale Heskes' Partout laten winnen. Sonja Zo ra die daarin van ditzelfde paard verloor, won gemakkelijk de ritten tegen Valk S om de vierde prijs, maar dat was slechts een bittere troost voor J. Wagenaar jr. De verrassende uitslag laat zich het zui verst door de uitkeringen van de totali sator tekenen. In de 4 omlopen bracht Partout opeenvolgend: 12,10, 11,40, 12,50, 9,Een plaats gaf als hij van de eerste ronde stamde 5,20. Uppy Scott, die tweede werd bracht echter nauwelijks de helft op. Drie werd Qui rinus en drie guldentjes kregen zijn wed ders er ongeveer voor. De vierde plaats was voor Sonja Zora, vijf: Valk S. De zesde prijs werd verdeeld onder de vijf verliezers van de beslissende omloop. .ad zich met de Sclast. Zij kreeg ,n 10 tot 17 uur, i. In tegenstelling ze een ruiterij- ïedsn.jCT, vv-d" .et zo zeer om ïardrijden dan wel om -e eigenschappen /an paard en ruiter ging. Deze definitie /an concours hippique omvat erg veel, lij is door amazones en ruiters waarge- naakt. Ze waren in grote getale geko- nen als gold het begeerde kampioen- ichappen en niet een eerste kennismaking /an Santpoort met hun sport. Het sport- /eld van de witte paters, prachtig ge- egen in het oude bos van het landgoed ïpaarnberg, had hen misschien wel aan- letrokken. /oorkeuringen 3p commando werden onder het scherpe >og van deskundige juries dressurproe- /en verreden. Klasse M was het zwaarst :n uiteraard het aantrekkelijkst schouw- pel. Schijnbaar zonder moeite ging de :ombinatie paard ruiter over van het uit- lestrekte draf in verkorte draf, pleegden ■ven een contragalop, draaiden een volte :n een schouder binnenwaarts, verander- len van hand, zaten door, wendden af :n applieerden op een schuine lijn. Bij de eugd gingen de meeste punten naar mej. 2. Siem op Akteur. De eigenaresse, mevr. Siem-Roderwald was met haar Simba n de lichte dressurproef het sterkst, en nevr. F. Benedictus-Liertinck met Lorbas n klasse M. Deze proeven zijn voor de toeschouwer illeen een schoon gezicht, een spel van lewegingen, waarbij de spanning van een ace, een kampen tussen twee deelnemers, intbreekt. Niettemin was er veel publiek lat spanningsloos, maar enthousiast ont- pannen werd, door paarden die een ede- e kunst, een soort ballet, bleken te be- ïeersen wanneer ze ten minste goed ge- eid werden. Belangstelling kreeg ook de heer Lijsen die een jong, fier paard zijn dagelijkse hogeschoolles gaf. Later, in de middag bracht hij Artillerist in een pauze tussen de springconcoursen in een piste en liet zijn leerlingen erop voltigeren. Niet zo zeer om de demonstraties geeft de heer Lijsen zijn pupillen les. Zijn ge dachte is jong geleerd oud gedaan, d.w.z. de jeugd zal, al voltigerend, vertrouwd met het gedrag en de bewegingen van het paard raken en de grondslag zijn van een volgende bloeiende ruitergeneratie. De eerste sprongen Hoe goed het er met onze springjeugd voorstaat was in het concours van 1 uur te zien. Bij de gevorderden reden twee amazones tweemaal een foutloos par cours. Arjo van Elske Mouw deed het het eerst. Het zag er naar uit dat ze zou winnen, vooral toen mej Zwolsman fout loos maar langzamer rondkwam. Op nieuw reed Elske Mouw, met Shirley nu, een goede rit. Ook de tweede prijs leek voor haar weggelegd. Maar mej. Zwols man ging daarna het Mompti luttele se conden sneller dan Arjo en kreeg de oranje strik. Een spannende strijd reeds vroeg in de middag die een belofte in hield voor het springconcours M.A. met ruiters als Arts, Scheeren, Ebben en Kos ter. Bij de beginners won C. Schmall op Feld- blüme. De kijkspelen Afwisselend met het springen van de Ne derlandse ruiter-elite kwamen kwaliteits beoordelingen van het draven en galop peren van jacht- en tuigpaarden. Einde lijk zegevierde toch mej. T. Eysvogel met Kavelier die drie werd bij de dressuur- proef klasse M en vijf bij L. Bij de be oordeling van jachtpaarden tot en met 8-jarige leeftijd liep de ruin prachtig en kreeg de eerste prijs. Hoe één paard in verschillende nummers de toon kon aangeven, bewees de heer Van Dijk met Alfred. Zelfs in de com binaties, wanneer Alfred met de middel matige Ulex liep, wist hij door zijn ko ninklijk draven alle aandacht tot zich te trekken. Achtereenvolgens behaalde hij hoofdprijzen in het concours van een spannen tuigpaarden voor heren en dat voor dames, van tweespannen tuigpaar den open klasse en van tandems. Springconcours M.A. en barrage De hoofdschotel van het hippisch gebeu ren was ongetwijfeld het springconcours M.A., waaraan internationaal vermaar den aan meededen. Er waren dertien hin dernissen te nemen. O.a. een vrij moei lijke muur, een dubbelsprong en vlak voor de tribune de laatste krachtsinspan ning voor de finish, die bestond uit drie opeenvolgende hindernissen van bomen, waarvan de eerste en de derde tevens breedtesprongen vereisten. Dat er toch zo weinig fouten op gebeurden kwam Waar schijnlijk doordat de ruiters die zo snel mogelijk de rest van het parcours afleg den, het paard even voor deze hindernis inhielden om goed in het ritme van de driesprong te komen. Nadat hij snel en foutloos ten slotte voor het fatale obsta kel was aangekomen, riep er een tegen zijn paard: „En nou opletten", en het lukteMaar Gruppelaar op Passe- Pied, Uitendaal op Hanko, Ebben op Grey-Cat en Kouwenberg op Harmoni- euse faalden onverwacht, o.a. door Wei geren. Vlak voor de barrage reed mej. J. van Loon nog even foutloos met Nakiri rond, maar evenals Mady Koster met Axel, Heener met Teresa, F. M. Koster met Cobbey maakte ze in de barrage zelf fouten. Twee vijfde seconde scheelde Arts' Hillary met Uitendaals Source Bleu, het bracht hem de overwinning en daarmee de eremedaille van Z.K.H. de prins der Nederlanden. Scheeren had Bé- renice en Ebben Schwartzdrossel 'n min der scherp en zodoende een minder snel parcours laten rijden. Zij werden respec tievelijk drie en vier. Incident Iedereen stond op, een Wilhelmus op de plaat lag gereed, echter hij bleek te veel gespeeld en knapte na de eerste tonen af. Besluiteloos zetten de beste M.A. ruiters hun petten weer op en keken vragend naar de eretribune. Toen hief Velsens burgervader de trouwe wandelstok en di rigeerde het volkslied, dat zonder bege leiding, uit volle borst en niet vals klonk. Dit incident was eigenlijk tekenend voor de hartelijke en luchtige sfeer van die middag, die begunstigd door het prach tige weer een blijvende herinnering zal vormen bij alle aanwezigen en naar een herhaling van dit hippisch evenement doet verlangen. Het is te hopen dat de Harddraverijvereniging Santpoort en Omstreken zich ook het volgend jaar de hoge financiële offers durft te getroosten. Als dessert: Parijs' concours De nadruk kwam in het laatste nummer van de dag geheel en al op het springen te liggen. Weigeren voor hindernissen hield diskwalificatie in, de rondetijd was niet meer belangrijk. Alleen dus springen en dat over obstakels die steeds hoger werden. Ten slotte bleven bij deze spec taculaire afvalwedstrijd vier paarden over en twee hindernissen: De muur, een hoogtesprong en enige bomen, een hoogte en breedtesprong tegelijk. Heel de tribune zuchtte van spanning en maakte vreugde of bedroefde geluiden al naar gelang de pogingen van de vier lukten of niet. Al leen Cobbey van M. M. Koster wierp niets af: Liet de muur staan en de bomen liggen. De drie volgende prijzen moesten Mady Koster met Axel, J. van Tiel met Marsalla en Rob Kouwenberg met Quo- dian samen delen. Het was een dessert van een alleszins ge slaagde paardedag geworden. GECOSTUMEERDE BOEREN. PAARDENRACE VRIENDELIJKE PARODIE Vrijdagavond werd weer eens geprobeerd de potige boerenknollen vierkant te la ten draven. Het was een wedstrijd die op pure snelheid aankwam en de kortebaan- draverij heerlijk parodieerde. De deelne mers mochten ook tweemaal starten om een eventueel linker of rechter baanvoor- deel teniet te doen. Er waren ook kamp- ritten en rode en witte vlaggen. Sulky en toto ontbraken alleen. In plaats van joc key-pakjes, gekke-pakjes; wat niet zo'n heel verschil is. Het mooiste costumm werd gehonoreerd, omdat de race gecos- tumeerd was. Zonder gaspedaal Vierkant draven is een moeilijke opgave. Technisch gesproken is het een vier kwartsmaat, galoperen kan dan doorgaan voor tweekwarts en brengt theoretisch een dier dus sneller vooruit. Slanke En gelse dravertjes of forse Zeeuwse bles sen, ze springen beide gemakkelijk in de fout, als ze op volle snelheid komen. Ve le kostte het bij de races de overwinning. Nu was dat niet zo een ramp, want de kleinere jongetjes waren, ondanks hun trotse zit op de brede paardenrug, er heel wat blijer om dat ze na een snelle rit, galoperend en wel, niet op de grond la gen. De ene ruiter had suikerklontjes no dig, de ander een stok, of een heel zacht kussentje. En een jongeling in nachthemd riep om raad bij zijn familie: „Waar zit de gaspedaal?" Een mop zo oud als de uitvinding van de eerste zogenoemde paardekrachtwagen. Ondertussen draafde het dier onder hem met een schillenkar- gangetje naar de finish en kwam te laat. Een outsider Zo langzamerhand had men wel ervaren dat het paard van dhr. Kneppers dravers allures had. Het paardemiddel van de kortebaan lag voor de hand: Hij kreeg een handicap van een tiental meters, maar wist toch nog tot de finale door te dringen. Het laatste deel werd zowaar nog spannend. De vier overgeblevenen hadden bewezen in de pas te kunnen blijven zonder te hoeven wandelen. F. Looy klopte Bertus Kneppers, daarmee was de wedstrijd beslist. Echter voor paardekenners niet. Het gebit van de winnaar werd getaxeerd en uiteraard goed bevonden. Suikerklontjes voor de dieren en ijsjes voor de mens en een mooi» zonsondergang voor allen: ingre diënten die nu eenmaal onmisbaar zijn bij een gemoedelijk dorpsfeest, en sfeer ver lenen aan een parodische traditie. Dat de vakantie niet in ledigheid mag worden doorgebracht, begrepen enige Wüstelaan bewonertjes en zij zochten naar middelen om deze vrije weken prettig en goed door te brengen.. Het idee van het „Circusspelen" nam bij de jeugd steeds vaste vorm aan en na veel gerepeteer en het ontwerpen van costunms en decors, werd besloten „voor het publiek" op te treden. Vanaf 17 augustus geven zij voorstel lingen in het perceel Wüstelaan 32 en wel des morgens van 10 tot 11 en des avonds van 7 tot 8 uur. De entreeprijzen varieëren van 3 tot 15 cent en dat is het mooie van deze voorstellingen komen ten goede van het Poliofonds. Nu verwachten de organisatoren na tuurlijk heel veel bezoek en wilt u blijde kindergezichten zien, schroom dan niet één der voorstellingen bij te wonen. Jong zowel als oud is van harte welkom. Personalia. Onze plaatsgenote Tineke Melis hoopt 27 augustus a.s. met het s.s. „Grote Beer" te vertrekken naar Amerika. Ze wordt uitgezonden door „American Field Service" om een jaar te studeren aan de High School te Oshkosh in de staat Disconsin. Geboren: Marion Jacqueline, dochter van M. Laan en D. Laan-Brugman, Bonaire- straat 41; Saskia, dochter van G. Ver beek en G. Kans, Kruidbergerweg 80; Maria, dochter van N. Uytendaal en R. M. Uytendaal-Smakman, Bonairestr. 10. Ondertrouwd: Chr. Duyn, Westlaan 12 en C. P. M. Wildenberg, Heide (België); M. Vogel, Rijksweg 319 en S. van Dijk, Gladiolenstraat 20. Getrouwd) J. Meulenkamp en E. Schuyt, Driehuis. brengt hulde en dank aan Santpoort. De afgelopen week is voor diverse ern stige invalide personen een waar festijn geweest. Zij hebben allen een warme ontvangst genoten in het huis van de Witte Paters. Aan hen een bijzonder woord van dank voor het vele, dat de invaliden van Amsterdam en Haarlem op geestelijk en materieel terrein mochten ontvangen. Hier werd naastenliefde in de volle zin van het woord beoefend. Ook de inwoners van Santpoort ontvan gen een hulde voor hun spontaniteit tèn opzichte van het vele, dat door hen tot stand mocht worden gebracht. Het bestuur van de „concours hippique" zorgde voor een intense ontspanning, het geen op onze leden indruk heeft gemaakt. In dit korte bericht nogmaals zeer, zeer veel dank. R.K. Invalidenbond St. Liduina afdelingen Amsterdam en Haarlem van het openluchtconcert door de R.K. Harmonie Kapel „Soli Deo Gloria" Drie- huis-Velsen op vrijdag 14 augustus a.s. op het plein Casembrootstraat te IJmui- den. Aanvang 19.30 uur. 1. Vers l'Avenir (mars), Sam Vlessing; 2. Aquarelles, Alyre Delhaye; 3. Andante in „G", Batiste; 4. Images de France, Albert Thiry; 5. American Patrol, F. W. Meachaw, arr. Alyre Delhaye; 6. Lijnwood, J. Ord-Hume. Het publiek wordt verzocht tijdens het concert „stilte" in acht te nemen. 2de vervolg. Een in het wild levend bijenvolk is voor huisvesting in hoofdzaak aangewezen op een holle boomstam. In de zeer oude tij den trachtte de toen levende mens reeds een deel van de door de bijen vergaarde honing te bemachtigen. Dit ging met de hem ten dienste staande primitieve hulp middelen niet altijd even gemakkelijk. Beter ging het reeds, nadat de mens uit geholde stukken boomstam, in de lengte gespleten en opnieuw samengevoegd, als huisvesting voor de bijen opstelde. Het leven van de bijen daarin verschilde in niets met dat van die levenden in de holle boomstam. Dé honing kon echter gemakkelijker worden geoogst. Dit was de eerste schrede op het pad van het houden van bijen. De tweede stap was wel die, de bijen als woning een korf te verstrekken van stro, rietvezels of wiigentwijgen. Wanneer de strokorf zijn intrede heeft gedaan is niet meer met zekerheid na te gaan. Op de afbeeldingen uit de jonge tijden van West-Europa, komt de korf als bijenwoning reeds voor. De invoering van de korf was een stap vooruit. De korf is aan de onderzijde open. De raten, gebouwd aan de boven kant van de korf, afhangende tot aan de onderzijde daarvan, konden nu tijdens het leven en werken van de bijen op de raten aan een beschouwing worden onderwor pen. De ervaren imker van toen had slechts één enkele blik te werpen op dat weinige wat dan zichtbaar was, om veel te weten van wat daar in het verdere on zichtbare inwendige, zich afspeelde. De strokorf als bijenwoning heeft zich in West-Europa gehandhaafd tot voor en kele tientallen jaren geleden. Nog zijn er oudere imkers, mede in ons land, die de strokorf als bijenwoning handhaven. Gedurende al de eeuwen van toepassing van dit soort bijenwoning, heeft zich een bedrijfswijze ontwikkeld waarin tot uiting kwam, dat met de relatief geringe weten schappelijke kennis van het leven van de honingbij, toch een bij uitstek nuttig ren dement werd verkregen. Het vorsen van de mens naar dat wat nog in nevelen is gehuld gaat door. Zo ook bij de oude imker. Het ratenpaleis waarin en waarop de bij en leven en werken, was onverbrekelijk verbonden aan de woning. Wat zich daarin en daarop afspeelde kon niet eer der worden bezien dan nadat de raat van het geheel werd afgesneden. Ook de ho ning kon niet worden afgenomen vóór dat de bijen waren verjaagd of gedood. Dit alles zal aanleiding zijn geweest om te komen tot een oplossing waarbij de raat in zijn geheel uit de nestruimte kon worden genomen en daarin opnieuw kon worden ingehangen, zonder schade toe te brengen aan het volk. Door het maken van houten uitneembare kastjes, waarin losse houten ramen ten behoeve van de te bouwen raten, is ten slotte deze oplossing verkregen. Nu is het mogelijk, raat voor raat uit het nest te nemen en daarin opnieuw in te hangen, zonder al te groot ingrijpen in het bijenhuishouden. Door de intensief wetenschappelijke on derzoekingen op het gebied van de bijen teelt is de laatste tientallen van jaren en mede door de meerder verkregen moge lijkheden, verkregen door de z.g. losse- bouw van de bijenwoning, een bedrijfs wijze ontstaan die sterk afwijkt van die, gedurende eeuwen lang gebezigd met de vaste bouw in de korven. Over deze bedrijfswijze in het volgende artikel. Juli 1959 J. G. Koning a i II...IIM. i ii i Zondag a.s. PH. HASELAGER, Hoofdstraat 136 Telefoon 8570 ZONDAG A.S. De Santpoortse Apotheek Bloemend.straatweg 145, Santpoort-Z. Telefoon K 2560—8249 Elswout Apotheek Bloemendaalseweg 341, Overveen Telefoon K 2500—16760 Zondagdienst Zr. Kuiper, J. P. Coenstraat 145 IJmuiden, tel. 02550-6504

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Weekblad Huis aan Huis | 1959 | | pagina 1