Nieuws uit jan van Drimmelen volbracht moeilijke opdracht te IJmuiden." IJmuiden, Velsen, Beverwijk en Omstreken BEKEND GELUID: TE DUUR, TE PUUR Politie tegen prijsopdrijvers in actie Handwerkgaren. kaas, groenten en fruit. Dc politie waakt nog altüd tegen de veel voorkomende gewoonte van winkeliers om meer voor hun waren te vragen, dan offi cieel is toegestaan. Geregeld bl(jktt dat er voor levensmiddelen en andere onontbeer lijke artikelen te veel wordt berekend.' Drie zakenlieden hebben wegens overtreding de bekende voorschriften een proces-verbaal In ontvangst moeten nemen. De politie bracht een bezoek aan een te ■.pil IJmuiden wonenden manufacturier, die bij het verkoopen van handwerkgaren de voor iptJhCm vastgestelde winstmarge met honderd ■ipt procent had overschreden. Vervolgens kreeg een kaashandelaar te IJmuiden-Oost onge- wenschte visite, aangezien hij kaas vpertig cent per kg. duurder dan den vastgestelden prijs aan den man had gebracht. Tenslotte werd" vastgesteld, dat een Santpoort wonende groentenhandelaar voor groenten en fruit te veel had berekend. Wor- telen verkocht hij voor vijf ec twintig cent u$ per bos. hoewel hij er tien cent voor mocht >pt vragen. Voor pruimen bracht hij vijf en der tig cent per Vz kg. in rekening, hiervoor is "e vastgestelde prijs vijf en twintig cent per z kg. De Mocrbcrg. Groote belangstelling voor Mondaccordeonclub. Het ijverige bestuur der Speeltuinvereeni- glng De Moerberg ziet zijn bedrijvigheid met succes bekroond. Nog slechts weinige maanden geleden kwam dit duidelijk tot uiting bij de opening van den speeltuin. De geweldige toeloop overtrof alle verwachtingen en thans, bij het opnieuw vormen der clubs, kan men •eneens een dergelijk verschijnsel waar nemen. Voor de mondorgelclub konden de heeren d- Hurk en v. d. Veen, bij wie de leiding berust, een flinke animo bespeuren. Het bleek noodzakelijk om de zestig Moerberg's muzi kantjes in twee groepen onder te brengen, k van ongeveer dertig deelnemers. De beginnelingen repeteeren 's Dinsdags' en de gevorderdejn laten zich 'sVrijdags hooren. Voor de begeleiding stelden twee accordeon- nisten zich beschikbaar, hetgeen voor de club natuurlijk een flinke steun beteekent. Weliswaar wensehen meer jongelui in deze club te worden opgenomen, doch men ziet zich genoodzaakt de aanvragen geleidelijk te verwerken. Werkster ontvreemdde levensmiddelen. .Aan een boom zoo rijk beladen, mist men twee, drie pruimen niet." Wellicht dacht een al^te IJmuiden-Oost wonende werkster aan het bekende rijmpje, toen zij zich van enkele levensmiddelen van haar werkgever meester maakte. Ze werd echter direct in het nauw gedreven, omdat iemand haar op heeterejaad betrapte» waarna aangifte bij de politie volgde De ..pruimen" zullen zuur blijken te ziji\. Vrijstelling vordering heerenrijwielen. Zoöals wij hebben medegedeeld is er tot Dinsdag nog gelegenheid bewijzen van vrij stelling van het vorderen van heerenrijwielen aan te vragen. Op verzoek herinneren wij er aan, dat dc-ze alleen worden uitgereikt aan personen, die in den landbouw werken, aan handwerklieden, waaronder worden verstaan fabrieksarbeiders, mijnwerkers en overige handarbeiders en verder aan personen, het rijwiel voor de'uitoefening van hun be roep, ter beoordeeling van den burgemeester, volstrekt noodig hebben. Iedere inwoner dezer gemeente, die meent op grond van het vorenstaande in aanmerking te komen voor een bewijs van vrijstelling, dient dit schriftelijk aan te vragerf bij den n. commissaris van politie, hoofdbureau politie, Tiberiusplein 1, afdeeling „Vor dering rijwielen". De aanvraag moet inhouden een opgave van naam, voornamen (voluit), geboorteplaats en -datum, beroep, adres en nummer persoons bewijs, alsmede een uitvoerige omschrijving •an de redenen, op grond waarvan gemeend wordt voor het bewijs in aanmerking te komen. Rekening dient te worden gehouden met de bepaling, dat binnenkort alleen een heeren rijwiel mag worden bereden, indien de ge bruiker in het bezit is van een bewijs var vrijstelling. Deze aanvraag behoeft niet te worden in gediend door personen, werkzaam bij: Ned. Hoogovens en Si .alfabricken en nevenbedrij ven; Vereen. Papierfabriek Fa. van Gelder en Zn.; N.V. De Plaatwellrij; Java Deuren- fabriek; N.V. Melkinrichting Velsen; N.V. Vereen. Ijsfabrieken „Frigo"; N.V. Vereen. Ijsfabrieken en Koelhuizen ..IJsvries"; Staats- •isschershavenbedrijf; Rijkswaterstaat; Tun nelbouw; N.V. Amsterdamsche Ballast Maat schappij, daar de directies dezer bedrijven voor de gezamenlijke aanvraag zorgdragen. Vroolijkheid op 't witte doek. Ridders in Lompen. De nieuwe bioscoopprogramma's in de drie Velsensche bioscopen bieden weer afwisse ling. .Presenteert Bioscoop De Pont La Jana in De Ster van Rio, het Rex Theater draait .Ridders in Lompen", een film met „Pat en Patachen" hier beter bekend als Watt en Half Watt. We hebben eerder een vertooning van deze rolprent in onze plaats bijgewoond en er toen dc aandacht op gevestigd, dat dc film in het geheel geen pretenties heeft, doch alleen vroolijfc- heid wil brengen. Het verhaal is daarop geheel gebaseerd en zelfs de zotste situaties waren niet te dwaas, om de stemming te handhaven. Pat en Patachen zijn grootmoedige pleeg vaders, die de zorg over een dochtertje van een verongelukten trapèzewerker op zich hebben genomen. Het meisje, dat hen niet kent, wordt op hun kosten in een pension opgevoed. We zien de ridders in lompen zon der vergunning op een plein musiceeren en vluchten voor twee heeren, die hun verdacht •oorkomen. De kornuiten houden zich schuil in een automatiek, waar ze op raadselachtige wijze in het bezit van een portefeuille met 50Ó Mark geraken. Ze kennen hun rijkdom nog niet als ze op een kermis bij een worstel- tent belanden; hier wordt, een prijs van 100 Mark uitgeloofd voor dengene, die het tien minuten tegen „den kampioen van Europa" kan uithouden. Dat geld kunnen ze voor hun pleegdochter gebruiken, zoodat ze den strijd aanbinden Intusschen komen we te weten, dat pleeg dochtertje Kitty zich wil verloven met iemand van goeden stand. De kornuiten moeten met den vader van den jongeman kennis maken en gaan inderdaad naar het deftige hotel, waar hun gastheer verblijf houdt. De lach is dan niet van de lucht! Over het verhaal willen we verder niets vertellen. Tot de spelenden behooren behalve Harald Matsen (Pat) en Cari Scheastróm (Pa tachen), Hans Theinig, Vera Engels. Henry Bender en Ingeberg Grahn. J. J. E. VAN BAARSEL. ORGELCONCERT. Voor. zijn orgelconcert in de Gcref. kerk IJmuiden-Oost, had onze plaatsgenoot Bob van Marken, die als organist in zijn woonplaats debuteerde, een met zorg, maar daarom nog niet gelukkig gekozen samen gesteld programma. Met een achttal composities, meest van toonaangevende meesters uit de meest van toonaangevende meesters uit de orgellitteratuur, kreeg de toehoorder een duidelijken, zij het ln het tijdsbestek be- knopten, indruk van de ontwikkeling dezer litteratuur over de laatste zes eeuwen. Bob van Marken wist dit te bereiken, on danks dat hij den grootmeester Bach niet in zijn programma had opgenomen, zoodat de sprong van Muffat-Sohn naar Franck een fiksche was. Met den specifieken vertegenwoordiger der derde Nederlandsche school en den grondlegger ervan, Josquin des Prés, open de Van Marken zijn programma. Het „Be- nedictus qui venit" is een typische getui genis van dezen vermaarden Zuid-Neder- landschen renaissance-kunstenaar, die door zijn polyphone schrijfwijze en het mees terschap, de gemoedsstemmingen van den mensch zoo duidelijk mogelijk in muziek uit te drulcken, zoo'n genialiteit in zijn werk vo'or het nageslacht naliet. Zijn Benedictus-praeludium en fuga, simpel van aard, speelde Van Marken een voudig, zonder opsmuk. Van een onbekend zestiende-eeuwsch meester (Tomas de Santa Maria) sloot zich de „Fantasia secunda toni", een goed klinkend, op de oude kerktoonsoort ge bouwd werk hier harmonisch bij aan. De beide Muf fat's waren vertegenwoor digd met een fuga van Gottlieb (de zoon) en de elfde toccata van Georg (de vader). De laatste wordt als de belangrijkste van de twee beschouwd en zijn bundel „appara tus musico organisticus", waarin twaalf toccata's zijn opgenomen, geldt nog steeds als een voorbeeld voor de ontwikkeling dezer soort orgelcomposities, die bij Bacn hun hoogtepunt bereikten. In Gottlieb's fuga bewaarde de organist angstvallig het metrum, zoodat de weer- fave nog schoolsch was. de toccata slaagde eter daar hierin de solist meer zicfczelL was. Via het welluidende, eenvoudige canta bile van César Franck. dat een der best uitgevoerde werkjes van dezen avond was, kwamen we aan het min of meer cacopho- nische der anti-romantici. Als leerling van Père Franck is Charles Tournemire een specifiek vertegenwoor diger der moderne richting onder de Fran- sche organisten. Uit den bundel „Zeven koralen op de zeven kruiswoorden" ver tolkte Bob van Marken het toondicht „Het is volbracht", waarin ik de keuze der re gistratie allerminst bewonderen kon. In de daarop volgende nummers kreeg ik steeds sterker den indruk, dat de solist zijn regis- termenging nog niet „door" had of gewüd- bizar poogde te registreerên, De bekende Hongaarsche toonkunste naar Zoltan Kodaly is geen orgelcomponist „van professie". Zijn naam is innig ver bonden aan de herleving der Hongaarsche folklore op muziekgebied. Zijn „voorspel voor orgel1' verraadt evenals bijna al zijn werken, zijn kijk op coloriet, al heeft de kleur van het spel van het orgel der Geref. kerk mij hierin evenmin geboeid. Van onzen Nederlandschen orgeltoon- dichter Hendrik Andriessen gaf Van Mar ken tenslotte een tiental intermezzi ten beste, dateerende uit 1934/35. De oude meesters besloten een concert gewoonlijk met een improvisatie over een bepaald thema, ook deze organist volgde de traditie, maar hoe knap wellicht ook geschreven, werd het uit de noten toch niet hoorbaar, dat we met psalm 6 („O, Heer, Gij zijt weldadig") te doen hadden. Er is vaak een academisme in het vermijden van het academisme als componisten tot overdreven uitdrukkingen worden ge dwongen door het verlangen naar een mu zikaal zelfbehoud. En daarin staat deze jonge débutant niet alleen. Van links naar rechts; Na de mislukte invaslepoging der Engelschen bü Dieppe. 1 nuttige en aangename vereend. Terwijl de zeilers nog profiteeren van het fraaie zeil- Levendigc bezieling spreekt uit de gezichten van deze infanteristen, die zich na de weer, is de boer op het land rond het Sncekermeer druk bezig met den tweeden gevechten verzamelen (Hoffmann-Stapf P.K. Antonowitz Pax Holland c). Het hooioogst. (J. C. Stevens Pax Holland c) Van links naar rechts: De opmarsch in het Koebangcbied, De soldaat van den berich tendienst heeft het even moeilijk ais de infanterist Met den kabel-haspel op den rug wordt een zijtak van de rivier overgestoken. (P.B.Z. Van Eysden P. K. Langl Pax Holland c). Bfj den opmarsch der Duitsche troepen ln de bocht van den Don. Een in elkaar geschoten sovjet-pantser van het type T 34 ten Noordwesten van Kalatsch. (Orbis Holland P.K. Funck Pax Holland c). Twee Amsterdamsche ijshockeyspelers, de heeren L. Benjamins en L. Moolenüzer, ondernemen een tocht door Nederland op de rolschaats. Het sportieve tweetal onderweg op het laatste traject. (Polygoon Hof Pax Holland c). Het is merkwaardig, dat de mensch wel zijn oor maar niet zijn maag wil wagen aan iets. dat afwijkt van de beproefde overlevering; „gewone accoorden" (in den vorm van eenvoudige drieklanken) ont moet het oor, gewend aan Baeh's muziek, niet meer. De Kodaly's c.s. verzetten zich er tegen. Zouden zij zich ook zoo verzetten als hel gold het bereiden van hun niet.-geestelijk voedsel?- Wedden, dal zij daarin hyper conservatieve gewoonten volgen. A. J. VAN DER WEIJDEN Uitstapje Zondagsschool, Door de leerlingen der Zondagschool van de Geloofsgemeenschap „Het Leger des Heils werd Woensdag een uitstapje naar Velserend gemaakt. Oodcr leiding van deiT heer Lodder en een aantal dames beleefde het gezelschap, dat ongeveer honderd kinderen omvatte, een onvergetelijken dag. Er is volop genoten. Opgepast bij 't zwemmen. Voorwerpen van waarde afgeven! Talrijke malen is er reeds de aandacht op gevestigd, dat het noodzakelijk is bij het ge bruik maken van de zwemgelegenheid in hei Velserbad voorwerpen van waarde aan de cassa af te geven. Verscheidene personen wa ren immers tot de onaangename ontdekking gekomen, dat personen, die het met de eer lijkheid niet zoo nauw nemen, zich van hun eigendom meester hadden gemaakt. Nog steeds blijken er zwemliefhebbers te zijn. die zich onoplettend of te goedertrouw toonen. Een bezoeker van het Velserbad liet 's mor gens een polshorloge in zijn kleeding achter. Toen hij zich weer aankleedde bemerkte hij den diefstal, waarvan hij aangifte deed. Dit feit toont opnieuw hoe onverstandig het is ich niet aan de herhaaldelijk gegeven aan- vijzingen te houden. Onvermpeid zoeken naar lijk van verdronken machinist. De De Pont JUNIOR werd aangevaren en zonk onmiddellijk. Jan van Drimmelen bekijkt de kranten knipsels, waarbij er zijn van lang voor bije jaren, nie een kennis hem heeft ge zonden. Hij tuurt naar een teekening die van hem is gemaakt, toen hij bij de Lutine te hulp werd geroepen. Even later bestu deert hij een foto, van hem genomen bij het onder water gaan voor het onderzoe ken van een schip. Dan trekt een vette kop zijn aandacht: de letters staan nog duidelijk op het eenigszins vergeelde pa pier. Lang blijft hij er op staren. We kij ken over zijn schouder en zien den naam JUNIOR staan. Van Drimmelen bemerkt onze belangstelling en schudt zijn hoofd. Dat is mijn slimste torn onder water in mijn geheele duikersloopbaan geweest, zegt hij dan. Teddy springt op ons af. De hond is blij weer bij den baas te zijn In onze vacantie ontmoette hij een lotgenoot, waarmee hij een straatje-om ging. Hij lette op heg noch steg en raakte dan ook volkomen de kluts kwijt. Urenlang heefy Oome Jan naar zijn beest gezocht en toen dat niet hielp is hij naar de krant gegaan, waar hem werd ver teld, dat hij wel even vlug zou worden gehol pen. Er verscheen een mededeeling in dit blad, dat Teddy was verdoold en nog denzelf den avond kwam er een meneer bij Jan van Drimmelen, die iets wits bij zich had. Dat bleek Teddy te zijn. De bezoeker had het bericht gelezen zag een hondje loo- pen, dat aan het sig nalement beant woordde. Voor alle zekerheid riep hij nog: Teddy! en zoo waar het dier keek om. Nu loopt het weer, met een mooie strik om. dartel in de huis kamer van Oome Jan. Ja. zoeken valt niet mee, constateert deze, als hij heeft verteld hoe hij zijn hond heeft teruggekregen. Eens heb ik naar een mensch moeten zoeken. Dat was iets ver schrikkelijks Hij tuurt voor zich. Het is stil. Maar dan kijkt hij ons weer met zijn felle oogen aan en stelt hij een vraag: Veronderstel, meneer, ze komen aan den wal naar je toe en zeggen, dat er boven in een pakhuis een lijk ligt Ze vragen je het 's nachts te zoeken en vertel len, dat je zult moeten kruipen. Wat zou u dan zeggen? Neem m'n broer maar, zou u antwoorden. In zoo'n pakhuis kun je nog niet eens een ongeluk krijgen maar wèl in die helsche donkerte onder water Ik zal u vertellen wat ik hier in IJmuiden met de Junior heb meegemaakt! 's Morgens om acht uur kwam Van Drim melen het magazijn bij Bureau Wijsmuller uit. De Junior, de afhaalboot van de loodsen, lag aan den steiger. De machinist stom! aan dek. Van Drimmelen bracht hem de groeten over uit Den Helder, waar hij den vorigen dag had gedoken. Hij ging naar huis om te eten. Toen hij te rug kwam *vas de Junior gezonken, De boot was uitgevaren en even voorbij de kleine pie- Van Drimmelen vertelt! ren door een groot leeg schip, dat door dc sluizen was gekomen, van achteren gegre pen. De aan dek vertoevende menschen wa ren onmiddellijk over boord gesprongen en werden door een vlet van de semaphore ge red. De machinist had echter geen tijd meer gekregen om zich in veiligheid te stellen. Met de Junior, die plat opzij was geduwd en direct begon te zinken, was hij naar den bodem der zee gegaan. Van Drimmelen schrok geweldig, maar wist zichzelf meester te blijven. Hij kreeg de op dracht de duikermachine klaar te maken, aangezien hij moest probeeren den machinist te vinden. Er werd verondersteld, dat deze in de machinekamer zou zijn. Het duikgerei werd uit het magazijn gehaald en op een sleepboot gebracht. Daarna voer men haastig r de plaats, waar de Junior was gezon ken. Het loodsvlaggetje op den mast stond juist even boven water. Toen Van Drimmelen was aangekleed ging hij terstond duiken. Hij liet zich zakken l^figs den top van den mast en voelde al spoedig het spanwant. Hierlangs daalde hij tot op de reeling van de verschansing. Het viel hem op, dat het overal zeer/donker was. Langs de reeling voelende kwam hij bij de bekisting, waarop de loodsen steeds over kwamen. Hij ging zoover'tot hij het einde vasthad, aange zien hij wist, dat daar de ingang van de ma chinekamer was. Inderdaad kwam hij bij een gat, een deuropening. De duiker wilde er direct door gaan, maar bleek met zijn helm en kraag te flink te zijn. Toch trachtte hij een middel te vinden om naar binnen te komen, hetgeen hem tenslotte gelukte door er schuins in te gaan. Dadelijk voelde hij het ijzeren trapje naar beneden. Daar leek het een heksenketel; de losse pla ten lagen door elkaar, zoodat het zoeken er moeilijk was. Van Drimmelen voelde iets zachts, een rolletje' zeildoek, naar hij moedde. Hij trok er even aan, maar het bleek vast te zitten, zoodat hij het aan zijn lot over liet. Beneden onderzocht hij" alles, maar het re sultaat bleef uit. Hij kroop het trapje weer op en besloot dc ketel na te speuren. Eerst voelde hij aan stuurboord en daarna aan bak boord. Door hét dek kon hij er niet langs gaan. Wel voelde hij. dat er een bezem tegen het dek zat en hiermede zocht hij nog boven de BELEVENISSEN TE IJMUIDEN In de reeks artikelen over het veelbewo gen leven van den algemeen bekenden duiker Jan van Drimmelen zijn wij thans gekomen tot diens wedervaren te IJmui den. Oome Jan is hier dikwijls aan den slag geweést en heeft daarbij veel mede gemaakt Zooals men zal begrijpen is het echter niet mogelijk alle gebeurtenissen weer te geven, aangezien dit te veel tijd in beslag zoq nemen. De voornaamste be levenissen mogen we echter niet onver- teld laten. Vandaag beginnen wij met zijn speurtocht naar het lijk van een jnachi- nist. die bij het verongelukken van de sleepboot JUNIOR om het leven was ge komen. Talrijke personen zul(pn zich dit nog kunnen herinneren, aangezien het ge beurde indertijd voel stof tot. spreken heeft gegeven. ketel. Ook ditmaal was alles echter tever- geefsch. Misschien zit hij wel tusschen de machi ne. dacht de duiker, daar moet ik toch ook eens kijken. Hij ging het trapje weer op en schuins naar buiten, waarna hij aan dek verder zocht. Daar vond hij de machinekap jes. Drie aan stuurboord gooide hij eerst open, om zich dan tusschen de machine te laten zakken. Daar voelde hij alles na, maar wat hij vond geen machinist. Aan bakboord ging hij op dezelfde wijze te werk, doch ook hier moest hij zijn pogingen opgeven. Het was juist zijn plan naar boven te gaan toen een vreemde schrik zich van hem mee- ter wilde maken. Onder zijn voeten begon het te ..leven". Bliksem, Jan, dacht hij, dat is de buitenhelling en als die naar boven schiet voor je d'r zelf uit bent. kun je je tes tament wel maken. Dan zou het gat door de stukken hout volkomen worden versperd! Met zijn looden schoenen bleef hij ze geregeld tegen houden. Vliegensvlug klom hij door den kap naar boven. Nauwelijks was hij er uit of hij voelde de planken stijf tegen het gat van de kap Het vergeefsch zoeken had Van Drimmelen woedend gemaakt. Hij liet zich ophalen (?n vertelde, nadat het glas was verwijderd, zijn wedervaren. Hij vroeg iets te drinken en schrok toen plotseling op Jan. je bent nog niet bij de vuurmonden geweest, dacht hij, misschien stond de man wel óp te stoken Bovendien speelde door zijn hoofd; Als het bootje later boven komt en ze zien het lijk, dan zullen ze zeggen: hij durfde niet in de machinekamer, hij is aan dek gebleven! Dat mocht in geen geval gebeuren. Daar voor bezat hij teveel eergevoel. Draai dicht! riep hij en weer ging hij naar bene den Op de sleepboot had men in spanning ge wacht op het resultaat van Van Drimmelen's eerste poging. Men was er van overtuigd, dat de duiker alles in het werk zou stellen om het lijk te vinden, te meer, .omdat het een kenriis van hem was en hij den man 's mor gens vroeg nog had gesproken. De tijd kroop voorbij en de spanning werd dan ook steeds groolcr. Het eenige wat kon worden gedaan was wachten. En eindelijk was Jan van Drim melen boven gekomen. Toen het glas was losgedraaid zagen allen aan zijn stuursch ge zicht, dat het niet naar zijn zin was gegaan Oome Jan was niet iemand, die gemakkelijk tegen hinderlijke bezwaren kon. Hij was ge wend recht door zee te. stevenen 'en radicaal op te treden als iets hem dwars zat. Maar niet altijd is zooiets mogelijk, zoo ook nu. Het lijk kon alleen na koel overleg en rustig optreden worden geborgen- Toen Van Drimmelen zonder iets bijzonders te zeggen weer onder water ging meenden sommigen te mogen veronderstellen, dat hij nu een betere-kans van slagen had. Daarom was de spanning benauwend geworden. Wat zou Van Drimmelen te vertellen hebben als hij weer boven kwam? Oome Jan hield zich niet met dergelijke vermoedens op. Hij was al weer bij de be kisting en den ingang. Opnieuw werkte hij zich er dwars door. waarna hjj zich langs het trapje liet zakken. Beneden gekomen liet hij zich direct op zijn knieën vallen. Kruipende ging hij verder Het was nog steeds aarde donker Maar zijn sterke wil maakte het hem mogelijk ondanks alles flink door te zetten. Het lijk mocht niet in de boot blijven! Maar zou het wel bij de vuurmonden zijn' De duiker probeerde al kruipende den ketel te vinden Hij was nog maar korten tijd bezig toen hij zijn hoofd stootte. Wat kon^ dat nu weer zijn? Hij tastte rond zich en zijn harte klopte ietwat sneller toen hij ontdekte waar hij zich bevond: b ij d e vuurmon den. Nu gunde hij zich in het geheel geen rust meer. Hij graaide rond zich. eerst naar stuurboord. Wat hij aanraakte bestond uit asch en kolen. Daarna zocht hij aan bak boord en hier vond hij.... Een volgende keer vertel ik verder, /egt Oome Jan. Het is nu bedtijd. v. B. R. Rietman ten grave gedragen. Velen toonden hun medeleven. Velen waren Woensdagmiddag naar dc Bijzondere Begraafplaats gekomen, waar de teraardebestelling van het stoffelijk overschot van den heer R. Rietman plaats had..Zooals men weet. kwam deze Zater dagmorgen in de kolk der Noordersluis op tragische wijze om het leven. Het stoffelijk overschot weixi op zijn laatsten tocht door een aantal collega's ten grave gedragen. Onder 'de talrijke aanwe zigen merkten wij op de heeren'A. Wierda, uitvoerder der firma Huberts: J. Dmge- mans. opzichter en H. de Groot technisch ambtenaar, beiden in dienst van den Rijks waterstaat en P. van der Vliet, oud-patroón en aannemer. Aan de groeve sprak de heer A. Wier- da enkele waardeerende afscheidswoorden. Hij was hierbij de tolk van de directie, patroons, oud-patroons en collega's. Spr. bracht zijn vriend een laatsten groet en schetste de samenwerking. In goede en kwade dagen toonde de verscheidene steeds zijn goedheid, trouw en plichtsbetrachting. Naast den dank van de directie, betuigde spr. eveneens zijn erkentelijkheid voor de liefde en de toewijding, welke de collega's van hem mochten beleven. Tenslotte merk te de heer Wierda nog op, dat, hoewel het scheiden zeer moeilijk valt, de door hem jjegeven toewijding ook in de toekomst haar warmte zal blijven beboetten. Wel licht mogen de achterblijvenden hierin eenige troost vinden. Ds. G. F. Callenbach, Ned. Hervormd predikant te IJmuiden-Oost, las vervolgens een schriftgedeelte. In aansluiting hierop merkté spr. op, dat het volkomen te be grijpen is, wanneer er bij dit afscheid vra gen onbeantwoord blijven. In de ontmoe ting met het eeuwige en bii God in het Heiligdom vindt men de rust, welke een kracht en een troost kan zijn. Namens de familie werd dank voor de belangstelling gebracht. Hiermede behoorde deze eenvoudige plechtigheid tot het verleden en nog slechts fraaie bloemstukken gaven uiting aan net diep medegevoelen bij het weldra verlaten graf. De Veldtocht in het .Oosten. Van Vrijdag af in Thalia. Vrijdag wordt de film De Veldtocht in het Oosten (Feldzug im Osten) voor het eerst in onze gemeente vertoond en wel in het Thalia Theater. Zooals men zal weten, is de rolprent reeds in talrijke steden gepresenteerd, maar toch komt zij reeds na korten tijd naar IJmuiden. De Veldtocht in het Oosten is een groote documentaire reportage van de oorlogsgebeur tenissen tusschen Motermansk en De Krim Er wordt een fotografisch overzicht met „strategische kaarten van den Duitschen op marsch gegeven, waarbij er voor werd zorg gedragen, dat alles in chronologische volgorde is gerangschikt. Het commentaar wordt in het Ncderlandsch gesproken. De film is tet stand gebracht door het werk van de P, mannen, die temidden van den geweldigen strijd de filmcamera gebruikten. In ons blad van Zaterdag komen we uit voerig op De Veldtocht in het Oosten terug. Vervalschte bonnen. Het was om boter te doen. De politie is dezer dagen twee maal er 'an in kennis gesteld, dat er was getracht op vervalschte bonnen boter te krijgen. In het eene geval slaagde zij er in de daderes aan te houden, maar in het an dere heeft zij nog geen klaarheid kunnen brengen. Eerst werd zij gealarmeerd door een plaatselijken kruidenier. Deze vertelde, dat een inwoonster van IJmuiden had ge probeerd een vervalschten boterbon te geven. Hij was echter zoo verstandig ge regeld goed op te letten, waardoor hij direct vaststelde, dat er iets niet in orde was. Tegen de vrouw werd proces-verbaal opgemaakt. Te Santpoort deed een melkslijter de on aangename ontdekking, dat onbekenden hem in ruil voor waren vier vervalschte vetbonnen hadden gegeven. De man had dus een leelijke schadepost te boeken, want voor deze ongeldige bonnen zal hij geen toewijzing ontvangen, waardoor zijn omzet kleiner moet worden. De politie stelt nog een onderzoek in naar do ver- valschers en degenen, die de bescheiden hebben overhandigd TOEN. Ik wandel langs heerlijke wegen En zie om me heen prachtig groen; Ik kom er geen kennissen tegen En denk daarom telkens aan „toen". Toen was ik zoo ver van IJmuiden (Hoe lang stond ik niet in den trein) En nooit hoorde :k er verluidon: Zeg. wat is ons landje toch klein.... Ik wandelde tallooze uren En stoorde me niet aan den tijd: Het kon me niet lang genoeg duren Want wat raakte ik er niet kwijt! Mijn pijnlijk gemopper en klagen. Mijn ietwat vervelend humeur. Mijn leed over hee! langè dagen Mijn tredgang in bloedlooze sleur.... Dat alles heb ik daar verloren En véél kreeg ik er voor terug. Haast voel ik me nu als. herboren. Ja, menschen veranderen vlug! „Toen"lang lijkt het al weer geleden. Vacantie is zóó gauw voorbij En toch ben ik steeds nog tevreden. Want 'k hamsterde Zon; dat was vrij.... Ik kijk: welke dag is het heden? Ik schrik. Is het waar? Het maakt bang. „Toen"dat is twéé weken geleden Wat duurt me de tijd noch weer lang..,. Excursie naar het crematorium Voor dc tweede maal binnen een weck or ganiseerde de afdeeling Velsen der Vereenl- ging voor Facultatieve Lijkverbranding een excursie naar het crematorium, de colombaria en de urnentuincn der vcrecniging te Wes ter veld. Evenals aan de eerste excursie namen ook aan deze tweede een honderdtal belangstel lenden deel, die ontvangen in de groote aula, aandachtig luisterden naar het orgelspel en de uiteenzettingen van den heer IJ J. Reits- raa, afdeelingsvoorzitter ^en den heer J. van Dijk. directeur van het crematorium. Schetste de eerste de ideëele zijde van da vereeniging en de practischc voordcelen van het lidmaatschap, den heer Van Dijk gaf een exposé van het technische gedeelte: de uit vaart. het verasschingsproces en dc uit- strooiing, c.q. bijzetting in de colombaria. Het gezelschap verdeelde zich daarop in kleine groepen, die onder geleide van het crematoriumpersoneel, een rondgang maakten door de gebouwen, de ovenruimten en de urnenhaven, waarbij van de gelegenheid tot vragen stellen een zeer ruim gebruik werd gemaakt. De aanvraag om kaarten voor deze tweede excursie was wederom zoo groot, dat het be stuur overweegt binnenkort een derde excur sie te organiseeren, omdat velen wegens het beperkte aantal toegangskaarten, teleurge steld moestenworden. Simultaanseance tegen politie. H. v. d. Heijden in actie. In het Friesche Koffiehuis aan den Zee weg te IJmuiden-Oost zal Vrijdagavond een interessante wedstrijd worden gehouden, die zeker de aandacht van vele dammers zal trekken. De hoofdklasse-speler H. v. d. Heij den, lia van de Damclub IJmuiden zal een simultaan-seance tegen dammers van de Po- litiesportvereeniging Velsen spelen. In het begin van dit jaar heeft ook een dergelijk treffen plaats gehad. BEVERWIJK Volkstuiniers opgepast! Lieden, die het verschil tusschen mijn cn dijn niet kennen, ontzien zich in de af- geloopen -nachten thans ook niet om uit de tuintjes, toebehoorende aan personeel der Ned. Spoorwegen, producten te ontvreem den. In hoofdzaak zijn het aardappelen en boonen. welke van het land gestolen worden. - AGENDA DONDERDAG 27 AUGUSTUS. THALIA: D;k Trom. 7,30 uur. REX: Geen voorstelling DE PONTGeen voorstelling. VRIJDAG 28 AUGUSTUS. THALIA: De Veldtocht in het Oosten. 7,30 uur. REX: Ridders in Lompen. 7,30 uur. DE PONT: De Ster van Rio. 7.30 uur. DIENST APOTHEKEN. Avond- en nachtdienst: IJmuider Apo theek, Koningsplein, BELANG RIJKE TE LEFO ONNU MM ER S. POLITIE, hoofdbureau 5178, 4377, 5555 POLITIE, Willem spie in 5400 BRANDWEER 5242 E." H. B. O.. A. P. Bakker5455 E. H. B. O.. Velsen 4989 LUCHTBESCHERMING, hoofdpost 4145 ANTONIUS ZIEKENHUIS 1444 I.TMUIDER APOTHEEK 4229 KENNEMER APOTHEEK 4204'

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsche Courant | 1942 | | pagina 3