Haarlemsche Courant
De N.S.D.A.P. Duitschlands
Iragende kracht.
AMERIKAANSCHE TROEPEN IN FR. N.-AFRIKA GELAND
Partij en weermacht smelten samen-
Doeltreffende voorzorgen voor den winter.
- Het doel te Stalingrad bereikt.
)e Nederlanders en het Oostland.
leldengedenkdag
e München.
Vichy verbreekt
betrekkingen met
Washington.
Antwoord van Pétain: te wapen!
!7e Jaargang No. 264 x x
fconnement p. week 0,26, p. maand 1,16, p. kwartaal 1,63,
tnco p. post 3,73, loss* nummer» 6 cent AdvertentlSn 3—15
,m. 3,— elke m.m. meer 20 cent. Reclames dubbele prijs,
dvertentieabonneïncntcn 1500 m.m. U cent p. m.m. Kennemer
liti* 3—15 m.m. 1,20. Abonnement 1500 m.m. t cent p. m.m.
Ilf.i Grafische Bedrijven Damlate.
Wad. Hoofdredacteur 9. BAtJDEWTNf.
Nieuwsblad voor Noord-Holland
Verschijnt dajelljks behalve op Zon- en feestdagen.
Maandag 9 November 1942
Bureaus Haarlemi Groot* Houtstraat 93, Bijkantoor: SoendM
plein 37. Tel. Directie 13082, Hoofdredactlo 15056, Redactie 10600,
Administratie 10724. 14825, 8oendapleln 12230. Postgiro 134955,
Directie PH. A. MEES - P. W. PEEREBOOM. J
REDE VAN HITLER.
Duitsche uitvinders zorgen voor af
doende vergelding voor Britsche
luchtaanvallen. - Rol der Joden in
geheel Europa uitgespeeld. - De ge
beurtenissen in Fransch Afrika.
De hoofdstad der Beweging eerde
bondag de nagedachtenis der 16 Natio-
naal-Socïalisten, die op 9 November
:923 voor het Nationaal-Socialistisehe
Rijk hun leven hebben gelaten. De
Tuhrer, die dezen dag doorbracht te
midden van zijn oude strijdgenooten,
ïield een rede, die door den groot-
ïuitschen omroep werd. uitgezonden.
De Fiihrer zeide, dat Duitschland, wan-
er in 1933 de partij met in het binnenland
overwinning had behaald, een machte-
ize staat zou zijn gebleven met een leger
n 100.000 man en onvermijdelijk gedoemd
in zichzelf te verkwijnen. In dienzelfden
d was er in het Oosten reeds een kolos
gestaan, die slechts één gedachte had: dit
■akke, luie, defaitistische en verscheurde
iropa onder den voet te loopen.
Indien onze strijd toen niet verloopen
is, zooals hij verloopen is, zou niet de
acht in de wereldgeschiedenis zijn opge-
aan, die in staat kon zijn zich tegenover
zen kolos te plaatsen. Thans weten wij,
t er dan waarschijnlijk geen Europa meer
u zijn. Het sprak toen voor ons vanzelf,
it deze overwinning onder alle omstandig-
iden moet komen en zal komen. Dat is de
■ertuiging, waarmee ik thans voor u sta,
overtuiging die mij noöit heeft verlaten,
dert ik als onbekend man den strijd aan-
lardde voor de ziel van deze stad en
larna voor de ziel van mijn volk. En thans
a ik op. precies hetzelfde standpunt: het
t of de Voorzienigheid zal de overwinning
jven aan degenen die haar het meest ver
enen.
Wij hadden die overwinning reeds in 1918
innen behalen, maar toen had het Duit-
he volk haar niet verdiénd; het had zich
>lf verloren en was zichzelf ontrouw ge-
orden.
Dezelfde tegenstanders.
Hitier verklaarde, dat van een compromis
van een vredesaanboed geen sprake kan
jn, er is maar één mogelijkheid: de strijd
t aan de beslissing.
Geen volk heeft meer successen kunnen
oeken dan het onze. Wat wij in de laatste
rie jaar tegenover een geheele wereld
an vijanden aan wonderbaarlijks tot stand
ebben gebracht, is eenig in de geschiede-
is. Daaraan wordt ook niets veranderd door
et feit, dat er in die jaren natuurlijk meer-
ïalen crises zijn geweest. Ik herinner aan
e groote crisis in Noorwegen,, toen wij ons
loesten afvragen, of Narvik gehouden kon
rorden. Wij hadden een grenzeloos ver
bouwen noodig om toen niet te versagen
n dit vertrouwen is beloond. Ver van het
aderland, nauwelijks door een veilige ver-
inding verbonden, streed de kleine groep
luitsche helden. Tenslotte moest zij Narvik
elfs ontruimen. De tegenstanders jubelden,
laar dank zij de dapperheid en den fana-
ieken wil kwam aan het eind. toch de zege.
Wanneer wij dezen geheelen tijd nog eens
oorbij ons geestesoog laten gaan, zijn wij
lewust van één» feit: wij staan tegenover
ezelfde tegenstanders, die wij steeds reeds
egenover ons hadden. De tegenstanders in
len grooten oorlog waren dezelfde van
hans. Slechts één ding onderscheidt den
luidigen tijd van dien van toen: het dui-
lelijke begrip van den achtergrond van de
landelwijze dezer tegenstanders en de in-
usschen behaalde successen, die in de we-,
eldgeschiedenis eenig zijn.
Waarom strijden wij thans op zoo
grooten afstand? Omdat wij het eigen
vaderland willen beschermen, omdat
wij den oorlog zoover mogelijk van de
grenzen van het Duitsche rijk verwij
derd willen houden en het willen be
sparen, wat thans enkele Duitsche ste
den moeten doormaken. De tegenstan
ders echter zijn dezelfde. Achter hen
staat nog steeds dezelfde macht, de
internationale jood.
Het is wederom geen toeval, dat deze
nachten, die indertijd in het binnenland
legen ons samenspanden, ook thans in het
luitenland elkander hebben gevonden. Te
beginnen met het hoofd van dit internatio-
lale vrijmetsela'arslegioen, Roosevelt en zijn
oodsche braintrust, tot aan het jodendom
n „Reincultuur" in het bolsjewistische Rus
and". Het is eveneens geen toeval, dat de
zelfde staat, die toen geloofde Duitschland
door een golf van leugenpropaganda tot in
storting te kunnen brengen, ook thans weer
een man met dezelfde opdracht naar voren
brengt. Toen heette hij Wilson, thans is het
Roosevelt. Het toenmalige Duitschland, zon
der krachtige nationaal-politieke opvoeding
en eenheid, zonder eenig besef van het
joodsche probleem en zijn gevolgen, is aan
dien aanval ten offer gevallen. Hét is echter
de groote vergissing van onze tegenstanders,
dat. zij zich thans voorstellen, dal dit zich
zal herhalen. Wanneer wij toen wellicht het
beste georganiseerde volk ter wereld waren,
dan is dat thans zonder twijfel in nog
6terkere mate waar.
De dragende kracht.
Indien iemand zich verbeeldt, dat de
andere wereld dit volk aan het wankelen
kracht, de Nationaal-Socialistisehe Partij
en haar geweldige organisatie.
Hij heeft er ook geen begrip van, wat
deze beweging sindsdien gepresteerd heeft,
hoe zij door haar prestatie ons volk heeft
gewonnen en socialistische gedachten, vrij
van alle belangenzwendel en alle leugen
tirades, heeft verwezenlijkt, zooals geen
andere staat dat ook maar bij benadering
aangevat, laat staat bereikt heeft.
Ik ben gerust over eiken Duitscher, die
thans in het Oosten strijdt en terugkeert. Ik
kan hem vragen: bezie onze instellingen,
vergelijk onze haardsteden en onze sociale
instellingen met hetgeen "gij daar gezien
hebt, het lot van den Duitschen boer met
dat van den Sovjet-boer, en zeg mij dan
uw oordeél: wie heeft het beter gedaan en
wie heeft het eerlijker bedoeld? Nog nie
mand is teruggekeerd, die uiting heeft kun
nen geven aan een andere opvatting dan
deze: als er één nationaal-socialistische
staat verwezenlijkt wordt, dan is dat alleen
in Duitschland.
Dat is ook een reden, waarom de andere
wereld, voor zoover zij in het bijzonder
kapitalistische" belangen vertegenwoordigt,
tegen ons optrekt. Het is een concern, dat
zich thans nog aanmatigt de wereld te kun
nen regeer®i volgens zijn privé-kapitalis-
tische belangen en haar zoo noodig ook te
kunnen mishandelen. Als eenige dagen ge
leden Eden verklaarde: „Wij Engelschen
hebben ervaring in het regeeren", dan kan
men daarop slechts antwoorden; met in het
regeeren, maar wel in het uitbuiten en het
uitplunderen. Als er in een land, dat met
46 millioen zielen over een oppervlakte
van 40 millioen vierkanten km. beschikt,
bij het begin van den oorlog 2i/2 millioen
werkloozen zijn, waar blijft dan de kunst
van het regeeren? En als Eden verder
zegt: „Wij Engelschen hebben een fijn in
stinct voor .ideëele en materieele waarden'
dan kan men daarop antwoorden: de
ideëele waarden hebt gij vernield en de
materioele gestolen. Staat na staat, volk na
volk, stam na stam wordt onderdrukt en
tot onderdaan gemaakt en daarin zijn zij
het volkomen eens, deze uitplunderaars, of
zij nu met den marxistischen of met den
kapitalistischen mantel rondloopen. Een
handvol zeer rijke lieden van joodsche en
niet-joodsche afkomst bepalen het lot der
wereld.
Het ontstaan der beweging
Duitschland heeft een voorbeeld gezien
van de capaciteit dezer lieden in het regee
ren. Want toen in 1918 het Duitsche rijk
ineenstortte, wendde zich het Duitscni
volk in zijn verblinde hoop tot hen. Zij
konden het misschien een wég wijzen, die
het uit zijn nood zou bevrijden. Dat was
het democratische Duitschland, niet het
nationaal-socialistische. Want wij zouden
immers niet gekomen zijn als niet Duitsch
land op deze wijze was uitgeplunderd. Zij
hebben immers getracht, ook van Duitsch
land een Iïidië te maken. Zij hebben het
immers ook bij ons klaargespeeld dat 7
millioen menschen geen verdiensten had
den, dat 7 millioen anderen slechts voor de
helft van den tijd werkten, dat tienduizen
den boeren van hun oude hofsteden ver
dreven werden, dat handel en bedrijf tot
stilstand kwamen, dat van spciale maat
regelen geen sprake meer kon zijn. Als nu
Roosevelt komt verklaren, dat Europa met
Amerikaansche methoden gered, moet wor
den, dan kan ik slechts zeggen: hij had zijn
eigen land moeten redden en dan had hij
niet aan dezen oorlog moeten beginnen.
Het was doelmatiger geweest, wanneer hij
de 13 millioen Amerikaansche werkloozen
had gered, inplaats van de wereld in dezen
oorlog te storten.
Maar hij deed dat, omdat hij het met zijn
eigen problemen niet klaar kon spelen en
omdat 'hij evenals zijn Engelsche bondge
noot op roof uit ging om materieele re
denen. Want ideëele waarden kent hij
evenmin als de Engelschen.
Uit dezen regeerkunst van onzen
tegenstander en uit de afschuwelijke
gevolgen in ons Duitschland is de Na
tionaal-Socialistisehe beweging lang
zamerhand ontstaan.
Indien zij Duitschland toen namelijk
merkelijk gelukkig gema
_en, zou ik geen reden t -----
mij dag aan dag, week aan week, maand
na maand en jaar na jaar aan dezen arbeid
te wijden.
Nauwelijks was de samenzwering van
joden, 'kapitalisten en bolsjewisten in
Duitschland uit den weg geruimd, of dë
anderf wereld begon weer met een om
singeling. Voor den wereldoorlog was het
de Keizer, thans ben ik het, die moet wor
den omsingeld.
Er is slechts één onderscheid: het kei
zerlijke Duitschland was in zichzelf volko
men vervallen, de Keizer was een man,
die bij het verzet tegen deze vijanden elke
kracht miste. In mij hebben zij thans een
tegenstander, die aan het woord „capitu-
leeren" in het geheel niet denkt.
Het was altijd reeds zoo sinds ik een
jongen was. Toen was het wellicht een on
deugd, maar over het algemeen was het
toch wellicht een deugd van mij om de ge
woonte te hebben altijd het laatste woord
aan mij te houden. Mijn tegenstanders
kunnen er van overtuigd zijn, dat ik deze
gewoonte nog bezit. Het Duitschland van
vroeger heeft 3 kwartier na twaalven de
wapens neergelegd. Ik heb principieel altijd
vijf minuten na twaalven opgehouden. Dat
hébben tien jaar geleden mijn binnenland-
sche vijanden gemerkt. Natuurlijk was de
toen anders dan de positie van mijn bui-
tenlandsche vijanden van heden. Thans
wordt de strijd militair gevoerd.
De Engelschen zeggen: Wij hebben nog
geen oorlog verloren. Zij hebben echter
reeds vele oorlogen verloren, maar zij heb
ben eiken eorlog uitgestreden tot aan hun
laatsten bondgenoot Zoo staan de zaken
en dat onderscheidt wellicht de Engelsche
wijze van oorlogvoering van die van ons.
De Führer herinnerde in dit verband
aan de geweldige geschiedenis die Duitsch
land achter zich heeft, en wekte hierbij
de herinnering op aan Frederik den Groo
ten, wiens positie, naar hij zeide, met den
toestand van heden vergeleken kan wor
den. Wij bezitten thans, zoo verklaarde hij
hierbij o.a„ na den toestand te hebben
vermeld, waarin Frederik de Groote
zich vaak bevonden heeft, ver aan de gren
zen vooruitgeschoven overal onze bolwer
ken en onze troepen en daarom moet ik nu
reeds zeggen dat onze tegenstanders bij
ziende zijn wanneer zij zich inbeelden, dat
zij mij door iets, wat dan ook, zouden kun
nen imponeeren. Ik weet heel precies, dat
de strijd zeer zwaar is, want dat is wel
licht ook het verschil tusschen mij en een
man als ChurchilL
Vredesaanbiedingen
De Führer herinnerde^in het verdere ver
loop van zijn rede aan een boek dat Sven
Hedin dezer dagen heeft doen uitgeven,
kan brengen, dan kent hij niet de dragende positie van mim binnenlandsche vijanden
dp hand te bieden voor den vrede. Zij werd
weer afgewezen. Daarmede was voor mij
de zaak afgeloopen, want elk vredesaanbod
werd door deze tegenstanders als zwakte
uitgelegd en daarmede ten nadeele van het
Duitsche rijk beoordeeld. Ik zou in mijn
plicht tekort geschoten zijn. indien ik daar
mede was voortgegaan. Wanneer de hee-
ren van tijd tot tijd zeggen, dat er door ons
weer een vredesaanbod gedaan is, dan doen
zij dit slechts om hun eigen lieden een
beetje moed in te blazen. Van ons gaan
geen vredesaanbiedingen meer uit.
Het laatste woord is in 1940 gesproken.
Thans spreken alleen nog de wapenen.
Het Jodendom.
Ook een andere macht heeft inmiddels
moeten beleven dat Nationaal-Socialisti
sehe voorspellingen geen holle frazen zijn
het internationale Jodendom, de macht
aan wie wij al dit onheil te danken hebben.
Ik heb in een vergadering van den Rijks
dag verklaard wanneer het jodendom
zich ver-beeldt, een internationalen wereld
oorlog te kunnen ontketenen om het Euro-
peesche ras uit te roeien, dan zal dat de
uitroeiing van het jodendom in Europa be-
teekenen.
Deze golf zal zich tot bliiten Europa
over de geheele wereld verspreiden. Het
internationale jodendom zal in zijn ge
heele dulvelsche gevaar aan- de kaak
gesteld worden. Daar zullen wij, Na-
tionaal-Socialisten. voor zorgen. Geheel
Europa heeft dit gevaar ingezien. De
eene staat na de andere sluit zich bij
onze wetgeving aan.
Vervolg op pag. 2)
Generaal Giraud.
Naar aanleiding van het van Britsche
zijde om agitatorische redenen verspreide
bericht, als zou geenraal Giraud het opper
bevel over de Fransche strijdkrachten in
Noord-Afrika op zich genomen hebben om
de bezetting door de Amerikanen te steu
nen. meldt Havas-Ofi, dat men in bevoegde
kringen te Vichy dit bericht volkomen ver
zonnen noemt. Generaal Giraud bevindt
zich in Frankrijk.
De Fransche omroep heeft Zondagmid
dag den tekst gepubliceerd van een schrij
ven van Giraud aan Pétain. waarin Giraud
den Maarschalk de verzekering van zijn
loyaliteit geeft. Dit schrijven is gedateerd
op 4 Mei van dit jaar. Giraud herinnert er
aan, dat Pétain hem op de hoogte had ge
steld van zijn politiek jegens Duitschland
en hij verklaart zich met die politiek niet
slechts accoord, maar geeft den Maarschalk
tevens zijn eerewoord als officier, dat hij
niets zal ondernemen, dat het werk van
Pétain, Darlan,of Laval zou kunnen bena-
deelen. Generaal Giraud beroept zich op
zijn loopbaan, die den waarborg geeft, dat
hij zijn belofte van loyaliteit zal houden.
Madagascar.
Brevié: Wij zijp vervuld van smart
en trots.
De Fransche minister van koloniën,
Brevié, heeft de volgende boodschap ge
richt aan de bevolking van Madagascar:
„Nu na een strijd van twee maanden de
laatste verdedigers van Madagascar hun
wapens moeten neerleggen, buigt het
vaderland het hoofd voor hen die hun
leven gegeven hebben. Wij zijn vervuld
van smart en trots. Onze harten zijn met
hen vereenigd en wij zullen alles in het
werk stellen om u zooveel mogelijk nog
de stem van 't vaderland alsmede woor
den van genegenheid en troost te laten
hooren."
waarin deze woordelijk het aanbod voor
Polen citeert dat de Führer destijds aan
de Engelschen heeft gedaan. Ik kan de
Voorzienigheid slechts dankbaar zijn, zoo
zeide de Führer, dat zij dit alles anders
geleid heeft.
Wanneer dit aanbod destijds zou zijn aan
genomen, zou Danzig Duitsch 'geworden
zijn en zou overigens alles bij het oude zijn
gebieven. Wij zouden in het binnenland aan
ons herstel hebben voortgewerkt, maar dan
zou uit het Oosten via Polen het bolsjewis
me ons overvallen hebben. Dat het niet zoo
ver gekomen is, heb ik te danken aan hen,
die dit aanbod destijds hebben afgewezen.
Drie jaar geleden kon ik dat toen nog niet
vermoeden. Ik heb toen opnieuw de hand
uitgestrekt voor vrede, maar men heeft
haar afgewezen. Ik was genoodzaakt een
nieuwen veldtocht en nog een te onderne
men. In 1940- heb ik nog eens geprobeerd
Roosevelts voorwendsels.
Het Witte Huis publiceert over de
landingsoperaties in de Fransche ko
loniale gebieden een verklaring, waarin
wordt gezegd, -dat deze operaties zijn
geschied, om een „invasie van Afrika
door Duitschland en Italië "voor te zijn".
Bovendien verleent deze landing aan
de Sowjet-Unie een „doeltreffende
tweede frtnt-hulp."
De Amerikaansche zaakgelastigde te
Vichy, Tuck heeft Zondagochtend om negen
uur een bezoek gebracht aan Maarschalk
Pétain om dezen officieel den tekst van
de boodschap van president Roosevelt te
overhandigen.
Maarschalk Pétain heeft hem onmiddel
lijk den tekst van zijn antwoord doen toe
komen.
Met de grootste verbazing en met leed
wezen heb ik in den afgeloopen nacht van
de agressie van uwe troepen op Noord-
Afrika gehoord. Ik heb uw boodschap ge
lezen. Gij beroept u daarbij op voorwend
sels, die door niets gerechtvaardigd worden.
U dicht uwe Vijanden voornemens toe, die
nooit in de daad kunnen worden omgezet.
Ik heb steeds verklaard, dat wij ons ko
loniale rijk zullen verdedigen indien men
het zou aanvallen. U wist ook, dat wij het
tegen ïederen aggressor zouden verdedigen,
wie het ook zou zijn. U wist, dat ik myn
woord gestand zou doen.
Ons koloniaal rijk had ik voor onzen
rampspoed, toen ik om wapenstilstand ver
zocht, weten te bewaren en gij zijt het, die
in naam van een land. waarmede ons zoo
vele herinneringen en vriendschapsbanden
verbinden, tot een zoo wreeden. niets-
ontzienden stap overgaat. Frankrijk en
zijn eer staan op het spel. Wij zijn aange
vallen, wij zullen ons verdedigen. Zoo
luidt, het bevel, dat ik gegevgn heb."
Na het bezoek van den Amerikaanschen
zaakgelastigde Tuck is om 11.00 uur onder
voorzitterschap van Pétain een buiten
gewone ministerraad bijeengekomen.
Naar men Zondagavond te Vichy ver
nam. zijn de betrekkingen tusschen de
Vereenigde Staten en Frankrijk verbroken.
Generaal Weygand, vroegere comman
dant der Fransche troepen in Noord-
Afrika» is te Vichy aangekomen.
VRAAGGESPREK MET IR. VAN DER
VEGTE.
.De persdienst van den Nederlandschne
Omroep meldt: Dinsdagmorgen 10 Novem
ber brengt zender Hilversum 1 om 10.30 uur
een vraaggesprek met ir. W. L. Z. van der
Vegte, directeur generaal van de P.T.T., in
de serie: „U kent hen, maar kent U hen
ook?"
DE NEGENDE NOVEMBER.
Hedenavond om 19 uur spreekt Max
Blokzijl, via Hilversum 1, in zijn politiek
weekpraatje over het onderwerp: „De ne
gende November".
In het Concertgebouw werd Zondagmorgen door de Orlsgruppe Haarlem der N. S. D.
A. P. een Hcldenehrenfeier gehouden. (Foto Peperkamp)
DE HOOIKIST IS UW SPAARPOT.
Na herhaalde mislukle pogingen gingen Zondagochtend vroeg de legers van
Eisenhower op verscheiden plaatsen in Algiers en Fransch Marokko aan land
Oproep van Vichy aan het Fransche volk. Duikbomme\i-
w er pers boven Casablanca. De gevechten begonnen. Gouver
neur ChatelHet leger zal zijn plicht doen
Zondagmorgen vroeg meldde de Britsche berichtendienst, dat Ameri
kaansche leger-, vloot- en luchtstrijdkrachten op talrijke punten aan de
kust van Fransch Noord Afrika waren geland en dat de Amerikaansche
troepen „in de naaste toekomst" door Britsche troepen zouden worden
versterkt Volgens een ander bericht van den Engelschen nieuwsdienst
waren ook in Fransch West Afrika Amerikaansche troepen aan land
gegaan. Tenslotte werd medegedeeld, dat de Amerikaansche lan
dingstroepen onder het commando staan van den Amerikaanschen
generaal Eisenhower.
De eerste berichten ow de landingspogingen hebben in de Fran,
sche hoofdstad veel emotie verwekt.
De Franschen werden in de eerste uitzendingen van de Fransche
radio Zondagochtend van de gebeurtenissen in kennis gesteld. Een
door Maarschalk Pétain tot het Fransche volk gerichte boodschap werd
om 6.30 uur via de radio verspreid.
Nadat in den loop van den dag een buitengewone ministerraad te
Vichy was gehouden, werd Zondagavond officieel medegedeeld, dat
de regeering de betrekkingen met de Vereenigde Staten van Amerika
had verbroken.
Darlan op zijn post in Noord-Afrika.
Algiers.
Het Fransche ministerie van voorlichting
deelde Zondagochtend vroeg mede:
Om 3.30 uur had in de buurt van Algiers
na een hevig bombardement een landings
poging plaats. Om 4.00 uur werden vijande
lijke motörtorpedobooten afgeslagen. Er
heerscht volkomen rust.
Andere pogingen werden op verscheide
ne andere punten in Noord-Afrika onderno
men, vooral bij Oran. Zij stieten overal op
onze kustverdediging en bleven zonder
succes.
Admiraal Darlan en generaal Juin
zijn ter plaatse en leiden de operaties.
Zij hebben overeenkomstig het door
Maferschalk Pétain gegeven bevel de
vereischte maatregelen genomen.
Havas-Ofi meldde uit Algiers:
In de stad zelf hoort men kanon- en mi-
trailleurvuur, dat afkomstig is van de ge
vechten, welke zich ten Oosten en ten Wes
ten van de stad schijnen .af te spelen. De
actie begon om 3.15 uur en nam bii het
krieken van den dag in hevigheid toe. De
telefoonverbindingen van het net van Al-
Iers waren onmiddellijk verbroken. Om
.35 uur gaven de sirenes alarm. De ver
keersmiddelen hebben over het algemeen
hun diensten gestaakt. Om 9.00 uur waren
de telefoon- en telegraafverbindingen in de
stad hersteld. Ook de rust was bijna geheel
en al teruggekeerd. Om 10.30 hoorde men
nog steeds in de omgeving der stad kanon-
en mitrailleurvuur.
Volgens berichten, die in den loop van
den ochtend werden ontvangen, werden om
7.30 uur door Amerikaansche troepen en
Engelsche schepen in, Algiers en in de om
geving landingen uitgevoerd. Verscheidene
dezer aanvallen werden afgeslagen, vooral
in de haven en bü het station van de admi
raliteit.
Het scheen alsof landingen met sterke
strijdkrachten waren voorbereid.
Óm 10.30 uur is op de reéde van Algiers
tusschen de kustbatterjjen. een Fransch
aviso en een Amerikaanschen torpedojager,
die in een voor de kustbatteriien ongunsti-
gen hoek de havep had weten te bereiken,
een verbitterd gevecht geleverd. Deze tor
pedojager had troepenafdeelingen aan land
gezet. Intusschen -gelukte het een batterij
den torpedojager onder vuur te nemen. Deze
riep daarop de manschappen van land terug
en nam koers naar zee, nadat de boot mbt
de forten en het intusschen ter plaatse ver
schenen aviso een vuurduel had geleverd.
De torpedojager werd weliswaar verschei
dene malen getroffen en vertoonde zware
slagzij, doch het gelukte hem toch nog te
vluchten door een kunstmatig nevelgordijn
te leggen. De stad en de admiraliteit wer
den door verscheidene granaten, afkomstig
van dezen torpedojager, getroffen. Er vie
len geen. slachtoffers.
De toestand te Algiers had te 12.20 uur
geen merkbare verandering ondergaan. Een
officieel bericht is niet gepubliceerd. De
rust. welke tegen 11 uur was ingetreden,
werd verstoord door het naderen van vijf
Amerikaansche vliegtuigen uit de richting
Middellandsche Zee. Deze wierpen in duik
vlucht verscheidene bommen bij de admi
raliteit. Een der toestellen werd neergescho
ten door het afweergeschut, dat in actie
kwam.
Élementen, die van een torpedojager aan
land waren gekomen, beproefden een ma
noeuvre tegen de admiraliteit. Een oogen-
blik beheerschten zïi den toestand, doch
toen werden zij in een tegenaanval gevan
gen genomen. De Amerikaansche torpedo-
Kanarische t"
(SP-) Kr
r
De Fransche bezittingen in Noord-Afrika (horizontaal gearceerd) en het Egyptisch-
Libysche'strijdgebied.
jager, die er m geslaagd was de haven van
Algiers te verlaten, wend op een afstand
van ongeveer 10 mijl uit de kust aange
vallen en moet gezonken zijn.
Eenige gebouwen, die Zondagochtend be
zet waren door aanhangers der afvallig
heidsbeweging, waren des middags weer in
de macht der autoriteiten gekomen. De te
genstand aan dé landingsplaatsen en in de
omgeving van Algiers duurde voort.
Admiraal Darlan beveiligt het contact
met de regeering. -
Het ziet er naar uit, dat de Engelschen
en Amerikanen aanzienlijke strijdkrachten
in het vuur hebben gebracht. Deze strijd
krachten zouden volgens de eerste ramin
gen 140.000 man bedragen.
De gouverneur-generaal Chatel heeft tot
de bevolking van Algiers een oproep ge
richt. waarin hij o.m. zegt:
De belofte, welke gegeven werd om dit
gebied tegen iederen aanval te verdedigen,
zal vervuld worden. He ken de loyaliteit van
de bevolking van Algiers. Eensgezindheid
en trouw aan het vaderland wordt van al
len verlangd. Het leger van Noord-Afrika
zal zijn plicht doen.
Oram
Bij den aanval op de haven van Oran zijn
twee Engelsche of Amerikaansche korvet
ten tot zinken gebracht.
Ten Oosten en Westen van Oran zijn ge
vangenen gemaakt. Arzeu. een klein kust-
plaatsje ten Oosten van Oran, is voor het
grootste deel bezet en de toestand is ver
ward.-
Ten Westen van Oran is een landing uit
gevoerd bij Segalto. Bousfer is bezet. Troe
pen uit Oran gingen in het Oosten en Wes
ten tot tegenaanvallen over.
In Tunis viel Zondagmiddag niets van
een aanval te bespeuren.
Marokko,
In Marokko is een belangrijke lan
ding uitgevoerd in Safi. Men maakt ook
melding van een tamelijk grooten aan
val op Fedahle en van een aanval od
Mehdia.
In een telegram meldt de resident-gene
raal van Marokko Nogues. dat het den vij
and is gelukt, aanzienlijke strijdkrachten
aan land te zetten in Safi. waar gevochten
wordt. In Boe-Snika. 40 kilometer van Ca
sablanca, was eveneens een landing aan
den gang.
De separatistische beweging in Casablanca
werd in de kiem gesmoord. Generaal Be-
thouani, die naar de afvalligen was over-
geloopen, is gevangen genomen. Met uit
zondering van één bataljon, gehoorzamen
alle troepen aan de bevelen van den maar
schalk.
Casablanca is Zondagochtend door duik
bommenwerpers zwaar gebombardeerd.
Generaal Nogoues heeft in Marokko den
staat van beleg afgekondigd.
Van officieele Fransche zijde wordt mede
gedeeld. dat ce door de Britsche propa
ganda verspreide berichten over een zooge-
naamden Gaullistischen opstand in Noord-
Afrika op geen enkele wijze met de feiten
overeenstemmen. Alleen op enkele plaat
sen, zooals b.v. in Rabat, is getracht ten
gunste van de Engelschen -en Amerikanen
te demonstreeren. Deze pogingen zijn ech
ter onmiddellijk in de kiem gesmoord.
Tn Marokko heerscht volkomen rust.
In Madrid heeft het bijzonder de aandacht
(Kaart archief H C Kejrokk-fn- ^at de Engelschen de-Fransche
Vi\aarL arcmei n, G.) radio-uitzendingen sterk storen.
