De proclamatie van
den Führer
Duitsche troepen
houden stand.
Reserves in het Oosten
Stormactïes in Tunis.
(Vervolg van pag. 1)
".i tanks deze vijandschap gelukte het tel-
iare steeds grootere vorderingen te be-
eiken, ook op den weg van de vreedzame
i 'z'cning van het dictaat van Versailles
en het herstel der Duitsche levensrechten.
Eerst na de afwijzing van al mijn
voorstellen voor een gemeenschappe
lijke bewapeningsbeperking heb ik
bevel gegeven tot den opbouw van de
nieuwe Duitsche weermacht, en die
ten uitvoer gelegd.
Thans op den tienden verjaardag na het
overnemen van de macht zien wij eerst
geheel, wat van Duitschland en Europa zou
zijn geworden, wanneer op 30 Januari
1933 de Voorzienigheid door den Rijks
president, generaal-veldmaarschalk Von
Hindenburg, niet de macht zou hebben
overgedragen aan het Nationaal-socialisme.
Vv"ant het Duitsfchlar.d van den systeemtijd
zou niet zijn gebleven, zooals het was,
maar zijn politieke en economische ver
zinking in ellende en militaire hulpeloos
heid zouden noodzakelijkerwijze geleid
hebben tot een steeds grootere onmacht
tegenover de 'omringende wereld.
In ditzelfde tijdsbestek heeft echter reeds
van tien jaren tevoren af het bolsjewisme
voor den overval op Europa een systema
tische bewapening van waarlijk reusach-
tigen omvang nagestreefd. Wat zou van het
Duitsche volk en van Europa geworden zijn
wanneer op 22 Juni 1941 niet op het laat
ste oogenblik de nieuwe Duitsche weer
macht haar schild voor het vaste land had
gehouden? Wie wil gelooven, dat de be
lachelijke garanties of even onbelangrijke
papieren verklaringen van Angelsaksische
staatslieden de wereld zouden hebben gered
van den overval door een macht, die, naar
thans Amerikaansche correspondenten rus
tig uitspreken, sedert 20 jaren slechts één
doel had, om, zooals eens ten tijde van de
volksverhuizing of van de Mongolenstormen
Europa te overvallen, zijn cultuur te ver
nietigen, vooral echter zijn menschen uit
te roeien orn slavenarbeiders voor de Sibe
rische toendra's te krijgen; welke staat be
halve Duitschland zou dit gevaar hebben
kunnen tegemoettreden? Wanneer sedert
1941 het grootste deel van Europa zich om
Duitschland schaart in den strijd tegen de
gevaren van het Oosten, kan dit slechts ge
schieden omdat dit Duitschland in 1933 de
politieke, moreele en materieele voorwaar
den heeft gekregen voor de leiding in een
strijd, die thans over het lot van de wereld
beslist.
Evenals toen in het binnenland slechts
twee mogelijkheden bestonden: de overwin
ning der Nationaal-socialistische revolutie
en daarmede een systematische sociale
nieuwe opbouw van Duitschland, of de bol
sjewistische omwenteling en daarmede de
verwoesting en knechting van allen, zoo
zijn er ook thans slechts deze beide alter
natieven:
Of Duitschland, de Duitsche weermacht,
en do daarmee vcrljondcn landen en dus
Europa zegevieren of er breekt uit het
Oosten dc binnen-Aziatisch-bolsjowis-
tiselio golf los over liet oudste cultuur-
oontincut, even verwoestend en vernieti
gend als dit in Rusland zelf reeds het
geval was.
Alleen van de wereld afgekeerde fan
tasten kunnen ernstig geloof hechten aan
de joodsche pocherij, dat een of andere
Britsche of Amerikaansche papieren ver
klaring een dergelijke volkerencatastrofe
tot staan zou vermogen te brengen.
ï>e/,<' oorlog.
Toen in 1939 Frankrijk en Engeland
zonder eenige reden Duitschland den oor
log verklaarden en daarmede den tweeden
wereldoorlog deden uitbreken, hebben zij
onbewust slechts dit eene goede tot stand
gebracht, n.l.: het grootste conflict der ge
schiedenis te doen uitbreken juist op het
oogenblik, waarop de hoogste kracht van
Duitschland was bereikt, een strijd, waar
toe, zooals wij thans weten, door de macht
hebbers van het Kremlin al lang was be
sloten en die elk jaar nog slechts zwaarder
zou hebben moeten worden.
Voor de grootte dezer reusachtige wor
steling verbleeken alle andere gebeurte
nissen, want wanneer de nieuwe bestor
ming van binnen-Azië op Europa succes
zou hebben, zou de tegenwoordige wereld
precies zoo stukbreken als eens de oude
uiteengebroken is door de bestorming der
Hunnen. Een menschelijke arbeid van meer
dan duizend jaren zou daarmede weer ver
geef sch zijn geweest, over de continenten
der aarde zou de chaos komen, in plaats van
de cultuur ondenkbaar barbarisme.
Wat derhalve sedert 1933 gepresteerd
werd, op economisch, cultureel of op poli
tiek gebied, treedt ondanks alle grootheid
op den achtergrond tegenover de taak, die
ons thans gesteld is. Wanneer het Natic-
naal-socialisme niets tot stand zou heb
ben gebracht dan datgene, wat achter ons
ligt, zou het reeds een der geweldigste ver
schijnselen der wereldgeschiedenis zijn,
maar Europa zou desondanks verloren zijn.
Europa's redding.
Neen, de wonderbaarlijke weg onzer be
weging van de enkele mannen uit den eer
sten tijd tot op den dag der overneming
van de macht en van toen tot heden is
slechts denkbaar en begrijpelijk als een
uitdrukking van den wil der Voorzienigheid
om het Duitsche volk en bovendien geheel
iippa de mogelijkheid te geven met suc-
'.loofdredacteur: J. V. Baudewyns, H.Iem (afw.).
tr,vervangend Hoofdredacteur en stad: F. c.
s, Haarlem. Chef van Dienst en Binnen-
'1: S. P.. Kuiper, Haarlem. Sport en Stad: A.
rmeer, Heemstede, Buitenland: J. c. van der
g. Heemstede. Haagsch Redacteur: B. Kors-
en, Heemstede. Stad en Reportage: J. A Steen
■SvZandvoort. Nieuws en reportage voor Velsen
Adv^aacvtng: J. J. E. van Baarsel, IJmulden.
oes: w. van Ommen, Heemstede.
ces het hoofd te kunnen bieden aan de
grootste bedreiging van alle tijden. Het zal
derhalve slechts aan ons liggen den zin van
dezen oorlog te begrijpen, den ons opge
drongen strijd zoo vastbeslyten en zoo lang
te voeren, tot dit vasteland kan worden be
schouwd als definitief gered. Wat ons daar
bij in het bijzonder aan noodlotslagen
moge treffen, is niets vergeleken met wat
allen zouden lijden, wanneer de horden der
barbaren van het Oosten over ons wereld
deel zouden vermogen te rollen. Eens trok
ken Duitsche ridders naar wijde verrten om
te strijden voor het ideaal van hun geloof,
thans strijden onze soldaten in de einde
loosheid van het Oosten om Europa te be
hoeden voor de vernietiging. Ieder afzon
derlijk menschenleven, dat in dezen strijd
valt. zal aan generaties der toekomst het
leven verzekeren.
Ik heb zoolang ik het op eenigerlei wijze
mogelijk achtte, de overige wereld steeds
weer de hand toegestoken tot verzoening.
In Juli 1940, na de verwerping van mijn
laatste vredesaanbod, werd het echter dui
delijk, dat iedere herhaling slechts als
zwakheid zou worden uitgelegd, aangezien
de verantwoordelijke opruiers voor dezen
oorlog onder geen beding dezen vrede
wenschten.
De samenzwering van internationaal ka
pitalisme en bolsjewisme is daarbij geens
zins een krankzinnig verschijnsel, maar een
natuurlijk feit, aangezien de drijvende
kracht in beiden dat volk is dat door zijn
haat sedert duizenden jaren de mensch-
heid steeds weer opnieuw verscheurd, in
nerlijk tot ontbinding gebracht, economisch
geplunderd en politiek vernietigd heeft.
Het internationale jodendom is het „fer
ment der ontbinding der volken en staten",
thans nog precies zoo als in den ouden tijd
en zal het zoo lang blijven als niet de vol*
ken de kracht vinden om zich te ontdoen
van dezen ziekteverwekker.
In dezen geweldigsten strijd aller
tijden mogen wij niet verwachten, dat
de Voorzienigheid de overwinning ca
deau geeft. Ieder individu en ieder volk
wordt gewogen en wat te licht bevon
den wordt, moet vallen. Ik heb der
halve reeds op 1 September 1939 ver
klaard. dat, volkomen onverschillig wat
er ook moge komen, tijd noch wapen
geweld de Duitsche natie zullen be
dwingen.
De achter ons liggende tien jaren zijn
derhalve niet slechts vol geweldige presta
ties op alle gebieden van vreedzamen ar
beid, vooruitgang en sociale saneering,
maar ook van militaire daden van unieke
grootheid. Naast de overwinningen, die de
Duitsche weermacht en haar bondgenooten
in dezen oorlog hebben bevochten staat tot
dusverre historisch niets evenwaardigs.
Met het oog op het inzicht, dat er in
dezen oorlog geen overwinnaars en over
wonnenen, maar alleen overlevenden of
vernietigden kunnen zijn, zal derhalve
do N"aLionaal-socialist iseïie staat don
strijd voortzetten niet dat fanatisme, dat
de beweging van liet eerste oogenblik
af bezat toen zij begon de maebt in
Dnitscbland te veroveren.
Ik heb derhalve reeds op 30 Januari
1942 uitgesproken, dat ieder zwakkeling
overwinningen vermag te dragen, terwijl
het lot met zijn slagen eerst den sterke be
proeft.
Reeds in den afgeloopen winter juich
ten in de plutocratieën de joodsche leiders
over de in hun oogen onvermijdelijke in
eenstorting van de Duitsche weermacht.
Het is anders uitgekomen. Zij mogen in
dezen winter weer hetzelfde hopen. Zij
zullen weer beleven dat de kracht van de
Nationaal-socialistische idee sterker is dan
hun verlangen. Zij zal dit volk, hoe langer
de oorlog duurt, des te meer samenvatten,
met haar geloof vervullen en daardoor zijn
prestaties opvoeren. Zij zal ieder manen tot
verhulling van zijn plicht en zij zal ieder
vernietigen, die tracht zich aan zijn plich
ten te onttrekken. Zij zal dezen strijd zoo
lang voeren tot als duidelijk resultaat een
nieuwe dertigste Januari komt, n.l.: de on
dubbelzinnige overwinning.
Dankbaarheid.
Wanneer ik op den dag van heden, te
rugblikkende, de resultaten der prestaties
van den vrede in de achter ons liggende
tien jaren overdenk, bevangt mij het ge
voel van diepste dankbaarheid jegens al
degenen, die als medestrijders en mede
vormers aan dit werk een zoo rijk en be
slissend aandeel hebben.
Niet minder echter ook moet ik dank
zeggen aan de millioenen Duitsche mannen
en vrouwen, die in de fabrieken en kanto
ren, op de boerenhofsteden, aan al de on
telbare instellingen van ons particuliere en
staatsleven hun vlijt en hun bekwaamheid
ter beschikking hebben gesteld.
Sedert den eersten September 1939
komt deze dank echter in de eerste
plaats toe aan onze soldaten, den maar
schalken, admiraals, generaals en offi
cieren, in het bijzonder echter aan de
honderdduizenden en millioenen on
bekende lagere leiders en soldaten.
Wat ons leger, onze marine en ons lucht-
wapen aan trotsche daden van roem heb
ben volbracht, zal door de lauweren van
het onvergankelijke omkranst de geschie
denis ingaan. Wat de onbekende grenadier
heeft moeten dragen, kunnen heden én toe
komst wel nauwelijks afmeten. Te begin
nen bij het hooge Noorden tot aan de Afri-
kaansche woestijn, van den Atlantischen
Oceaan tot in de verten van het Oosten,
van de Egeische Zee tot Stalingrad weer
klinkt een heldenlied, dat duizenden jaren
zal overleven. Dat het vaderland even
waardig blijft aan deze unieke en juist in
de huidige dagen zoo moeilijke daden, is
een gebod van zijn eer.
Wannéér het tut: dusverre in stad cn land
zijn geweldige bijdrage leverde ter uit
voering" van dezen strijd moet de totale ar
beid der natie nu nog worden opgevoerd.
De heldenstrijd van onze soldaten aan
de Wolga moet voor ieder een vermaning
zijn om het uiterste te doen voor den strijd
om de vrijheid van Duitschland en de toe
komst van ons volk en daarmede in ver
dere beteekenis voor het behoud van ons
geheele continent. De Nationaal-socialisti-
Het Duitsche weermachtbericht van Zondag
luidt als volgt:
„In de hevig omstreden sectoren van het
Oostelijk front handhaafden onze troepen
zich in vastberaden afweer. Versch aange
voerde reserves mengden zich in de ge
vechten en consolideerden den toestand.
In Stalingrad schoof de vijand zich eerst
van alle kanten tot dichter bij de afweer-
stellingen en viel vervolgens concentrisch aan.
De onder persoonlijke leiding van generaal-
veldmaarschalk Paulus heldhaftig strijdende
'Zuidelijke gevechtsgroep werd op een zeer
klein gebied bijeengedrongen en biedt in het
Gepeoegebcuw het laatste verzet. In het Noor
delijke deel der stad sloegen de verdedigers
onder leiding van het elfde legercorps de aan
vallen van den vijand op het Westelijke front
van de tractorfabriek af.
In het gebied tusschen Kaukasus en den
benedenloop van den Don deden formaties
Duitsche pantserwagens opnieuw tegen
aanvallen en vernietigden ingesloten of
afgesneden vijandelijke strijdkrachten. Een
pantserdivisie maakte hierbij meer dan
1000 gevangenen.
Aan de Donetz stortten wederom vijande
lijke aanvallen en omsingeiingspogingen on
der zware verliezen ineen. Ten Westen van
Woronesj werd in een tegenaanval een hevig
omstreden plaats op den vijand veroverd. De
slag duurt met toenemende hevigheid voort.
De luchtmacht bracht zware slagen toe aan
marcheerende colonnes, opeenhoopir\gen van
voertuigen en rustende troepen. Aan het La-
dogameer werden ook Zaterdag massale aan
vallen, die de vijand met krachtigen steun
van artillerie en tanks ondernam, met zware
verliezen voor den aanvaller afgeslagen of
reeds in de kiem gesmoord.
De vijand viel met steun van sterke forma
ties artillerie en tanks de stelling van onze
troepen in West-Tripolitanië aan. Hij werd
met zware verliezen aan menschen, voertui
gen en wapens afgeslagen.
In Tunesië mislukten vijandelijke tegen
aanvallen op onze in de afgeloopen dagen
veroverde stellingen. Duitsche jagers schoten
in luchtgevechten acht vijandelijke vliegtui
gen neer.
Overdag heeft een gering aantal lichte Brit
sche bommenwerpers storingsvluchten onder
nomen boven Noord-Duitschland tot aan de
hoofdstad, waarbij hier en daar zonder eenige
uitwerking bommen werden neergeworpen.
Hierbij verloor de vijand vijf vliegtuigen.
Twee andere werden op volle zee neergescho
ten.
In den nacht vielen vijandelijke gevechts
vliegtuigen West-Duitschiand cn het Noord-
west-Duitsche kustgebied aan. Woonhuizen en
openbare gebouwen werden getroffen. De be
volking leed verliezen. Nachtjagers en lucht-
doeiartillerie van de luchtmacht schoten vijf
bommenwerpers neer.
Snelle Duitsche gevechtsvliegtuigen bom-
bordeerden overdag een havenstad aan de
Britsche Kanaalkust.
Duitsche duikbooten hebben in het Noor
delijke deel van den Atlantischen Oceaan,
in de Middellandsche Zee en in de Noor
delijke IJszee negen vijandelijke koop
vaardijschepen met een gezamenlijken in-
sche Partij echter heeft de plicht om, even
als haar leden in alle wapendeelen onzer
weermacht in voorbeeldige dapperheid on
derling te wedijveren, ook de leidster van
het vaderland te zijn.
Het was de wil van onze vijanden om
vreedzame steden en dorpen met de mid
delen der wreede vernietiging te bedrei
gen. Het is echter reeds thans bewezen, dat
zij slechts huizen of menschen vernietigen
maar den geest niet breken, doch slechts
vermogen te sterken.
Wat bij den aanvang van dezen oor
log aan vele Duitsche mannen en vrou
wen nog onbekend was, is hun thans
duidelijk geworden: de strijd, dien ons
dezelfde vijanden als eens in 1914 op
gedrongen hebben, beslist over het zijn
of de vernietiging van ons volk. De Al
machtige zal de rechtvaardige Rech
ter zijn.
Do toekomst.
Onze taak echter is het onzen plicht zoo
te doen, dat wij voor Hem als voor den
Schepper aller werelden naar de door Hem
gegeven wet den strijd om het leven ver
mogen te bestaan, dat wij zonder ooit te
versagen, geen leven sparen en geen arbeid
schuwen om het leven van ons volk voor
de toekomst te behouden. Dan zal in de
zen strijd eens het groote oogenblik ko
men, waarop ons volk bevrijd zal zijn van
den vijand van buiten.
Vit (Ie offers der dooden en de mines
onzer steden cn dorpen zal dan een
nieuw leven opbloeien, om den staat
verder Ui vormen, waaraan wij geloo
ven, waarvoor wij strijden en arbeiden.
Den Gerinaanselieu staat der Duitsche
natie, als eeuwig en gelijk vaderland
van alle mannen en vrouwen van ons
volk: het Nationaal-socialistische Groot-
DtilLsclic rijk. Daarin echter zal dan
voor alle tijden die kracht aanwezig zijn,
die noodlg Is, om ook in de toekomst de
Enropeesclié volkenfainilie te bescher
men tegenover de gevaren van bet Oos
ten. liet Groot -Duitsche rijk en de daar
mede verbonden naties zullen ziel» bo
vendien echter ook nog die leefruimten
gemeenschappelijk moeten verzekeren,
die voor liet behoud van liet materieele
bestaan (lezer volken onontbeerlijk zijn.
Hoofdkwartier, 30 Januari 1943.
<w.g.) Adolf Hitler
houd van 45.000 b.r.t. in den grond ge
boord.
Het Italiaansche weermachtbericht van
Zondag luidt:
„Sterke vijandelijke, door tanks en hevig
artillerievuur gesteunde formaties vielen onze
stellingen in West-Tripolitanië aan. Zij wer
den echter afgeslagen en leden zware verlie
zen aan manschappen, pantserafweergeschut
en auto's.
Aan het Tunesische front ontwikkelden
zich de operaties var. de stormtroepen der
Spil gunstig. Vijandelijke tegenaanvallen op
de bezette stellingen werden afgeslagen.
Duitsche jagers schoten 8 Engelsche vlieg
tuigen neer; één hiervan behoorde tot een
formatie, die een transport gewonden met
mitrailleurvuur had bestookt.
Onze bommenwerpers vielen La Valetta en
de haven van Bóne aan, waar hevige bran
den werden veroorzaakt. Een vliegtuig van
het type Glenn-Martin werd door onze jagers
in de buurt van de Tunesische kust neerge
schoten.
Zaterdag hebben viermotorige Liberator-
bommenwerpers laat in den middag op
nieuw boven dc stad Messina gevlogen.
Er werden brand- en brisantbommen neer
geworpen, die aanzienlijke schade veroor
zaakten. Het aantal slachtoffers van den
luchtaanval op dezen dag steeg tot 51. Het
aantal gewonden bedraagt 105.
Onze jachtvliegtuigen, die de formatie aan
vielen, schoten 2 der aanvallende vliegtuigen
neer. In luchtgevechten verloren wij een
Macchi, waarvan de bestuurder met. de para
chute daalde cn ongedeerd neerkwam.
In de Middellandsche Zee heeft een torpe
doboot onder bevel van den eersten luitenant
ter zee Philippo Ferrari Aggrandi een vijan
delijke duikboot tot zinken gebracht.
In den nacht van 29 op 30 Januari viel een
langs de Algerijnsche kunst onder bevel van
den eersten luitenant ter zee Vittorio Petrelli
Capagnano opereerende duikboot een groot
vijandelijk krachtig beschermd, convooi aan,
dat in Westelijke richting voer.
De duikboot torpedeerde twee groote
vijandelijke torpedojagers, die béide zon
ken en trof een derde niet nader vastge
stelde eenheid. Na nauwelijks zes minu
ten viel de duikboot de formatie opnieuw
aan en boorde een vierde groote eenheid
in den grond. De resultaten werden door
onze duikboot waargenomen, die zich on
beschadigd in veiligheid wist.te stellen.
Een andere duikboot onder bevel van den
eersten luitenant ter zee Alberto Longhi viel
een beschermd convooi voor Bougie aan en
plaatste op ten minste twee niet nader vast
gestelde eenheden torpedotreffers. Als gevolg
van de vijandelijke afweer kon niet waarge
nomen worden of de eenheden zonken.
Dönitz volgt Rader op.
De Führer heeft groot-admiraal Rader
op diens verzoek ontheven van zijn functie
van opperbevelhebber der groot-Duitsche
marine en hem tegelijkertijd benoemd tot
admiraal-inspecteur van de marine. In een
communiqué uit het hoofdkwartier heeft
de Führer jegens den groot-admiraal, die
sedert 1923 aan het hoofd der Duitsche ma
rine heeft gestaan, zijn erkentelijkheid en
die van het Duitsche volk betuigd voor den
geweldigen opbeuwarbeid. door Rader ge
durende dien tijd verricht.
Tot opvolger van Rader is benoemd ad
miraal Dönitz, tot dusver bevelhebber van
het Duitsche duikbootwapen.
De beide admiraals hebben elk een dag
order gericht tot de officieren en manschap
pen der marine, waarin zij dezen danken
voor hun prestaties in dezen oorlog en de
eensgezinde onderlinge samenwerking. De
beide admiraals eindigen met het uitspre
ken van htm vertrouwen in den Führer
en in de eindoverwinning.
KORT NIEUWS
In verband met het in werking treden
van het Duitsch-Turksche handelsverdrag
wijst men te Berlijn op belangwekkende
publicaties van Turksche zijde ten aanzien
van de ontginning van nieuwe Turksche
kopermijnen, die tezamen met de reeds be
staande mijnen in ,'t gebied van Ergani een
productie opleveren, welke nagenoeg de
Europeesche behoefte kan bevredigen.
-De vroegere directeur-generaal van het
Veiligheidswezen, Gerardo Caballero, is
benoemd tot chef van het militaire gevolg
van generaal Franco.
Naar uit Bogota gemeld wordt heeft de
Columbiaansche senaat de aanknooping van
diplomatieke betrekkingen met de Sovjet-
Unie goedgekeurd.
De Amerikaansche solanten in Engeland
zullen voortaan dezelfde rantsoenen aan voed
sel toegewezen krijgen als de Engelsche,
d.w.z. minder, deelt dc Sunday Express mede
Naar men weet, zorgt het Amerikaansche
ieger in Engeland voor zijn eigen ravitaillee
ring van overzee. O.a. zullen de rantsoenen
geconserveerd vleesch en lekkernijen worden
verminderd.
Reuter meldt, dat een omroeper van de
Canadeesche radiomaatschappij door een gra
naat van het Spaansche afweergeschut is ge
dood, toen hij zich per vliegtuig naar Casa
blanca begaf voor de ontmoeting tusschen
Churchill en Roosevelt. Het vliegtuig was uit
den koers geraakt en werd door het Spaan
sche afweeigeschut beschoten.
De Turksche posterijen hebben te Weenen
een serie van 20 verschillende postzegels doen
drukken, die in omloop zullen worden ge
bracht in plaats van die, welke het portret
van Ataturk dragen. De nieuwe postzegels
zijn versierd met het portret van Isrnet Ineu-
nu, bekende bouwwerken en karakteristieke
Turksche landschappen.
Tsiang Kai-sjek, Pandit Nehroe, Gandhi,
Manuel Quezon, de ex-president der Philip-
pijnen, alsmede de leider der Amerikaansche
negerbevolking hebben tot Roosevelt het ver
zoek gericht over te gaan tot het samenstel
len van een „handvest van den Stillen
Oceaan" in den geest van het Atlantic Char
ter.
