De rede van den Rijkscommissaris
Vervolg van pag. 2)
„neen, ik was imemrs geen nationaal-socialist
en ik was immers geen fascist, ik was
immers een Oranje-bolsjewist". Dat zou
Stalin volkomen koud laten, die zou
hem slechts aankijken en zeggen: een bolsje
wist-word je nooit, want je bent een Germaan
en daarom: schot in den nek. Dat het zoo is,
kameraden, daartoe beroep ik mij op een
volkomen onverdachte getuige, n.l. op den be
roemden Wendell Willkie, den concurrent van
-Roosevelt bij de laatste Amerikaansche ver
kiezingen. Die heeft een reis gemaakt, kwam
door Sovjet-Rusland en heeft nu een boek ge
schreven. Daarin heeft hij geconstateerd, dat
in dit Sovjet-Rusland heele volkslagen en
heele generaties eenvoudig zijn uitgemoord.
Uit een samenstelling, die er gemaakt is, is
tot aan het jaar 1941 het volgende gebleken:
Er werden terechtgesteld, dus "door de metho
des der Gpoe, met een schot in den nek bewust
doodgeschoten: 28 bisschoppen, 42.800 priesters
75.000 kooplieden. 390.000 officieren en onder
officieren, 450.000 andere intellectueelen,
700.000 arbeiders, 800.000 boeren. 2.5 millioen
menschen zijn daar door die beulsknechten uit
den weg geruimd, daarbij hebben de burger
oorlog en de hongersnood 20 millioen men
schen ten offer doen vallen en 10 millioen 'an
deren zijn in verbanning naar Siberië gestuurd
en daar omgekomen. De bloedrekening van
het bolsjewisme sinds 1917 bedraagt tegen de
40 millioen menschen. En dan zijn er nu men
schen, die opeens van meening zijn, dat dit
bolsjewisme een soort betere wereldbeschou
wing is, die als voorbeeld kan dienen. Zij, die
dat gezegd hebben, leven in Amerika en Enge
land. Zij moeten het toch weten of het bolsje
wisme ginds als een vooruitgang kan worden
beschouwd. Maar voor degenen, die zeggen:
in andere opzichten heeft dit bolsjewisme zich
verbeterd, het is heelemaal niet meer zoo erg,
voor hen zal ik nieuwe cijfers noemen. Sinds
het jaar 1941 zijn in Lithauen 20.000 menschen
vermoord en 50.000 weggevoerd. Van hen weet
men in het geheel niet of zij nog in leven zijn
In Letland zijn 60.000 menschen weggevoerd
en omgebracht, onder wie 4500 kinderen en in
Estland, waar wij het laatst met ons offensief
kwamen, zijn 10 procent der menschen, d.w.z.
150.000 weggesleept en om het leven gebracht.
Dat alles gebeurde twee jaar geleden en nu
wil .mij iemand vertellen, dat die duivels in
twee jaar tijd engelen geworden zijn.
Kameraden, thans mogen zij vragen stel
len: „Wie houdt dit bolsjewisme tegen?"
Ik heb in Heerlen over deze kwestie ge
sproken, en toen heeft men mij gezegd of
laten zeggen, dat de Westelijke democra
tieën sinds het jaar 1933 onafgebroken het
bolsjewisme bestreden hebben. Daarop kan
ik slechts één ding antwoorden: die Wes
telijke democratieën hebben 't bolsjewisme
niet bestreden, omdat zij nog nooit met het
bolsjewisme in contact gekomen zijn. Wat
zij tot dusver bestreden hebben waren bin-
nenlandsche politieke pogingen van het
communisme, dat was echter nooit die bin-
nen-Aziatische steppenhorde. De Westelijke
democratieën weten heelemaal niet wat
bolsjewisme is. Wie moet het dan bestrij
den? Misschien de verzadigden in Enge
land en Amerika met hun moraal? De
weten heelemaal niet waar het hier om
gaat.
Ik heb eenig inzicht gekregen in het
geen aan politieke pogingen en mogelijk
heden, hier in Nederland, naar voren zou
willen komen. Daar dit, van het standpunt
onzer tegenstanders gezien, geschiedt op
een oogenblik, waarop zij zich tot het uiter
ste moeten inspannen, moet ik aannemen,
dat dit werkelijk het beste is, wat zij kun
nen produceeren. Er bestaan drie groepen:
de eerste groep, die zich om den ordedienst
schaart, is een gezelschap vah reaction-
nairen, officieren, adellijken en geldaristo-
craten. Die willen niet politiek denken. De
tweede groep zijn zij, die uit de vroegere
democratische partijen voortkomen en zich
als een soort bevrijdingscomité willen voor
doen. Deze tweede groep danst onafgebro
ken de oude wals. Daarin bestaat geen dra
gende en stuwende gedachte. Het is vol
komen hopeloos te gelooven dat zij die zoo
denken, zooals zij 20 of 30 jaar geleden ge
dacht hebben, tegen het bolsjewisme ook
maar naar denkbeelden en energie zijn op
gewassen. Want wat daar gebeurt, is eigen
lijk het wederzijdsch wantrouwen, dat een
van deze partijen op het gegeven oogenblik
de andere zou kunnen overvleugelen. Om
u slechts een voorbeeld te noemen: men
moest toch gelooven, dat wanneer eenmaal
deze grootsche tijd der bevrijding komt, dat
dan zoo spoedig mogelijk weer al die de
mocratische, liberale vrijheden en rechten
worden ingevoerd, bijv.'dat de couranten,
die irdmers zoogenaamd door ons zoo ge
kneveld worden, terstond weer vrij kunnen
schrijven. Ja, wat dan! In een desbetref
fend ontwerp was voorzien, dat als eerste
maatregel de persvrijheid volkomen zou
verdwijnen, dat alle couranten zullen op
houden te bestaan en dat er dan nog slechts
één eenheidscourant uitkomt, die door een
énkelen man geschreven wordt. Dat is de
persvrijheid, die zich dit liberale bevrij
dingscomité voorstelt. Een volkomen capi
tulatie derhalve voor den toestand.
Wij weten, dat wij niet onvoorwaardelijk
de vrijheid kunnen geven, die tot bande
loosheid wordt, maar wij zien met gelaten
kalmte de plannen en het streven tegemoet,
waarvan wij tot ons zelf zeggen: denken
moet de mensch en waarom zou hij zijn
gedachten niet uitspreken in ^variaties, in
verschillende vormen, wanneer hij zich
slechts op den weg van het gemeenschap
pelijke, verstandelijke welzijn beweegt?
Maar er bestaat nog» een derde groep, dat
is de commune. En ik moet iets uit mijn
rede te Heerlen scherper belichten. De
commune maakt zich hier zelfstandig. Ik
doe thans een beroep op de heeren samen
zweerders aan den anderen kant voor zoo
ver ze nog in vrijheid zijn. Zij moeten eens
nagaan, hoe de toestand zich ontwikkeld
heeft, zij moeten eens er over nadenken,
of niet, zeggen wij in het jaar 1940 of 1941,
allen nog op de een of andere wijze in een
gemeenschappelijke groepeering waren, ook
degenen die zich niet bepaald als commu
nisten hebben voorgedaan, maar van wie zij
geweten hebben, dat zij in het communis
tische kamp aanhangers hebben En nu
moeten die heeren eens nagaan, waar die
communisten dan gebleven zijn. Zij zullen
opeens tot de ontdekking komen, dat zij
niet meer bij hen zijn. Die- heblsen zich
zelfstandig gemaakt, scheppen zich hun
eigen organisaties, met het eenige doel, om
op het oogenblik, waarop men er op gaat
losslaan, de leiding naar zich toe te trek
ken.
En tot welk doel? Het doel vertoont u
Polen, want eens zal Stalin stellig ergens
een Nederlandschen emigrant te voorschijn
tooveren en als Nederlandsche regeering
presenteeren, onverschillig of de Neder
landers hier dat willen of niet. Wanneer
het bolsjewisme eens over Midden-Europa
is losgestormd, dan zou juist de commune,
die door de verblindheid der Westelijke
mogendheden is losgebroken, de macht naar
zich toetrekken met de gewetenloosheid
die haar eigen is. Ik beveel dus aan, te on
derzoeken, wat de commune hier doet. Ge
vaarlijk wordt zij niet, want daarvoor is
mijn politie te goéd.
Kameraden, men zegt altijd, dat de troepen,
die de Engelschen en Amerikanen zullen over
sturen, absoluut zullen verhinderen, dat het
bolsjewisme in het land komt, ook wanneer
Duitschland zou ineenstorten. Zullen zij dat
kunnen? Men stelle zich maar eens voor, wan
neer zulk een lawine aan het rollen gaat en
alles meesleept en dan de macht van 3400
millioen menschen zou losbreken. Zouden dan
Engelschen en Amerikanen die macht kunnen
tegenhouden, terwijl zij door pacten van
vriendschap thans gebonden zijn? Dat is nl
heel iets anders, dan het niet-aanvalspact van
het jaar 1939, dat Duitschland heeft gesloten.
Dat was een niet-aanvalspact, waarbij-Duitsch
land geen enkelen bolsjewiek over zijn linie
zou hebben laten komen. Dat heeft Stalin pre
cies geweten: wanneer hij onder bescherming
van dit niet-aanvalspact, een agênt naar
Duitschland gestuurd zou hebben, zou deze
teeen den muur gezet zijn.
De pacten van vriendschap der Engelschen
en Amerikanen openen de poort voor het
bolsjewisme en verraden alle anderen. In deze
vriendschapspacten is Polen, is de Balkan, is
Iran, is het geheeie Baltische gebied, althans
voor zoover wij het weten, al verkocht en
versjacherd. Wat er verder nog verkwanseld
is. daarop zullen wij niet komen, want dat zal
Duitschland verhinderen. Verdragen, die met
De wilgenschillers hebben thans volop
werk met het behandelen der gekapte
wilgenteenen. De geschilde wilgentèenen
worden met booten, die af en aan varen,
naar de fabrieken vervoerd. Ze vormen de
grondstof voor een belangrijke Neder
landsche industrie, n.l. de vervaardiging
van rieten stoelen, manden, hoepels enz.
Een wilgenschiller aan den arbeid.
(C.N.F./Schipper Pax c)
Een tafreeltje van bijzondere bekoring.
Prachtig steken de rijk met bloemen be
laden takken van den meidoorn af tegen
de strakke lucht.
CC.N.F./Stevens Pax c)
de bolsjewieken zijn gesloten, hebben een bij
zondere belichting gekregen sinds wij de mee
ningen kennen van mevrouw Kollontay, de
gezante der Sovjet-Unie in Zweden en van Ka-
ganowitsj, den schoonzoon en rechterhand van
Stalin, die verklaard hebben, dat verdragen
met burgerlijke regeeringen er niet zijn om te
worden nageleefd.
Verdragen zijn er om op het passende oogen
blik te worden verbroken. Dat is een moraal,
die heel duidelijk in het joodsche wetboek, in
de Talmoed, staat. In de Talmoed wordt ge
zegd: wie geen jood is, is geen volledig mensch
En wanneer men met een niet-jood een ver
drag sluit, is men moreel niet gebonden. Ne
derlanders, daarin moet ge toch den samen
hang zien tusschen jodendom en bolsjewisme,
een samenhang, die daar te voorschijn treedt
en die de geheeie linie van het bolsjewisme
kenmerkt.
Wat de Westelijke democratieën kunnen be-
teekenen, dat hebben wij sinds Versailles on
dervonden. Zij beteekenen voor ons geestelijke
versplintering, materieele pauperiseering, en
vooral het loslaten van het jodendom en dat
is de zekerste weg naar het bolsjewisme.
Het Duitsche volk zal zich nooit als beuls
knecht van de Anglo-Amerikanen laten ge
bruiken. Het Duitsche volk zal alleen in het
nationaal-socialisme en alleen onder de lei
ding van Adolf Hitler vóór Europa en tegen
het bolsjewisme strijden. Dat moeten wij dui
delijk inzien. Alle andere mogelijkheden zijn
uitgespeeld. Het rad der geschiedenis kan
niet worden teruggedraaid en wanneer Duitsch
land valt, dan is het ook met Europa gedaan.
De Amerikanen kunnen en willen in het ge
heel piet voor Europa opkomen. Er zijn thans
verschillende besprekingen aan den gang, bijv
over de vraag, hoe de Amerikanen zich een
wereldpolitie voorstellen. Daarbij denken zij
aan luchtsteunpunt.en. Dit is voor mij het beste
bewijs, wanneer de Amerikanen van luchtsteun
punten spreken, dat daar het isolationisme, dus
het zich verwijderd houden van Europa zoo
sterk geworden is, dat zij hoogstens nog aan
vliegtuigen en hun bemanningen denken doch
nooit meer aan een of ander grootere deel
neming, aan een krachtig optreden. Zij zouden
precies zoo wegjpopen als in 1918, nadat zij het
ongeluk mede aangericht hadden. En zij heb
ben toch tenslotte een groote buit te verteren
Wat hebben die niet reeds alles ten koste van
hun bondgenooten ingepalmd. Waarom nog
meer risico? Zij hebben bovendien hun joden
De Vereenigde Staten bieden thans het ken
merkende beeld van een menschengroepeerin-
die door joodschen geest beinvloed wordt
Dientengevolge staat Europa slechts voor de
keus, voor het geval dat de anderen zouden
overwinnen, of de Amerikanen laten Europa
aan zijn lot over. dan komt het bolsjewisme
onmiddellijk, of de Amerikanen laten het ge
heeie nihilisme, waarmede de joden steeds an
dere volken overstroomen, over ons komen
Dan zouden wij het bolsjewisme uit de tweede
hand hebben, d.w.z. een overwinning van de
anderen zou alleen de vraag opwerpen, of het
joodsche wereldcentrum in Moskou of in
Washington komt.
Europa, ontwaak!
Neen kameraden, met het oog op dezen toe
stand is er slechts één parool en dit parool
heet: Europa ontwaak! Voor u, Nederlanders,
is dat niet gemakkelijk. Het beteekent op
geestelijk gebied een verlaten van het huma
nisme, dat reeds eenigszins met de wereld
onbekend en misschien een beetje hoovaardig
geworden is uit een confessioneele binding,
die zoo ver gaat, dat zij het volk verdeelt. Het
beteekent economisch het overschakelen van
een overzeeschen handel, welke verloren is,
op Europa. Wanneer werkelijk het geval zich
zou voordoen, dat de Amerikanen met hun
schepen en hun troepen Nederlandsch-Indië
zouden heroveren, gelooft u dan, dat zij In-
dië zouden aanbieden op het presenteerblad
der emigrantenregeering in Londen? Hebben
deze plutocratieën de Amerikanen al niet be
ter leeren kennen? Maar u weet heel goed,
dat het zoo niet zal gaan. U gelooft echter, dat
u dan feisschien een uitkeering van 10 pro
cent zal kunnen krijgen en dat is altijd nog
meer dan niets. Doch dat deze uitkeering van
10 procent tevens zou beteekenen, dat het ge
heeie Nederlandsche volk in een anti-Euro-
peesch systeem zou worden gesleurd, dat laat
deze lieden totaal onverschillig. Dit ontwaken
beteekent ook een verlaten van de getallen-
democratie, want deze getallendemocratie is
een vorm, die in oogenblikken van de beslis
sende worsteling om het zijn of het niet-zijn
niet stand houdt. Er is echter geen andere
weg. Deze weg kan den Nederlanders niet be
spaard worden. Hij kan hun slechts gemakke
lijker gemaakt worden; doordat men hun ver
klaart, waarom het gaat en hoe het gaat. Het
nationaal-socialisme is nu eenmaal de levens
vorm van den strijd, omdat wij thans hard
moeten strijden en hieraan het indivjpu on
dergeschikt maken. Doch het nat. socialisme
raakt de innerlijke vrijheid van den mensch
niet aan, want, datgene, wat gij thans ziet,
deze energieke*en aan initiatieven rijke dis
cipline van den Duitschen soldaat is geen
dressuur, het is een vrijwillige tucht, die elk
een zich oplegt terwille van het groote doel.
dat hij voor oogen heeft, terwille van de
groote idee van het volksche bewustzijn, dat
ons zegt, dat wij allen volksgenooten van één
bloed zijn. Daarenboven zijn wij Germanen
uit één bloedfamllie, en wij allen» zijn Euro
peanen, gedragen door de Arische basis van
ons bloed, dat de belangrijke bijdrage gele
verd heeft tot de cultuur der wereld. En
daarom, omdat wij van één bloed zijn, hebtjen
wij ook allen, dezelfde verantwoordelijkheid
Want voor hen, die van hetzelfde bloed zijn
zijn er geen klachten, is er geen vereeniging,
zijn er geen religies die de volksgenooten van
elkander scheiden. Iedereen heeft dezelfde
levensrechten en voor iedereen afzonderlijk
moet het geheeie volk opkomen.
Kameraden, lk vraag u met het oog op de
zen toestand: moeten er hier nog eens derge
lijke stakingen komen? Moet men steeds weer
in botsing komen met een noodzakelijke ont
wikkeling? Is het niet veel beter, hier vrij
willig mede te werken, opdat het Nederland-1
sche volk zichzelf bewaart en zichzelf de
plaats veroverd en dan behoudt, die het op
grond van zijn bloed en zijn groote kwalitei
ten verdient? Wat kunnen in dezen toestand
uitingen van rouw of van wrevel of van een
zenuwachtige toorn, zooals wij Zondag in de
kerken gehoord hebben, helpen? De Hervorm
de kerk heeft urtlng gegeven aan haar diepe
ontsteltenis. Over deze gebeurtenissen
moeten de Nederlanders ontsteld zijn. Zij
moeten thans slechts de juiste consequenties
trekken. Wanneer de kerk oproept tot gebed,
dan bewandelt zij den weg dien zij zich ge
geven ziet om haar taak te vervullen. Maar ik
geloof, dat overigens het beeld te somber is
geschilderd.
De studenten
De studeerenden, die tewerk gesteld wor
den, kan men thans niet meer als zoodanig
beschouwen, want zij hebben de mogelijkheid,
den weg, dien hun door hun superieuren was
geboden, niet. gebruikt. Deze loyaliteitsverkla
ring, die eigenlijk de vanzelfsprekendheid, om
verordeningen der bezettingsautoriteiten en
van de eigen autoriteiten op te volgen aan het
eigen weten en geweten vastknoopt, is onge
veer het uiterste, dat ik op dit gebied nog
kon doen. Doch moesten alleen de Neder
landsche arbeiders voor den arbeidsinzet in
aanmerking komen en diegenen, die studee-
ren en zonen van rijke ouders zijn, die zou
den niet voor den arbeidsinzet in aanmerking
komen? Bij mij bestaat zooiets niet
Overigens, mijne kameraden, men moet
deze jongelieden in hun verzamelkampen ge
zien hebben. Daar viel een onbevangen vroo-
lijkheid waar te nemen. Het was alsof zij van
hun nachtmerrie bevrijd waren. Waarschijn-"
lijk is het de voortdurende ophitsing van en
kele professoren, waarvan zij thans. God zij
dank, bevrijd zijn. Daarom zijn 'ij -"in onbe
vangen Opgetreden. En dan kan
gen, dat er zeer zorgvuldig tewê-.k gegalm"
wordt bij de tewerkstelling Zoo komen bij
voorbeeld de medische studenten in hospita
len, en wel in zeer mooie streken Daartoe
behoort ook mijn geboortegrond Ik hen er
van overtuigd, dat zij daar, zeer veel zullen
leeren en dat zij, wahneer zij eens na een
bepaalden tijd terug komen, zich dankbaar
zullen herinneren, dat zij in dezen tijd van
historische grootte, waarin men stand moet
houden, toch nog een zekeren inzet gepres
teerd hebben. Zeker, de met gewilde arbeids
inzet in het rijk is een beproeving. Ik geef
dat toe, doch het is werkelijk een gebod van
dezen noodtijd van Europa, dat mij het recht
geeft en ook de volkomen rustige verantwoor
delijkheid om dat te verlangen. Denkt u er
toch eens over na: hoeveel millioenen Duitscha
mannen, ook vaders, ook broeders, ook zoons,
zijn thans reeds jarenlang van hun gezinnen
weg, niet om ergens veilig met een dak boven
het hoofd te werken, doch daarbuiten, in de
steppen van het Oosten, staan deze mannen
en vormen daar den wal van ijzer en bloed,
opdat de steppenhorden ons niet zullen over
vallen. Denkt u toch eens aan deze millioenen
mannen, aan wie toch ook de Nederlanders
het te danken hebben, dat zij drie jaar lang
weliswaar onder bepaalde beperkingen, ma«
toch in omstandigheden geleefd hebben, d
veel meer overeenkomen met vredestijd, dan
de omstandigheden van hen die daar buitel
met hun leven voor Europa opkomen. Dat
moet men zich toch voor oogen houden Het
tewerkstellen van deze mannen in het Duit
sche rijk geschiedt onder waardige voorwaar-'
den en het is een groote belevenis. Het nieuwe
Europa vormt zich aan de fronten, het vor»"»
zich echter ook in de fabrieken en d^ erk-
plaatsen, die thans voor de fronten werken.
De gruwelpropagandisten zullen hun God wee»
wat vertellen hoe het er daar uitziet Wannes»,
dat v/aar zou zijn, zouden onze productie-
resultaten niet zoo schitterend zijn en p''e
plannen overtreffen. Het verbazingwekkend-'®
feit na het heldhaftige optreden van onze srd-
daten aan het f' ont is, dat daar de Europee=~*»e
arbeiders in hun werkgemeenschap bijoen
zijn: 20 tot 24 naties hebben hun mannen ge
zonden, die werken daar in de werkplaats bij
hun gemeenschappelijken arbeid voor één ge
meenschappelijk doel. Zij leeren elkaar ken
nen. De een verheugt zich over den ander,
over de cultureele prestaties, over de dansen,
over de liedjes van den ander. Daar wordt
Europa opgebouwd en daar wil de Nederlan
der niet bij zijn? Ja, wilt gij u absoluut af
zijdig houden wanneer dit nieuwe Europa
komt
Mijne kameraden, deze menschen zullen ons
eens dankbaar zijn, dat wij hen daarheen ge
leid hebben waar het nieuwe Europa gebouwd
wordt.
Nationaal-socialisten, hoe bitter boos en
toornig klonk het andere herderlijke schrijven.
Daarin wordt gesproken van een zedelijk ge
vaar en van het verlies der levensvreugde. Ja,
de tijd van heden is helaas rfiet de tijd van de
levensvreugde. Daarmede zou men zich zelf
bedriegen. Wanneer wij thans de levensvreug
de in elk opzicht zouden laten gelden, dan
zou het bolsjewisme zich over ons heen stor
ten. Neen, thans is bet de tijd van den levens-,
ernst. Deze generatie moet ernstig zijn, opdat
de toekomst, althans de toekomst van onze
kinderen, weer blijder wordt. Elk ander pa
rool is valsch en een zedelijk gevaar. Ik heb
overigens van de Nederlanders een betere
meening, dan dat ik zou vreezen, dat zij er
gens zedelijk gevaar zouden kunnen loopen.
Voor onze nationaal-socialisten, in welken
toestand zij ook komen, zou ik geen zorg heb
ben, dat zij in een zedelijk gevaar zouden
kunnen geraken.
Al hebben wij ons opvoedend werk nog niet
generatj.es lang geleverd, toch weten wij, wien
wij kunnen vertrouwen wanneer wij op na
tionaal-socialisten vertrouwen. Er wordt ook
gesproken over de Babylonische gevangen
schap. Ik ben altijd van meening dat een te
sterk opschroeven en overdrijven, de kracht
der overtuiging verzwakt. Ik zou het niet
graag willen, dat de Nederlanders vergeleken
worden met Gods uitverkoren volk. Ik heb
een betere meening van de Nederlanders om
een dergelijke vergelijking te maken. Tk zou
echter willen zeggen, dat mij niet bekend is,
dat er in de Babylonische gevangenschap ver
lof, briefwisseling en het- doorbrengen van
vrijen tijd bestaan heeft. Er is ook over gespro
ken, dat de Nederlandsche priesters niet met
hun arbeiders kunnen meegaan. Dat begrijp
ik heelemaal niet, want ik geloof, dat er in
Duitschland geen gebrek aan katholieke pries
ters is. Ik zou veel beter de opmerking be
grijpen, wanneer b.v. de Nederlandsche artsen
kwamen en zouden zeggen: kijk u eens mijn-
(Vervolg op pag. 6)