De rede van den Rijkscommissaris Vervolg van pag. 2) „neen, ik was imemrs geen nationaal-socialist en ik was immers geen fascist, ik was immers een Oranje-bolsjewist". Dat zou Stalin volkomen koud laten, die zou hem slechts aankijken en zeggen: een bolsje wist-word je nooit, want je bent een Germaan en daarom: schot in den nek. Dat het zoo is, kameraden, daartoe beroep ik mij op een volkomen onverdachte getuige, n.l. op den be roemden Wendell Willkie, den concurrent van -Roosevelt bij de laatste Amerikaansche ver kiezingen. Die heeft een reis gemaakt, kwam door Sovjet-Rusland en heeft nu een boek ge schreven. Daarin heeft hij geconstateerd, dat in dit Sovjet-Rusland heele volkslagen en heele generaties eenvoudig zijn uitgemoord. Uit een samenstelling, die er gemaakt is, is tot aan het jaar 1941 het volgende gebleken: Er werden terechtgesteld, dus "door de metho des der Gpoe, met een schot in den nek bewust doodgeschoten: 28 bisschoppen, 42.800 priesters 75.000 kooplieden. 390.000 officieren en onder officieren, 450.000 andere intellectueelen, 700.000 arbeiders, 800.000 boeren. 2.5 millioen menschen zijn daar door die beulsknechten uit den weg geruimd, daarbij hebben de burger oorlog en de hongersnood 20 millioen men schen ten offer doen vallen en 10 millioen 'an deren zijn in verbanning naar Siberië gestuurd en daar omgekomen. De bloedrekening van het bolsjewisme sinds 1917 bedraagt tegen de 40 millioen menschen. En dan zijn er nu men schen, die opeens van meening zijn, dat dit bolsjewisme een soort betere wereldbeschou wing is, die als voorbeeld kan dienen. Zij, die dat gezegd hebben, leven in Amerika en Enge land. Zij moeten het toch weten of het bolsje wisme ginds als een vooruitgang kan worden beschouwd. Maar voor degenen, die zeggen: in andere opzichten heeft dit bolsjewisme zich verbeterd, het is heelemaal niet meer zoo erg, voor hen zal ik nieuwe cijfers noemen. Sinds het jaar 1941 zijn in Lithauen 20.000 menschen vermoord en 50.000 weggevoerd. Van hen weet men in het geheel niet of zij nog in leven zijn In Letland zijn 60.000 menschen weggevoerd en omgebracht, onder wie 4500 kinderen en in Estland, waar wij het laatst met ons offensief kwamen, zijn 10 procent der menschen, d.w.z. 150.000 weggesleept en om het leven gebracht. Dat alles gebeurde twee jaar geleden en nu wil .mij iemand vertellen, dat die duivels in twee jaar tijd engelen geworden zijn. Kameraden, thans mogen zij vragen stel len: „Wie houdt dit bolsjewisme tegen?" Ik heb in Heerlen over deze kwestie ge sproken, en toen heeft men mij gezegd of laten zeggen, dat de Westelijke democra tieën sinds het jaar 1933 onafgebroken het bolsjewisme bestreden hebben. Daarop kan ik slechts één ding antwoorden: die Wes telijke democratieën hebben 't bolsjewisme niet bestreden, omdat zij nog nooit met het bolsjewisme in contact gekomen zijn. Wat zij tot dusver bestreden hebben waren bin- nenlandsche politieke pogingen van het communisme, dat was echter nooit die bin- nen-Aziatische steppenhorde. De Westelijke democratieën weten heelemaal niet wat bolsjewisme is. Wie moet het dan bestrij den? Misschien de verzadigden in Enge land en Amerika met hun moraal? De weten heelemaal niet waar het hier om gaat. Ik heb eenig inzicht gekregen in het geen aan politieke pogingen en mogelijk heden, hier in Nederland, naar voren zou willen komen. Daar dit, van het standpunt onzer tegenstanders gezien, geschiedt op een oogenblik, waarop zij zich tot het uiter ste moeten inspannen, moet ik aannemen, dat dit werkelijk het beste is, wat zij kun nen produceeren. Er bestaan drie groepen: de eerste groep, die zich om den ordedienst schaart, is een gezelschap vah reaction- nairen, officieren, adellijken en geldaristo- craten. Die willen niet politiek denken. De tweede groep zijn zij, die uit de vroegere democratische partijen voortkomen en zich als een soort bevrijdingscomité willen voor doen. Deze tweede groep danst onafgebro ken de oude wals. Daarin bestaat geen dra gende en stuwende gedachte. Het is vol komen hopeloos te gelooven dat zij die zoo denken, zooals zij 20 of 30 jaar geleden ge dacht hebben, tegen het bolsjewisme ook maar naar denkbeelden en energie zijn op gewassen. Want wat daar gebeurt, is eigen lijk het wederzijdsch wantrouwen, dat een van deze partijen op het gegeven oogenblik de andere zou kunnen overvleugelen. Om u slechts een voorbeeld te noemen: men moest toch gelooven, dat wanneer eenmaal deze grootsche tijd der bevrijding komt, dat dan zoo spoedig mogelijk weer al die de mocratische, liberale vrijheden en rechten worden ingevoerd, bijv.'dat de couranten, die irdmers zoogenaamd door ons zoo ge kneveld worden, terstond weer vrij kunnen schrijven. Ja, wat dan! In een desbetref fend ontwerp was voorzien, dat als eerste maatregel de persvrijheid volkomen zou verdwijnen, dat alle couranten zullen op houden te bestaan en dat er dan nog slechts één eenheidscourant uitkomt, die door een énkelen man geschreven wordt. Dat is de persvrijheid, die zich dit liberale bevrij dingscomité voorstelt. Een volkomen capi tulatie derhalve voor den toestand. Wij weten, dat wij niet onvoorwaardelijk de vrijheid kunnen geven, die tot bande loosheid wordt, maar wij zien met gelaten kalmte de plannen en het streven tegemoet, waarvan wij tot ons zelf zeggen: denken moet de mensch en waarom zou hij zijn gedachten niet uitspreken in ^variaties, in verschillende vormen, wanneer hij zich slechts op den weg van het gemeenschap pelijke, verstandelijke welzijn beweegt? Maar er bestaat nog» een derde groep, dat is de commune. En ik moet iets uit mijn rede te Heerlen scherper belichten. De commune maakt zich hier zelfstandig. Ik doe thans een beroep op de heeren samen zweerders aan den anderen kant voor zoo ver ze nog in vrijheid zijn. Zij moeten eens nagaan, hoe de toestand zich ontwikkeld heeft, zij moeten eens er over nadenken, of niet, zeggen wij in het jaar 1940 of 1941, allen nog op de een of andere wijze in een gemeenschappelijke groepeering waren, ook degenen die zich niet bepaald als commu nisten hebben voorgedaan, maar van wie zij geweten hebben, dat zij in het communis tische kamp aanhangers hebben En nu moeten die heeren eens nagaan, waar die communisten dan gebleven zijn. Zij zullen opeens tot de ontdekking komen, dat zij niet meer bij hen zijn. Die- heblsen zich zelfstandig gemaakt, scheppen zich hun eigen organisaties, met het eenige doel, om op het oogenblik, waarop men er op gaat losslaan, de leiding naar zich toe te trek ken. En tot welk doel? Het doel vertoont u Polen, want eens zal Stalin stellig ergens een Nederlandschen emigrant te voorschijn tooveren en als Nederlandsche regeering presenteeren, onverschillig of de Neder landers hier dat willen of niet. Wanneer het bolsjewisme eens over Midden-Europa is losgestormd, dan zou juist de commune, die door de verblindheid der Westelijke mogendheden is losgebroken, de macht naar zich toetrekken met de gewetenloosheid die haar eigen is. Ik beveel dus aan, te on derzoeken, wat de commune hier doet. Ge vaarlijk wordt zij niet, want daarvoor is mijn politie te goéd. Kameraden, men zegt altijd, dat de troepen, die de Engelschen en Amerikanen zullen over sturen, absoluut zullen verhinderen, dat het bolsjewisme in het land komt, ook wanneer Duitschland zou ineenstorten. Zullen zij dat kunnen? Men stelle zich maar eens voor, wan neer zulk een lawine aan het rollen gaat en alles meesleept en dan de macht van 3400 millioen menschen zou losbreken. Zouden dan Engelschen en Amerikanen die macht kunnen tegenhouden, terwijl zij door pacten van vriendschap thans gebonden zijn? Dat is nl heel iets anders, dan het niet-aanvalspact van het jaar 1939, dat Duitschland heeft gesloten. Dat was een niet-aanvalspact, waarbij-Duitsch land geen enkelen bolsjewiek over zijn linie zou hebben laten komen. Dat heeft Stalin pre cies geweten: wanneer hij onder bescherming van dit niet-aanvalspact, een agênt naar Duitschland gestuurd zou hebben, zou deze teeen den muur gezet zijn. De pacten van vriendschap der Engelschen en Amerikanen openen de poort voor het bolsjewisme en verraden alle anderen. In deze vriendschapspacten is Polen, is de Balkan, is Iran, is het geheeie Baltische gebied, althans voor zoover wij het weten, al verkocht en versjacherd. Wat er verder nog verkwanseld is. daarop zullen wij niet komen, want dat zal Duitschland verhinderen. Verdragen, die met De wilgenschillers hebben thans volop werk met het behandelen der gekapte wilgenteenen. De geschilde wilgentèenen worden met booten, die af en aan varen, naar de fabrieken vervoerd. Ze vormen de grondstof voor een belangrijke Neder landsche industrie, n.l. de vervaardiging van rieten stoelen, manden, hoepels enz. Een wilgenschiller aan den arbeid. (C.N.F./Schipper Pax c) Een tafreeltje van bijzondere bekoring. Prachtig steken de rijk met bloemen be laden takken van den meidoorn af tegen de strakke lucht. CC.N.F./Stevens Pax c) de bolsjewieken zijn gesloten, hebben een bij zondere belichting gekregen sinds wij de mee ningen kennen van mevrouw Kollontay, de gezante der Sovjet-Unie in Zweden en van Ka- ganowitsj, den schoonzoon en rechterhand van Stalin, die verklaard hebben, dat verdragen met burgerlijke regeeringen er niet zijn om te worden nageleefd. Verdragen zijn er om op het passende oogen blik te worden verbroken. Dat is een moraal, die heel duidelijk in het joodsche wetboek, in de Talmoed, staat. In de Talmoed wordt ge zegd: wie geen jood is, is geen volledig mensch En wanneer men met een niet-jood een ver drag sluit, is men moreel niet gebonden. Ne derlanders, daarin moet ge toch den samen hang zien tusschen jodendom en bolsjewisme, een samenhang, die daar te voorschijn treedt en die de geheeie linie van het bolsjewisme kenmerkt. Wat de Westelijke democratieën kunnen be- teekenen, dat hebben wij sinds Versailles on dervonden. Zij beteekenen voor ons geestelijke versplintering, materieele pauperiseering, en vooral het loslaten van het jodendom en dat is de zekerste weg naar het bolsjewisme. Het Duitsche volk zal zich nooit als beuls knecht van de Anglo-Amerikanen laten ge bruiken. Het Duitsche volk zal alleen in het nationaal-socialisme en alleen onder de lei ding van Adolf Hitler vóór Europa en tegen het bolsjewisme strijden. Dat moeten wij dui delijk inzien. Alle andere mogelijkheden zijn uitgespeeld. Het rad der geschiedenis kan niet worden teruggedraaid en wanneer Duitsch land valt, dan is het ook met Europa gedaan. De Amerikanen kunnen en willen in het ge heel piet voor Europa opkomen. Er zijn thans verschillende besprekingen aan den gang, bijv over de vraag, hoe de Amerikanen zich een wereldpolitie voorstellen. Daarbij denken zij aan luchtsteunpunt.en. Dit is voor mij het beste bewijs, wanneer de Amerikanen van luchtsteun punten spreken, dat daar het isolationisme, dus het zich verwijderd houden van Europa zoo sterk geworden is, dat zij hoogstens nog aan vliegtuigen en hun bemanningen denken doch nooit meer aan een of ander grootere deel neming, aan een krachtig optreden. Zij zouden precies zoo wegjpopen als in 1918, nadat zij het ongeluk mede aangericht hadden. En zij heb ben toch tenslotte een groote buit te verteren Wat hebben die niet reeds alles ten koste van hun bondgenooten ingepalmd. Waarom nog meer risico? Zij hebben bovendien hun joden De Vereenigde Staten bieden thans het ken merkende beeld van een menschengroepeerin- die door joodschen geest beinvloed wordt Dientengevolge staat Europa slechts voor de keus, voor het geval dat de anderen zouden overwinnen, of de Amerikanen laten Europa aan zijn lot over. dan komt het bolsjewisme onmiddellijk, of de Amerikanen laten het ge heeie nihilisme, waarmede de joden steeds an dere volken overstroomen, over ons komen Dan zouden wij het bolsjewisme uit de tweede hand hebben, d.w.z. een overwinning van de anderen zou alleen de vraag opwerpen, of het joodsche wereldcentrum in Moskou of in Washington komt. Europa, ontwaak! Neen kameraden, met het oog op dezen toe stand is er slechts één parool en dit parool heet: Europa ontwaak! Voor u, Nederlanders, is dat niet gemakkelijk. Het beteekent op geestelijk gebied een verlaten van het huma nisme, dat reeds eenigszins met de wereld onbekend en misschien een beetje hoovaardig geworden is uit een confessioneele binding, die zoo ver gaat, dat zij het volk verdeelt. Het beteekent economisch het overschakelen van een overzeeschen handel, welke verloren is, op Europa. Wanneer werkelijk het geval zich zou voordoen, dat de Amerikanen met hun schepen en hun troepen Nederlandsch-Indië zouden heroveren, gelooft u dan, dat zij In- dië zouden aanbieden op het presenteerblad der emigrantenregeering in Londen? Hebben deze plutocratieën de Amerikanen al niet be ter leeren kennen? Maar u weet heel goed, dat het zoo niet zal gaan. U gelooft echter, dat u dan feisschien een uitkeering van 10 pro cent zal kunnen krijgen en dat is altijd nog meer dan niets. Doch dat deze uitkeering van 10 procent tevens zou beteekenen, dat het ge heeie Nederlandsche volk in een anti-Euro- peesch systeem zou worden gesleurd, dat laat deze lieden totaal onverschillig. Dit ontwaken beteekent ook een verlaten van de getallen- democratie, want deze getallendemocratie is een vorm, die in oogenblikken van de beslis sende worsteling om het zijn of het niet-zijn niet stand houdt. Er is echter geen andere weg. Deze weg kan den Nederlanders niet be spaard worden. Hij kan hun slechts gemakke lijker gemaakt worden; doordat men hun ver klaart, waarom het gaat en hoe het gaat. Het nationaal-socialisme is nu eenmaal de levens vorm van den strijd, omdat wij thans hard moeten strijden en hieraan het indivjpu on dergeschikt maken. Doch het nat. socialisme raakt de innerlijke vrijheid van den mensch niet aan, want, datgene, wat gij thans ziet, deze energieke*en aan initiatieven rijke dis cipline van den Duitschen soldaat is geen dressuur, het is een vrijwillige tucht, die elk een zich oplegt terwille van het groote doel. dat hij voor oogen heeft, terwille van de groote idee van het volksche bewustzijn, dat ons zegt, dat wij allen volksgenooten van één bloed zijn. Daarenboven zijn wij Germanen uit één bloedfamllie, en wij allen» zijn Euro peanen, gedragen door de Arische basis van ons bloed, dat de belangrijke bijdrage gele verd heeft tot de cultuur der wereld. En daarom, omdat wij van één bloed zijn, hebtjen wij ook allen, dezelfde verantwoordelijkheid Want voor hen, die van hetzelfde bloed zijn zijn er geen klachten, is er geen vereeniging, zijn er geen religies die de volksgenooten van elkander scheiden. Iedereen heeft dezelfde levensrechten en voor iedereen afzonderlijk moet het geheeie volk opkomen. Kameraden, lk vraag u met het oog op de zen toestand: moeten er hier nog eens derge lijke stakingen komen? Moet men steeds weer in botsing komen met een noodzakelijke ont wikkeling? Is het niet veel beter, hier vrij willig mede te werken, opdat het Nederland-1 sche volk zichzelf bewaart en zichzelf de plaats veroverd en dan behoudt, die het op grond van zijn bloed en zijn groote kwalitei ten verdient? Wat kunnen in dezen toestand uitingen van rouw of van wrevel of van een zenuwachtige toorn, zooals wij Zondag in de kerken gehoord hebben, helpen? De Hervorm de kerk heeft urtlng gegeven aan haar diepe ontsteltenis. Over deze gebeurtenissen moeten de Nederlanders ontsteld zijn. Zij moeten thans slechts de juiste consequenties trekken. Wanneer de kerk oproept tot gebed, dan bewandelt zij den weg dien zij zich ge geven ziet om haar taak te vervullen. Maar ik geloof, dat overigens het beeld te somber is geschilderd. De studenten De studeerenden, die tewerk gesteld wor den, kan men thans niet meer als zoodanig beschouwen, want zij hebben de mogelijkheid, den weg, dien hun door hun superieuren was geboden, niet. gebruikt. Deze loyaliteitsverkla ring, die eigenlijk de vanzelfsprekendheid, om verordeningen der bezettingsautoriteiten en van de eigen autoriteiten op te volgen aan het eigen weten en geweten vastknoopt, is onge veer het uiterste, dat ik op dit gebied nog kon doen. Doch moesten alleen de Neder landsche arbeiders voor den arbeidsinzet in aanmerking komen en diegenen, die studee- ren en zonen van rijke ouders zijn, die zou den niet voor den arbeidsinzet in aanmerking komen? Bij mij bestaat zooiets niet Overigens, mijne kameraden, men moet deze jongelieden in hun verzamelkampen ge zien hebben. Daar viel een onbevangen vroo- lijkheid waar te nemen. Het was alsof zij van hun nachtmerrie bevrijd waren. Waarschijn-" lijk is het de voortdurende ophitsing van en kele professoren, waarvan zij thans. God zij dank, bevrijd zijn. Daarom zijn 'ij -"in onbe vangen Opgetreden. En dan kan gen, dat er zeer zorgvuldig tewê-.k gegalm" wordt bij de tewerkstelling Zoo komen bij voorbeeld de medische studenten in hospita len, en wel in zeer mooie streken Daartoe behoort ook mijn geboortegrond Ik hen er van overtuigd, dat zij daar, zeer veel zullen leeren en dat zij, wahneer zij eens na een bepaalden tijd terug komen, zich dankbaar zullen herinneren, dat zij in dezen tijd van historische grootte, waarin men stand moet houden, toch nog een zekeren inzet gepres teerd hebben. Zeker, de met gewilde arbeids inzet in het rijk is een beproeving. Ik geef dat toe, doch het is werkelijk een gebod van dezen noodtijd van Europa, dat mij het recht geeft en ook de volkomen rustige verantwoor delijkheid om dat te verlangen. Denkt u er toch eens over na: hoeveel millioenen Duitscha mannen, ook vaders, ook broeders, ook zoons, zijn thans reeds jarenlang van hun gezinnen weg, niet om ergens veilig met een dak boven het hoofd te werken, doch daarbuiten, in de steppen van het Oosten, staan deze mannen en vormen daar den wal van ijzer en bloed, opdat de steppenhorden ons niet zullen over vallen. Denkt u toch eens aan deze millioenen mannen, aan wie toch ook de Nederlanders het te danken hebben, dat zij drie jaar lang weliswaar onder bepaalde beperkingen, ma« toch in omstandigheden geleefd hebben, d veel meer overeenkomen met vredestijd, dan de omstandigheden van hen die daar buitel met hun leven voor Europa opkomen. Dat moet men zich toch voor oogen houden Het tewerkstellen van deze mannen in het Duit sche rijk geschiedt onder waardige voorwaar-' den en het is een groote belevenis. Het nieuwe Europa vormt zich aan de fronten, het vor»"» zich echter ook in de fabrieken en d^ erk- plaatsen, die thans voor de fronten werken. De gruwelpropagandisten zullen hun God wee» wat vertellen hoe het er daar uitziet Wannes», dat v/aar zou zijn, zouden onze productie- resultaten niet zoo schitterend zijn en p''e plannen overtreffen. Het verbazingwekkend-'® feit na het heldhaftige optreden van onze srd- daten aan het f' ont is, dat daar de Europee=~*»e arbeiders in hun werkgemeenschap bijoen zijn: 20 tot 24 naties hebben hun mannen ge zonden, die werken daar in de werkplaats bij hun gemeenschappelijken arbeid voor één ge meenschappelijk doel. Zij leeren elkaar ken nen. De een verheugt zich over den ander, over de cultureele prestaties, over de dansen, over de liedjes van den ander. Daar wordt Europa opgebouwd en daar wil de Nederlan der niet bij zijn? Ja, wilt gij u absoluut af zijdig houden wanneer dit nieuwe Europa komt Mijne kameraden, deze menschen zullen ons eens dankbaar zijn, dat wij hen daarheen ge leid hebben waar het nieuwe Europa gebouwd wordt. Nationaal-socialisten, hoe bitter boos en toornig klonk het andere herderlijke schrijven. Daarin wordt gesproken van een zedelijk ge vaar en van het verlies der levensvreugde. Ja, de tijd van heden is helaas rfiet de tijd van de levensvreugde. Daarmede zou men zich zelf bedriegen. Wanneer wij thans de levensvreug de in elk opzicht zouden laten gelden, dan zou het bolsjewisme zich over ons heen stor ten. Neen, thans is bet de tijd van den levens-, ernst. Deze generatie moet ernstig zijn, opdat de toekomst, althans de toekomst van onze kinderen, weer blijder wordt. Elk ander pa rool is valsch en een zedelijk gevaar. Ik heb overigens van de Nederlanders een betere meening, dan dat ik zou vreezen, dat zij er gens zedelijk gevaar zouden kunnen loopen. Voor onze nationaal-socialisten, in welken toestand zij ook komen, zou ik geen zorg heb ben, dat zij in een zedelijk gevaar zouden kunnen geraken. Al hebben wij ons opvoedend werk nog niet generatj.es lang geleverd, toch weten wij, wien wij kunnen vertrouwen wanneer wij op na tionaal-socialisten vertrouwen. Er wordt ook gesproken over de Babylonische gevangen schap. Ik ben altijd van meening dat een te sterk opschroeven en overdrijven, de kracht der overtuiging verzwakt. Ik zou het niet graag willen, dat de Nederlanders vergeleken worden met Gods uitverkoren volk. Ik heb een betere meening van de Nederlanders om een dergelijke vergelijking te maken. Tk zou echter willen zeggen, dat mij niet bekend is, dat er in de Babylonische gevangenschap ver lof, briefwisseling en het- doorbrengen van vrijen tijd bestaan heeft. Er is ook over gespro ken, dat de Nederlandsche priesters niet met hun arbeiders kunnen meegaan. Dat begrijp ik heelemaal niet, want ik geloof, dat er in Duitschland geen gebrek aan katholieke pries ters is. Ik zou veel beter de opmerking be grijpen, wanneer b.v. de Nederlandsche artsen kwamen en zouden zeggen: kijk u eens mijn- (Vervolg op pag. 6)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsche Courant | 1943 | | pagina 5