m
X
o
m
SB
s
o
z
m
De herdenking van het twaalfjarig
bestaan der N.S.B.
S«
ei
ei
h
sa
*3
sa
m
ia
ei m
9
9
c
9
9
9
9
9
Vervolg van van. 1
In dit eene jaar van gebeurtenissen vol af
wisseling hebben onze kameraden in Neder
land zeer veel moeten meemaken. De geheele
vijandelijke propaganda concentreert zich hier
en de hatelijkheid van de eigen landgenooten
kent soms geen grenzen meer. Maar iets heb
ben wij kunnen constateeren: een onwrikbare
houding van onzen kameraad Mussert en een
onwrikbare' houding van alle Nederlandsche
nationaal-socialisten en daarvoor zou ik u op
deze plaats van ganscher harte willen dank
zeggen. Want de toekomst wordt gevormd op
de slagvelden en wordt gevormd in den strijd.
En dien strijd zullen wij gemeenschappelijk
voeren.
Spr. gindigde er mede, er op te wijzen, dat
het jaar 1944 groote en beslissende oogenblik-
ken zal brengen. Het Nederlandsche volk zal
in dit jaar de leiding en den steun van
sterke, politiek-bewuste harten noodig heb
ben. Ik vergezel u aldus spr., in dit jaar met
mijn beste werischen. Weest u er zeker van
dat ik in opdracht van den Führer en uit een
eigen behoefte des harten, zal doen wat ik
maar doen kan, in het bewustzijn van onze
bloedsverbondenheid, maar vooral uit het
gevoel eener diepe en in den strijd beproefde
kameraadschap.
Mijnheer Mussert, ik wensch u voor het
komende jaar van ganscher harte, namens al
mijn kameraden, veel geluk en verzeker u de
trouwste kameraadschap, die ons, nationaal
socialisten, verbindt. (Stormachtig applaus.)
Nadat de Leider den Rijkscommissaris met
een handdruk dank gebracht had voor zijn
rede, nam Mussert zelf achter de microfoon
piaats, nadat hij tevoren minutenlang door zijn
enthousiaste aanhangers was toegejuicht.
Mussert begon met een herinnering aan
14 December 1931, toen hij samen met Van
Geelkerken de N. S. B. stichtte en betreurde
het, dat deze dag niet, als voorheen, op het
Hagespraakterrein in Lunteren kan worden
gevierd.
De groei van de N. S. B.
Wij zijn in 1931 begonnen, omdat wij
niet anders konden.
Wij walgden van de kunstmatige poli-
tieke verdeeldheid, het opteren van de
volkskracht in onderlingen strijd van par
tijen, die zeiden de natie te willen dienen,
maar haar tot onmacht doemden. Het
verval van de volksche waarden, het
schreeuwende sociale onrecht voort
vloeiend uit de uitstooting van honderd
duizenden uit den arbeid, zou nimmer ver
beterd kunnen worden door een verdeeld
en een verscheurd voHf. Ons stond voor
oogen: het hervinden van de éénheid der
natie op de eenige mogelijke basis voor
alle goedwillende en eerlijke lieden; de
liefde voor volk en vaderland en den wil
tot sociale gerechtigheid, opdat ons vader
land een tehuis zou worden waarin alle
volksgcnootefh die dit waardig zijn, zich
geborgen zouden gevoelen. Het was een
appèl aan de beste tradities en de zui-
i verste instincten der natie.
Nadat in het jaar 1932 in alle stilte de
eerste duizend waren tezamen gebracht, werd
8 Januari 1933 in Utrecht de eerste landelijke
openbare bijeenkomst gehouden onder het
hoongelach der onwetenden en de woede-
kreten der rose en roode ophitsers tot den
klassenstrijd. Niettemin groeide van dien dag
af de beweging gelijk een lawine. Nog vóór
het jaar 1933 ten einde was, pleegde de demo
cratie zelfmoord met de bedoeling daardoor
in leven te blijven.
Dit deed zij door alle democratische be
ginselen over boord te werpen waar het be
treft de bestrijding van de zoo snel groot
wordende N. S. B. Het regende verboden met
als sluitstuk' voor dat jaar het verbod voor
ambtenaren zoo omstreeks Kerstmis 1933. Alle
leden van de N. S. B. werden uit hun ambt
ontzet, zonder schadeloosstelling, zonder
pensioen, ongeacht het aantal dienstjaren,
tenzij zij het lidmaatschap en den steun alsnog
wilden beëindigen. Dra volgden de kejrken met
hare waarschuwingen, onthouding van sacra
menten, enz. De vakvereenigingen besloten
de leden der N. S. B. uit haar werkloos-
heidskassen uit te stooten. Van de kansels,
van de spreektribunes van parlement- en ge
meenteraden, van de redactiebureaux der
'alrijke kranten en weekbladen stroomden dag
in, dag uit, verwenschingen tegen de N.S.B.
'aster en verdachtmaking. Door de bezittende
klasse werden wij genoemd erger dan com
munisten. Alles wat marxistisch was noemde
ons gekocht en betaald door het kapitalisme.
De godsdienstigen stelden ons voor als kerk-
vernielers, voor de atheïsten en de aanhan
gers van het nieuw malthusianisme waren
we de zwartste reactionairen. Alles wat macht
en aanzien had -m dit land, had elkander ge
vonden in hun gezamenlijken angst voor het
on'«->mend nationaal socialisme.
De verkiezingen van 1935 bevestigden den
fabelachtigen groei. Bijna driehonderdduizend
menschen stemden op de N. S. B. Van 1935 tot
1937 hadden de vereenigde politieke partijen
den tijd om met alle middelen, onder terzijde
stelling van alle regelen van moraal en fat-
Hoofdredacteur; F. C. Derlts, Haarlem Chef
van Dienst en Binnenland: S. R. Kuipet Haar
lem. Sport en Stad: A. Overmeer, Heemstede.
Buitenland: J. C. van der Laag, H'stede. Haagsen
Redacteur: B. Korsten, H'stede. Nieuws en re
portage voor Velsen en omgevinge-J. J. E. van
Baarsel, Santpoort. Advertenties: W. van Om
men, Heemstede.
soen, ons te bestrijden, teneinde ons bij de
Tweede Kamerverkiezing van 1937 te ver
nietigen. E. D. D. werd opgericht; de Oxford-
beweging ingevoerd, het joodsche geld stroom
de overal waar sprake was van bestrijding
van de N. S. B.
In 1937 werden wij tot de helft terugge
drongen, maar vernietigd, neen Den vol
genden dag stonden onze mannen" en vrou
wen met „Voljc en Vaderland" op de straat,
alsof et; niets gebeurd was, alsof de joden
niet met doodkisten door Amsterdam zeulden
om de N. S. B. te begraven. Nimmer zullen
wij vergeten, dat de beweging is blijven staan,
dank zij den moed en den trouw van onze
colperteurs na dien verkiezingsdag. Onze
tegenstanders hoopten, dat wij er nu mede
zouden uitscheiden. Hoeveel malen men mij
in die week heeft aangeraden om er nu maar
mede op te houden, weet ik niet. Maar daar
lachten wij alleen om. Ophouden zou ver
raad zijn. Verraad aan al het werk en al het
lijden van 1931 tot 1937. Integendeel, een ge
voel beheerschte ons: maar nu eerst recht
doorzetten tot ondergang of overwinning.
Een taaie, harde verdedigingsstrijd volgde
van 1937 tot Mei 1940. Drie jaren in het
defensief, uitvallen doende, waar dit moge
lijk was. Het wapen van het koninkrijk der
Nederlanden was: je maintiendrai, Dat heb
ben wij drie jaar iri toepassing gebracht; ter
wijl zij, die het moesten doen er in Mei 1940
na drie dagen genoeg van hadden.
Omdat wij ons in 1935 al solidair verklaard
hadden met alle nationaal socialjsten en fas
cisten van Europa en dit standpunt met
ijzeren conseqentie vasthielden bij iedere
botsing van de democratische mogendheden
met Italië en Duitschland, omdat wij daarin
zagen, zooals wij dit nu duidelijker dan ooit
zien, de eenige levensmogelijkheid van ons
volk gingen onze tegenstanders er meer en
meer toe over om het wapen dér gemeenste
verdachtmaking te voeren, dat tegenover
nationaal-socialisten maar mogelijk is, n.l
ons voor te stellen als onbetrouwbaar, ja," als
landverraders.
Na de Meidagen.
Na de Meidagen van 1940 konden wij weer
voortgaan met onzen arbeid. Het was een fout
van velen onzer te denken, dat ons volk
door de keiharde gebeurtenissen tot het besef
was gekomen van de juistheid van ons atfe-
ven, wat toch redelijkewijze verwacht had
kunnen worden. Het was een fout te denken,
dat de overwinning ons als een rijpe vrucht
in den schoot zou vallen.
De feiten waren deze: de weg om voort te
gaan met onzen arbeid, was niet langer ver
sperd. De waarheid, die wij al die jaren ver
kondigd hadden, kon nog altijd geen herberg
vinden. Tienduizenden waren tot inkeer ge
komen; honderdduizenden volhardden in hun
voor ons onbegrijpelijk afwijzend standpunt.
De levensomstandigheden werden als ge
volg van den oorlog moeilijker voor velen,
speciaal vodr diegenen, die het onder de
democratie zoo bijzonder goed" hadden. Harde
maatregelen moest de bezettende macht ne
men in het belang van de krachtige voort
zetting van den oorlog. LonderT en Moskou
oefenden ondergronds hun macht uit en haal
den jonge menschen over tot daden, die
vaderlandslievend schenen, doch in werke
lijkheid tegen onze volksbelangen ingingen.
Daartegenover gingen ^.wij .taai en onver
zettelijk voort in de lijn, die wij nu 12 jaren
gevolgd hebben. Sinds den zomer van 1940
onder de leuze: van vijand tot bondgenoot.
Een leuze, die in de daad is omgezet door de
tienduizenden onzer beweging, die in milt
tairen of e'conomisehen inzet hun plicht doen
in den strijd om de handhaving van Europa
Deze drie jaren van 1940 tot 1943 hebben
ons vele moeilijkheden en zorgen opgeleverd
vele teleurstellingen gebaard, maar gegroeid
zijn wij in onzen onverzettelijften wil om het
doel te bereiken, waarvoor wij in 1931 begon
nen zijn: de herleving van ons volk in ons
vaderland, dat wij lief hebben.
Dit alles is alleen maar mogelijk geweest
door den-trouw en de offervaardigheid van
mijn kameraden. Het is duidelijk, dat ik er
op bedacht ben om dit tot uiting te brengen.
Voor de eerste maal is dit geschied door de
instelling van het 5-jarig insigne „hou en
tt#r". Vijf jaren eerlijk en trouw in de be
weging te hebben gestaan, was zeker vóór
1940 een daad die gezien mocht worden, een
daad .waartoe sXechts een minderheid in
staat is. Daarna heb ik ingesteld het eere-
teeken der beweging „Strijd en offer", en
„Dienen en volharden", voor hen, die in bij
zondere mate strijdvaardig waren en offers
hebben gebracht.
Het spreekt van zelf, dat diegenen, die
niet in de beweging gestreden hebben en
geofferd hebben, maar die zich militair
hebben ingezet en daardoor op deze zeer
bijzondere wijze het nationaal socialisme
en het vaderland hebben gediend, te zijner
tijd recht hpbben op een bijzondere onder
scheiding, die daarop betrekking heeft.
(Applaus).
Vandaag wordt uitgereikt aan eenige dui
zenden leden het onderscheidingsteeken voor
ónafgebroken lidmaatschap gedurende 10 ja
ren. Het zou mij een groot voorrecht zijn
geweest dit persoonlijk uit te reiken aan
ieder, die dit vandaag heeft gekregen. Ik weet
heel goed, dat er onder hen zullen zijn, die
in die tien jaren veel minder zich hebben
ingezet, dan anderen, die misschien slechts
twee jaren lid zijn, die dus ook minder ver
dienste hebben dan zij, die later kwamen en
meer offerden. Maar dit neemt niet weg, dat
zij het dan toch geweest zijn, die door alle
stormen heen 10 jaren onwrikbaar zijn blij
ven staan en daardoor aan,onze tegenstanders
hebben getoond, dat de N. S. B.'niet kapot
te krijgen was, omdat hun aa'nvallen afstuit
ten op hun biet te ondermijnen trouw. Daar
voor wil ik hun nu danken van ganscher
harte.
En nu het mij niet mogelijk is aan ieder
hunner deze onderscheiding persoonlijk uit te
RADIO-UITZENDING
VAN MUSSERT'S REDE.
De rede, welke de Leider Zaterdag
11 December te Utrecht ter gelegenheid
van het 12-jarig bestaan der N. S. B.
heeft gehouden, ?al op Dinsdag 14 De
cember te 13 uur over den zender Hil
versum I opnieuw worden uitgezonden.
reiken, geloof ik te handelen in den geest
van allen als ik dit nu doe aan mijn eersten
medewerker en plaatsvervanger, Van Geel
kerken, dien ik uitnoodig daartoe hier op
het podium te komen.
Het wereldgebeuren.
De beweging is niet te begrijpen, wanneer
wij haar beschouwen als iets, ,dat op zichzelf
staat, dat een doel heeft in zichzelve. De
beweging vervult een rol in het groote drama
van dezen tijd, het wereldgebeuren. Alleen
hij, die begrip heeft van, dit wereldgebeuren,
is in staat van- dit hooge standpunt uit te
overzien den toestand van land en volk- en de
roeping die de beweging in dit tijdsgewricht
te vervullen heeft. Daarom acht ik het nu
mijn eerste taak dit historisch gebeuren in
groot formaat met u te bezien om vandaar
uit onze stellingen te betrekken.
Er is niemand, die niet weet. dat Europa
in een strijd staat op leven en dood met den
Sovjet-kolos eenerzijds en Amerika-Engeland
anderzijds.
Wat is Europa? Ons continent zal men .zeg
gen. Er is een Amerikaansch continent be-
heerscht door de Vereenigde Staten, een Oost-
Aziatische leefruimte beheerscht door Japan
en een enorm Aziatisch continent grooten-
deels beheerscht door de Sovjets. Ziet men
op de wereldkaart deze kolossen, dan komt
de vraag op of Europa wel een continent is.
Geografisch is Europa niets meer dan het
Westelijke schiereiland van het enorme
Aziatische continent. Dit schiereiland van de
Zee van Azow tot de Finsche golf, is niet
meer dan het tiende deel van het Euraziatisch
continent en heeft geen natuurlijke Oostelijke
grens, die een goed verdedigbare afschei
ding vormt. Daarom staat Europa door de
eeuwen heen steeds weer bloot aan het ge
vaar van een Aziatische overstrooming. Niet
temin is deze Westelijke zoom van Azië reeds
sinds onheuglijken tijd het groote cultuur
centrum der wereld. Wat zou de wereld zijn
zbnder de Europeesche beschaving, de Euro-
peesche cultuur? Hoe durft die ontaarde zoon
van Europa. Amerika, zijn moeder in den
rug aanvallen, als zij zich verdedigt tegen
het grootste gevaar, dat haar ooit uit Azië
bedreigde
De leider gaf hi&rop een kort overzicht
van de aanvallen, die Europa in den loop der
eeuwen uit het Oosten te verduren had en
wel die van de Hunnen, de J^ooren, de Mon
golen onder Djengis Khan en de Turken on
der Timoer Lenk.
Viermaal is de vloedgolf gekomen en
doorgedrongen, tot in het hart van Europa.
Alleen met de grootste inspanning is het ge
vaar gekeerd. Ditmaal is het gevaar grooter
dan ooit te voren. Het bolsjewisme is niet
anders dan de nieuwe levensvorm van de
millioenenmassa's van Oost-Europa en noor
delijk Azië. Stalin is de Djengis Khan en de
Attila van onzen tijd. Hij put uit een reser
voir yan 200 millioen menschelijke wezens,
een enorm grondstoffenpotentieel over een
onmetelijke ruimte, waar geheel Europa in
kan ronddraaien. De Europeesche techniek
is hem door Europeanen en Ametpkanen ge
leerd. Tienduizenden tanks, vliegtuigen en
kanonnen behaoren tot zijn wapenen.
Men moet toch "wel zeer naief zijn om te
denken, dat het sovjetdoel daarin bestaat om
het Oostelijke randje van Europa te verove
ren en toe te voegen aan het onmetelijke
Sovjet-rijk. dat daartoe ongetelde millioenen
van zijn onderdanen door hem worden op
geofferd. Het is duidelijk en onweerlegbaar,
dat de verovering van Europa en Noord-
Afrika het eerste doel is. om daarna de we
reldrevolutie te voleindigen.
Wat de overstrooming van Europa door
de Sovjets beteekent is evenmin een geheim.
Het beteekent 't einde van de Europeesche
beschaving, het einde der Europeesche vol
keren. De methode Is eenvoudig en doeltref
fend. De geheele intelligentia en de bour
geoisie worden afgeslacht of naar Siberië
vervoerd om in de bosschen en de mijnen te
werken tot zij in den meest letterlijken zin
zijn gecrepeerd. De vrouwen worden toege
wezen aan de half en heel Aziatische stam
men. De kinderen worden tot bolsjewieken
gemaakt. Na één generatie zijn er geen Euro
peesche volkeren meer.
Nooit Is het gevaar voor het voortbestaan
van Europa grooter geweest dan nu. Het is
de plicht van ieder Europeesch volk om
daartegen fro'nt te maken en mede te wer
ken aan de verdediging van Europa.
De tragiek van dezen tijd.
Zou Europa solidair ziTn, dan zou men
vereende krachten de oorlog reeds tot een
goed einde gebracht zijn. Het is de tragiek
van dezen tijd, dat zelfs in het aangezicht
van het grootste gevaar Europa nog geen
eenheid kent. Het groote krachtcentrum van
Europa is Duitschland, dank zij het natio-
naal-socialisme, dank zij Adolf Hitler. Euro
pa zou reeds verloren zijn als er geen. natio-
naal-soclalisme gekomen was. Wij kunnen
het niet anders zien dan als de laatste kans,
die God aan Europa geeft om behouden te
blijven,' en daarvoor danken wij den Schep
per eerbiedig, doordrongen van den plicht
om onze krachten in te spannen in dpze wor
steling.
Niet alleen dat Europa niet solidair is
maar Engeland heeft zich verlaagd tot spring
plank van Amerika om den dolkstoot van de
joden uit New-York toe te brengen in den
rug van Europa.
Het is duidelijk, dat Amerika, na uitscha
keling van Europa, 't Brltsche imperium wil
overnemen om daarmede een Amerikaan-
sche wereldmacht te stichten, die de helft
van de wereld beheerschen zal, welke de sov
jets niet, althans voorloopig niet. in bezit
kunnen nemen.
Het is een schandelijk verraad aan Europa
dat Engeland bereid is Europa aan de Sov
jets over te leveren. Door dit verraad ver
liest het zijn imperium aan Roosevelt. Maar
wat wilt ge? Tot nu toe zijn de Sovjets de
eenige macht gebleken, die èenigermate te
gen .Duitschland op kon. Wanneer de Duit-
sche weermacht het daartegen zou afleggen,
wie zal dan verder de Sovjets tegenhouden?
De vraag stellen is haar beantwoorden:
Niemand.
Deze staalharde feiten hebben een einde
gemaakt aan de romance van Augustus 1941
toen Roosevelt Churchill ontmoette „in een
door bergen omzoomde baai, ergens op den
Atlantischen Oceaan" om voor de schare van
onnoozele toeschouwers het sprookje op te
voeren van het „Atlantic Charter", vrede en
gerechtigheid belovend aan alle volkeren
volgens het oude recept van Wilsons 14
punten.
Sinsdien zijn twee jaren voorbijgegaan.
„The Times", de spreekbuis van de Engel-
sche regeering, betoogde, dat de kleine sta
ten maar niet op herstel van de souvereini-
teit moesten rekenen en dat zij zich maar
niet moesten opwinden, wanneer zij zouden
moeten verdwijnen. Dit werd zelfs van Klef-
fens te gortig, die zich verstoutte een inge
zonden stuk in The Times te schrijven,
waarin hij vroeg, waar 2, 3 of 4 staten het
recht vandaan haalden om over het lot van
de vele menschen der kleine naties te beslis
sen. Het Sovjet-Russische agentschap Tass
verklaarde:
,.De moderne techniek eischt een-po
litiek van groote ruimten. Voortaan zal
de wereld beheerscht wordén door een
klein aantal groote mogendheden. Voor
Groot-Brittannië, een wereldmogend-
heid, heeft Europa geen belang en de
politiek van^het Europeesche evenwicht
wordt nutteloos, ten eerste omdat zij
meer en meer technisch onuitvoerbaar
wordt, en vervolgens omdat de beslissin
gen van de toekomst zich op een ander
gebied ontwikkelen.
Een verdrag dat Europa zou herstel
len in den ouden vorm zou tegen Sovjet-
Rukland zijn gericht. Engeland moet er
dan ook van af zien Europa te herstel
len zooals het was en Engeland moet
zich losmaken van al de verplichtingen,
die het in dien zin op zich genomen
heeft. Sikorski. De Gaulle en de konin
gen in ballingschap, de gekroonde hoof
den zonder glans, zijn, evenals het At
lantic Charter, ballast welke over boord
geworpen moet worden, evenals het be
ginsel van de vrijheid der kleine volkeren." -
En zoo rolt dé bal verder van de baai in
den Atlantischen Oceaan waar het Atlantic
Charter werd geboren, tot Teheran, waar
heen de heeren Roosevelt en Churchill moes
ten reizen om van aangezicht tot aangezicht
te mogen staan tegenover den modernen
Djengis Khan: Stalin.
De kleine volken
Over de kleine volkeren werd niet meer
gerept. Slechts was er sprake van „samen
werking tusschen ons drieën, bondgenoo-
ten". Geheel hiermee in overeenstemming
verklaarde de renegaat Smuts dezer dagen
voor de parlementaire empire vereeniging,
dat gestreefd moet worden naar een drie
eenheid van de Vereenigde Staten, de Sov
jet-Unie en Engeland. Duistchland zou van
de kaart worden weggeveegd, Frankrijk zou
nimmer meer als groote mogendheid herrij
zen, slechts Engeland en de Sovjet-Unie zou
den in Europa overblijven. -
Smuts vervolgde:
,,De Sovjet-Unie is de nieuwe kolos in
Europa, die over' dit continent voortschrijdt.
Haar macht za! te grooter zijn, doordat ook
het Janansche rijk niet meer zal bestaan en
ieder evenwicht van krachten dus ook in het
Oosten zal zijn verdwenen."
^oo staan de zaken en niet anders Er is
geeh sprake meer van onduidelijkheid. Als
de Duitsche weermacht en de daarmee ver
bondenen niet in staat zijn om de Sovjets
tegen te houden, bestaat er binnenkort geen
Europa meer. Het gaat om het zijn of niet-
zijn van Europa.
Europa vecht voor zijn leven tegen de hor
den uit het Oosten en de renegaten uit het
Westen. In deze worsteling behoort ieder, die
zich van zijn verantwoordelijkheid bewust
is, te staan in het Europeesche front.
Wij hebben te staan in den Nederland-
schen sector van het Europeesche front. Al
leen daardoor is het mogelijk het vaderland
op te heffen uit zijn nood van heden, tVaar-
in het gestort is door een regeeringsstelsel
dat onmachtig was en regeerders, die geen
begrip hadden van de eischen van dezen tijd.
De neergang van ons Vaderland.
Dat wij het dieptepunt van ons nationaal
bestaan hebben bereikt is duidelijk. Of het
het diepste punt is, hangt er van af of hier
het tweede front komt, dat Stalin ongetwij
feld varr Churchill zal hebben verlangd.
Wanneer er een Engelsch-Amerikaansche
invasie in Nederland komt, is dit de vol
tooiing van' onzen neergang. Het spreekt
vanzelf; dat dan ons vaderland tot een
bloedig slagveld wordt, waar de burgerbe
volking zwaar te lijden zal hebben en om
zoo te zeggen geen steen op don anderen
blijft. Vergeleken daarbij zal het zwaar ge
teisterde Italië er nog frisch en vroolijk
uitzien. Het is. mij onbegrijpelijk dat er in
Nederland zulke onnadenkende dw^ize
menschen zijn, die hopen op een tweede
front. Gelukkig is de Duitsche weermacht
al jaren lang bezig om de kust in zoo ster
ken staat van verdediging te brengen, dat
de Angelsak'sers zich nog wel tweemaal
zullen bedenken voor zij tot landingspo
gingen zullen besluiten. En hiermede is
tevens antwoord gegeven op de simpele
domme opmerking, die men na Mei 1940
zoo dikwijls hoorde: „Wat doen die Duit-
schers hier, laten ze naar hun eigen land
gaan, wij hebben ze toch niet geroepen".
Zij zijn gekbmen niet voor hun plezier,
maar omdat zij komen moesten, omdat een
aan Engeland hoorige regeering niet bereid
en niet in staat was, de kust te verdedigen
tegen Engelsche invasie. Als de Duitschers
(Vervolg op pag. 3)
U
9
s
I
21 h
9 s
2L. lir
m he
CS en
W]
nR te
sti
tr
pa
da
di
ee
is
he
Rg ha
ir en
SC
ee
za
br
vr
ha
lij
vo
da
ki
D<
st
aa
be
w
el
Irr
co
m<
w<
de
M
to
sic
M va
J th
ty
W
do
w<
U.i
Sh
be
di
lig
in
va
ik
ve
de
*2
t
