„Het jaar 1944 zal zeer hard zijn"
„Elk offer voor de
vrijheid"
Dagorder van Adolf Hitler tot de
Duitsche weermacht
Het verband tusschen
de fronten
Oproepen van Göring,
Speer en Sauckel
Van zijn hoofdwartier uit heeft de
Führer bij de jaarwisseling den volgenden
dagorder uitgevaardigd tot de soldaten van
de Duitsche weermacht:
„Soldaten!
Toen op den 3den September 1939, na
dat het de Britsche politiek eerst ge
lukt was Polen tegen Duitschland op
te hitsen, de Engelsch-Fransche oor
logsverklaringen werden ovei-handigd,
werden onze plutocratische tegenstan
ders door twee verwachtingen bewo
gen: een ineenstorting, die het Duit
sche rijk eener nieuwe socialistische
idee definitief zou vernietigen en ons
volk in de oude slavernij zou terug
voeren, en in de tweede plaats een
zoo lang mogelijke oorlog om de kapi
talistische investeeringen van de oor
logophitsers rentedragend te doen
worden en te kunnen aflossen.
Voor de Duitsche militaire leiding kan
daartegenover slechts één gebod bestaan:
met het oog op de kleine levensruimte van
ons volk tegenstander na tegenstander snel
te verslaan en de zones der verdediging van
het rijk zoo ver mogelijk buiten de eigen
grenzen te verplaatsen.
Deze maatregel werd echter van essen-
tieele beteekenis vooral toen onder de lei
ding van het internationale jodendom, de
plutocratisch-bolsjewistische verbintenis
perfect werd en daarmede de oorlog tegen
Duitschland practisch tot een oorlog tegen
gansch Europa werd. Op den dag van de
Britsch-Fransche oorlogsverklaring tegen
Duitschland stond het rijk alleen. Niettemin
slaagden wij erin om in korten tijd het
meest dreigende gevaar in het Oosten, in
het Noorden en in het Westen te overwin
nen.
Dit was het succes der leiding van den
oorlog en der dapperheid van den Duit-
schen soldaat. Na de deelneming van Italië
aan den strijd begon in den daarop vol
genden tijd een geheele reeks Europeesche
en buiten-Europeesche staten zich met het
rijk te verbinden. Het bolsjewistische ge
vaar tegenover Europa dwong ook andere
volken tot den strijd voor de redding van
hun landen en van het overige continent.
Inderdaad is het gelukt om ver verwijderd
van de grenzen van het vaderland fronten
op te bouwen, die soms zich voorwaarts
bewegend, den vijand steeds ver voor de
grenzen van het rijk afweerden. Wat deze
strijd aan offers en ontberingen van ons
volk heeft geëischt is u, soldaten, het beste
bekend.
Maar, wanneer vroeger het vaderland, in
de dagen van zijn nooden, door den blik
op het strijdende front kon worden om
hoog geheven, dan kan thans de soldaat
van het front door den blik op het vader
land de kracht ontvangen om zijn plicht
te vervullen. Vroeger konden wij eischen,
dat het vaderland zijn soldaten waardig zou
zijn. Thans kan men met hetzelfde recht
constateeren, dat het vaderland voor zijn
eigen houding den besten frontsoldaat vér-
dient.
De jaren 1939, 1941 en 1942 hebben, af
gezien van tegenslagen in Noord-Afrika,
slechts één enkele ernstige crisis gekend,
namelijk de wintermaanden van December
1941 tot Maart 1942. Onder den invloed
eener ware natuurramp zijn mensch, dier
en materiaal vaak tot ver over de grens van
het prestatievermogen belast. De lichamen
verstarden, dieren vonden den dood, ma
chines en wapens weigerden hun diensten,
treinen vielen uit. Een Napoleontisch lot
scheen het Duitsche front te wachten te
staan. Desondanks is het aan de bovenmen-
schelijke inspanning van allen gelukt deze
allerverschrikkelijkste crisis te boven te
komen en 't front weer in orde te brengen.
Het jaar 1943 zal in de geschiedenis
moeten worden opgeteekend als het
tweede jaar van een groote crisis. De
sabotage van vele jaren, die door het
Italiaansche koningshuis en de daar
omheen hangende miltaire camarilla
alsmede door politiek-kapitalistische
cliques was bedreven, eindelijk het
verraad van Fransche admiraals, gene
raals en officieren in Noord-Afrika
hadden geleid tot het verlammen der
mogelijkheid van weerstand in dit ge
bied.
Door een stelselmatig bedreven passieven
tegenstand der verantwoordelijke Italiaan
sche instanties werd het verkeer naar
Noord-Afrika zoo sterk verzwakt, dat onze
formaties als gevolg van het ontbreken van
materieele strijdmiddelen, ja, zelfs van de
ravitailleering, het gebied van Noord-
Afrika tenslotte niet meer konden houden.
Italië.
Het volledige wegvallen van den Ita-
liaanschen bondgenoot in het Oosten vorm
de de inleiding tot een nieuwe crisis, die
met den heldenstrijd van Stalingrad haar
einde vond. Eindelijk begon de onder-
grondsche woelactie van die reeds toen
door Engeland betaalde verraders om den
Balkan te ondermijnen, en dreigde ook
daar den Duitschen soldaat te berooven
van de vruchten zijner met bloed betaalde
offers. De arrestatie van den Duce leidde
vervolgens tot het schaamtelooze openlijke
verraad, dat in de geschiedenis in zijn af
schuwelijkheid wel zonder voorbeeld is. De
gevolgen waren evenwel voor ons zeer ern
stig. Binnen enkele weken tijd moest
Duitschland eerst de troepen van de ver
raders verslaan en ontwapenen. Meer dan
een millioen man, die ten deele alle achter-
waartsche verbindingen van de in Italië en
op den Balkan staande Duitsche troepen
dreigden af te snijden, hebben dit lot onder
gaan. Talrijke eilanden werden bezet of
moesten, ten deele na bloedigen strijd, op
de troepen van den Italiaanschen koning
veroverd worden. Andere eilanden waren
wij gedwongen te ontruimen, aangezien het
niet mogelijk bleek de verbindingen veilig
te handhaven.
In Zuid-Italië werd het noodig om ter
stond geïmproviseerd een nieuw front op
te richten en dit te consolideeren. Op den
Balkan moesten Italianen en bandieten van
allerlei slag worden overwonnen en ont
wapend. Talrijke divisies moesten voor dat
doel naar deze gebieden worden overge
bracht, en nieuwe legers opgesteld. De uit
breiding van onze vestingwerken, de ver
dere opleiding van de daarvoor bestemde
bezettingen in het Westen en het Noorden
mochten daarbij niet worden veronacht
zaamd.
In hetzelfde tijdperk was het echter
tevens noodig om in ieder geval het
dreigende Russische offensief nog in
den zomer uit zijn tent te lokken, ten
einde zijn kracht vóór het intreden van
den winter zooveel mogelijk te ver
bruiken.
In het vaderland zelf moesten de maat
regelen voor de afweer van vijandelijke
bomaanvallen worden gecontroleerd en
verbeterd. Er moesten nieuwe aanvals- en
afweerwapenen worden ontwikkeld, de
methoden van hun gebruik bestudeerd en
tenslotte practisch beproefd.
In dit jaar, kameraden, drukte op de
schouders van de Duitsche leiding de groot
ste taak, die wel ooit gesteld kan worden.
Dank zij de dapperheid, de toewijding en
de offervaardigheid van het front en van
het vaderland, cank zij den ijver van onze
arbeiders is het gelukt, ondersteund door
onze bondgenooten in Oost-Azië en onze
medestrijders in Europa, deze geweldige
vraagstukken op te lossen. Den zwaarsten
last dragen echter in Europa zooals van
het begin af aan het Duitsche volk en
de Duitsche soldaten.
Alle taken, die ons gesteld zijn door het
verraad van den Italiaanschen koning, zijn
thans in hoofdzaak opgelost. Het front staat
ten Zuiden van Rome en wordt voortdu
rend versterkt voor den afweer van de
Angelsaksische formaties. Uit den storm
loop naar den Brenner is een offensief in
slakkengang ontstaan, dat de Geallieerde
veldheeren gelukkig maakt, wanneer zij per
week de ruines van een of twee boeren
dorpen als „veroverd" kunnen melden. De
Balkan is in onze handen. Alle eilanden
zijn door Duitsche troepen bezet. De lan
dingspoging door Geallieerde formaties,
onverschillig waar zulk een poging oök in
het plan mag liggen, zal op een Duitschen
tegenstand stuiten, die er anders uitziet,
dan de begroeting van de Amerikanen en
Engelsehen door verraderlijke Fransche ge
neraals in Noord-Afrika of karakterlooze
Badoglio-creaturen op Sicilië.
Tegenover deze positieve feiten staan
ook negatieve. De geweldige nieuwe
taken konden slechts vervuld worden
door elders iets prijs te geven. De be
zetting van de voor de verdediging
van Europa onomstootelijk noodzake
lijke stellingen in het Zuiden vereischt
de nivelleering van de achterwaart-
sche dienst- en verkeersinrichtingen
ten nadeele van het Oosten. Talrijke
nieuwe opstellingen, die voor het Oos
ten waren bestemd, zijn nu gebonden
en moeten meehelpen de overige Euro
peesche levensruimte te beschermen.
Dit is de oorzaak van vele zorgen en
nooden van u, kameraden van het Oostelijk
front. Niettemin bestaat er niet de gering
ste twijfel over, dat dit grootste crisisjaar
in onze geschiedenis, waarvan de Engel-
schen en de bolsjewieken rotsvast overtuigd
waren, dat het met een volledige Duitsche
ineenstorting zou eindigen, een groot his
torisch succes geworden is. Al zijn gevech
ten in het Oosten nog zoo hevig geweest en
zullen zij hevig blijven, het bolsjewisme
heeft zijn doel niet bereikt. De plutocra
tische wereld mag in het Westen haar lan
dingspoging, waarmede zij dreigt, onder
nemen waar zij wil: zij zal mislukken. De
poging, het Duitsche vaderland murw te
maken, leidt tot het tegendeel. Haar be
doeling, de Duitsche oorlogsproductie uit
te schakelen, wordt te schande gemaakt.
Onze tegenstand zal niet geringer worden,
integendeel, hij zal in het jaar 1944 meer
succes hebben.
Al mag tijdelijk de weegschaal van de
technische uitvindingen in het.jaar 1943
ten gunste van onze vijanden zijn doorgesla
gen, wij zullen dat weer inhalen. Want ook
de Duitsche uitvindersgeest heeft niet ge
rust, integendeel, hij was bezig en zal door
de producten van zijn prestaties het even
wicht der technische wapenen herstellen.
Het nuchtere feit is, dat onze tegenstan
ders, die dezen oorlog hebben ontketend,
in de hoop op een onvoorwaardelijk zekere
overwinning, tot dusver overal verdreven
zijn en dat, na ruim vier jaren strijd,
Duitschland, dat aan het begin van deze
worsteling 634.000 vierkante kilometer
levensruimte bezat, thans in Europa
2.650.000 vierkante kilometer bezet houdt.
En een feit is het, dat ook in het vierde
jaar het kapotslaan van het Duitsche rijk
mislukt is, dat zij er niet in geslaagd zijn
ons volle uit te roeien of ook maar zijn
levenskracht te breken, doch dat wij in het
vijfde oorlogsjaar in volledig vertrouwen
de verdediging van het rijk en daarmede
van Europa voortzetten. Dit is de verdien
ste van de leiding en soldaten der geheele
weermacht.
Leger, marine en luchtmacht.
Wat daarbij het leger in al zijn formaties
ook dit jaar weer gepresteerd heeft is de
hoogste lof waard. Wanneer het ook voor
den dapperen grenadier vaak ver buiten
de grens scheen te gaan van wat een
mensch vermag te presteeren, toch heeft
hij altijd weer de kracht gevonden om
zichzelf te zijn. Ondanks alles houdt het
front in het Oosten in de bloedigste wor
steling stand en de bolsjewistische poging
om Europa te penetreeren zal, hoe dan ook,
opnieuw en definitief mislukken. Ik weet,
soldaten van het leger, wat ik daarmede
van U verlang. Maar, het grootste offer, dat
gij brengt, is thans niet zwaarder dan het
offer, dat in Duitschland zelfs van vrouwen
en kinderen verlangd wordt en dat gij met
geloovig hart brengen moet en overal ge
bracht hebt.
Niet minder groot zijn de prestaties van
de marine, die in haar strijd steeds meer
groeit in de taken, die aan de algemeene
weermacht gesteld zijn. Het schijnbare ver
zwakken van den duikbootoorlog berust
slechts op een enkele technische uitvinding
aan den kant van onze tegenstanders. Niet
alleen staan wij op het punt, die uit te scha
kelen, maar wij zijn ervan overtuigd dat dit
binnenkort gelukt zal zijn.
De luchtmacht moet. evenals het leger aan
alle fronten strijdend, geweldige prestaties
leveren. Zij heeft bovendien nog de taak om
den vaderlandschen bodem te verdedigen.
Haar heldendom is boven alles verheven.
De zoo dappere divisies en formaties van
de Waffen-SS, die in het kader van het leger
strijden, voelen zich daarmede op leven en
dood verbonden. Evenzeer verdienen de hoog
ste lof alle andere diensten en formaties, die
zich aan het front bevinden of aan den strijd
deelnemen: de mannen en vrouwen van het
Roode Kruis, van den Rijksarbeidsdienst,
van de NSICK en van de OT. De prestaties
van de Duitsche spoorwegen zijn eveneens
zonder voorbeeld.
Het jaar 19 43 is nu ten einde. Het heeft
den tegenstanders niet alleen onthouden, wat
zij gehoopt hadden, maar integendeel tot
hun wellicht grootste teleurstelling geleid.
Het jaar 1944 zal zeer hard zijn. Het is ech
ter onze gemeenschappelijke taak in het
nieuwe jaar de periode van de verdediging
zonder meer weer te boven te komen en den
tegenstander met zware slagen zoo lang toe
te takelon, tot eindelijk het uur komt waar
op d« Voorzienigheid de overwinning kan
geven aan het volk, dat haar het meeste ver
dient.
Wanneer ik echter den blik werp op U,
Duitsche soldaten, mij herinner uw helden
dom, uw dapperheid en uw moed en de
offers én prestaties van het vaderland af
weeg, dan wordt mijn vertrouwen tot de on
wrikbare zekerheid: meer kan geen volk
presteeren, verduren en verdragen.
Wanneer derhalve de Voorzienigheid
het leven als prijs schenkt aan hem. die
het op de dapperste wijze bevecht en
verdedigt, dan za.l ons volk genade
vinden bij Hem, die als rechtvaardig
rechter te allen tijde altijd nog de over-
winning gegeven heeft aan dengene, die
haar het meest waardig was. In dezen
strijd om zijn of niet zijn zal Duitschland
tenslotte zegevieren."
Luchtalarm te Berlijn in den
afgeloopen nacht.
In de eerste ochtenduren van heden is er
te Berlijn luchtalarm gemaakt. Uit eenige
buitenwijken kwamen reeds gedurende het
alarm verscheidene berichten over het neer
schieten van viermotorige bommenwerpers
binnen. Nadere bijzonderheden ontbreken nog.
Berlijn is Zaterdagnacht eveneens het doel
wit geweest van een Britschen terreuraanval,
waardoor in eenige wijken verliezen onder
de bevolking en schade ontstonden. Enkele
vliegtuigen lieten bovendien bommen vallen
in 't Rijnlandsch-Westfaalsche gebied. Lucht
verdedigingsstrijdkrachten schoten volgens
nog onvolledige rapporten 30 viermtotorige
bommenwerpers neer.
Duikbootkapitein Mohr vermist.
De duikboot onder bevel van kapitanleut-
nant Johannes Mohr, drager van het Eiken-
loor, is na een succesvollen strijd tegen een
vijandelijk convooi niet teruggekeerd.
Groot-admiraal Dönitz heeft naar aanlei
ding hiervan een dagorder tot de marine
gericht, waarin o.a. wordt gezegd:
„Kapitanleutnant Mohr was een schitte
rende duikbootcommandant. 39 schepen
(200.000 brt.), de Engelsche kruiser „Du-
nedin" en een torpedojager vormen het re
sultaat van zijn harde oorlogvoering".
Te Noordijk, gemeente Neede, oefent een
stovenmaker nog zijn beroep uit. Zijn
producten worden hoofdzakelijk afge
nomen door de oudere generatie onder de
boerenvrouwen.
(C.N.F./Hartgerink Pax c)
Göring heeft een oproep tot het Duitsche
volk gericht, waarin hij o.m. zegt: In het af
geloopen jaar zijn de door den oorlog gestelde
eischen opnieuw toegenomen. In een zichzelf
wegcijferende plichtsvervulling 'heeft de Duit
sche soldaat de vijandelijke massa's ook in dit
oorlogsjaar ver verwijderd gehouden van de
Duitsche grenzen. Ook het vaderland heeft de
zwaarste lasten gedragen en zich het strijden
de front en het onbaatzuchtige offer der ge
sneuvelden waardig getoond. Met een dapper
hart verdraagt het de wreede zware slagen
van een zoo barbaarsche oorlogvoering tegen
vrouwen en kinderen, tegen huis en hof, tegen
cultuur en beschaving. Hier blijkt, dat de geest
van het front ook in het vaderland leeft. Een
dergelijk volk kan nooit ten ondergaan. Het
zal zich in de stormen van dezen tijd hand
haven.
Wij verhelen ons niet dat nog zeer veel
van ons verlangd wordt. Alleen in ons zwaard
ligt ons heil. Wij leggen het pas neer, wan
neer volk en rijk voor de toekomst beveiligd
zijn.
Laten wij in dit uur onzen blik onverschrok
ken voorwaarts richten. Trouw aan onzen be
minden Führer, die als een lichtend voorbeeld
voor ons staat, zullen wii onzen plicht ver
vullen, tot het doel bereikt en de vurig ver
langde vrede verkregen is. Het parool voor
het nieuwe jaar luidt: alle krachten en elk
offer voor de vrijheid en overwinning.
De rijksminister voor bewapening en oor
logsindustrie, Speer, heeft aan de arbeiders in
de Duitsche bewapeningsindustrie een nieuw-
jaarsoproep gericht, waarin o.a. het volgende
wordt gezegd:
De maximumprestatie, die in 1943 bij de ver
vaardiging van oorlogsmateriaal is geleverd,
moet ondanks alle moeilijkheden nog over
troffen worden en wel tot de uiterste grens
van het mogelijke. Zonder eenige reserves
kan worden verklaard, dat het bijna uitslui
tend aan den Duitschen arbeider en aan den
Duitschen bedrijfsleider te danken is geweest,
dat de productie van 1943 die yan 1942 belang
rijk overtrof. De rijksminister betuigt zijn bij
zonderen dank aan die arbeiders van de Duit
sche bewapeningsindustrie, die ondanks de
steeds weer herhaalde vijandelijke luchtaan
vallen in hun prestaties niet te kort geschoten
zijn.
Het jaar 1944 eischt van de werkers in de
Duitsche bewapeningsindustrie, dat zij alle
reserves, die nog in de Duitsche bedrijven
aanwezig zijn, tot het uiterste zullen gebrui
ken. Beslissende slagen staan nog voor de
deur. Het front zal in 1944 nog tot een ver
scherpte actie moeten aantreden. De Duitsche
soldaat gelooft eraan, dat het vaderland hem
in zijn hardsten strijd niet in de steek zal
laten. Het hangt alleen van het vastbeiaden
optreden van den Duitschen bedrijfsleider en
van den Duitschen arbeider af, of dit geloof
van den Duitschen soldaat in 1944 in vervul
ling gaat.
De algemeen gemachtigde voor de tewerk
stelling, Sauckel, richt bij de jaarswisseling
een oproep tot de buitenlandsche arbeiders en
arbeidsters. Namens den Führer erken ik hier
mede uw goede arbeidsprestatie als een waar
devolle ondersteuning in den strijd tegen de
wereldplutocratie en het wereldbolsjewisme
en roep ik u op, om ook in het nieuwe jaar
door vlijtigen, trouwen arbeid aan ons Euro-
peesoh continent uw beste krachten te willen
geven. Gij helpt hierdoor het meest u zelf,
want de vernietiging van Europa van uw vol
ken en uw geboortegrond zou het gevolg zijn
wanneer 't internationale kapitalisme en het
bolsjewisme zouden overwinnen.
Herbert Backe heeft een oproep gericht tot
de Duitsche boeren, waarin hij o.a. zegt: De
arbeid van de Duitsche boeren in het afge
loopen jaar heeft de voedselvoorziening van
het Duitsche volk opnieuw voor een jaar ge
waarborgd. Ook de taak die de toekomst
brengt, zal, zij moge nog zoo zwaar zijn, door
denzelfden geest en dezelfde fanatieke hou
ding volbracht worden.
Dit geluk kunt ook gij hebben.
PK Bij de Kriegsmarine. In een langen
met ontzaggelijke snelheid voortsnellenden
fronttrein zitten vier matrozen. Zij zijn in
gedachten verdiept en af en toe kijken zij
met een gelukkigen glimlach om de lippen
naar de zware zeezakken, die in de netten
liggen opgestapeld. Wat is daar alles niet
in, en hoe gelukkig zal men er thuis mee
wezen! Thuis! Dit woord beteekent voor
den grootsten onder hen: Rotterdam. Voor
den iets kleineren: Antwerpen. En voor de
twee anderen: Groningen.
Straks zullen zij thuis zijn! Zal men hen
aan het station afhalen? Zullen zij de
broertjes en zusjes gelukkig kunnen ma
ken, met het vele dat zij meebrengen? Zul
len zij allen tezamen den gelukkigen te
rugkeer kunnen vieren?
Na eenige maanden dienst is ook voor u
dit geluk niet uitgesloten. Eiken dag mel
den zich zoo en zooveel Nederlanders, el-
ken dag zoo en zooveel Vlamingen aan.
Wacht ook gij niet langer, het is voor u en
uw familie de eenig juiste weg naar een ge
lukkige toekomst! Alleen in de overwin
ning van Duitschland ligt het latere welzijn
van het Nederlandsche en Vlaamsche volk.
Volledige inlichtingen verstrekt met u
gaarne in al de „Meldestellen" voor vrij
willigers' der Kriegsmarine, die in elke stad
bij de Kommandantur aldaar zijn te vinden.
Ga er vandaag nog heen. Gij kunt er niets
bij verliezen.