„Het jaar 1944 zal zeer hard zijn" „Elk offer voor de vrijheid" Dagorder van Adolf Hitler tot de Duitsche weermacht Het verband tusschen de fronten Oproepen van Göring, Speer en Sauckel Van zijn hoofdwartier uit heeft de Führer bij de jaarwisseling den volgenden dagorder uitgevaardigd tot de soldaten van de Duitsche weermacht: „Soldaten! Toen op den 3den September 1939, na dat het de Britsche politiek eerst ge lukt was Polen tegen Duitschland op te hitsen, de Engelsch-Fransche oor logsverklaringen werden ovei-handigd, werden onze plutocratische tegenstan ders door twee verwachtingen bewo gen: een ineenstorting, die het Duit sche rijk eener nieuwe socialistische idee definitief zou vernietigen en ons volk in de oude slavernij zou terug voeren, en in de tweede plaats een zoo lang mogelijke oorlog om de kapi talistische investeeringen van de oor logophitsers rentedragend te doen worden en te kunnen aflossen. Voor de Duitsche militaire leiding kan daartegenover slechts één gebod bestaan: met het oog op de kleine levensruimte van ons volk tegenstander na tegenstander snel te verslaan en de zones der verdediging van het rijk zoo ver mogelijk buiten de eigen grenzen te verplaatsen. Deze maatregel werd echter van essen- tieele beteekenis vooral toen onder de lei ding van het internationale jodendom, de plutocratisch-bolsjewistische verbintenis perfect werd en daarmede de oorlog tegen Duitschland practisch tot een oorlog tegen gansch Europa werd. Op den dag van de Britsch-Fransche oorlogsverklaring tegen Duitschland stond het rijk alleen. Niettemin slaagden wij erin om in korten tijd het meest dreigende gevaar in het Oosten, in het Noorden en in het Westen te overwin nen. Dit was het succes der leiding van den oorlog en der dapperheid van den Duit- schen soldaat. Na de deelneming van Italië aan den strijd begon in den daarop vol genden tijd een geheele reeks Europeesche en buiten-Europeesche staten zich met het rijk te verbinden. Het bolsjewistische ge vaar tegenover Europa dwong ook andere volken tot den strijd voor de redding van hun landen en van het overige continent. Inderdaad is het gelukt om ver verwijderd van de grenzen van het vaderland fronten op te bouwen, die soms zich voorwaarts bewegend, den vijand steeds ver voor de grenzen van het rijk afweerden. Wat deze strijd aan offers en ontberingen van ons volk heeft geëischt is u, soldaten, het beste bekend. Maar, wanneer vroeger het vaderland, in de dagen van zijn nooden, door den blik op het strijdende front kon worden om hoog geheven, dan kan thans de soldaat van het front door den blik op het vader land de kracht ontvangen om zijn plicht te vervullen. Vroeger konden wij eischen, dat het vaderland zijn soldaten waardig zou zijn. Thans kan men met hetzelfde recht constateeren, dat het vaderland voor zijn eigen houding den besten frontsoldaat vér- dient. De jaren 1939, 1941 en 1942 hebben, af gezien van tegenslagen in Noord-Afrika, slechts één enkele ernstige crisis gekend, namelijk de wintermaanden van December 1941 tot Maart 1942. Onder den invloed eener ware natuurramp zijn mensch, dier en materiaal vaak tot ver over de grens van het prestatievermogen belast. De lichamen verstarden, dieren vonden den dood, ma chines en wapens weigerden hun diensten, treinen vielen uit. Een Napoleontisch lot scheen het Duitsche front te wachten te staan. Desondanks is het aan de bovenmen- schelijke inspanning van allen gelukt deze allerverschrikkelijkste crisis te boven te komen en 't front weer in orde te brengen. Het jaar 1943 zal in de geschiedenis moeten worden opgeteekend als het tweede jaar van een groote crisis. De sabotage van vele jaren, die door het Italiaansche koningshuis en de daar omheen hangende miltaire camarilla alsmede door politiek-kapitalistische cliques was bedreven, eindelijk het verraad van Fransche admiraals, gene raals en officieren in Noord-Afrika hadden geleid tot het verlammen der mogelijkheid van weerstand in dit ge bied. Door een stelselmatig bedreven passieven tegenstand der verantwoordelijke Italiaan sche instanties werd het verkeer naar Noord-Afrika zoo sterk verzwakt, dat onze formaties als gevolg van het ontbreken van materieele strijdmiddelen, ja, zelfs van de ravitailleering, het gebied van Noord- Afrika tenslotte niet meer konden houden. Italië. Het volledige wegvallen van den Ita- liaanschen bondgenoot in het Oosten vorm de de inleiding tot een nieuwe crisis, die met den heldenstrijd van Stalingrad haar einde vond. Eindelijk begon de onder- grondsche woelactie van die reeds toen door Engeland betaalde verraders om den Balkan te ondermijnen, en dreigde ook daar den Duitschen soldaat te berooven van de vruchten zijner met bloed betaalde offers. De arrestatie van den Duce leidde vervolgens tot het schaamtelooze openlijke verraad, dat in de geschiedenis in zijn af schuwelijkheid wel zonder voorbeeld is. De gevolgen waren evenwel voor ons zeer ern stig. Binnen enkele weken tijd moest Duitschland eerst de troepen van de ver raders verslaan en ontwapenen. Meer dan een millioen man, die ten deele alle achter- waartsche verbindingen van de in Italië en op den Balkan staande Duitsche troepen dreigden af te snijden, hebben dit lot onder gaan. Talrijke eilanden werden bezet of moesten, ten deele na bloedigen strijd, op de troepen van den Italiaanschen koning veroverd worden. Andere eilanden waren wij gedwongen te ontruimen, aangezien het niet mogelijk bleek de verbindingen veilig te handhaven. In Zuid-Italië werd het noodig om ter stond geïmproviseerd een nieuw front op te richten en dit te consolideeren. Op den Balkan moesten Italianen en bandieten van allerlei slag worden overwonnen en ont wapend. Talrijke divisies moesten voor dat doel naar deze gebieden worden overge bracht, en nieuwe legers opgesteld. De uit breiding van onze vestingwerken, de ver dere opleiding van de daarvoor bestemde bezettingen in het Westen en het Noorden mochten daarbij niet worden veronacht zaamd. In hetzelfde tijdperk was het echter tevens noodig om in ieder geval het dreigende Russische offensief nog in den zomer uit zijn tent te lokken, ten einde zijn kracht vóór het intreden van den winter zooveel mogelijk te ver bruiken. In het vaderland zelf moesten de maat regelen voor de afweer van vijandelijke bomaanvallen worden gecontroleerd en verbeterd. Er moesten nieuwe aanvals- en afweerwapenen worden ontwikkeld, de methoden van hun gebruik bestudeerd en tenslotte practisch beproefd. In dit jaar, kameraden, drukte op de schouders van de Duitsche leiding de groot ste taak, die wel ooit gesteld kan worden. Dank zij de dapperheid, de toewijding en de offervaardigheid van het front en van het vaderland, cank zij den ijver van onze arbeiders is het gelukt, ondersteund door onze bondgenooten in Oost-Azië en onze medestrijders in Europa, deze geweldige vraagstukken op te lossen. Den zwaarsten last dragen echter in Europa zooals van het begin af aan het Duitsche volk en de Duitsche soldaten. Alle taken, die ons gesteld zijn door het verraad van den Italiaanschen koning, zijn thans in hoofdzaak opgelost. Het front staat ten Zuiden van Rome en wordt voortdu rend versterkt voor den afweer van de Angelsaksische formaties. Uit den storm loop naar den Brenner is een offensief in slakkengang ontstaan, dat de Geallieerde veldheeren gelukkig maakt, wanneer zij per week de ruines van een of twee boeren dorpen als „veroverd" kunnen melden. De Balkan is in onze handen. Alle eilanden zijn door Duitsche troepen bezet. De lan dingspoging door Geallieerde formaties, onverschillig waar zulk een poging oök in het plan mag liggen, zal op een Duitschen tegenstand stuiten, die er anders uitziet, dan de begroeting van de Amerikanen en Engelsehen door verraderlijke Fransche ge neraals in Noord-Afrika of karakterlooze Badoglio-creaturen op Sicilië. Tegenover deze positieve feiten staan ook negatieve. De geweldige nieuwe taken konden slechts vervuld worden door elders iets prijs te geven. De be zetting van de voor de verdediging van Europa onomstootelijk noodzake lijke stellingen in het Zuiden vereischt de nivelleering van de achterwaart- sche dienst- en verkeersinrichtingen ten nadeele van het Oosten. Talrijke nieuwe opstellingen, die voor het Oos ten waren bestemd, zijn nu gebonden en moeten meehelpen de overige Euro peesche levensruimte te beschermen. Dit is de oorzaak van vele zorgen en nooden van u, kameraden van het Oostelijk front. Niettemin bestaat er niet de gering ste twijfel over, dat dit grootste crisisjaar in onze geschiedenis, waarvan de Engel- schen en de bolsjewieken rotsvast overtuigd waren, dat het met een volledige Duitsche ineenstorting zou eindigen, een groot his torisch succes geworden is. Al zijn gevech ten in het Oosten nog zoo hevig geweest en zullen zij hevig blijven, het bolsjewisme heeft zijn doel niet bereikt. De plutocra tische wereld mag in het Westen haar lan dingspoging, waarmede zij dreigt, onder nemen waar zij wil: zij zal mislukken. De poging, het Duitsche vaderland murw te maken, leidt tot het tegendeel. Haar be doeling, de Duitsche oorlogsproductie uit te schakelen, wordt te schande gemaakt. Onze tegenstand zal niet geringer worden, integendeel, hij zal in het jaar 1944 meer succes hebben. Al mag tijdelijk de weegschaal van de technische uitvindingen in het.jaar 1943 ten gunste van onze vijanden zijn doorgesla gen, wij zullen dat weer inhalen. Want ook de Duitsche uitvindersgeest heeft niet ge rust, integendeel, hij was bezig en zal door de producten van zijn prestaties het even wicht der technische wapenen herstellen. Het nuchtere feit is, dat onze tegenstan ders, die dezen oorlog hebben ontketend, in de hoop op een onvoorwaardelijk zekere overwinning, tot dusver overal verdreven zijn en dat, na ruim vier jaren strijd, Duitschland, dat aan het begin van deze worsteling 634.000 vierkante kilometer levensruimte bezat, thans in Europa 2.650.000 vierkante kilometer bezet houdt. En een feit is het, dat ook in het vierde jaar het kapotslaan van het Duitsche rijk mislukt is, dat zij er niet in geslaagd zijn ons volle uit te roeien of ook maar zijn levenskracht te breken, doch dat wij in het vijfde oorlogsjaar in volledig vertrouwen de verdediging van het rijk en daarmede van Europa voortzetten. Dit is de verdien ste van de leiding en soldaten der geheele weermacht. Leger, marine en luchtmacht. Wat daarbij het leger in al zijn formaties ook dit jaar weer gepresteerd heeft is de hoogste lof waard. Wanneer het ook voor den dapperen grenadier vaak ver buiten de grens scheen te gaan van wat een mensch vermag te presteeren, toch heeft hij altijd weer de kracht gevonden om zichzelf te zijn. Ondanks alles houdt het front in het Oosten in de bloedigste wor steling stand en de bolsjewistische poging om Europa te penetreeren zal, hoe dan ook, opnieuw en definitief mislukken. Ik weet, soldaten van het leger, wat ik daarmede van U verlang. Maar, het grootste offer, dat gij brengt, is thans niet zwaarder dan het offer, dat in Duitschland zelfs van vrouwen en kinderen verlangd wordt en dat gij met geloovig hart brengen moet en overal ge bracht hebt. Niet minder groot zijn de prestaties van de marine, die in haar strijd steeds meer groeit in de taken, die aan de algemeene weermacht gesteld zijn. Het schijnbare ver zwakken van den duikbootoorlog berust slechts op een enkele technische uitvinding aan den kant van onze tegenstanders. Niet alleen staan wij op het punt, die uit te scha kelen, maar wij zijn ervan overtuigd dat dit binnenkort gelukt zal zijn. De luchtmacht moet. evenals het leger aan alle fronten strijdend, geweldige prestaties leveren. Zij heeft bovendien nog de taak om den vaderlandschen bodem te verdedigen. Haar heldendom is boven alles verheven. De zoo dappere divisies en formaties van de Waffen-SS, die in het kader van het leger strijden, voelen zich daarmede op leven en dood verbonden. Evenzeer verdienen de hoog ste lof alle andere diensten en formaties, die zich aan het front bevinden of aan den strijd deelnemen: de mannen en vrouwen van het Roode Kruis, van den Rijksarbeidsdienst, van de NSICK en van de OT. De prestaties van de Duitsche spoorwegen zijn eveneens zonder voorbeeld. Het jaar 19 43 is nu ten einde. Het heeft den tegenstanders niet alleen onthouden, wat zij gehoopt hadden, maar integendeel tot hun wellicht grootste teleurstelling geleid. Het jaar 1944 zal zeer hard zijn. Het is ech ter onze gemeenschappelijke taak in het nieuwe jaar de periode van de verdediging zonder meer weer te boven te komen en den tegenstander met zware slagen zoo lang toe te takelon, tot eindelijk het uur komt waar op d« Voorzienigheid de overwinning kan geven aan het volk, dat haar het meeste ver dient. Wanneer ik echter den blik werp op U, Duitsche soldaten, mij herinner uw helden dom, uw dapperheid en uw moed en de offers én prestaties van het vaderland af weeg, dan wordt mijn vertrouwen tot de on wrikbare zekerheid: meer kan geen volk presteeren, verduren en verdragen. Wanneer derhalve de Voorzienigheid het leven als prijs schenkt aan hem. die het op de dapperste wijze bevecht en verdedigt, dan za.l ons volk genade vinden bij Hem, die als rechtvaardig rechter te allen tijde altijd nog de over- winning gegeven heeft aan dengene, die haar het meest waardig was. In dezen strijd om zijn of niet zijn zal Duitschland tenslotte zegevieren." Luchtalarm te Berlijn in den afgeloopen nacht. In de eerste ochtenduren van heden is er te Berlijn luchtalarm gemaakt. Uit eenige buitenwijken kwamen reeds gedurende het alarm verscheidene berichten over het neer schieten van viermotorige bommenwerpers binnen. Nadere bijzonderheden ontbreken nog. Berlijn is Zaterdagnacht eveneens het doel wit geweest van een Britschen terreuraanval, waardoor in eenige wijken verliezen onder de bevolking en schade ontstonden. Enkele vliegtuigen lieten bovendien bommen vallen in 't Rijnlandsch-Westfaalsche gebied. Lucht verdedigingsstrijdkrachten schoten volgens nog onvolledige rapporten 30 viermtotorige bommenwerpers neer. Duikbootkapitein Mohr vermist. De duikboot onder bevel van kapitanleut- nant Johannes Mohr, drager van het Eiken- loor, is na een succesvollen strijd tegen een vijandelijk convooi niet teruggekeerd. Groot-admiraal Dönitz heeft naar aanlei ding hiervan een dagorder tot de marine gericht, waarin o.a. wordt gezegd: „Kapitanleutnant Mohr was een schitte rende duikbootcommandant. 39 schepen (200.000 brt.), de Engelsche kruiser „Du- nedin" en een torpedojager vormen het re sultaat van zijn harde oorlogvoering". Te Noordijk, gemeente Neede, oefent een stovenmaker nog zijn beroep uit. Zijn producten worden hoofdzakelijk afge nomen door de oudere generatie onder de boerenvrouwen. (C.N.F./Hartgerink Pax c) Göring heeft een oproep tot het Duitsche volk gericht, waarin hij o.m. zegt: In het af geloopen jaar zijn de door den oorlog gestelde eischen opnieuw toegenomen. In een zichzelf wegcijferende plichtsvervulling 'heeft de Duit sche soldaat de vijandelijke massa's ook in dit oorlogsjaar ver verwijderd gehouden van de Duitsche grenzen. Ook het vaderland heeft de zwaarste lasten gedragen en zich het strijden de front en het onbaatzuchtige offer der ge sneuvelden waardig getoond. Met een dapper hart verdraagt het de wreede zware slagen van een zoo barbaarsche oorlogvoering tegen vrouwen en kinderen, tegen huis en hof, tegen cultuur en beschaving. Hier blijkt, dat de geest van het front ook in het vaderland leeft. Een dergelijk volk kan nooit ten ondergaan. Het zal zich in de stormen van dezen tijd hand haven. Wij verhelen ons niet dat nog zeer veel van ons verlangd wordt. Alleen in ons zwaard ligt ons heil. Wij leggen het pas neer, wan neer volk en rijk voor de toekomst beveiligd zijn. Laten wij in dit uur onzen blik onverschrok ken voorwaarts richten. Trouw aan onzen be minden Führer, die als een lichtend voorbeeld voor ons staat, zullen wii onzen plicht ver vullen, tot het doel bereikt en de vurig ver langde vrede verkregen is. Het parool voor het nieuwe jaar luidt: alle krachten en elk offer voor de vrijheid en overwinning. De rijksminister voor bewapening en oor logsindustrie, Speer, heeft aan de arbeiders in de Duitsche bewapeningsindustrie een nieuw- jaarsoproep gericht, waarin o.a. het volgende wordt gezegd: De maximumprestatie, die in 1943 bij de ver vaardiging van oorlogsmateriaal is geleverd, moet ondanks alle moeilijkheden nog over troffen worden en wel tot de uiterste grens van het mogelijke. Zonder eenige reserves kan worden verklaard, dat het bijna uitslui tend aan den Duitschen arbeider en aan den Duitschen bedrijfsleider te danken is geweest, dat de productie van 1943 die yan 1942 belang rijk overtrof. De rijksminister betuigt zijn bij zonderen dank aan die arbeiders van de Duit sche bewapeningsindustrie, die ondanks de steeds weer herhaalde vijandelijke luchtaan vallen in hun prestaties niet te kort geschoten zijn. Het jaar 1944 eischt van de werkers in de Duitsche bewapeningsindustrie, dat zij alle reserves, die nog in de Duitsche bedrijven aanwezig zijn, tot het uiterste zullen gebrui ken. Beslissende slagen staan nog voor de deur. Het front zal in 1944 nog tot een ver scherpte actie moeten aantreden. De Duitsche soldaat gelooft eraan, dat het vaderland hem in zijn hardsten strijd niet in de steek zal laten. Het hangt alleen van het vastbeiaden optreden van den Duitschen bedrijfsleider en van den Duitschen arbeider af, of dit geloof van den Duitschen soldaat in 1944 in vervul ling gaat. De algemeen gemachtigde voor de tewerk stelling, Sauckel, richt bij de jaarswisseling een oproep tot de buitenlandsche arbeiders en arbeidsters. Namens den Führer erken ik hier mede uw goede arbeidsprestatie als een waar devolle ondersteuning in den strijd tegen de wereldplutocratie en het wereldbolsjewisme en roep ik u op, om ook in het nieuwe jaar door vlijtigen, trouwen arbeid aan ons Euro- peesoh continent uw beste krachten te willen geven. Gij helpt hierdoor het meest u zelf, want de vernietiging van Europa van uw vol ken en uw geboortegrond zou het gevolg zijn wanneer 't internationale kapitalisme en het bolsjewisme zouden overwinnen. Herbert Backe heeft een oproep gericht tot de Duitsche boeren, waarin hij o.a. zegt: De arbeid van de Duitsche boeren in het afge loopen jaar heeft de voedselvoorziening van het Duitsche volk opnieuw voor een jaar ge waarborgd. Ook de taak die de toekomst brengt, zal, zij moge nog zoo zwaar zijn, door denzelfden geest en dezelfde fanatieke hou ding volbracht worden. Dit geluk kunt ook gij hebben. PK Bij de Kriegsmarine. In een langen met ontzaggelijke snelheid voortsnellenden fronttrein zitten vier matrozen. Zij zijn in gedachten verdiept en af en toe kijken zij met een gelukkigen glimlach om de lippen naar de zware zeezakken, die in de netten liggen opgestapeld. Wat is daar alles niet in, en hoe gelukkig zal men er thuis mee wezen! Thuis! Dit woord beteekent voor den grootsten onder hen: Rotterdam. Voor den iets kleineren: Antwerpen. En voor de twee anderen: Groningen. Straks zullen zij thuis zijn! Zal men hen aan het station afhalen? Zullen zij de broertjes en zusjes gelukkig kunnen ma ken, met het vele dat zij meebrengen? Zul len zij allen tezamen den gelukkigen te rugkeer kunnen vieren? Na eenige maanden dienst is ook voor u dit geluk niet uitgesloten. Eiken dag mel den zich zoo en zooveel Nederlanders, el- ken dag zoo en zooveel Vlamingen aan. Wacht ook gij niet langer, het is voor u en uw familie de eenig juiste weg naar een ge lukkige toekomst! Alleen in de overwin ning van Duitschland ligt het latere welzijn van het Nederlandsche en Vlaamsche volk. Volledige inlichtingen verstrekt met u gaarne in al de „Meldestellen" voor vrij willigers' der Kriegsmarine, die in elke stad bij de Kommandantur aldaar zijn te vinden. Ga er vandaag nog heen. Gij kunt er niets bij verliezen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsche Courant | 1944 | | pagina 5