Haarlemsche Courant
ADOLF HITLER 55 JAAR.
20 APRIL
Duitsche terreinwinst
ten Z. van den Dnjestr®
Nieuwsblad voor Noord-Holland
„Wij kunnen gelukkig zijn hem te bezittenwant hij waar
borgt ons geloof aan de overwinning en de bestendigheid
onzer nationale leidingRede van dr. Göbbels.
Oproep en dagorder van
Maarschalk Goring.
Sterke formaties gevechtsvliegtuigen,
boven Londen.
!89e Jaargang" No. 92
Bureaux: Groote Houtstraat 93,
let. Advert. 10121, Redactie IBM»
Postgiro 134998 Haarlemsclie ct, Haarlem
B^&aatoor, Soeudaplein sr. Tel. 1R30
Hoofdredacteur: F, C, Derks
Donderdag 20 April 1944
Verschaalt dagelijks.,
behalve op Zon- en Feestdagen
Drukkerij: Z. B. Spaarne 12. Tel, I39XS
Kantoor IJmuiden: Kembrandtlaan
IJmuiden-Oost
üttg,: Graf. Bedrijven bamia^,
nautaag
K UW
Rijksmaarschalk Hermann Göring heeft ter
gelegenheid van den 55sten verjaardag van den
Führer een oproep tot het Duitsche volk ge
richt, waarin hij o.m. zegt:
Duitsche volksgenooten
Naar onzen Führer, die vandaag in een
lotsbeslissenden strijd zijn 55sten verjaar
dag viert, gaan de oprechtste gelukwen-
schen uit alle Duitsche gouwen, van front
en vaderland uit. Voor hem smeeken wij
de bescherming en den zegen van den Al
machtige af. In alle beproevingen van
dezen oorlog, in den zwaarsten strijd en bij
den meest ingespannen arbeid is gebleken,
dat volk en Führer hecht met elkaar ver
bonden zijn.
Dezen band van trouw hebben de vijanden
door middel van de leugenachtigste propa
ganda en de wreedste terreur probeeren te
vernielen. Zij hebben daarmee het tegendeel
bereikt.
Nog nooit tevoren heeft er in ons vaderland
een zoo hecht aaneengesmede eenheid tusschen
leiding en volk bestaan als in onze dagen. Dat
is voor onze politiek en voor onze oorlogvoe
ring zonder meer beslissend. Dit fundament
kan, dat is mijn heiligste overtuiging, ook in
de toekomst nooit vernield worden. Daarvoor
is het vertrouwen in Adolf Hitler te diep ver
ankerd in hart en geest van alle volksgenoo
ten, daarvoor is overal het besef van de nood
zakelijkheid eener krachtige leiding te duide
lijk.
Soldaat en staatsman uit innerlijke roeping,
heeft de Führer zijn volk in de weinige jaren
van vrede, die hem door de afgunst en de
aanmatiging der vijanden waren vergund, uit
de diepste ellende omhoog naar een nieuw le
ven geleid en een machtig, hecht aaneenge
smeed rijk geschapen. Hij heeft den fakkel van
het Duitsche socialisme ontstoken, aan hem
hebben onze onvergelijkelijke arbeiders meer
te danken dan aan alle politici voor hem. Daar
om vertrouwen wij erop, dat zijn kracht er
ook in zal slagen rijk en volk. door den mee-
sleependen stroom van dezen gigantischen oor
log naar nieuwe vaste oevers te leiden. Vol
vertrouwen en tot alles bereid strijden en wer
ken wij aan de zijde van den Führer. De
trouw aan hem waarborgt de vrijheid en de
overwinning
REDE VAN DR. GÖBBELS
Op den vooravond van den 55sten ver
jaardag van den Führer heeft rijksminister
dr. Göbbels in de Staatsopera te Berlijn een
rede gehouden.
Niet alleen het geluk, ook de roem, zoo
zeide hij o.a., zwenkt in den oorlog eeuwig
tusschen de groote mannen en volken heen
en weer. Op zijn vroegst bij het einde van
den oorlog, meestal echter pas een gerui-
men tijd later, wanneer de oorlog in zijn
historie-blijvende gebeurtenissen voor elk
zichtbaar aan het daglicht treedt, zal men
ook zijn afzonderlijke gebeurtenissen objec
tief en rechtvaardig kunnen beoordeelen.
Welke gebeurtenissen van dezen oorlog zul
len nu ook nog over honderd jaar van blij
vende beteekenis zijn? Zoo moeilijk dit ook
in ieder geval op zichzelf te voorspellen is,
zoo duidelijk komen toch ook nu al uit dit
reusachtige drama van de Europeesche vol
ken enkele fundamenteele ontwikkelingen
naar voren, die het latere historische totale
oordeel over dézen oorlog op beslissende
wijze zullen bepalen.
Of Europa bolsjewistisch wordt of dat wij
erin slagen ons continent voor dit gevaar te
bewaren en zijn volken zoodoende van deze
doodelijkste bedreiging te verlossen, deze
beslissing zal het beeld van de toekomstige
wereld voor vele generaties, zooal niet voor
altijd, beslissend bepalen. De man, die ons
continent uit deze geestelijke en op zijn
minst genomen vooraf beraamde militaire
omklemming definitief bevrijdt, zal aan het
einde van deze geweldige worsteling histo
risch gezien, d e man van dezen oorlog zijn.
Wij kunnen gelukkig zijn hem te bezitten,
want hij waarborgt in zijn persoon niet al
leen ons vaste geloof aan de overwinning,
doch daarnaast ook de bestendigheid van
onze nationale leiding, de karaktervolle
fundamenteele houding van onze oorlogsop
vattingen en de zuiverheid van onze oorlogs
doelstelling.
Men behoeft slechts den blik te richten over
de grenzen van ons rijk op de buitenlandsche
en vijandelijke volken om met alle duidelijk
heid te beseffen wat hij voor de natie betee-
kent en wat hij voor ons allen is.
In andere oorlogvoerende landen moge de
leiding zaakwaarneemster zijn van klasse- of
standsbelang, door parlementaire meerderhe
den met meer of minder tegenzin gedekt, als
een noodzakelijk kwaad beschouwd en aan
vaard worden, omdat er geen betere ter be
schikking staat, of zelfs het vreesaanjagende
resultaat zijn van een in blinde woede razen
de massaterreur, die over millioenen lijken
gaat. Bij ons is de Führer woordvoerder en
voltrekker van den wil van het geheele volk.
Er heeft zich van den eersten dag van den
oorlog af tot op dit uur, ondanks al het vijan
delijke lasterlijke geschreeuw, in Duitschland
niet één enkel geval voorgedaan, dat een sol-
(Vervolg op pag. 2)
Conferentie Badoglio-Ercofi,
Maarschalk Badoglio heeft Maandag dn
reet na het aftreden van zijn regeering, een
onderhoud gehad met den leider der Italiaan-
sche communistische partij Ercoli.
Welingelichte diplomatieke kringen hebben
vernomen, dat maarschalk Badoglio en admi
raal De Corten de eenige leden van het oude
kabinet zijn die een plaats in de nieuwe re
geering zullen bezetten.
De Führer
(Hoffmann/Stapf Pax c)
Waarover spreken vanavond de soldaten?
De dag zal zijn als iedere andere aan het
front. De strijd is zwaar en vraagt offers en
morgen zal 't niet beter zijn. Nu is het
avond en in den bunker, tusschen wat roo-
kende bouwvallen, achter wat struikgewas
zitten ze bijeen. Het avondmaal is haastig
genuttigd, de wapens zijn nagezien. De
vraag, of straks de lichtkogels zullen ver
schijnen aan den overkant als inleiding van
een nachtelijken aanval blijft onbesproken.
De verjaardag van den Führer brengt aan
het front geen feestbetoon. Misschien heeft
de commandant voor een paar extra siga
retten gezorgd, die haastig worden opge
rookt voordat de wacht in modder en smelt
water wordt betrokken. De duisternis zal
spoedig vallen en in het donker zal nieuw
gevaar dreigen.
Dan begint er één. Hij noemt een naam en
gewaagt van den langen, moeilijken weg,
die vijf en twintig jaar geleden betreden
werd door Adolf Hitler, den weg, waarlangs
zijn volk uit de diepste vernedering tot het
besef van eigen kracht en eigen vermogens
zou stijgen. Hij spreekt van het heldendom,
dat onvervaard het spoor volgde, dat deze
Eene wees en dat niet lafhartig de moeilijk
heden is ontweken, die komende jaren
brachten.
Waarover spreken vanavond de soldaten?
Zij spreken van de wereld, die zij achter
lieten. O, vrees niet, dat zij te veel achterom
zullen zien! Zij kennen het valsche pathos,
dat hen bejubelt met zegezangen en hun de
goedkoope beloften schenkt, die juist goed
genoeg zijn voor den frontsoldaat. Zij we
ten, dat zij volstrekt niets van het oorlogs
gebeuren begrijpen en dat het ware krijgs
bedrijf aan de stamtafel, in de kapperssalon
en op het balcon van de tram wordt ge
voerd. Zij weten, dat zij niet verstandig zijn,
omdat verstandige menschen een nette posi
tie verkiezen boven het slijk der wegen en
den kogel van een Russischen scherpschut
ter en omdat deze verstandige menschen
het gansch en al onverstandig vinden, dat
een Vlaming of een Deen, een- Noor of een
Nederlander zijn kostbaar leven zou wagen
in dienst van een vreemde weermacht.
Dan rijst de hoop, daar, in den bunker of
tusschen de ruïnen, dat ze eenmaal tóch de
oude plaatsen terug' zullen zien om daar iets
te vertellen van de verbondenheid, die dood
en doodsgevaar trotseerde terwille van het
groote doel, dat ook de zorg voor de kleinen
en de wankelmoedigen omsloten houdt. De
zorg, die Adolf Hitler verhief tot den waar-
achtigen leider van een komende Europee
sche gemeenschap der volken.
Waarover spreken vanavond de soldaten?
Zij spreken van de opdracht, die ieder
hunner mét zich draagt en die zij recht
streeks van den Führer ontvingen: Trouw
te zijn. Trouw te zijn in alles. Trouw aan
hun woord, trouw aan hun wapen, trouw
aan hun eer.
Misschien spreken de soldaten hierover
niet i.n welgekozen termen, omdat veel
woorden niet noodig zijn tusschen men
schen, die de beteekenis van oorlog, dood
en offer hebben leeren begrijpen. Maar als
er straks één getroffen neerligt zal er niet
een enkele zijn, die niet in grimmig zwijgen
de Russische kogels trotseert om den ge
wonden kameraad naar de loopgraaf te
sleepen.
Want het zijn Hitiers soldaten, die staan
en, moet het zijn, vallen voor de beveiliging
der beste waarden van hun landen en hun
volken en, zonder dat hij in menschenver-
goding vervalt rijst er een vreugdige trots
in den strijder, dat Adolf Hitler eenmaal
juist zulk een onbekende frontsoldaat was
en streed en wonden beliep en in doodsge
vaar verkeerde en trouw bleef aan de 'hem
gegeven opdracht.
Waarover spreken vanavond de soldaten?
Zij spreken van de vrienden en de ken
nissen, de schoolkameraden en de arbeids-
makkers van weleer, die de kat uit den
boom kijken en veiligheidshalve het hoofd
omdraaien, als ze hun ouden makker tijdens
diens verlof in het soldatenpak ontmoeten.
Zij spreken van de onderduikers, die, in
bange vrees voor den arbeid op een dagreis
afstand van het ouderlijk tafeltje-welbe
reid, de vlucht namen, toen het thuisfront
ook hun inzet vereischte.
Zij spreken van de handige lieden, die
zich vetmesten met de opbrengst van hun
zwarten handel en met de roof, aan hun
evennaasten gepleegd.
Zij spreken van de gewiekste burgers, die
zwaar verdienen aan de Duitsche weermacht
en, nadat de rekening is voldaan, eens zoo
hard op al wat Duitsch is, schelden.
Zij sprekenneen, ik weet beter.
Daarover spreekt geen frontsoldaat van
daag, op den geboortedag van den man, die
eenmaal zeide, dat wie aan den oorlog ver
dient er aan sterven zal.
Eens zal althans een gedeelte der front
soldaten weer terugkomen en het juiste
woord ten aanzien van lafaards en parasie
ten meespreken.
Waarover spreken vanavond de soldaten7
Zij spreken van 'den plicht, dien de
Führer hun heeft opgelegd. Zij hebben dien
plicht verstaan, toen zij drie jaar lang hun
zegetochten aflegden en zij hebben dien
plicht niet vergeten, toen zij een jaar lang
moesten wijken voor een veelvoudige over
macht en voor verraad.
Zij kennen hun plicht en zij vervullen
hem, omdat Adolf Hitler hem hun afvergt.
„Ik moet dezen post houden" zoo schreef
mij onlangs een bekende hand, „omdat de
Führer het wil". Ik weet niet, of de post be-
houden_ is gebleven, want het vervolg van
dien brief zal niet geschreven wonden, maar
ik weet heel zeker, dat de soldaat, die hem
verdedigde, niet gevlucht zal zijn, toen het
oogen'blik daar was.
Waarvan wordt vanavond gesproken op
dezen dag der soldaten? Van den simpelen,
eenvoudigen plicht, dien de Führer van zijn
Germaansche weermacht eischt: den oorlog
winnen en, onder zijn leiding, vrede en
recht te vestigen in een nieuw Europa. B.
Hongaren veroveren de
stad Nadworna.
Het Duitsche weermachtbericht luidt als}
volgt:
In het gevechtsgebied van Sebastopol heb-
ben de bolsjewieken, gesteund door sterke ar-»
tillerie en slagvliegers, vergeefs onze stellin
gen aangevallen.
Aan de beneden-Dnjestr zijn talrijke aanval
len van den vijand met vernieling van een vrij,
groot aantal tanks mislukt. Plaatselijke pene
traties werden opgeheven of afgegrendeld.
Ook ten Noorden van Jassy zijn vrij sterkei
aanvallen der bolsjewieken ineengestort.
In het Oosten van de Boekowina hebben
Roemeensche troepen het op de vorige
dagen gewonnen terrein van vijanden ge
zuiverd.
Tusschen de Karpathen en het gebied
ten Oosten van Stanislau zetten Duitsche
en Hongaarsche divisies met succes hun
aanvallen voort. Daarbij is de stad Nad
worna door Hongaarsche troepen genomen.
Ten Zuiden van den Dnjestr hebben Duit
sche formaties de bolsjewieken in een
energieken aanval verder teruggeworpen.
Ir» het gevechtsgebied ten Westen van Tar-
nopol en ten Zuidwesten van Luck zijn herhaal
de aanvallen der bolsjewieken in harde ge
vechten ineengestort.
Aan de rest van het Oostelijk front geen bij
zondere gebeurtenissen.
Bij het landingshoofd van Nettuno en ten
Zuiden van de Adriatische kust zijn vijande
lijke aanvallen met bloedige verliezen voo0
den tegenstander ineengestort.
In de middaguren van 18 April zijn sterk®
formaties Amerikaansche bommenwerpers on
der bescherming van jagers doorgedrongen tot
in het gebied van Berlijn. In verscheidene!
plaatsen, vooral in Rathenow, zijn schade en.
verliezen onder de bevolking ontstaan.
Ondanks moeilijke afweeromstandigheden
werden 44 vijandelijke vliegtuigen, waarvan 49
viermotorige bommenwerpers, neergeschoten»
Bij de alweer van deze aanvallen heeft ziel*
een formatie jagers onder bevel van majooB
Karl-Friedrich Müller bijzonder onderscheider*'
door de vernietiging van een gesloten format!»
vijandelijke bommenwerpers. Aanvallen van
Britsche bommenwerpers waren Dinsdagnacht:
gericht op het gebied van Parijs en het Oost
zeegebied. Eenige vijandelijke vliegtuigen zijn.'
West-Duitschland binnengedrongen en naar
het gebied van Berlijn gevlogen. Door nacht
jagers en afweergeschut werden 14 bommen
werpers vernietigd.
Een sterke formatie zware Duitsche ge
vechtsvliegtuigen heeft Dinsdagnacht Lon
den aangevallen. In de doelgebieden ont
stonden groote branden en verwoestingen.
Andere gevechtsvliegtuigen bestookten doe
len in Oost-Engeland met bommen.
De reis van F
Volgens onbevestigde berichten uit
Washington heeft de Engelselie minis
ter van buitenlandsche zaken. Eden, in
tegenstelling tot de officieele mededeo-
ling inzake zijn vaeantie, enkele dagen
geleden het land verlaten voor het voe
ren van belangrijke besprekingen met
een zeer hooggeplaatste buitenlandsche
persoonlijkheid.
Naar het heet moet Stettinius gelijk met
hem het land verlaten hebben. Vermoed
wordt, dat het reisdoel van beide staatslie
den hetzelfde is. Men verwacht niet, dat
met de invasie een begin gemaakt zal wor
den alvorens Eden zijn bijzondere taak zal
hebben vervuld.
Interview met Amerikaanschen
piloot.
Philippe J. Dawson, een in Hongarija
terecht gekomen Amerikaansche piloot vani
een bommenwerper is na zijn interneering
door een correspondent van het Spaansche
blad Arriba geïnterviewd.
„Voor iedere vlucht naar de vijandelijke
gebieden krijgen wij 800 dollar", vertelde
Dawson,. „Op het allerlaatste oogenblilc
worden wij er van in kennis gesteld welk
gebied of welke stad wij moeten bombar
deeren. Soms hebben wij slechts een „ver
kenner" te volgen, d.w.z:. een „captain" is
op de hoogte van het doel van de tocht en
gaat voor ons uit. Wij hebben slechts ach
ter hem aan te vliegen. Radiografisch ont
vangen wij dan opdracht onze bommen neer
te gooien".
Philippe Dawson is 23 jaar en oefent in
Chicago het beroep van bokser uit.
„DE SCHOLEN EEN BOLWERK DER
REACTIE"
Hedenavond houdt Max Blokzijl om 18.45
uur via Hilversum I zijn radiopraatje, geti
teld: „De scholen een bolwerk der reactie".
Erger u niet, als bij anderen licht
uitstraalt, maar waarschuw de over
treders. Kijk ook eens naar de
achterzijde van uw eigen huis. jj