No. 42.
DE VLOER DES VADERS,
FEUILLETON.
De vloek des Vaders.
A BO NNEMENTSPRIJS:
Voor Haarlem per maand40 Cents.
Franco 'door geheel het Rijk p. maand 55
Afzonderlijke Nommers5
Vsrschijni Dagelijks uitgenomen Zon- en algemeens Feestdagen.
Bureau: KLEINE HOUTSTRA AT Ho. 9.
Erukkers^Uitgevers: BOMANS k Co», te Haarlem»
ADVERTENTIËN:
van 14 regels 40 Cent; iedere regel meer 10 cent.
Groote letters naar Plaatsruimte.
Advertentiën worden aangenomen tot 's middags 12 uur.
VERTREKUREN der SPOORTREINEN. ZOMERDIENST. De met een geteekende treinen alleen le en 2e klasse.
Van Haarlem naar
Amsterdam.
7.—. 8.09. 8.17, 9.—, 9.33,
11.15, 11.44», 11.56, l.S,
2.40*, 3.53, 4.13, 4.31, 4.44,
5.42, 7.13, 7.39*, 8.41, 9,36,
9.46,9.57,10.25.10.33,10.54*
Van Haarlem naar
Rotterdam.
6.31. 7.53* 8.37,9.11,10.16,
12.17*. 12.46. 1.56, 3.17,
4.16, 5.30* 5,37, 8.1, 10.24.
Van Amsterdam naar
Haarlem.
6.—. 7.—. 7.30* 8.10. S.40.
9.35,9.49.11.5,11.55*, 12.15.
1.5, 1.30, 2.50. 3.45, 4.30,
4.40, 5.10, 6.15, 7-30, 8.30,
10.—. 11.—,
Van Rotterdam naar
Haarlem.
6.—, 8.10. 9.10,10.20* 11.5,
1.25* 2.30. 3.35. 5.10.6.20*
7.-, 7.55, 8.50, 9.45*.
De vertrekuren zijn berekend
van de Delftsclie Poort.
Van Haarlem naar
den Helder.
6.34. 7.27 tot Uitgeest, 10.7
1.34, tot Alkmaar. 4.57, S.57
Van den Helder naar
Haarlem.
5.55, 9.30, 1.30, 7.20
Van Haarlem naar
Zandvoort.
Station H. IJ. S. M.
6.34, 7-28, 8.39,10.18.11.32,
12.19, 1.32, 3.19, 4.15, 5.5,
5.40. 6.42, S.3, 10.13.
Van Zandvoort naar
Haarlem.
7.45, S.34, 9.6. 10.4S. 12.41,
2.15, 3.46, 4.7, 4.37, 6.7
7.13, 9.12, 10.1, 11.—.
Onze ftbomié's en zij, die liet in
den Icop van dit jaar warden, entvan-
gen als premie den beroemden roman
van Fr. Levanti:
Uit het Iloogduitsch vertaald.
ALGEMEEN OVERZICHT
IS—25 Augustus.
Voor Frankrijk bracht de telegraaf
heden goed nieuws uit Tonkin.
Volgens eene dépêche uit Hong
kong hebben de Franschen Haï-
droung vervoerd en aldaar 150 ka
nonnen en 50000 dollars in geld
uitgemaakt, terwijl de inboorlingen
in alle richtingen naar het binnen
land de vlucht namen. Aanstonds
na deze overwinning zijn de troepen
verder opgerukt en had er 7 mijlen
van Hanoi weder een treffen met
den vijand plaats, dat evenwel niet
zoo gelukkig' afliep. In het vuur
van den strijd heeft men den vijand
zeker te gering geschat, tenminste
met een verlies van 17 dooden en;
50 gekwetsten zagen de aanvallers
zich genoodzaakt terug te trekken.
Intusschen vergoedt het eerste voor
deel verreweg* de tweede teleurstel
ling, en wij mogen verwachten, dat
die overwinning de Franschen eene
belangrijke schrede nader bij het
einde van den oorlog gebracht heeft.
De toestand van den graaf de
Chambord verbetert er niet op. De
geneesheeren geven hem slechts vier
dagen levens meer, zoodat wij elk
oogenblik de doodstijding tegemoet
kunnen zien. De maag weigert vol
strekt elk voedsel, zoodat. de lijder
dan ook in 't laatst dezer week den
hongerdood gestorven is.
tegen te gaan. Algemeen is men
onder de Europeanen vol lof over
de ferme houding, die de Khedive
bij deze ramp heeft aangenomen.
Aan het Oostenrijksche hof be-1 allen, dat de politiek aan een en
toonde men zeer veeï belangstelling ander geheel vreemd is, doch wij
in het lot van den zieke, en nuj gelooven, dat zoo nu en dan tus-
reeds is het bekend, dat met ze-schen die heeren ook wel eens over
kerheid verwacht kan worden de staatkundige aangelegenheden j Waar het gevaar het grootst was,
het testament van den graaf zal i van de lauden in Europa gekeuveld kon men hem vinden, en krachtig
geopend worden in tegenwoordig-
lieid van een zaakgelastigde des
Keizers.
De Duitsche Rijks- en Bondsda
gen zijn, naar men zegt op verzoek
van Bismark op het onverwachts
bijeengeroepen, en algemi
aan het gissen omtrent
van uit besluit. Soïnmi;
zal worden. Wij leven in een tijd, j hielp hij de Europeesche autoritei-
dat verhonden en verdragen aan de ten in hunne pogingen, om het kwaad
orde van den dag zijn, en er zal I in zijnen loop te stuiten,
zoo nu en dan ook wel eens over I Jammer maar, dat men den Egyp-
iets anders, dan over koetjes en I tischen ministers niet denzelfden lof
kalfjes gesproken worden. j kan toezwaaien. Hunne vrees voor
In Turkije zijn de rooverbendenhet gevaar was soms belachelijk en
■nr d - en n<>g geenszins onschadelijk gemaakt. liet is aan hunne ellendige houding
,gen hi-eren, Vtrêdèïölu h'C-uutn JA] CCÏl stout stukje voornamelijk te wijten, dat de bevol-
dat alleen het handelsv. !:-ag. metbedreven, door te Salonitis niet al- j king zoo weinig* luisterde naar de
Spanje gesloten tot dien spoed, heb- leen den prefect maar tevens ver-raadgevingen en hevelen der Engel-
ben aangezet, doch anderen zijn er, scheidene notabelen gevangen tejsciiCW-
die van meening zijn, dat er iets nemen, ten einde een groot losgeld Thans iS bij het Lngelsche mi-
achter schuilt. Het 'rechte schijnt i machtig te worden. Daar kan men nisterie officieel tijding'gekomen
niemand te weten, en dat zal ook het ginder mee doen, dergelijkedat de Zoclockomng"Cetevv2}',J !10£
wel in het duister blijven, tot de histories zijn hij uitstek geschikt j leeft on zich op Engelscli grond ge-
vergaderingen geopend zijn. Lang
zullen die vergaderingen evenwel
niet duren, want Bismarck stuurt
de lieden liefst zoo spoedig mogelijk
weer naar huis, omdat zij het hem
soms vrij lastig maken, door lmnne
veelvuldige interpellaties, op- en aan
merkingen, enz. enz.
Het schijnt in dezen tijd ook voor
de gekroonde hoofden het echte
reisseizoen te zijn. Keizers en Ko
ningen leggen wederzijdsch bezoe
ken af en ontvangen die. Frans
Jozef en Wilhelm ontmoetten elkan
der de vorige week te Ischl; de
koning van Servië bevindt zich op
dit oogenblik te Weenen, Alphon-
om ons een goed denkbeeld te geven i bied bevindt. Hij is van zijnen won
van Turksclie toestanden. Zij, die; den genezen, en maakt zich gereed
het nog niet wisten, zullen bij het
lezen van zulke berichten zelcer wel
tot het besluit komen, dat men daar
ginds alles behalve een gerust leven
leidt.
Van Turkije naar Egypte is geen
den strijd tegen Usebepo te her
vatten. In Engeland gaan hier en
daar stemmen op, die de regeering
vragen een einde aan dat bloedver
gieten ginds te maken, door zich
met de zaak te bemoeien. Wij ge-
bijzonder groote reis, waarom wijlooven evenwel niet, dat Gladstone
daartoe gemakkelijk te bewegen zal
zijn, want Engeland .heeft elders in
zijne bezittingen reeds genoeg te
doen, en eenmaal betaalde zij daar
in Zuid-Afrika reeds geducht leer-
■old, toen zij zieli met de Kaffer-
dan ook thans gemakkelijk eens een
kijkje op Afrika's Noordkust kun
nen nemen.
Daar is gelukkig het g'rootste leed
geleden. De gevallen der vreeselijke
cholera-ziekte verminderen gaande
weg. Te Cairo zelfs behoefde men stammen bemoeide. Het zal ook hard
maar een sterfgeval te constateeren j de vraag' zijn, of het niet veel heter
sus van Spanje is van plan na af- in 24 uren, terwijl ook in het bin- is, die zwartjes hunne geschillen maar
loop van zijn binnenlandsch tochtje nenlaud de toestand zachtjes aan l stilletjes onder elkander te laten
verbeterde. Alleen Alexandrië is inj uitvechten, want bemoeit Europa
dit opzicht minder gelukkig. Daarzich daarmede, dan kan het zonder
blijft het sterftecijfers zoo wat vari- J bloedvergieten de rust toch niet
eeren tusschen de 30 en 40 per j herstellen. Voor overreding zijn die
etmaal, doch er worden thans betere j lui niet vatbaar, daartoe zijn ze te
te Kopenhagen, eens een bezoekmaatregelen genomen om de ver- j weinig beschaafd,
brengen. Natuurlijk heet het bij I spreiding der ziekte zooveel mogelijkTerwijl wij hier te lande ter ge-
eens een uitstapje naar Berlijn te
maken, iets waarop zijne ministers
niet bijster gesteld zijn, en ook de
Russische Czaar wil zijn schoonva
ders, den Koning van Denemarken
legeuheid van de tentoonstelling
algemeen een goeden indruk krijgen
over de verhouding, die er tusschen
patroons en werklieden bestaat, is
dit elders geheel anders. In Engeland
en Amerika zijn de werkstakingen
nog steeds aan de orde van den dag-.
Als de eene eindigt, begint de an
dere. Te New-Yorlc hebben de si
garenmakers den arbeid hervat, in
Schotland maken de wevers nu we
der strike en de Telegraphisten in
Amerika weigeren ook nog volstan
dig hunne kantoren te betrekken,
indien aan hunne eischen niet-wordt
voldaan.
Intusschen staat hierdoor in me
nig huisgezin de ellende als een
dreigend spook voor de deur, indien
zij tenminste den drempel niet reeds
beeft overschreden, terv. ijl de handel
eu de nijverheid groote schade lijden,
J en daariüOÖT de algemeene welvaart
vermindert. Het üoogst
schelijk dat van beide zijden WHÏr
meer welwillendheid was op te mei
ken. De werklieden verliezen maar
al te vaak uit het oog, wat de pa
troons in goede tijden al zoo in lnm
belang gedaan hebben, terwijl om
gekeerd ook vele werkgevers doof
zijn voor de billijke eischen hunner
onderlioorigen.
Werden alle geschillen tusschen
beide partijen door onpartijdige eer
lijke en bekwame scheidsrechters
uitgemaakt, zonder dat men tot het.
uiterste middel, werkstaking zijne
toevlucht nam, het zou voor ieder
beter zijn. Wij zullen hopen, dat d<>
lui langzamerhand verstandiger wor
den, zich niet zoo gemakkelijk door
invloeden van buiten laten beheer-
schen, en een scheidsrechtelijke uit
spraak, waaraan ieder zich zonder
morren onderwerpt, niet altijd tot
de vrome wenschen zal blijven be-
hooren.
Naar liet Hoogduitsch
VAN
Fr» USYAHTI»
3)
Drie jaren waren sedert dit hu
welijk verloopen, misschien was het
het schitterendste tijdperk in 't leven
van Gottfried Sturm. De vereering
zijner vrouw vuurde hem aan en
langzamerhand begon hij zelf te
gelooven, wat zij zich omtrent hem
inbeeldde. Hij beschouwde zich als
inenschenvriend, als profeet, als mar
telaar en spoedig' begon hij er ook
naar te streven om zitting in den
rijksdag te krijgen, om daar als
vertegenwoordiger des volks op te
treden en diens wenschen te bevor
deren.
I Van tijd tot tijd vond de oude
I heer von Wieburg mededeelingen
j in de nieuwsbladen, die de opmerk-
i zaainheid op Gottfried Sturm ves
tigden. Dan brak hem bijna het
'hart en balde hij krampachtig de
vuisten. Deze prediker der gelijk-
lieid, deze man die hem zijn innig
bemind kind liad ontroofd en hem
j in zorg' en ellende had gedompeld,
was de echtgenoot zijner dochter,
j Toen hij op zekeren morgen de
I courant weer ter hand nam las hij
van eene groote, politieke samen
komst in de residentie en algemeen
sprak men over de redevoering van
Gottfried Sturm. Zulk eene rede,
zoo vol onlog'isclie conclusies en re-
volutionnairc begrippen,had, meende
de raadsheer, haars gelijke niet.
Een streng konservatief persoon, als
hij was, moest zich v. 1 hierover
ergeren.
I Deze ergernis verhaastte zijnen
'dood. Toen het dienst mei s e ie ka
mer binnen kwam, vond zij hem
met het hoofd op Tie tafel rustend....
doodDe in der haast geroepen ge
neesheer verklaarde, dat de dood
voor een uur had plaats gehad.
Zijn afsterven werd algemeen be
treurd en allerwege was men nieuws
gierig om te weten, of Adèle de
begrafenis ook zou bijwonen. Zij
deed het niet, want Sturm wilde
het haar niet toestaan.
Hij verstiet u bij zijn leven,—
zeide hij, bij zijnen dood zult
gij niet weer tot hem terugkeeren.
Adèle treurde lang en oprecht
om haren vader. Zij beminde hare:
echtgenoot, boven alles en door de
geboorte van twee wondcrschoou
meisjes was haar geluk als 'twai.
voltooid. Do oudste heette Freia.
(de vader had haar zoo genoemd,
wijl de naam dier godin hem a
de vrijheid herinnerde) de jóngste
Hilda. Wijl Adèle van al hare
vroegere vrienden en bekenden w;is
verwijderd, lag haar geheele geluk
in hare kinderen en haren echtge
noot. Langzamerhand kwam zij he
laas tot de overtuiging, dat zij ha
ren man te hoog had geschat, dat
hij profeet noch martelaar was, dat
zijne enthousiastische voordrachten
geen andere gevolgen hadden, dan
dat hij er geld mee verdiende en
dat hij door zijne natuurlijke gave
als redenaar het volk op een dwaal
spoor bracht.
Zij ontdekte, dat de schijnbare
idealist niets anders was dan een
geslepen egoïst met veel schrander
heid en een schitterend redenaars
talent.
Vele vrouwen sterven zonder de
zwakheden of gebreken hunner echt-
nnoten te hebben leeren kennen.
Bij Adèle Sturm was dat anders.
Meer en meer kwam zij tot de
vertui ging, dat zij overijld gehan
deld had en berouw en zorg ver
lieten haar van nu af aan niet meer.
De smarten der ziel, die hierdoor
haar deel werden, sloopten haar
lichaam en brachten haar in 't graf.
Yoor zij echter stierf, schreef zij
aan haren broeder, dien zij sedert
hare kindsheid niet had gezien,
bekende hem. welk eenen misstap
zij door haar huwelijk had gedaan
en smeekte hem, voor hare kinde
ren te zorgen en zijn best te doen
om ze uit die slechte omgeving te
redden.
Toen de overste von Wieburg
dezen brief ontving, was het zijn
plan, om den wensch zijner zuster
dadelijk te vervullen. Hij legde den
brief bij andere papieren, maar door
de bezigheden van zijne betrekking
vergat hij de geheele zaak.
III.
't Zou moeilijk vallen een paar
meisjes te vinden, die zulk eene
vreemde opvoeding en zulk een af
wisselend leven genoten als Frcia
