Oplage 10000 Ex.
Donderdag' 30 Augustus 1883.
No. 44.
DE VLOEK DES VADERS,
BUITENLAND.
FEUILLETON.
De vloek des Vaders.
BINNENLAND.
ABONNEMENTSPRIJS:
Voor Haarlem per maand40 Cents.
Franco door g'elieel liet Rijk p. maand 55
afzonderlijke Nommers5
Verschijnt Dagelijks uitgenomen Znn- en aigemeene Feestdagen.
Bureau: KLEINE HOUTSTRA AT No. 9.
Drukkers-Uitgevers: BOM AN S GoM te Haarlem*
ADVERTENT IËN:
van 14 regels 40 Cent; iedere regel meer 10 cent.
Groote letters naar Plaatsruimte.
Advertentiën worden aangenomen tot 's middags 12 uur.
VERTREKUREN der SPOORTREINEN. ZOMERDIENST. De met een geteekende treinen alleen le en 2e klasse.
Van Haarlem naar
Amsterdam.
7.—. S.09, 8.17, 9.—, 9.33,
11.15, 11.44*, 11.56, l.S,
2.40*, 8.53, 4.13, 4.31, 4.44,
5.42, 7.13, 7.39*, 8.41, 9.36,
9.46,9.57,10.25,10.33,10.54*
Van Haarlem naar
Rotterdam.
6.31, 7.53*, 8.37, 9.11,10.16,
12.17*, 12.46, 1.56, 3.17,
4.16, 5.30*, 5,37, 8.1, 10.24.
Van Amsterdam naar
Haarlem.
6.—, 7.—, 7.30* 8.10, 8.40,
9.35, 9.49,11.5,11.55*, 12.15,
1.5, 1.30, 2.50, 3.45, 4.30.
4.40, 5.10, 6.15, 7.30, 8.30,
10.—, 11.—,
Van Rotterdam naar
Haarlem.
6.—, 8.10, 9.10,10.20* 11.5,
1.25*, 2,30, 3.35, 5.10, 6.20*
7.—, 7.55, 8.50, 9.45*.
De vertrekuren zijn berekend
van de Delftsche Poort.
Van Haarlem naar
den Helder.
6.34, 7.27 tot Uitgeest, 10.7,
1.34, tot Alkmaar, 4.57, 8.57.
Van den Helder naar
Haarlem.
5.55, 9.30, 1.30, 7.20
Van Haarlem naar
Zandvoort.
Station H. IJ. S. M.
6.34, 7.2S, S.39.10.18,11.32,
12.19, 1.32, 3.19, 4.15, 5.5,
5.40, 6.42, 8.3, 10.13.
Van Zandvoort naar
Haarlem.
7.45, 8.34, 9.6, 10.4S, 12.41,
2.15, 3.46, 4.7, 4.37, 6.7
7.13, 9.12, 10.1, 11.—.
Onze Abcnné's en zij, die het in
den loop van dit jaar worden, ontvan
gen als premie den hernemden roman
van Fr. Levanti:
Uit het Iloogdwilscli vertaald,.
GRQOT-BRITTANNIE.
Dc haringvangst aan de Schot-
sche kust is dit jaar buitengewoon
productief. Alleeu in de vorige week
werden meer dan 100000 cran (elk
circa 3000 visschen bevattende) ge-
vangen.
De gezagvoerder van de den
26en te Falmouth aangekomen
Duitsche stoomboot «Palermo» meldt,
dat zijn schip den vorigen Zater
dag' tegen 4 uur 's nam. met het
stoomschip «Rivolo» uit New-castle
in aanvaring kwam, welk laatste
schip onmiddellijk zonk en met dien
bodem 5 man der equipag-e. De
«Palermo», van Hamburg naar Lissa
bon onderweg, leed een zware averij
aan de boeg en kreeg het voor
schip vol water. Op het oogenblil
dat het ongeluk gebeurde, hing er
een dichte nevel. De Rivolo was
onderweg' van Bilbao naar Middles-
borough met een lading' erts.
Een dergelijke ramp op zee, die
intusschen ernstig-er g'evolgen had,
gebeurde Zondag-ochtend 3 uur,
40 mijlen Z. Z. W. van Eddysto-
ne's lichttoren, waar de stoomboot
St.-Germain, eigendom van de Com
pagnie Générale Trans atlantique»,
van Hdvre naar New-York onder
weg, met het van Madras komende
Naar het Hoogdaitsch
VAN
Pr. LEY ANTI.
5)
Neen, dat doe ik volstrekt niet,
ik geloof dat ik, dat wat mijn vader
eene grootsche taak noemt, zou kun
nen haten. Mijn vader heeft eene doch
ter noodig ais de meisjes, waarvan
men in de romans leest, eene profetes
vol geestdrift. Ik geloof waarlijk,
dat ik geen enkele der eigenschap
pen van eene profetes bezit. Ik be
grijp niet, hoe men tot het volk als
massa spreken kan. Voor mij zijn
het individuen, ieder afzonderlijk,
waarvan elk zich zelf het beste kan
onderwijzen. Vader zegt, dat hij zijn
leven voor het volk heeft opgeof
Engeische stoomschip Woodburn,
uit New-castle on Tyne, op zoo ge
duchte wijze in botsing' kwam, dat
dit laatste schip onmiddellijk zonk
met 17 man van de equig'age en
één passagier. De overige 11 man
schappen werden gered.
De Fransche stoomboot kreeg
zulk een zware averij, dat het raad
zaam werd geoordeeld, het groot
ste deel der passagiers, 462 in ge
tal, aan boord van de sleepboot
Recovery te brengen, waarop de
schipbreukeling-en met hun 11 lot-
genöoten van de Woodburn naar
Plymouth werden overgebracht.
De St. Germain kwam daar eeni-
gen tijd later ook aan om her
steld te worden.
FRANKRIJK.
De Koningin van Madagascar
wier overlijden heden per tele
graaf wordt bericht was de jziel
van den weerstand tegen de eischen
van Frankrijk op Madagascar. Dit
doodbericht zal daar te lande dus
belangstelling- wekken en kan van
g'rooten invloed zijn op den loop
der verdere gebeurtenissen.
De Londensche bladen spre
ken hun voldoening uit over de
invrijheidstelling van den zende
ling- Shaw en achten thans, o. a.
the Timesalle moeielïjkheden tus-
schen Frankrijk en Engeland, naar
aanleiding' van Tamatave gerezen,
uit den weg geruimd.
Geen grooter twistzoekers dan
de Italianen. Wekelijks komen bloe
dige gevechten voor tusschen Fran
sche en Italiaansche werklieden,
waarbij mes en pistool de hoofd
rol spelen, nu weer te Mevrargues,
waarbij een zwaar gewond werd,
en in het zuidelijk kanton van
Besancon, waarbij 30 Italianen in
hechtenis genomen werden
ferd. Wie zijn dat, het volk? Wat
hebben ze voor hem gedaan? Hij
zeide, dat ook ik mijn leven moest
opofferen. Wat gaat het mij aan,
dat volk? Waarom zou ik mijn
leven niet slijten zooals ik het liefste
wil
Eijontstond eene drukkende pauze.
Hilda keek sprakeloos op haar werk
neder. Freia stond aan het venster
en keek naar het uitspansel waarin
reeds de sterren schitterden.
Herinnert gij u, Hilda de drie
mannen in den vurigen oven? Ook
ik ben in een' vurigen oven. Ik sta
tusschen mijn hart en dat wat
mijn vader van mij verlang't, dat ik
doen zal, terwijl mij dan bovendien
nog- zijnen toorn wacht, als ik hem
weerstreef. Wie zal mij verlossen?
Wie zal zich over mij erbarmen?
Ik heb geenen vriend. Ik zie de nood
zakelijkheid om den hemel tot redding
te verzoeken uit dezen dringenden
nood.
ITALIË.
Naar verzekerd wordt, zegt Fati-
fullazou de oneenighëid tusschen
den Sultan van Marokko en de
Italiaansche Regeering, volgens te
legrammen van admiraal Del Santo,
Kommandant van het eskader in
Marokko, bijgelegd zijn. Zoowel
de quaestie van schadeloosstelling
als de verwijdering' van de ambte
naren, die zich den Italianen vijan
dig toonen, schijnen opgelost in
den g'unstig'en zin voor Italië.
BULGARIJE.
De Raad van State heeft den
Vorst verzool;, zijn Ministers te
ontslaan, omdat:
1. tijdens de kroning van den
Keizer van Rusland, de Russische
generaal Soboleff, president van den
Ministerraad in Bulgarije, zich ver
oorloofd heeft, officieel te St.- Pe
tersburg de gelukwenschen van het
Vorstendom over te brengen, hoe
wel Vorst Alexander zelf tegen
woordig' was;
2. twee Russische generaals, te
vens Bulg'aarsche Ministers, heb
ben g'oedg-evonden, den geldvoor
raad van liet Vorstendom (20 mil-
lioen) naar Si-Petersburg* te zen
den,
3. aanhoudend in het Bulg'aar
sche leger Russische officieren aan
komen ten nadeele der officieren
van het land-zelf, die van elke be
vordering verstoken blijven;
4. belangrijke openbare werken
op kostbare wijze ondershands en
daardoor duur worden uitbesteed,
terwijl de wet openbare inschrij
ving eischt.
Haarlem, 29 Augustus 1883.
In de tweede helft van Sep
Mijn geliefde Freia ween niet
smeekte Hilda. Indien gij vader
zegt, dat gij volstrekt u niet naai
zijne plannen kunt schikken, dan
zal hij u er toch ook niet toe
dwingen.
Maar Freia wist maar al te goed,
dat hij geene toegevendheid zou
gebruiken, dat hij haar ongetwijfeld
zou dwingen en dat wanneer zij
beslist weigerde, hij haar daarvoor
zwaar zou laten boeten.
Ik wenschte wel, dat onze
moeder nog leefde, Hilda, zeide
zij, zij zou voor ons gezorgd
hebben en had zeker niet toegestaan,
dat vader ons tot iets tegen onzen
wil dwing't. We zouden dan ook
meisjes opgevoed zijn
als andere
geworden.
Dien gein
dicht
oog
;len nacht kon zij geen
ioen. Wilde droomen
kwelden en beangst ten haar.
Den volgenden morgen zat zij in
hare slaapkamer en keek het ven
tember zal het vorstelijk gezin, naar
de Zutf. Ct. verneemt, uit Den Haag
komende, het paleis het Loo weder
betrekken en geruimen tijd aldaar
vertoeven. De komst van Z. M. den
Koning- van België zou zoo lang
worden uitgesteld.
De minister van waterstaat
enz. heeft aan de voornaamste Ka
mers van Koophandel in ons land
een missive gezonden, waarin, met
het oog op de eerlang' aan te van
gen eigenliike doorgraving-s werken
van de landengte van Panama, van
de Kamers wordt gevraagd haar
oordeel over de beteekenis van die;
doorgraving voor onzen handel en
onze scheepvaart, en wat met het;
oog op die belangen zal behooren
gedaan te worden. De ministers van
Koloniën en van Buitenlaudsche
Zaken zijn in gelijken geest reeds
werkzaam geweest met betrekking-
tot onze O. en W. I. bezittingen.
Als een herinnering aan den
graaf Yan Chambord deelt een onzer
lezers ons mede, dat de overledene
ook eenmaal een bezoek gebracht
heeft aan Rotterdam, waar hij toen
met gevolg logeerde in het Bath-
Hotel (toen eigenaar de heer Cra-
nenbroeck). Dat bezoek zou plaats
gehad hebben in 1857 of 1858. Een
twintigtal jaren daarna, omstreeks
1877 of 1878, herinneren wij ons,
dat de graaf andermaal een bezoek
aan ons land bracht en o. a. te
Dordrecht afgestapt is en verblijf
gehouden heeft. RNU.)
Amsterdam. Men herinnert
zich dat eenigen tijd geleden voor
sommige aanzienlijke vreemdelingen
proeven met de brandweer werden
genomen. Een hunner, de heer J.
H. Haynie, plaatste naar aanleiding
daarvan in eenAmerikaansch blad
een uitvoerige beschrijving van onze
ster uit. De menschen liepen heen
en weder, de hooge schoorsteenen
rookten, de fabrieken waren in vollen
gang. Zij zag mannen en vrouwen
naar hun werk gaan. Vlijtig be
schouwde zij deze menschen. «Het
volk!» Wat had zij er mee te doen?
Wat had zij met deze menschen ge
meen? Niets! Waarom zoude zij aan
hen haar leven wijden? Zij moest
haren vader zeggen, dat al zijne
plannen ijdel waren. Dezen namid
dag, dacht zij, zal hij tehuis zijn,
Hilda is er dan misschien ook en
dan kon zij openlijk met hem over
de zaak spreken.
De namiddag was zwoel en warm,
de atmospkeer drukkend en in
huis was het bijna onuitstaan
baar. Freia verwachtte met een
angstig kloppend hart den terugkeer
haars vaders, om hem te zeggen, dat
zij nooit dat zou willen en kunnen
worden, wat hij van haar verlangde.
Het was laat toen Gottfried Sturm
brandweer, en noemt haar be beste
van Europa, zoo niet van de geheele
wereld.
Na met een paar woorden melding'
te hebben gemaakt van het centraal
station, beschrijft hij de inrichting
der brandweerspuiten en de vlugge
wijze waarop men zich voor den
dienst gereed maakt, zoodra van eenig
g*eval van brand kennis bekomen
wordt. Met ingenomenheid wordt de
aandacht gevestig'd op de voorbeel
dige tucht onder het korps, die in
staat stelt met een minimum van
matrieel zooveel uit te richten. Ver
volgens spreekt hij met waardeering
over de vlugheid, waarmede de
brandweer zich naar het terrein des
onheils beg'eeft. Zelfs de burgemees
ter van Amsterdam, «the greatest
man in all Holland,)) is dan wel
gehouden plaats te maken. Ook de
goede maatregelen in onzen stads
schouwburg hebben zijn l>ewonde
ring ten zeerste gewekt.
De in hechtenis genomen be
ambte van de tentoonstelling is
genaamd: Verhoef, een Belg, die
het oppertoezicht had over de sup
poosten in de zalen en daar buiten.
Des nachts oefende hij zijn toezicht
ten eig'en bate uit, en eigende zich
vele voorwerpen toe, die als vermist
waren aangegeven. Verhoef had
geen voorliefde voor een of ander
land, maar Frankrijk en Japan,
Duitschland en China stonden bij
hem in gelijke achting. Een koffer
vol kostbare voorwerpen zijn bij
hem in beslag genomen.
De inspecteurs-rechercheurs heb
ben g-ernimen tijd werk gehad om
de verdenking, waaronder Verhoef
rustte, tot genoegzame zekerheid te
brengen, en hunne met succes be
kroonde pogingen verdienen zeer
te worden gewaardeerd, ook omdat
zoo menigeen, bij de tentoonstelling
te huis kwam. Hij scheen niet best
gehumeurd te zijn. Er was iets niet
naar zijnen wensch g'egaan en nu
was hij ontevreden en verdrietig.
Geef mij mijn eten, zeide
hij barsch, en de meisjes haastten
zich, om hem te bedienen.
De volksvriend had goed
gegeten; toen nam hij het nieuws
blad ter hand, dat nooit mocht ont
breken. Freia was bleek als de dood,
maar op haar gelaat was nog meer
vastbeslotenheid te lezen dan straks.
Moedig naderde zij haren vader.
Op hetzelfde oogenblik naderde er
een rijtuig en hield voor de deur
stiler werd daarna heftig gebeld.
De kleine dienstmeid, met haar vuil,
zwart gezicht en onooglijke handen
scheen de deur te openen en zij
hoorden eene stem, die het bevelen
g-ewoon scheen, vragen of de heer
Sturm te huis was, waarop het meisje
ja antwoordde.
Geef hem dit, zeide dezelfde
