genomen met het visschen met de
kwakkuil en de dwarskuil. De eene
botter zal bemand worden met Volen-
dammers, de tweede met bewoners
van andere visscliersdorpen aan de
Zuiderzee. Uit deze proef zal moe
ten blijken of het beweren der Vo-
lendammers, dat lum botters niet
geschikt zijn om de dwarskuil te
bezigen, waar is. Met spanning ziet
men te Volendam den uitslag te
gemoet.
Volgens den Haagsclien bericht
gever der Zutph. Ct. is de minister
van binnenlaudsclie zaken nog
wel een oud-hoofdbestuurder van de
Afsehaffingsmaatschappijvan plan,
de bepalingen van de drankwet nog
zachter te maken. Een wetje om
aan de wenschen van drankverkeo-
pers tegemoet te komen, zou in be
werking zijn.
Onder de gemeenten Noord-
wijk en Zandvoort is een 150tal
werklieden bezig met het graven
van een kanaal in de duinen, tenj
behoeve van de Duinwater-maat
schappij alhier, tot vermeerdering!
van toevoer van water.
De Volltaire bevat een ver
haal van de reis der 50 parijsche
scholieren (25 jongens en 25 meis
jes), uit het 10e arrondissement,'na
Nederland en van hun verblijf tel
Amsterdam, alwaar zij, zooals men j
weet, de tentoonstelling bezocht
hebben. Met zeer veel lof wordt
gewaagd van het onthaal hun hier
ten deel gevallen en aan de lih. de
Sainte-Foi\, consul van Frankrijk,
en Van Lennep, wethouder voor
het onderwijs, aan den hoofdcom
missaris van politie, benevens aan
allen, die zoo bereidvaardig en
voorkomend den jeug'digen bezoe
kers hun verblijf in die stad aan
genaam maakten, betuigt de steller
van het verslag oprechten dank. «De
stad Parijs», zegt hij, «heeft tegen
over de stad Amsterdam, welke zich
zoo gastvrij voor hare kinderen be
toonde, een schuld aangegaan, welke
zij bij gelegenheid wel eens betalen
zal, op de wijze zoo zij dit weet te
doen.» Ook te 's Gravenhage, waar
de burgemeester hen verwelkomde,
werden zij met de meeste hartelijk
heid bejegend.
Amsterdam. Het verslag
over 1882/83 der afdeeling Volks
voordrachten van de Maatschappij
voor den Werhenden Stand vermeldde,
dat met genoegen op den afgeloo-
pen winter kan worden terugge
zien. Er is in de talrijkheid van het
bezoek vooruitgang merkbaar ge
weest en met moed gaat dan ook
het bestuur den nieuwen winter
tegemoet, gesteund door de erva
ring van vroeger, bezield door de
overtuiging* dat men behoort te vol
harden waar men nuttig werkzaam
kan zijn. Het bestuur roept ten
slotte ook voor de toekomst gelde-
lijken steun in.
Naar den. Woensdag-ochtend
had alhier een droevig ongeluk
plaats. Terwijl eenige veld-artille-
risten bezig waren een vuurmond te
laden, ontplofte de lading. Van een
soldaat werd een gedeelte van den
arm weggerukt, oogen en borst zijn
zwaar gekwetst; een wachtmeester
en een ander soldaat bekwamen
eveneens zware brandwonden. Ge-
neeskundig'e hulp werd spoedig ver
leend, waarna de gewonden per
ziekenwagen naar het hospitaal wer
den overgebracht. De oorzaak van
het ongeluk moet gezocht worden
met een toornig afwerend gebaar
van haar af.
Vaarwel Hilda! zeide zij
inet gebroken stem. Niets kan
ons voor langen tijd scheiden en
niets kan iets aan onze liefde ver
anderen. Tijd, geduld en liefde zul
len ons weder tot elkander brengen.
Het was eene treurige scene
het eene meisje lag geknield op
den grond in wilde vertwijfeling, de
andere, bleek als de dood, sidderend
en wankelend, naderde de deur.
Plotseling hief Freia hare armen
omhoog en met eenen smartelijken
kreet zeide zij
O, dat is erger, veel erger
dan de dood! O, oom help mij!
Ik zal alles doen om u geluk
kig* te maken, mijn kind, ant
woordde hij.
De natuur scheen medelijden met
haar te hebben. Toen de generaal
zijnen bediende wenkte om hem te
helpen, was Freia bewusteloos, en
in het nog aanwezig zijn van vuur
van de vorige lading.
Helder. In deze gemeente,
die sedert 27 jaar in het bezit is
van een duinwaterleiding*, is men
druk bezig met het leggen van
nieuwe en grootere buizen, tot het
verkrijgen van meer aanvoer. Die
inrichting is vooral van veel nut
in een plaats als deze, waar anders
het drinkwater bijna uitsluitend uit
sluitend uit regenwater zou moe
ten bestaan.
Delft. Woensdag-nacht is door
de politie alhier in een der slaap
steden aangetroffen het 15-jarig
meisje, wier opsporing' en overbren
ging door de politie te Rotterdam
zijn verzocht.
Kampen. Drie hoornblazers
en een soldaat van het instructie
bataljon alhier, die zonder verlof hun
korps hadden verlaten en zich als
«deserteurs» aan de hoofdwacht te
Utrecht in arrest hadden beg*even,
zijn gisteren door de zorg van de
plaatselijke militaire autoriteit aldaar
onder behoorlijk geleide naar hun
garnizoen teruggebracht. De oudste
van het viertal was achttien jaar.
Leeuwarden. De leden der
Handelsvereeniging alhier hebben
besloten van 1 Sept. af alléén gra
nen en kanariezaad te lcoopeu, waar
van bij aanbieding het natura-ge-
wiclit op den monstercedel is opge-
g'egeven, en zich het recht voor te
behouden, de partij te weigeren, in
dien die bij de levering meer dan
U/a kg. zwaarder of lichter weegt,
dan bij de verkoop is opgegeven.
Lieve Vr.-parochie (Friesland.)
«De Oude Griep, een zilveren bal,
die vóór ongeveer een eeuw door
ingezetenen van ons dorp op een
kaatspartij te Beetgum werd gewon-
nen, en die toen met levensgevaar
werd binnengebracht, daar hij den
winners werd betwist, wordt sinds
dien tijd elk jaar opnieuw als prijs
opgehangen. Zaterdag was deze bal
weder het wit, waarnaar onze jon
gelingschap met vurigen ijver
streefde. Wie nooit zulk een kaats
partij bijwoonde, kan zich geen
denkbeeld maken van de vroolijke
tooneelen, die zij aanbiedt. Het
eenige voordeel, dat de jaarlijksclie
prijswinners behalen, is de eer, dat
zij de reliijüie tot het volgende jaar
mogen bewaren.»
Rotterdam. Woensdag is te
ongeveer drie uur met het he.ste
gevolg te water gelaten het schroef-
stoomschip Edam, van de fabriek
der Ned. Stooynboot-M'lalschappij te
Feienoord, en gebouwd voor reke
ning der Ned. AmerihStoomvaart-
Maatschappij.
De ramp op Java.
Ons koloniaal hoofdbestuur is on
verbeterlijk. Aan wien de schuld
l'g'> aan den Gouverneur-Generaal,
die nalaat te seinen, of aan den
minister van koloniën, die verzuimt
het geseinde openbaar te maken,
weten wij niet. Maar wel kan het
niet anders dan verbazing en leed
wezen wekken, dat de Staatscourant
omtrent de ramp, die West-Java in
de laatste dagen heeft getroffen,
een zelfde stilzwijgen bewaart, als
omtrent gewichtige gebeurtenissen,
die in Atjeh voorvallen. Wat moeten
de talrijke vreemdelingen, die thans
in ons land zich ophouden, denken
van een Regeering, die de natie om
trent een vreeselijke verwoesting als
gisteren is voorgevallen, enkel voor
licht met een paar woorden, in een
zoo verliet zij het huis haars vaders,
bijna zooals hij zeide: zoo stil als
de dood.
Zij is wegzeide Gottfried
Sturm met heesche stem, toen hij
den wagen hoorde weg rollen. zij
heeft ons verlaten, haar tehuis, haar
leven voor eeuwig
Hii verborg zijn gezicht in de
handen en snikte luid.
Zijn luid geween weerklonk in
Hilda's ooren. Zij kon zich niet
herinneren haar vader ooit te heb
ben zien schreien. Zij beproefde
hem te troosten en vergat daarbij
haar eigen leed. Zij knielde aan
zijne zijde neder en zeide op liefde
vollen toon
Ik wil u van nu af aan dub
bel liefhebben en zoo beproeven u
het verlies van Freia te vergoeden.
Zijne trekken waren geheel ver
anderd toen hij opstond, hij was
een voor zijnen tijd verouderd
man.
hoekje der Staats-Courant verscho
len onder de berichten voor zeeva
renden
Tal van Nederlandsche gezinnen
hebben in den Westhoek van Java
dierbare betrekkingen en zien met
angstige spanning uit naar tijdin
gen. Maar van regeeringswege ver
neemt mèn niets anders, dan het
lakoniekbericht, dat de Straat Soenda
voor de scheepvaart onveilig is ge
worden.
Toch kon en moest de Regeering
dezelfde en meer bijzonderheden we
ten dan Reuter's agent te Batavia
gisteren over alle deelen der aarde
heeft verspreid.
Ware een der Kamers der Staten-
Gcneraal bijeen, dan zou de minister
van koloniën misschien op de ge
bruikelijke wijze, als een soort van
primeur, gelijk de toezending van
de eerste nieuwe aardappelen aan
den Koning, haar wat zij weet heb
ben medegedeeld,, De kennisgeving-
is echter zeker niet voor de heeren
A., B., C., enz., leden der Kamer,
bestemd, maar voor de geheele Ka
mer als deel van 's lands Vertegen
woordiging*. Nu die gemachtigde
van het volk niet aanwezig is om
de boodschap te ontvangen, ligt het
voor de hand, dat de Reg'eering
zich onmiddellijk tot den machtgever
wendt, tot de natie, en haar on
middellijk doet weten, wat zij zelve
weet over een ramp, waarbij zoo
vele groote belangen zijn betrokken
en waardoor zoovele gezinnen in
angst zijn gebracht.
GEMENGD NIEUWS.
De Koophandel van Antwerpen
schrijft
Wij hebben de Antwerpsche be
volking* eene tijding* te melden, die
haar zeker welkom zal zijn en ge
noegen baren.
«Uit goede bron vernemen wij,
dat er in onze stad een comité is
tot stand gekomen, met het doei
eene maatschappij in te richten voor
het daarstellen eener internationale
tentoonstelling te Antwerpen.
«Dit comité bestaat uit Belgische
en vreemde kapitalisten.
«Het tentoonstellingsgebouw zou
worden epgericht ©p de nog beschik
bare gronden van het zuiden onzer
stad en de opening der tentoonstel
ling zou plaats hebben in de maand
Mei van 1885.
«Laat ons hopen, dat het comité
in zijn pogen zal gelukken en dat
Antwerpen, thans de volkrijkste en
belangrijkste stad van België, too-
nen zal dat het den naam, dien het
in de wereld heeft, waardig is als
ook de eer te genieten, die men het
wil aandoen.
«Zijne ligging is overigens ge
schikt, om te mogen voorzien dat
het ontwerp der leden van het comi
té alle kans van welgelukken heeft.»
Dinsdag zonk op de Hudson
rivier een groote salon-stoomboot,
met honderden passagiers, tengevolge
van het springen van den ketel.
Het aantal omgekomenen is nog
niet bekend, maar de meerderheid
werd gered.
In het begin van het volgend
jaar zal naar het schijnt een nieuwe
transatlantische kabel gelegd wor
den, die in twee sectiën verdeeld
zal zijn. De eene kabel loopt van
Kaap Douarnenez bij Brest tot
Duxburg (Massachusetts), de an
dere van Valencia in Ierland tot
Long-Island. De prijs zal zijn fr.
1,25 per woord tusschen de ge-
Gij zijt de beste dochter van
de wereld, Hilda, zeide hij lang
zaam, maar gij ziet het, zij was
mij meer dan eene dochter. Door
haar wenschte ik voort te leven.
Gij zijt te zacht, te liefdevol, zij was
vol vuur en hartstocht, had invloed
gehad door haar redenaarstalent,
zij was eene schitterende ster in de
duisternis geworden. Ik ben niet
meer dezelfde, kind, ik had niet
gedacht dat de koele onverschil
ligheid van een meisje, mij zoozeer
kan treffen, dat ik zoo humaan was.
Na dezen grooten kommer houd ik
mij zelf voor beter, dan ik tot nog
toe wist.
Hoe vreemd, zeide Hilda,
dat dit alles juist op eenen dag
moest voorvallen. Vader, behoorde
mijne, moeder werkelijk tot de aris
tocratie?
Gerechte hemel, neen, kind.
Zij behoorde er. wat hare denkbeel
den betrof volstrekt niet toe, of-
noemde punten, en fr. 2,50 tot San
Francisco.
Op een kantoor in de Ger-
hofstraat te Hamburg verscheen
dezer dagen een bedelaar, die wël
de deur open, doch niemand aan
wezig vond. Dit oogenblik nam hij
waar om een jas van den kapstok
te grijpen, doch juist kwam er een
bediende binnen en de bedelaar
legde onmiddellijk de reeds in el
kander gerolde jas op een stoel en
vroeg* om eenige ondersteuning.
De bediende wees hem vrij ruw af
en wierp hem, toen hij zich haastte
om weg te komen, ook de jas
achterna, met de opmerking, dat
hij zijn rommeltje gerust ergens
anders mocht laten liggen. Eerst
toen de bedelaar en de jas reeds
lang weg waren, bespeurde de arme
kantoorbediende zijn vergissing*.
In Keulen komt het in den
laatsten tijd herhaaldelijk voor dat
reizigers, welke aan het centraal
station aankomen, van hunne bagage
beroofd worden, doordien zij hunne
bagage aan personen afgeven welke
daarvoor niet aangewezen zijn.
Woensdagavond werd weder eene
dame hare reistasch met geldswaarde
ontstolen door een jongmensch, welke
zich aanbood de tasch te dragen.
Het reizende publiek wordt gewaar
schuwd zijne bagage aan die per
sonen toe te vertrouwen, die daartoe
gemachtigd zijn.
De telephonic is een belang
rijke schrede vooruitg*ekomen. De
hinderpalen, die het voeren 'van een
gesprek op groote afstand belem
merde, zijn weggenomen. Tusschen
Brussel en Parijs, een afstand van
zestig kilometer, kunnen twee per
sonen met elkander spreken en el
kander zeer goed verstaan. Het ge
luid wordt overgebracht door de
g*ewone draden, met toevoeging van
een door de heeren Van Rijssel-
berg'he uitgevonden toestel.
Te Karlsbad werd dezer dagen
vergunning gegeven aan koorddan
sers om op het koord bokkesprong'en
te maken. Een meisje in den eersten
bloei des levens toonde haar buiten
gewone vaardigheid in het doen van
allerlei gevaarlijke sprongen en wen
dingen op het strakgespannen koord.
Luide werd zij toegejuicht door de
opgetogen badgasten, die van sterke
emoties houden. Zij stond juist g*e-
reed, het koord te verlaten, toen de
gansche stellage instortte, waaraan
het koord op 50 voet boven den
grond gespannen was. Een akelig
gegil werd gehoord en in het zelfde
oogenblik lag het kind oogenschijn-
lijk zielloos ter aardeGeneeskundige
hulp was natuurlijk onverwijld ter
hand, in een badplaats, die tachtig-
doctoren bezit, en men had het ge
luk om haar uit den staat van ver-
dooving weder op te wekken. Men
vreest echter, dat zij door den zwa-
ren val inwendige kneuzing* heeft
bekomen en wellicht, indien zij
hetleven er afbrengt, voor 't
vervolg een jammerlijk voorbeeld
zal blijven van de gevaren, waaraan
zulk een beroep hen blootstelt, die
er zich ten pleiziere van het publiek
aan wijden.
Wij kunnen ons nooit voorstellen,
welk genot er toch1 in is om zulke
kunsten te zien maken. Als het koord
op één voet van den grond is ge
spannen, gaat men niet kijken naar
het rijden van kruiwagens er over
heen of het dansen van een juffrouw
op haar hoofd. Vindt men dan wer
kelijk het bewustzijn aangenaam,
dat er een ongeluk gebeuren kan.
schoon zij uit een oud adellijk ge
slacht afkomstig was.
Dat is toch iets waarop wij
trotsch kunnen zijn, nietwaar?
vroeg Hilda onschuldig.
Sturm zag haar geërgerd aan:
hij kon niet neen en toch
ook niet ja zeggen. Het scheen,
als wilden zijne kinderen, die tot
dusver hem blindelings in zijn ge
loof waren gevolgd zich plotseling
tegen hem keerden.
Toom vervulde zijn hart. Was
het billijk, dat deze man, de broe
der zijner overleden vrouw, gekomen
was, om hem zijn dochter weg te
halen? Indien het Hilda geweest
was, zou hij het gemakkelijker ver
dragen hebben maar Freia, het
meisje waarop hij zoo trotsch was
geweest het was te veel voor
hem, die slag trof hem te zwaar.
Met een somber gelaat wendde
hij zich tot Hilda:
Gij zijt te jong, mijn kind, om
De volgende advertentie leest
men in het Kaapsche blad Frontier
Guardian: «Ik de ondergeteekende
Hester Bloem, verklaar alles wat ik
gezegd heeft van Hendrina Theron
woonachtig op de plaats Basa, in
de district Barkly Oost, dat ik lieg,
en mijn bek geschender heeft, ik
slaat met mijn hand op mijn bek,
en zegt bek, bek, jij lieg, alles wat
jij gezeg*d heeft van Miss IJ. Theron
en haar eer.»
Aan de joden in een gedeelte
van Rusland is een nieuwe slag*
toegebracht, niet krachtens een wet,
maar op grond van een speciaal
decreet, reeds in 1835 uitgevaardigd.
De Senaat heeft namelijk, in ant
woord op klachten van den gouver
neur van Oostelijk Siberië, generaal
Anoetsjine, besloten, dat. overeen
komstig het bewuste decreet, den
joden wordt verboden distilleerde
rijen of slijterijen te houden. Alle
joodsche distillateurs en sl.'M van
woetki in dat gedeelte van het
Keizerrijk ir n hun zaleen binnen
een vastgc n termijn lkpiideeren
of ze aan i'. tenen overdoen.
Op zijne reis naar Yellowstone
hebben eenige hengelaars van Ken
tucky den president der Vereenigde
Staten, die graag hengelt, een prach-
tigen hengelstok aangeboden, met
een greep van .agaat in geciseleerd
goud gemonteerd, en besloten in een
étui van alligator-leer, van binnen
met zijde en satijn gevoerd.
De Spaansche sneltrein naar
Frankrijk, die 's nachts te 12 uur
uit Barcelona vertrekt, is voor eenige
dag*en op 20 KM. afstand van Bar
celona, tusschen Mollet en Mont-
melo, door een bende roovers over
vallen. In den trein bevonden zich,
zooals gewoonlijk, twee Rijksveld
wachters. Bij het vertrek uit Bar
celona stegen vier personen in de
coupé, waarin de Rijksveldwachters
plaats genomen hadden. Op een on
verwacht oogenblik wierpen de vier
personen zich op de veldwachters
en, voor deze van hunne wapens
gebruik konden maken, waren zij
ontwapend. Tegelijk werd den ma
chinisteen alarmsein gegeven, waar
op de trein stilhield, en voor men
vermoeden kreeg, werd deze door
een twintigtal gewapende personen
aangevallen, die de reizigers niet al
leen tot overgave van het geld, maar
tevens van alle zaken van waarde
dwongen. In de coupés eerste en
tweede klasse waren 70 ;i 90 pas
sagiers gezeten, en het gestolene'
bedroeg circa f16.000 in baargeld,
de ontvreemde horloges, diamanten
en sieraden niet medegerekend,
Het grootste deel der passagiers
zette de reis voort, eenig-e bleven te
Granollers en keerden met den eer
sten trein naar Barcelona terug. De
sneltrein kwam twee uren te laat
te Port-Bon, het grensstation aan.
Onmiddellijk zijn een paar bataljons
soldaten uitgezonden om de roovers
op te sporen.
In een nacht van den afge-
loopen week brak te Oldeusee (De
nemarken) in eene stoomhoutzagerij
een brand uit. De directeur woonde
met zijn huisgezin vlak bij de zagerij
en de brand werd eerst ontdekt,
toen hij niet meer te stuiten was
en terwijl de familie nog sliep. Eerst
nadat de ruiten van buiten waren
ingeslagen, ontwaakte men; de
vrouw sprong met een klein kind
uit het raam, dat ongeveer 10 el
boven den grond was. Tot bewust
zijn gekomen vertelde zij dat haai
man en 3 kinderen nog boven waren.
te weten wat eene gelofte is, maar
gij begrijpt toch zijnen ernst, niet
waar?
Met hare schoone, verwonderde
oogen zeide zij ja.
Gij moet mij eenen eed zwe
ren, zeide hij. Ik wil den
naam van dezen man niet meer
hooren; ik verbied u hem weer te
noemen. Zweert mij, dat nooit zijn
naam, noch die van het meisje, dat
hij heeft medegenomen, over uwe
lippen komen zal. Zweer mij dat,
Hilda!
Bleek en sidderend zag zij hem aan.
Ik ben erg bevreesd, zeide
zij. Nog nooit in mijn leven heb
ili eenen eed gezworen. Geloof mij,
ik beloof u van harte dat te doen,
wat gij van mij verlangt. Ik zal
zeker woord houden.
Wordt vervolgd.)
