Het Koninklijk Echtpaar van
Belgie in Nederland.
Zaterdag morgen precies 8 uur
verlieten HH. MM. de Koning en
de Koningin der Belgen per Rijn
spoorweg in den koninklijk-Belgi
schen trein de hoofdstad naar den
Haag. In open rijtuigen reden de
Koning en de Koningin met hun
gevolg, voorafgegaan door den Bur
gemeester, naar liet station aan de
Weesperpoort, waar dezelfde aan
zienlijke schare civiele en militaire
autoriteiten, grootwaardïgheidsbe-
kleeders enz. aanwezig waren als
bij de aankomst op Woensdagavond
1. 1. De eerewacht. der schutterij
stond met de stafmuziek op het
perron.
Zoowel de Koning- als de Koninj_
betuigden den burgemeester op de
den Prins, inajoor Beijerman, trad
op het rijtuig toe, en deelde aan
Z. M. mede, dat de Prins verplicht
was zijne kamer te houden, en het
dus zeer betreurde Z. M. niet te
men plaats, met de aan Z. M. toe
gevoegde heeren baron Fagel en
jhr. Van de Capellen, in eene ber
ime d la Daunwnt bespannen en
voorafgegaan door een hofkoerier.
Vriendelijk neigend en buigend, be
groette het konninklijk paar de
Hagenaars, en voorafgegaan dooi
den burgemeester in een open rijtuig j en nam met de beste wenschen
en gevolgd door hun hofstoet, werd voor 's Prinsen spoedig herstel van
de tocht aangevangen rechtstreeks j dien adjudant afscheid,
allereerst naar het Mauritshuis, te i Onmiddellijk begaf hij zich nu
midden van eene groote volksme-1 wederom naar de woning van den
nigte, die allerwege het vorsten-1 baron d'Auethan, waar koning en
paar luide toejuichte. Koningin een lunch gebruikten.
Van daar werd het Binnenhof) Tegen drie uren namiddag we-
het vorstenpa. uit den trein en werd
door den Burgmeester, den kolonel
commandant d& schutterij en den
maj oor-comman ant. der scherpschut
ters verwelkomd>T)e Koning be-
kunnen ontvangen. De Koning lietdankte in de hai\ijtste woorden
niet na andermaal daarover zijn'
oprecht leedwezen uit te spreken
medegedeeld, dat ieder die het be
geert, soldij kan ontvangen
Aan onderscheiden hof-offici
anten zijn vorstelijke geschenken
vereerd. Zoo ontving de heer Van
der Iieyden, opzichter van het paleis,
voor de schitteren^ ontvangst eni een prachtige doekspeld van bril-
sprak zijn leedweze. uit, hier ter lanten, nl. de letter L, met een dia
stede niet langer te k,unen vertoe-manten kroon gedekt. Hetzelfde ge
ven. Vervolgens nam a M. de eere-1 schenk bekwamen de onder-stal-
wacbt in oogenschouw, je het mili
tair eerbewijs bracht.
Ondertusschen had mjuffrouw
meester, de hofmeester op het Loo,
alsmede twee kamerdienaren alhier
en twee op Loo. Twee lakeien ont-
Marie Ivnight, dochter van kolo- vingen voorts ieder een gouden
nel der schutterij, H. M. dtt£0nin- j horloge, twee anderen ieder een gou-
gin een prachtigen ruiker aag-ebo-j den horlogeketting
de secretaris-generaal van 't Dep.
van Waterstaat, jhr. mr._ G. De
Bosch Kemper, Koning en Koningin
rond; en terwijl Hare Majesteit daar
iets langer vertoefde, nam Koning
mees? hartelijke wijze, hoezeer zij j Leopold de gelegenheid waar om.
voldaan waren over de ontvangst steeds d
bezichtigd. In de Trèveszaal leiddemelde de weg van de Nassaulaan1 den, namens het korps officieel Nog 's-Gravenhage. Als euriosi-
1 >i. tw TT_n J V.JV
tot aan het Hollandsche spoorweg
station van wandelaars en nieuws
gierigen, die den Koning- en de
Koningin van Belgie bij hun vertrek
hoopten te zien.
der burgerij.
ezeld.
een paar andere jonge damSWen tejt en tevens als bewijs, dat een
H. M. eveneens bloemruikers an, j postduif heel wat verdragen kan,
namens de officieren der scherpscU- diene het volgendeEen postduif van
ters en den Belgischen consul, den heer E Gortstraat alhier, was
De Koningin dankte vnendelij.J j)onder(jag uitgevlogen en tegen ge-
Het vorstenpaar nam door de voor- voor deze huldeblijken, en blijk baai'NV00nte niet teru°-"-ekeerd. Vrijdag
door den burgemeester ver-jnaamste straten, hier en daar met; in de aangenaamste stemming namen ^htend zat zij echter weder op het
een kijkje te nemen in dejde Belgische en Hollandsche vlag-, de hooge bezoekers weder plaats in j j^j. en toen bleek dat een uil of
Onder de toonen der Brabanconw1 Nederlandsche Parlements-gebou-gen getooid, den weg naar het sta- j den salonwagen. Vriendelijk met de j sprwer }laar een gat in den krop
en het. kanongebulder der monitor
zette de trein zich in beweging.
De dames die zich aan het sta
tion bevonden om HH. MM. de
Koning en de Koningin der Belgen
uitgeleide te doen, waren mevr.
Hartsen en mevr. Sieburglï, terwijl
mcj. Sieburglï de eer had. Hare
Majesteit een bloemruiker aan
bieden.
De kroonprins van Portugal deed
HH. MM. tevens uitgeleide.
wen. Te voet begaf hij zich over
het Binnenhof naar de Eerste en
Tweede Kamer.
tion, waar HH. MM. met geestdrift j hand groette de Koning de menigte i o-e*?ten liad en wel zoo «-root dat
werden begroet. Dezelfde lèerbewij- en onder daverende toejuiching ver- j hen epzaad on duivenboonen er'uit
zeil als bij de aankomst werden j trok de trein. Langs het Beursstation j roldèi Het dier. dut zoodoende geen
Nadat Z. M. wederom te voet naar aldaar gebracht. Ook wachtten daar j rijdende, juichte de talrijke menigte, voedsj kan binnenhouden
de Trèveszaal was teruggekeerd, de autoriteiten en dignitarissen, die i op het Beursplein staande, den vorst
Zusterlijk wapperden heden de
Belgische vlag en Neerland's drie
kleur van de spits van den Haag-
schen toren, en kondigden de burgerij
het vereerend bezoek aan den Koning
en de Koningin der Belgen aan de
hofstad. In den omtrek van het
stationsgebouw van den Ned. Rijn
spoorweg stond een vrij talrijk pu
bliek de" komst der booge personen
af te wachten, en zoowel daar, als
in andere gedeelten van de stad, wap
perden Nederlandsche en Belgische
vlaggen.
Even 9,15 kondigde het kanon
de nadering van den koninklijken
trein op Haagsch grondgebied aan,
en dit eerste schot werd nog door
100 andere, als koninklijk saluut ge
volgd. De schutterij, die als eere-
presentèerde" het geweer, en het mu
ziekkorps hief de Brabanconne aan.
Allerminzaamst groetten de Vorst
en de Vorstin de aanwezigen, en
aanstonds verzocht Z. M. den Bel
gischen gezant hem de aanwezige
autoriteiten voor te stellen. Achter-
volgens werden nu generaal Ver-
spijek. de Commissaris des Konings,
de'burgemeester, de proc.-generaal
en generaal Queijsen, aan Hunne
Majesteiten voorgesteld, en terwijl
de Koningin voor ieder een vrien-
noodigde hij zijne gemalin uit weder
in het rijtuig te stijgen, dat nu re
gelrecht hen voerde naar het Huis
te! ten Bosch.
i Het vertrek was een uur verdaagd.
Eerst ongeveer 4 uur hebben Hunne
Majesteiten de terugreis aanvaard.
Te 21/o ure heeft Z. M., ten huize
van den Belgischen gezant, alle Mi
nisters, leden van het Nederl. Gou
vernement, ontvangen.
heden ochtend aan het Rijnspoor toe, die deze groeten vriendelijk be
waren, HH. MM. wederom op. In j antwoordde.
de wachtkamer kwamen de busten
der Belgische en Hollandsche Majes- i Bij het afscheid, dat koning
teiten zeer fraai uit tegen pyramiden j Willem van koning Leopold nam,
van groen. j heeft onze Koning- bepaald toege-
Aldaar namen deKoning en Ko- zegd in April a. s. een tegenbezoek £ewT was door zijne huisvrouw
ningin een hartelijk afscheid van [te brengen te Brussel. i teruggeroepen om te vernemen, dat
j zij gereed was de echtelijke wo-
Igens g'tzond en geeft zelfs geen blijk,
dat het zoo geleden heeft.
In het Korte Achterom alhier,
had Zaterdagmiddag een familie-
tooneel phats,
De houGer eener tapperij in die
straat, die xich buiten de stad op-
de hen omringende dignitarissen, bij
welke gelegenheid de Koningin een
bouquet aannam uit banden van de
Amsterdam.
De rechter-
De tocht van het Belgische ko- dochter van deu commissaris des
ninklijk paar door het Haagsche Konings, mr. Lock.
Bosch en naar Scheveningen werd
door frisch, maar droog weder be
gunstigd, zoodat uit het open rijtuig
Hunne Majesteiten een ruim uitzicht
hadden over de schoone dreven, die
den roem der residentie uitmaken,
en anderzijds het publiek naar
hartelust de rijzige gestalte en het
vriendelijk gelaat van Koning Le
opold en de liefelijke trekken van
zijne gemalin kon beschouwen.
In het Badhuis vertoefden de
vorstelijke reizigers eene korte poos,
sloegen van daar een blik op het
langs den strandweg, en dus langs
zee, naar het dorp. Van daar werden
de Scheveningsche Boschjes door
kruist, en blijkbaar maakte de
nieuwe waterpartij ofschoon
thans niet meer in haar zomerschoon
prijkende een zeer voortreffelij-
ken indruk. Door bosch en duin
werd alsnu de terugweg aangeno
men, langs den Ouden Schevening-
schen weg naar het Belgische ge-
zantschapsliotel in de Nassaulaan.
Na eenige oogenblikken echter,
delijken groet overhad, drukte Z.trad koning Leopold, vergezeld van
M. allen de hand en onderhield zich
met ieder eenige oogenblikken. Ko
ning Leopold informeerde ook on-
middelijk naar den Prins van Oranje
bij diens adjudant en verzocht dezen
het leedwezen des Konings aan den
Prins, over diens ongesteldheid, te
vertolken.
Na tot zijne Gemalin te zijn terug
gekeerd, betuigde de Koning aan
den heer Ameshoff en graaf Schim-
melpenninck dank voor de ontvangst
namens de Rijnspoorwegmaatschap
pij, en begaf het echtpaar zich in
de fraai versierde Hof-wachtkamer.
Zoodra de Koning en Koningin zich
aan de buitenzijde vertoonden, ging
er een luid gejubel op. Beiden na-
had zullen worden, afscheid nemen.
Slechts eenmaal wilde zij die heer
lijke vertrekken zien, welke voor
haar werden ingericht, en die zij
nooit, dat wist zij, zou bewonen.
Foen zij uit de kamer kwam, dat
haar boudoir had zullen zijn, ver
schrikte hij door haar bleek gelaat
en holle oogen. Hij kuste haar har
telijk.
Lieve, beste Freia, wat scheelt
u? Zijt gij niet al te zeer vermoeid?
Zij hief haar gelaat tot hem
op, en nooit vergat hij dien blik en
de uitdrukking barer 'stem, toen zij
antwoordde
Neen, ik ben goed in orde;
ik heb niets gedaan, wat mij had
kunnen vermoeien.
Nog een enkelen blik wierp zij
over het geheel, voor de laatste
maal, helaas! Nooit zou zij deze
heerlijkheid terugzien, en toen zij
terugreden, gevoelde zij, dac de
smart niet grooter kon zijn.
den heer Van Capellen, wederom
naar buiten, steeg in bet rijtuig en
reed langs de opgestelde eerewacht
naar het paleis van Z. K. H. den
prins van Oranje op den Kneuterdijk.
Gelijk reeds gemeld is, was de
Kroonprins door ongesteldheid ver
hinderd, zijne opwachting aan het
spoorwegstation te komen maken.
Koning Leopold had de vriende
lijkheid jten paleize van den Prins,
in eigen persoon, naar den welstand
van onzen Kroonprins te komen
informeeren en scheen, indien de
omstandigheden het toelieten, gaarne
geneigd den Prins persoonlijk zijn
leedwezen over diens ongesteldheid
mede te deelen. De adjudant van
XXXVI.
De dag en het uur van hun ver
trek waren gekomen. Erwin von
Loneck wilde de zusters naar het
station vergezellen. Freia had dezen
morgen al hare krachten saamge-
raapt, maar zij voelde ze nu weer
snel afnemen.
ïk zou niet in staat zijn, om
twee zulke dagen te doorworste
len, zeide zij in zich zelf. God
dank, spoedig is het voorbij!
Zoo goed als liet haar mogelijk
was, verborg zij hare zwakheid. Zij
nam afscheid van het schoone huis,
waar zij onuitsprekelijk, ofschoon
slechts schijnbaar gelukkig was ge
weest. Zoo stond langen tijd op het
terras, waar de passiebloemen groei
den, op de plaats, waar zij haren
beminde voor 't eerst ontmoette en
waar haar hart dadelijk zoo warm
voor hem klopte. Zij kuste de bruine,
dorre stengels. Ze zouden immers
Bij het betreden van het perron,
waar eene eerewacht der jagers,
onder bevel van kapitein Scheltus,
geposteerd was, viel het oog- van
Z. M. op den kolonel met de hoofd
en verdere officieren van bet regi
ment grenadiers en jagers, ter linker
zijde van de wachtzaal en corps ge
schaard. Z. M. sprak eenige vrien
delijke woorden tot kolonel Klerck
en dankte hem ïu het geheele offi
cierskorps ten zeerste voor de eer
hunner tegenwoordigheid.
HH. MM. stegen daarop in den
Rftlp-isohenkoniiiJnl.-fMi
en zoowel oij hunne verschijning
op het plankier, als bij het vertrek
van den koninglijken trein (die door
het gezantschap van Belgie en de
toegevoegde leden der Hollandsche
hofhouding tot Roosendaal werd
begeleid), gingen luide hoerahs en
een leve de Koning(ditmaal in bet
Hollandsch) uit de omstanders op,
welke ovaties Hunne Majesteiten
met diepe buigingen beantwoordden.
Te o u. 55 stoomde de met groen
en vlaggen getooide locomotief bui
ten liet station, onder de tonen der
Brabancoime en een vernieuwd hoe
rak! der officieren en burgers.
Aangaande de ontvangst der booge
gasten te Rotterdam wordt het vol
gende geschreven:
Op het perron van het Centraal
station werd de koninklijke trein
opgewacht door den Burgemeester
in ambtskleeding, de wethouders, den
consul van België, alle officieren der
schutterij in groot tenue, het staf-
muziekkorps van genoemd regiment,
het muziekkorps van het korps
scherpschutters met zijne officieren
en eene eerewacht van dat korps.
Onder het spelen der Brabangome
liep de trein de overkapping binnen.
Voor het station stil gehouden, stapte
commissaris, belast met de instruc
tie van strafzaken mr. W. H. Elias,
wenscht ten spoedigste bekend te
worden gemaakt met de verblijf
plaats van zekere weduwe C. Ini-
meling, mej. Hummeling- of wedu
we Hummeling-, en van Jeltje De
Bruieu, De Bruin of De Huien en
Jeltje Ziesling.
Te beginnen met (Dingsdag)
a. s. wordt de tentoonstelling tot
1. Nov. e. k. opengesteld tegen be
taling van 25 cent de persoon, ook
des Zondags.
Het verzoek van eenige Fran-
sche inzenders ter Tentoonstelling
te Amsterdam, om reeds vóór 31
pttc/itn ro-xnogcii "xiijraMscay it;n ciiiUc
tijdig met hun expositie te Nizza
te kunnen zijn, is afgewezen. Alles
blijft dus in zijn geheel tot den
laatsten dezer maand. Dit is zeker
van groot belang voor hen die de
Tentoonstellingstelling- in de laat
ste dagen nog wenschen te be
zoeken.
Gisteren is door de recherche
in de Russische afdeeling der ten
toonstelling een suppoost op hee-
terdaad betrapt op liet wegnemen
van eenige flesschen likeur. Hij en
twee kameraden, die van den inhoud
bun deel hadden gekregen, wer
den in verzekerde bewaring g-eno-
men.
Z. M. de Koning der Belgen
heeft zich over het korps der schut
terij, dat gedurende het bezoek van
H. H. M. M. als eerewacht dienst
deed, in zeer vleiende woorden
uitgelaten; onder anderen zeide hij
tot den kolonel, den heer Van So
meren Brand: «lis se portent trés
bien sous les armes». (Zij gedragen
zich goed onder de wapenen).
Dit dienstbetoon, waarvoor velen
vrijwillig zich hebben aangeboden,
behoeft door hen, die vergoeding
wenschen, niet kosteloos te worden
verricht. Uit naam van het stedelijk
bestuur is den schutters op de Beurs
weder bloeien, groene bladeren en
bonte bloemen zouden haar weer
bedekken, maar hare oogen zouden
zich daaraan niet weer verheugen.
Daarop stond zij bij het beeld van
Oenone, en herinnerde zich elk
woord, dat tusschen Erwin en haar
gesproken werd, toen zij op dien
bewusten dag daar samen stonden.
Het was haar, alsof zij van eene
levende vriendin afscheid nam. Zij
strekte met eenen kreet van smart
de armen uit, toen zij in de kamer
rondzag, waai' zij zulke gelukkige
dagen had doorleefd. De geheele
lucht scheen haar eene vuurzee te zijn.
Eene rilling- liep haar over't lichaam,
alsof het einde nabij was en zij met
snelle schreden haar graf naderde.
Toen zij op het station aangeko
men waren, voerde de generaal
Hilda naar den anderen leant van
het perron.
Zij zullen elkander nog wel
veel te vertellen hebben. zeide
ning te verlaten en met een anderen
man te vertrekken. Daarop volgde
een hevig verzet van den ter zijde
gestelden levensgezel, zoodat de po
litie zich met de zaak moest be
moeien.
De slotsom was, dat de vrouw
haar nieuwen uitverkorene, ondanks
den weerzin van haren echtgenoot,
toch volgde en met hem de stad
verliet.
Veenliuizen. Het bericht dat
de Rijkswerkinrichtingen te'Veen-
huizen zullen gevestigd blijven, is
alhier door verreweg bet meeren-
deel der ambtenaren met ingeno
menheid ontvangen. Vooral door de
UiLe-iut df«r (Jpst.iobten
is in de laatste jaren aan de wo
ningen en andere gebouwen niet
dan het hoogst noodïge hersteld.
Het handwerkonderwijs voor meisjes
wacht nog- steeds op invoering. iHet
drinkwater voor de verpleegden en
vele ambtenaren is veenwater uit
de vaart. Het ontginnen van heide
gronden, waarmede in de- laatste
jaren wel is voortgegaan, zal zeker
nu met nog meer kracht worden
doorgezet. In één woord de nieuwe
gestichtenwet zal hier zekerlijk veel
verandering en verbetering- bren
gen.
Ook het departement Veen-
huizen van de Maatschappij tot N.
v. 't A. heeft besloten zich tot het
hoofdbestuur te wenden met het
verzoek de op te richten kweek
school voor bewaarschoolhouderes-
sen te vestigen te Leeuwarden of
in eene der andere noordelijke pro
vinciën.
Dubbeldam. Vrijdagnamid
dag werd door rijksveldwachtersin
den Prinsenpolder onder deze ge
meente gearresteerd Hendrik De Wit,
die zich omstreeks vier maanden ge
leden bij het koloniaal werfdepöt
voor zes jaren verbonden had, doch
van het hem verleend veertiendaagsch
verlof gebruik had gemaak om niet
hg, daarom zullen wij ze maar
alleen laten.
Zij stonden naast elkander. Freia's
doodelijke bleekheid was door een
sluier verborgen. Eene ontzettende
rust was over haar gekomen. Zij
beminde Erwin nog steeds met den
zelfden gloed: g-aarne zou zij zijne
handen met kussen en tranen be
dekt hebben, en voor een oogenblik
hield zij zijne handen krampachtig
vast, toen zij hem voor de laatste
maal aanblikte. Hij sprak over Lin-
genfeld en den rijksdag, maar zij
hoorde er geen woord van. Voor
haar was het oogenblik gewichtig;
hare ziel lag- op hare lippen en hare
oogen waren stijf op hem gericht.
met starren blik. Hij vroeg haar, of j
het haar leed deed hem te verlaten,
en zij was niet in staat hem te ant
woorden: hare bleeke lippen waren
vast gesloten en koud.
Daarop werd de bel geluid: de
trein zou vertrekken. Het oogenblik
was gekomen, hare oogen konden
niet van hem scheiden: hare han
den hielden hem vast.
Ik moet nu gaan, zeide hjj.
Vaarwel, Freia! IIij boog
zich tot haar over en kuste haar.
Hij schrikte er van dat hare lip
pen zoo koud waren. Vaarwel,
herhaalde hij. Gelukkige reis
Freia en een prettig wederzien!
Vaarwel Erwin, vaarwel mijn
beminde, zeide zij, en in het vol
gende oogenblik zette de trein zich
in beweging.
1-Iij was weg. Zij gevoelde, dat
zij hem op deze wereld niet weer
aanschouwen zoude. Het verheugde
haar. dat zij den sluier kon wegnemen
en de frissche lucht door het geopende
raampje haar toestroomde. Nu was
zij vrij. Zij behoefde niet langer co-
medie te spelen. Voor de laatste maal
had zij hem gezien. Die lauge span
ning-, die groote inspanning was
voorbij. Wordt vervolgd.)
