Oplage 10000 Ex.
Dondeedag 13 December 1883.
No. 134. landsche
FEUILLETON.
,GROEFWANG'
WEM
tzijde
ABONNEMENTSPRIJS:
Voor Haarlem per maand40 Cents.
Franco door geheel het Rijk n. maand 55
Afzonderlijke Hommers 5
Verschijnt Dagelijks uitgenomen Zon- en algenieene Feestdagen.
Bureau: KLEINE HOUTSTRAAT No. 9.
Drukljers-UitgeYers: BOMAHS Co., te Haarlem.
ADVERTENTIËN:
van 15 regels 25 Cent; iedere regel meer 5 cents.
Groote letters naar Plaatsruimte.
Advertentién worden aangenomen tot 's middag 12 uur.
Hoofdagenten voor liet Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co, JQHn. E. JONES. Suer.. Parijs, 31bis, Eaubourg Montmartrc.
VERTREKUREN der SPOORTREINEN. WINTERDIENST. De met een geteekende treinen alleen le en 2e klasse.
Van Haarlem naar
Amsterdam.
7.—. 8.32, 8.55, 9.30,11.15,
11.39*, 11.56, 1.8, 2.39*,
3.53, 4.15, 4.44. 5.42, 6.40,
7.13, 7.44* 8.54,9.46,10.23,
10.59*.
Van Haarlem naar
Rotterdam.
7.53* 8.33,9.4,10.13.12.12*,
12.46,1.53, 3.50, 4.16, 5.12,
5.43*, 8.1, 10.13.
Van Amsterdam naar
Haarlem.
6.15, 7.30*. 8.10, 8.30. 9.35,
9.50,11.5,11.50* 12.15, 1.5,
1.30, 3.26, 3.45, 4.30. 4.45,
5.20*, 7.30, 8.30, 9.50,11.—.
Van Rotterdam naar
Haarlem.
6.40, 8.10, 9.10.10.20* 11.5,
1.23* 2.45,3.35,5.10,6.27*
7-20, 8.50, 9.50*.
De vertrek uren zijn berekend
Station Dclftsclie Poort.
Van Haarlem naar
den Helder.
6.51,10.7,1.37, tot Alkmaar,
5.2. 8.57.
Van den Helder naar
Haarlem.
6.10, 9.30, 1.30. 7.20
Van Haarlem naar
Zandvoort.
Station H. IJ. S. M.
7-55, 10.15, 11.38, 1.33,
4.59, 8.3.
Van Zandvoort naar
Haarlem.
8.26 10.49, 12.42, 4.17,
6.15, 8,2S.
Bericht aan onze lezers.
'f'U die sich nog in den
loop van dit jaar abon
neer en. ontvangen als
premie
le. den boeienden 18oman:
Bie Block des B aders.
2e. Ken. praehtigen in vier
kleuren gedrukten wand
kalender.
ALGEMEEN OVERZICHT.
Gelijk vrij gisteren reeds voer
spelden, heeft het FranscRe minis
terie in de kamer van afgevaardigden
een volkomen overwinning be
haald. Niet alleen is het aangevraag
de crediet met 381 tegen 146 stem
men toegestaan, maar de eenvoudige
orde van den dag, waarmede de
regeering' verklaard had genoegen
te nemen, is na afloop van het de
bat over de eigenlijke kwestie, met
315 tegen 206 stemmen aangeno
men. Toch heeft de heer Ferry, ge
durende de drie dagen welke de
beraadslagingen innamen, geenszins
op rozen gezeten. Vele en velerlei
aanmerkingen heeft hij moeten hoo-
ren over zijn regeeringsbeleid en de
fouten door hem zeiven, of door
zijne ondergeschikten begaan, wer
den natuurlijk door zijne tegenstan
ders breed uitgemeten. Omtrent den
eigenlijken stand van zaken, hebben
de besprekkingen ons evenwel wei
nig licht g-ebracht. Alle redevoerin
gen waren bijna eene variatie op
hetzelfde liedje, en de bewijzen, die
men tot «t.aving zijner uitspraken
bijbracht, zijn reeds honderden ma
len in leg'io dagbladartikelen gegeven.
Toch is het zeer de vraag of alles
wel zoo goed zou afg-eloopen zijn,
indien men zelfs in Frankrijk, dat
anders op dit punt zoo bijzonder
vreesachtig is uitgevallen, niet terug-
gedeinst was voor de verantwoorde
lijk, die het omverwerpen van het
ministerie onder de tegenwoordige
omstandig'heden op de schouders der
oppositie zou laden. Herhaaldelijk
is zelfs door de voorstemmers ver
zekerd, dat het ministerie in hunne
houding geen bewijs moest zien, dat
zij elk zijner handeltngengoedkeurde.
De minister liet wijselijk den woor
denvloed, die onophoudelijk van de
tribune stroomde, ongestoord zijnen
j loop vervolgen, en bespaarde ai het
kruit waarover hij te beschikken
had, tot het laatste en beslissende
oogenblik. Is terugtreden, zoo vroeg
hij zijnen tegenstanders af, op dit
tijdstip mogelijk zonder de eer des
lands te kort te doen? Is er iemand
onder u, die zou instemmen met de
eischen door de Chineesche regee
ring in haar berucht memorandum
gedaan
Was het met de waardigheid des
lands overeen te brengen, eensklaps
van positie te veranderen, toen het
de Chineesche regeering iu den zin
kwam een boos gezicht te zetten
en de Fransche troepen, die de orde in
Tonkin moesten herstellen, moeielijk-
heden in den weg te leggen Eischt
de eer der Fransche vlag niet, zij
het ook ten koste van tonnen
schats, den dood van generaal Ri-
vière, die voor So#ntay het leven
liet, te wreken, door de oproerige
stad te straffen? Niet zonder eenige
voldoening wees hij vervolgens op
den gunstigen uitslag, die het eerste
treffen met de Chineesche troepen
had opgeleverd en ook voor de toe
komst vertrouwde hij op het goed
geluk der fransche wapenen, op de
erkende dapperheid der soldaten en
op het beleid der officieren. De re
geering, zoo verklaarde hij vereer.
(Een roman uit de achtste eenvr.)
uit het hoogduitsch van
ADOLF GLASER.
•31)
Zooals dikwijls geschiedde, was
Eginhard aan tafel g'enoodigd ge
worden, en toen dit voorbij was,
ging hij ijlings naar Groefvvang en
zeide. dat koningin Ilildegard den
wensch had te kennen gegeven, dat
de Sakser tot tijdverdrijf in de
vrouwenzaal mede zou gaan, opdat
de arme heeren' Gul en Lambert
daar niet al te veel zouden worden
bespot.
Groefwang trok zoo spoedig mo
gelijk het nieuwe hofkleed aan, en
heiden gingen naar de vrouwenaf-
deeling, waar zij het gezelschap in
de uitbundigste stemming aantroffen.
Koning-in Hildegard scheen echter
in te zien, dat de uitgelaten scherts
ten laatste op oneenigheid zou uit-
loopen, want zij verzocht den gasten
om door ernstige en nette gesprek
ken den jeugdigen overmoed een
weinig in bedwang te houden. In
derdaad, men kon zich ternauwer
nood een grappiger tooneel denken,
dan van de weelderig'e heeren in
zijde en fluweel gedoscht, want
hunne kleederen waren verschrom
peld en overal te kort en te nauw
geworden. Tallooze scheuren lieten
de onderkleeren en hier en daar
zelfs de huid zien en de prachtige
veeren hingen overal gebroken en
verfletst neder.
De aanwezigheid van den vreem
den man en het verlangen der ko
ningin, waarmede vrouwe Bertha
van Angelland dadelijk instemde,
[gaf «enige rust. eu nu werd be-
raadslaagd of jonkvrouw Richeuza
was ten volle bereid dè onderhan
delingen met China weder op te
vatten, doch slechts onder deze eene
voorwaarde, dat de regeering te
Peking zich op een geheel ander
standpunt plaatste dan zij tot hier
toe innam. Zij moest beginnen
Frankrijks onbetwistbare rechten op
de suzereiniteit,schap over Anam op
het beschermheerschap over Tonkin
te erkennen, en eerst dan kon er
sprake zijn van het doen van eenige
concessiën. Hij ontkende ten slotte
de noodzakelijkheden van een bevel
aan admiraal Courbet om zijnen
militairen marsch yoorloopig te sta
ken. Men ziet het,veel nieuws ge
ven de verklaringen van Ferry ons
niet te aanschouwen. In andere
woordeu heeft hij zich al vrij wel
elders in den zelfden geest uitge
laten.
De ongeregeldheden te Canton,
die voornamelijk tegen de vreem
delingen, de christenen, gericht wa
ren, namen in den beginne een ta
melijk ernstig karakter aan. Eene
kerk werd geplunderd en verwoest,
en de bovolking maakte zich gereed
een algemeenen aanval te wagen
op de vreemdelingenwijk. Ware de
nieuw benoemde generaal Pany
niet krachtig tusschen beide ge
treden, wie weet welk bloedig- drama
in die stad zon zijn afgespeeld.
Waarschijnlijk hebben de plunde
raars na de joug'ste verklaringen
van den generaal op straffeloos
heid gerekend en waren zij daar
door zoo overmoedig geworden. Naar
men verneemt, heeft Pany dan ook
van hoogerhand eene berisping ont
vangen over zijne onvoorzichtigheid.
De aanwezigheid van het Enro-
peesch eskader in de Chineesche
wateren, schijnt dus al heilzaam te
werken en de hooge regeering tot
gematigdheid aan te sporen.
Van verschillende zijden open-
haart zich in Duitschland een:
groote oppositie tegen het door den;
minister Von Puttkamer aangekon- j
digde regeeringsplan, om de ge- j
heime stemming ook voor den rijks-
dag af te schaffen. Vooral in Zuid- j
Duitschland is die tegenstand het i
sterkst. De bewering van Von Bis
marck, dat elk kiezer den moed be- j
hoort te hebben om voor zijne po- j
litieke overtuiging openlijk- uit te
komen, gaat, zoo beweren de voor- 1
naamste dagbladen' teri onrechte.
niet op. Slechts weinigen zijn er
zoo onafhankelijk, dat zij zich de
weelde kunnen veroorloven in het
openbaar er eene persoonlijke over
tuiging op na te houden. De ge
heime stemming is het eenige mid
del om het uitoefenen van pressie
op de kiezers te beletten, en in
stede derhalve, van met dit stelsel
te breken, moest de regeering het
op ruimer schaal in toepassing bren
gen. Zij die zoo spreken, troosten
zich voorloopig met de zekerheid,
dat het het ministerie moeielijk
zal vallen in den Rijksdag eene'
meerderheid voor haar plan te ver
werven.
Het proces tegen de deelnemers
aan de jongste oproertjes in Servië
is nog niet afgeloopen, of wederom
wordt er van nieuwe onlusten ge
wag gemaakt. In het district Preho-
plia liep de bevolking te hoop, en
eerst door het uitzenden van eene
geduchte militaire macht gelukte het
de regeering de orde te herstellen.
Den voornaamste onruststoker even
wel, gelukte het naar de Bulgaar-
sche grenzen te ontsnappen, en van
daaruit neemt hij thans zijne maat-
uit Angelland op de luit spelen of
dat heer Gui een lied zingen, of dat
men raadsels oplossen of geschie
denissen verhalen zou. Ten laatste
besliste de koningin, dat de jonge
Sakser iets uit zijn land berichten,
en verhalen zou welke goden zijne j
stamgenooten aanbaden, omdat men
daaromtrent de zonderlingste mede-
deelingen vernam.
Op bescheiden toon begon Groef
wang van het leven en de gebrui
ken in Saksen allerlei verhalen te
doen en de toehoorders waren zeer
verwonderd en bijna ontevreden, dat
dat alles zoo eenvoudig en geheel j
niet zonder wonderen en geestver
schijningen of huiveringwekkende
med'edeelingen afliep. Men was een
maal in 't Frankenland gewend,
overal wonderbaarlijke en ongeloo-
felijke zaken te liooren opdissen.
Dat in Saksen slechts' de verande
ring der jaargetijden feestelijk werd
gevierd, dat daar de vriendelijk
heerschende natuurkrachten en het
gewaad des donkerblanwen hemels
als het hoogste gold en stormen,
wolken en ijs als vijandelijke mach
ten verschenen, dat men in den
donder een dreigende stem meende
te booren en in den bliksem het
teeken der vertoornde natuur dacht
te zien, was hun niet genoeg.
Aan dat alles moest netjes een
menschelijke gedaante worden ge
geven, en met schoon klinkende
namen worden aangeduid. Toen
Groefwang hun zeide, dat de Sak-
sers altijd in de vrees leefden, dat
er eenmaal een eeuwigdurende win
ter zou kunnen komen, die al het
levende vernietigen en de wereld
in een somber duister zou wik
kelen, schudden zij het hoofd en
vonden er een ruw bijgeloof in.
Heer Roland, die inderdaad een
schoon beeld van krachtige, jonge
mannelijkheid was, had aandachtig
toegeluisterd en vroeg nu waarom
regelen. Aan den correspondent van
een der voornaamste Oostenrijksche
bladen moet Paschiteh verklaard
hebben, dat de ontevredenheid der
Servische bevolking voornamelijk
haar ontstaan dankt aan de Oosten-
rijksch-Duitsche politiek welke de
regeering tegenwoordig voert. Een
bondgenootschap met Rusland en
Bulgarije zou vrij wat meer in den
geest der inwoners vallen dan een
samengaan met Oostenrijk.
Het bezoek, hetwelk de Duitsche
kroonprins aan Z. H. den Paus zal
brengen, houdt zooals men gemak
kelijk kan nagaan, vele hoofdei? en
pennen in Italië in beweging'. Om
trent de beteekenis van dit bezoek
is men het evenwel niet eens. Ter
wijl de een meent, dat koning Hum-
bert voornamelijk het doel is van den
tocht naar Rome, verklaart de ander,
dat de kerkelijke politiek in Pruisen,
meer dan de beleefdheid jegens den
koning van Italië,de oorzaak daarvan
is;ja, de Duitsche Germania verzekert
zelfs, dat het denkbeeld van een be
zoek door den troonsopvolger op het
Vatikaan van den keizer zeiven is
uitgegaan. Intusschen zijn de katho
lieken over het algemeen met de
geheele zaak zeer ingenomen, en be
loven zij zich veel goeds daarvan.
De Daily Telegraph bevat een.
bericht uit Egypte, volgens het
welk de bevolking van Opper-Egypte
zich in massa hij den profeet aan
sluit. De derwischen loopen, zoo
verzekert het blad, het land af om
overal de landlieden te bewegen,
zich bij den Mahdi te voegen, en
over het algemeen hebben dezen daar
wel ooren naar. Baker-pacha moet
zijn onderbevelhebber den uitdruk-
kelijken last gegeven hebben, niets
tegen de opstandelingen te onder-
de jonge Sakser hun niet van den
verschrikkelijken afgod wilde ver
halen, wiens heiligdom nu venvoes-
was, doch wiens beeld men op de
meeste Saksische heerenhoven aan
trof, en of het waar was dat men
ter zijner eere menschen verminkte
en doodde. Groefwang antwoordde
hierop dat deze vermeende godheid
niets anders was, dan het symbool der
aardsche gerechtigheid en dat men
haar hij de ruwe, strenge rechts
pleging van zijn vaderland somtijds
wel enkele ledematen van veroor
deelden of het leven van enkele
misdadigers offerde, doch echter nooit
onschuldige menschen te barer eere
slachtte.
Het gesprek had op deze wijze
een zeer ernstige wending aange
nomen en vrouwe Bertha, de moe
der van den jongen Roland, sloeg voor
dit onderwerp te laten rusten en
om eens iets vroolijkers of gevoel
vollers te vertellen. Men stemde
