Oplage 10000 Ex.
Woensdag 16 Januari 1884.
No. 160.
FEUILLETON.
HMHaTCNfflJD
ABONNEMENTSPRIJS:
Voor Haarlem per maand40 Cents.
Franco door geheel het Rijk v. maand 55
Afzonderlijke Nommers 5
Verschijnt Dagelijks uitgenomen Zon- en algemeene Feestdagen.
Bureau: KLEINE HOUTSTRAAT No. 9.
Drukkers-Uitgevers: 30MANS Co., te Haarlem.
ADVERTENTIËN:
van 15 regels 25 Cent; iedere regel meer 5 cents.
Groote letters naar Plaatsruimte.
Advertentiën worden aangenomen tot 's middag 12 uur.
Hoofdagenten voor bet, BuitenlandCompagnie
Générale de Publicity Etrangère G. L. DAUBE Co. JOIIx. E. JONES, Sucr.. Parijs. 311ns, Faubourg Montmartre.
VERTREKUREN der SPOORTREINEN. W1NTERDIENST. De met een geteekende treinen alleen le en 2e klasse.
Van Haarlerr naar
Amsterdam.
7.-. 8.32, 8.55, 9.30,11.15,
11.39*, 11.56, 1.8, 2 39*,
3.5S, 4.15, 4.44, 5.42, 6.40,
7.13, 7.44* 8.54,9.46,10.23,
10.59*.
Van Haarlem naar
Rotterdam.
7.53*, 8.33,9.4,10.13.12.12*
12.46,1.53, 3.50, 4.16, 5.12,
5.43*, 8.1, 10.13.
Van Amsterdam naar
Haarlem.
6.15, 7.30*, 8.10, 8.30, 9.35,
9.50,11.5,11.50* 12.15, 1.5,
1.30, 3.26, 3.45, 4.30. 4.45,
5.20*, 7.30,8.30,9.50,11.—.
Van Rotterdam naar
Haarlem.
6.40, 8.10, 9.10,10.20*. 11.5,
1.23*. 2.45. 3.35, 5.10. 6.27*
7.20, 8.50, 9.50*.
De vertrekuren zijn berekend
Station Delftsche Poort.
Van Haarlem naar
den Helder.
6.51,10.7,1.37, tot Alkmaar,
5.2. S.57.
Van den Helder naar
Haarlem.
6.10, 9.30. 1.30, 7.20
Van Haarlem naar
Zandvoort.
Station H. IJ. S. M.
7-55, 10.15, 11.38, 1.33
4.59, 8.3.
Van Zandvoort naar
Haarlem.
8.26 10.49. 12.42, 4.17,
6.15, 8,28.
ALGEMEEN 0VEIIZICIIT.
Tegenstrijdig'er dan ooit zijn de
laatste berichten omtrent de plannen
van China in de Tonkin-kwestie.
Terwijl van Engelsche zijde wordt
verzekerd, dat de regeeringtePeking
haar voornemen heeft te kennen ge
geven, om de vredesonderhandelin
gen opnieuw aan te vangen en wel
op zulken grondslag, dat daardoor
de voornaamste bedenkingen van
Frankrijk weg vallen en de oorspron
kelijke eisch. afstand van Sontay
en Bac-Ninh, wordt toegestaan, meldt
men uit Berlijn, dat de keizer een
geheim bevel heeft uitgevaardigd,
krachtens hetwelk onmiddellijk de
geheele krijgsmacht op de been ge
bracht zal worden, om onverwijld
tegen de Fransche stellingen op te
rukken, 't Is mogelijk, dat dit laatste
bericht slechts een sensatie telegram
ten grondslag heeft, doch omgekeerd
schijnt men ook te Parijs nog geens
zins zoo volkomen gerust, omtrent
den loop, die de zaken nemen zullen.
Andermaal wordt uit Honkong ge
seind, dat admiraal Courbet een on
verwijld oprukken in de richting
van Bac-Ninh heeft bevolen, en dat
hij, zor.der de versterkingen af te
wachten, die zeker niet ver meer
kunnen zijn, den tocht heeft aange
vangen. Bij de regeering te Parijs
is evenwel van dit alles niets be
kend, zoodat men wel zal doen deze
tijding' slechts onder voorbehoud
aan te nemen.
De Engelsche conservatieven ma
ken zich gereed om in de aanstaande
parlementszitting het ministerie ge
ducht onder handen te nemen, om
trent hare Egyptische politiek. De
buitenlandsche dagbladen, die ons
over deze zonderlinge handelwijze
Waar is de Vader?
August SNIEDERS.
VIII.
i)E DOOD KOMT BINNEN.
11)
Eenige oogenblikken later keerde
hii in de kamer terug, zonk voor
het bed op de knieën, nam de hand
jes van het kind in de zijne, kuste
die magere en als uitgebleekte vin-
gerkens, en richtte honderde naïef-
kinderliike vragen tot het zieke
meisje.
Toen hij was opgestaan, trok hij
den jongen man buiten de deur en
fluisterde hem, met iets verschrik
kelijk in den toon der stem toe
Hij zegt dat ze sterven aal.
zoo duchtig de les lezen, zoo spre
ken hunne organen, hebben daartoe
het recht. Met de bezetting van
Egypte en het opdringen aan den
Khedive van onze raadslieden,hebben
wij tevens de verplichting op ons
genomen, het land tegen zijne vijan
den, zoowel binnen- als buitenland
sche, in bescherming te nemen en
waar wij nu weigeren ons van die
verplichting te kwijten, hetzij uit
gemakzucht, hetzij uit vrees voor al
te groote geldelijke opofferingen,
daar heeft men wel degelijk gelijk,
wanneer men ons van oneerlijkheid
en halfslachtigheid beschuldigt. Bo
vendien, zoo gaan zij verder, stelt
de gevallen beslissing het land in
ieder geval aan een groot gevaar
bloot, zoo groot zelfs, dat onze in
vloed in Egypte daardoor tevens
wordt bedreigd. Laat ook Turkije
Soedan aan zijn lot over en stelt
het daardoor den Mahdi in staat, on
middellijk aan de grenzen een nieuw
Mahomedaansch rijk te stichten, dan
is het te voorzien, dat daaruit aan
houdende botsingen ontstaan, die
óf tot een totalen ondergang van
Egypte zullen leiden, óf ons te eeni-
ger tijd zullen noodzaken, toch de
eenmaal vastgestelde grenslijn te
overschrijden, wat natuurlijk, hoe
langer men er mede wacht, des te
gevaarlijker zal worden. Bemoeit
daarentegen de Porte zich met de
zaak en zendt zij troepen af om het
veroverde grondgebied te herwinnen,
dan heeft zij weder vasten voet in
Afrika gekregen, en het is bijna
zeker, dat zij daarvan gebruik zal
maken, om het eenmaal verloren
terrein te herwinnen en ons geheel
uit Egypte te verdringen. Tegenover
de ingesloten garnizoenen, die men
thans aan de grootmoedigheid van
den Mahdi overlaat, is onze houding
werkelijk wreed, want zij hadden
waarlijk een beter lot verdiend voor
hunne getrouwheid aan de zaak van
den Khedive. Men ziet het, ook in
Engeland zelve is de ingenomenheid
met de voorzichtigheid van de regee
ring niet bijzonder groot, en het staat
te voorzien, dat er in de eerstvol
gende zittingen van het parlement,
over deze zaak nog menig hartig
woordje gewisseld zal worden. In
middels heeft de koning van Abvs-
sinie reeds formeel geweigerd, de
vredesvoorstellen van Egypte in over
weging te nemen, tenzij eerst de
haven Soeakim met het omliggende
gebied aan hem worde afgestaan.
Als men zich nu herinnert, hoe stel-
j lig men te Cairo heeft verzekerd,
1 dat aan deze zijde tot geenen prijs
een afstand van eenig' grondgebied
zal worden toegestaan, dan wordt
door deze beslissing het gevaar voor
eenen nieuwen oorlog grooter.
In Frankrijk hebben de royalis
ten beproefd eene manifestatie op
het touw te zetten.
De voorgenomen reis van den
graaf van Parijs naar Spanje, waar
hij zijne bloedverwanten ging be
zoeken, moest daartoe aanleiding
geven, en hierom waren aan de
bekende aanhangers uitnoodigings-
kaarten verzonden tot het bijwonen
eener samenkomst aan het station
van den spoorweg. Verscheidene per
sonen hadden aan die uitnoodiging
gevolg gegeven, zoodat eene groote
menigte op de been was, doch ook
de politie was van de, zaak ver
wittigd, zoodat ook zij sterk was
vertegenwoordigd. Enkele kreten,
als «leve de koning!» uitgezonderd,
werd de orde geen oogenblik ver
stoord, en met een paar arrestaties
van al te vurige aanhangers van het
koningschap was alles afgeloopen.
De graaf zelf wist van het beraamde
Die wóórden ontroerden Van Velt-
hem.
Blijf nog een oogenblik als ik
u bidden mag, ging de vader
smeekend voort, nog een oogen
blik Ik wil nog een anderen dok
ter halen, een bekwamer dokter,
een die alles geneest.
Als een zinnelooze stormde hij
naar beneden, en Albert keerde in
de kamer terug.
Een half uur verliep en de vader
keerde niet weer. Albert was zeer
ongerust en sloeg, met angst op het
gelaat, het arme kind gade.
Blijkbaar werd het meisje zieker
en benauwder.
Twee- of driemaal had Van Velt-
hem de hand naar de bel uitgestrekt,
I doch telkens liet hij haar weer zakken
I Wat hulp kon ook de vuile schoen
poetsersjongen die onvermijdelijk
zou opdagen, aanbrengen?
Het half uur scheen eene eeuw
te zijn.
Eindelijk opende de vader de ka
merdeur, en liet een vreemdeling
het eerste binnengaan.
Deze was een man van middel
bare gestaltezijn hoofd was sneeuw
wit en zulks viel onmiddellijk in
het oog, omdat hij den hoed aan de
deur had afgenomen. Uit zijn wezen
sprak welwillendheid, zelfs liefde.
Een lange mantel met kleinen
kraag omhulde hem, en hing wijd
over de knieën.
Op den dorpel der kamer stond
hij stil en hief de hand zegenend
op geen twijfel, de nieuw aan
gekomene was een dienaar van den
grooten Geneesheer, waarvan de
vader gesproken had.
Terwijl de geestelijke zich van zij
nen mantel ontdeed, naderde de
vader, eu zich tot Van Velthem
wendende, fluisterde hij hem toe:
Gedenken wij onze arme Nora.
De stille plechtigheid in die kleine
kamer, flauw verlicht, in een huis
plan niets, zoodat hij hoog.-tver-
wonderd was, toen eene zoo talrijke
menigte hem uitgeleide deed.
Het gaat er in den Croatischen
landdag al vrij schuin naar toe. De
oppositie, die schijnbaar bij de Ier-
sche leden van het Engelsche par
lement een lesje genomen heeft,
maakt bij iedere zitting zooveel le
ven, dat een ernstig debat bijna
onmogelijk wordt, en de president
telkens genoodzaakt is, de vergade
ring te sluiten. Dat zij niet kies
keurig is in de termen, waarmede
zij de goedgezinden en de Hongaar-
sche regeering veroordeelt, blijkt uit
het feit, dat haar leider de onbe
schaamdheid had, in het openbaar
van de tribune een brief af te lezen,
die aldus aanving: «In een land,
waar dieven, bedriegers, landverra
ders en bandieten voor hunne aan
voerder Deah een gedenkteeken op
richten, is het niet ineer dan na
tuurlijk dat de eerlijke lieden der
oppositie veroordeeld worden, wan
neer zij de leden der meerderheid
bij hunnen waren naam noemen».
Aan dit eene staaltje hebben onze
lezers, naar wij meenen, genoeg, om
daaruit te kunnen opmaken, hoe
diep bij een deel der natie de haat
tegen al wat Hongaarsch is, is ge
worteld en hoeveel moeite het den
nieuwen ban nog zal kosten voor
hij zijne taak, de algeheele bevre
diging van dit gewest, tot een goed
einde heeft gebracht.
De koning van Spanje heeft,
naar men uit berichten van Madrid
zou mogen opmaken, het plan op
gevat, zijn leger geheel op Pruisi
sche leest tc schoeien en daartoe
zou hij te Berlijn aanvrage gedaan
hebben om eenige officieren van
dien staat met de reorganisatie der
Spaansche krijgsmacht te belasten.
De berichtgevers voegen er evenwel
bij, dat vooralsnog die aanvrage is
geweigerd, of men ten minste den
koning moet hebben aangeraden,
met die hervormingen te wachten,
tot hij meer zekerheid heeft, dat het
leger hem getrouw zal blijven. Het
handelstractaat, dat onlangs met
Engeland is gesloten, is door den
raad van state onderzocht en met
17 tegen 13 stemmen heeft deze
jdie overeenkomst afgekeurd.
I Die uitslag schijnt voornamelijk
te danken te zijn aan de tegenwer
king, welke dit voorstel ondervond
Ivan de zijde der voorstanders van
het beschermend stelsel, die onte
vreden waren over de groote voor
deden welke in het ontwerp den
I Engelschen handel waren toege -
kend. Ook omtrent andere tractaten
1 verwacht men algemeen een even
ongunstig resultaat.
Er moet te Rome sprake zijn
van het benoemen van kardinaal
Ledochowski tot aartsbisschop van
Palestrina, als opvolger van kardi
naal Delusa, die overleden is. Wan
neer dit gerucht zich bevestigt, is
door deze benoeming alweder een
der bezwaren uit den weg geruimd,
die eene oplossing der bestaande
kerkelijke geschillen in Pruisen ver
hinderden, want het is bekend dat
de regeering te Berlijn er niets van
weten wilde, om dezen prelaat in
zijn eigen bisdom, waarvan hij krach
tens de Mei-wetten zoogenaamd is
ontzet, terug te roepen.
Ondanks de tegenspraak van de
officieuse Russische dagbladen
houden te St.-Petersburg de geruch
ten aan, die het jongste ongeval
van den czaar aan een politieken
aanslag toeschrijven. Als de dade-
dat reeds als een wezenlijk dooden-
huis voorkwamwaar niemand zich
om de zieke bekommerde dan de
aanwezigendat speelgoed hier, die
poppen ginder kortom, alles was
wel geschikt om een nooit te ver
geten indruk te doen ontstaan.
De vader en Van Velthem kniel
den, baden zacht en de doodsche
stilte, welke in de kamer heerschte,
werd slechts door hun murmelend
gebed afgebroken.
Wat was die stille plechtigheid
in dat. koude, winterachtige, ziel-
looze hotel aandoenlijk
Hechts en links van die kamer
lag men dierlijk te ronken, en hier
'ging men sterven.
'l Mijnheer Albert was nooit zoo
ontroerd geweest, als bij dit buiten-
j gewoon tooneel.
j De wonderlijke en fantastische
po^enman hield het aangezicht in
de twee handen geborgen alsof hij
de wezenlijkheid niet. durfde aan
te zien, hij, die zoo dikwijls met
den spotlach op de lippen, Hamlet's
woorden herhaald hadto be or not
to be (te zijn of niet te zijn).
Doch, 't is waar ook, verdichting
is geen waarheid, en er blijft altijd
een onmetelijk verschil tusschen de
dood in de poppenkas en die, welke
zich naast ons neerzet om, op een
gegeven oogenblik, door eene be
weging van den ijskouden vinger.
de klopping van ons hart te doen
stilstaan.
De geestelijke is eindelijk heen ge-
j gaan, niet zonder den poppenman
de hand te hebben gedrukt.
De kleine zieke is kalmer; Van
Velthem verlaat nu ook stil, op
de teenen, het vertrek, om een
oogenblik in zijne eigene kamer rust
te genieten.
De vermoeienis deed hem eindelijk
aan slapen denken.
Gekleed lag hij op zijne leger
stede, het aangezicht naar net ven-
