Oplage 10000 Ex. Maandag' 21 Januari 1881. No. 161. FEUILLETON. IQRDtH ABONNEMENTSPRIJS: Voor Haarlem per maand40 Cents. Franco door geheel het Rijk n. maand 55 Afzonderlijke Nommers 5 Verschijnt Dagelijks uitgenomen Zon- en algemeens feestdagen. Bureau: KLEINE HOUTSTRAAT No. 9. Drukkers-Uitgevers: BOMAHS Co., te Haarlem. ADVERTENTIËN: van 15 regels 25 Cent; iedere regel meer 5 cents. Groote letters naar Plaatsruimte. Advertentiën worden aangenomen tot 's middag 12 uur. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale Je Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHx. F. JONES. Sucr.. Parijs. 31 bis. Faubourg Montmarire. Van Haarlem naar Amsterdam. 7-—. 8.32, 8.55, 9.30,11.15, 11.39*. 11.56, l.S, 2.39*, 3.53, 4.15, 4.44, 5.42, 6.40, 7-13, 7.44* S.54,9.46,10.23, 10.59*. VERTREKUREN der SPOORTREINEN. WlNTERDIENST. De met een geteekende treinen alleen le en 2e klasse. Van Haarlem na3r Rotterdam. 7.53*, 8.33,9.4,10.13.12.12*, 12.46,1.53, 3.50, 4.16, 5.12, 5.43*, 8.1, 10.13. Van Amsterdam naar Haarlem. 6.15, 7.30* 8.10, 8.30. 9.35, 9.50,11.5.11.50*, 12.15. 1.5. 1.30, 3.26, 3.45, 4.30. 4.45, 5.20* 7.30,8.30,9.50,11.—. Van Rotterdam naar Haarlem. 6.40. 8.10,9.10.10.20*. 11.5, 1.23*. 2.45,3.35,5.10,6.27* 7.20, 8.50, 9.50*. De vertrekuren zijn berekend Station Delftsche Poort. Van Haarlem naar den Helder. 6.51,10.7,1.37, tot Alkmaar, 5.2. 8.57. Van den Helder naar Haarlem. 6.10, 9.30, 1.30, 7.20 Van Haarlem naar Zandvoort. Station II. IJ. S. M. 7.55. 10.15, 11.38, 1.33, 4.59, 8.3. Van Zandvoort naar Haarlem. 8.26 10.49, 12.42, 4.17, 6.15, 8,28. ALGEMEEN OVERZICHT. Gelijk te verwachten was, heeft het Spaanscne kabinet bij de stem ming over het adres van antwoord op de troonrede de nederlaag ge leden en heeft het zich daardoor genoopt gezien, den koning zijn ont slag aan te bieden. De val van het ministerie moet volgens enkele Ma- dridsche bladen voor een gedeelte toegeschreven worden aan eene zwenking in de binnenl. politiek, waardoor de minister eene groep van zijne vroegere vrienden van zich ver vreemdde, zoodat zij zich bij de op positie voegden. Onder de redevoe ringen, die bij gelegenheid van de bespreking' van dit adres werden gehouden, trok vooral die van den heer Castelar, den leider der libera len, de aandacht. Evenals Sagasta keurde hij de huitenlandsche reis des konings af; doch hij ging zelf; verder en zeide het te betreuren, dat 's konings raadgevers hem er toe gebracht hadden, zich als een middel door Bismarck en Duitsch- land te laten gebruiken, ten einde de Fransche natie te beleedigen. De benoeming des konings toch, tot kolonel van een Uhlanen-regement, had, volgens zijne overtuiging, geene andere strekking. In de vriendschap met Frankrijk nu, zag hij voor het land meer voordeel dan in eene in tieme verstandhouding met Duitsch- land en daarom deed het hem goed, dat men de achterdocht van den noordelijken nabuur had opgewekt, en aanleiding gegeven om de sym pathie, die beide volken verbindt, te vernietigen. Men vermoedt dat de koning, ziende dat het ministers door zijne eigene partij wordt v£r- Waar 1: de Vader? DOOR August SNIEDERS. 15) Perette bouwde een ganschen rijkdom op de kruik met melk, die zij op liet hoofd droeg; de kruik viel aan stukken, de melk lag op den grond en de gedroomde rijk dom was verdwenen. Maar wie zou hier de kruik dan nog kunnen breken, vader? vroeg Veva, met eene gansch an dere uitdrukking dan zoo even op het gelaat. Hetzelfde denkbeeld moest de moeder en de andere zuster bestormd hebben, want driftig hieven beiden het hoofd op en er lag zelfs een onrustig bleek over Veva's gelaat i verspreid. Dat zeg ik niet, haastte zich de vader te zeggen. laten, het aangeboden ontslag zal aannemen en den heer Sagasta met de vorming van een nieuw kabinet zal belasteu. Daar de weg in dit ge val als aangewezen is, zal de crisis vermoedelijk van korten duur zijn. Te Parijs ging Woensdag 11. het gerucht, dat het den vertegenwoor digers van Engeland en Amerika te Peking gelukt was. van den eersten minister aldaar, Tsong Ligmen, de verklaring af te dwingen, dat China in de verovering van Tonkin, met inbegrip van Sontav en Bac-Ninh, zou berusten of daarin ten minste geene aanleiding tot eene oorlogs verklaring zou zoeken, indien Frank rijk zich wederkeerig verbond geen inval in het eigenlijke rijk te doen. Bij het bekend worden van deze tijding spoedden zicb, zooals te ver wachten was, enkele dagblad-repor ters naar markies Tseng, die op dit oogenblik zich te Londen bevindt om van hem te vernemen, hoe het daarmede wel gesteld was. De mar kies evenwel, verklaarde die geruch ten voor ongegrond. De inzichten van China zijn nog steeds dezelfde als bij het ontstaan van het geschil, en zijne regeering zou tot geen prijs de inneming van Bac-Ninh gedoo- gen, evenmin als zij die van Sontay erkende. Van het terugroepen der Chineesche soldaten uit eerstge noemde vesting was derhalve geen sprake. Veeleer is aan de troepen, die op weg zijn om dat garnizoen te versterken, last gegeven hunnen marsch te versnellen om admiraal Courbet, die insgelijks is opgerukt, zooals onze lezers reeds weten, voor te zijn. Die verklaringen luiden der halve alles behalve geruststellend voor het behoud van den vrede. Maar -Maar, wat nog niet gesloten is, is nog open, kind-lief. Alles is mogelïik. O jazeide Veva stil en zag op haar werk terug, even als de moeder en de zuster. Welnu, die kleine, nietige opmer king had eensklaps aller ireestdrift, aller bezieling bekoeld, 'twas een valsche toon, een dissonnant in de melodie geweest, en zoo teergevoe lig was de zijde van het vraagpunt, dat de minste aanraking reeds eene wonde scheen te maken. Dit laatste ontgingden vader niet, en zijn hart klopte van vrees voor het toekomende. Uiterlijk bleef hij echter kalm en werd vreolijk, gees tig zelfs. Hij sprak van zijne toch ten in Amerika, van zijne jachten, zijne avonturen, van zijnen handel en wandel aan gene zij der zeeën, en wat dies meer. De indruk van straks was weg geveegd, en men scheidde zoo wel- j gemoed van elkander, alsof er geen Intusschen schijnt het waar te zijn, dat Amerika en Engeland te Peking al hunnen invloed aanwenden, om China van overijlde stappen terug te houden. Dat zij daarmede tot heden Dog zeer weinig succes heb ben, is voornamelijk te wijten aan de oorlogspartij in het land zelve, die thans weder machtiger dan ooit is, daar zij gesteund wordt door den invloed van de keizerin-moeder, en enkele voorname rijksgrooten. De herichteu uit Egypte beves tigen de vermoedens, dat den gar- zoenen uit de te ontruimen plaatsen in Soedan de aftocht niet vrij is, ten volle. De Khedive heeft van den goeverneur-generaal van dat gewest een telegram ontvangen, waarin deze hem mededeelt, dat de opstandelin gen den aftocht der troepen belet ten, en deze niet krachtig genoeg zijn om zich met geweld eenen uit tocht te hanen. Door het jongste be sluit derhalve, om dit gewest aan zijn lot over te laten, worden die regementen derhalve aan de genade of ongenade van den Mahdi over gegeven, of liever men dwingt dien lieden naar de partij des opstands over te loopen, waardoor natuurlijk de gelederen des vijands aanmerke lijk versterkt worden. Ook de Nijl beneden Doeëns is in de macht van de opstandelingen. Waarschijnlijk bevreesd, dat Engelsche kanoneer booten de rivier zullen opstoomen, hebben zij getracht het vaarwater onbruikbaar te maken, door daarin verscheidene met steenen beladen vaartuigen te doen zinken. Aan den kant van Abyssinië is het voorloo- pig nog rustig. De goeverneur van Massoeah meldt, dat hij tot heden nog geen enkelen vijand heeft ge- wolkje boven het huwelijksgeluk gehangen had. Van Leefdael kuste zijne kinderen op liet voorhoofd, wenschte beiden «goeden nacht» en ging nog even een brief schrijven, waarna hij me- vrouw Van Leefdael volgen zou. De man van de poppenkas stond i In de kamer met curiositeiten. De lamp met lichtscherm brandde op tafelde gordijntjes waren neerge laten, de deur was gesloten. Niets hoorde men dan het tikken I der oude. in eikenhout gebeeld- houwde pendule, de fantastische advokaten en dnivelsche gendarmen stonden daar als waren zij op hun- i nen post in slaap gevallen de doos i met speelwerk zweeg, alleen de stalactieten. stalagmieten en kristal- j len flikkerden en fonkelden in het j lamplicht, als wilden zij een bewijs i ivan leven en begoocheling geveii. Van Leefdael zat alleen, en dat was wel eens noodig, zoo meende hij. Er moest immers eens ernstig over den toestand nagedacht wor- zien, doch dat hij zich gereed maakt, om ze behoorlijk te ontvangen, wan neer zij het wagen eenen aanval op j de vesting te doen. De Russische regeering trok in den laatsten tijd in Polen aan de Daitsche grens daarom eene groote troepenmacht te zamen, naar het heet om de garnizoenen in dat gewest te versterken en de noodige oefe ningen te houden. Ondanks de herhaalde oflicieele i verzekeringen, die vooral uit Ber lijn kwamen, dat de Etiropeesche vrede voor langen tijd verzekerd is en de verhouding tusschen de groote mogendheden werkelijk goed ge noemd mag worden, wekt toch bij de Pruisische regeering de aanwe zigheid van eene zoo groote krijgs macht aan de grenzen, eenige on gerustheid. Op het tot Rusland ge richte verzoek om opheldering ver zekerde de regeering van den czaar natuurlijk plechtig, dat men met die samentrekking geene enkele vijan delijke bedoeling tegen Duitschiand had, doch dat de generaals het noo dig geoordeeld hadden, de garni zoenen van Ie vestingen in dit ge deelte des rijks te versterken. Gaarne wilde de minister evenwel de ver zekering geren, dat die versterking tot het hoogst noodige beperkt zou worden. Of men te Berlijn nu met i deze opheldering volkomen tevreden I is en de ongerustheid heeft plaats gemaakt voor een rustig vertrou wen op de goedgezindheid van het hof te St.-Petersburg, wordt hierbij niet vermeld. De politie-beambte, die kolonel i Saderkin vergezelde, toen dezen door de nihilisten in den val werd ge- lokt, is aan de wonden, die ook hij j den? Nergens kon hij dit beter doen dan daar, in die kamer. Hij had er wel eens aan gedacht zijne vrouw over de zaak te raad plegen, doch hij oordeelde het beter eerst zelf den toestand te onderzoe ken. Was dit een bewijs van misken ning van mevrouw's rechten? Of achtte hij haar onbekwaam, om over dit moeielijk puilt een scherp zinnig denkbeeld te vormen? Geenszins: de reden van die han delwijze was te vinden in de laug- durigeafzondering, waarin Van Leef- dael verkeerd had. Het «neen» van mijnheer Albert1 was, naar zijn inzien, onvermijde lijk; er was zelfs niet aan te den ken, dat mijnheer Van Velthem zich aan dit huwelijk wagen zou. De dochter trouwen van een klucht- s »eler, van een kermiszwerver, van een man met een poppenkast! En echter had zijne dochter al hare hoop op dit huwelijk gevestigd Zij beminde dien jongen man uit daarbij heeft opgeloopen, bezweken. Op zijne aanwijzing hebben er een vijftiental arrestaties plaats gehad, doch men is er nog geenszins zeker van, dat men de ware schuldigen in handen heeft. Over het alge meen houdt men deze misdaad voor eene der onhandigste zetten van de ontevredene partij. In den hoofd schuldige, die, zooals men weet, in dienst der justitie was. hadden zij een flink reporter, die hen op de hoogte kon houden van alle plan nen, die tegen hen werden beraamd. Thans evenwel is dat uit, en men kan gemakkelijk begrijpen, dat de regeering in het vervolg vrij wat voorzichtiger zal zijn met het ge- bruik maken van de diensten van vroegere samenzweerders. Te Parijs duurt de beweging onder de arbeiders, die door de slechte tijdsomstandigheden zonder werk rondloopen, steeds voort. Met nadruk eisclien zij van de landsregeering, dat deze hen voedsel verschafte, en in dien eiscli worden zij ondersteund door enkele afgevaardigden in 's lands vergaderzaal, die door hunne op ruiende taal niet zelden de oorzaak van ernstige ongeregeldheden drei gen te worden. Thans weder heb ben die lieden liet voornemen op- gevat tot het houden van eene zoo genaamd vredelievende manifestatie. Zij zouden in groote troepen de stad doortrekken en luide hunnen eiscli voor iedereen uitroepen, 't Is n'et te verwachten, dat de politie sterk met dit plan ingenomen is, zoodat men het vrij waarschijnlijk kau achten, dat zij den tocht zal trach ten te beletten. Parijs is trouwen8 niet de eenige stad waar over ge~ brek aan arbeid wordt geklaagd al de kracht barer reine ziel. Ja, dat sprak duidelijk uit den blos. die soms over hare wangen zweefde, uit het stamelende barer woorden, uit liet blauwe harer oogen, dat wel eens door een traan overwolkt j werd. Dit alles griefde den vader; na jaren afwezigheid had hij gehoopt haar recht gelukkig te zien. Alle toestanden meende hij berekend te hebben, alleen deze, waarin de liefde zich mengde, deze niet en deze was echter een der natuurlijk ste Hij verwensclite zijne poppen en dit was ondankbaar, want zij had den gansch zijne familie overvloed gegeven, en oneerlijk waren zij toch niet - neen. zeker niet. Werktuigelijk stond Van Leefdael op, trad de kamer op en neer en bleef eindelijk voor een groot, zwart geverfd reiskoffer staan. Hij ont sloot het en toen liet licht der lamp in het koffer vjei, zag hij daarin de poppen liggen en in de eerste

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1884 | | pagina 1