BI WEILAND.
Ook in de provinciën moet het er
treurig' uitzien, en duizenden zijn
genoodzaakt hunne spaarpenningen
aan te spreken, of een beroep te
doen op de algemeene liefdadigheid.
Indien de regeering zou kunnen be
sluiten hierin handelend op te tre
den, waar zou zij dan het einde
van hare taak vinden?
Te Berlijn maakt men groote
toebereidselen om de begrafenis van
den afgevaardigde, dr. Lasker, zoo
plechtig mogelijk te doen geschie
den. Er worden met dit doel ver
scheidene comités gevormd, die op
dit oogenbiik de plannen daartoe
vaststellen.
Het Hongaarsehe ministerie is
op dit oogenbiik in overleg met de
liberale meerderheid in het huis der
afgevaardigden, omtrent de houding
die het zal aannemen na de tweede
verwerping van haar voorstel, de
wijziging der bestaande huwelijks
bepalingen, door de magnatentafel.
De besprekingen loopen natuurlijk
niet over de vraag of het babinet
Tisza zal aanblijven of heengaan;
maar wel of men de wet voor de
derde maal aan het oordeel van het
hoog-erhuis zal onderwerpen. De
meerderheid schijnt van gevoelen,
dat het niet geraden is, dit reeds in
dit zittingsjaar te doen. Men stelle
de zaak uit tot de gemoederen wat
meer gekalmeerd zijn. luidt haar
advies, en het is zeer waarschijnlijk
dat de regeering zich daarnaar zal
gedragen. Om haar fatsoen te red
den zou dan de kamer de regee
ring op de meest besliste wijze een
votum van vertrouwen sehenken.
In den Croatiselien landdag du
ren de tooneelën van wanorde en
oproer nog steeds voort. Thans even
wel, worden er door de goedgezin
de meerderheid maatregelen be
raamd om daaraan een einde te
maken, en onruststookers, die elke
geregelde discussie onmogelijk ma
ken, het zwijgen op te leggen, 't Zal
zeker nog' al heel wat voeten in de
aarde hebben eer een daartoe strek
kend besluit wordt goedgekeurd
want de oppositie zal daarbij nog
al van zich doen spreken.
Haarlem, 19 Januari 1884.
Z. M. de Koning zal in Junia.s.
de badplaats Carlsbad bezoeken.
De pastoor van Bovenkerk,
de weleerw. heer Brouwers, heeft
een Smeek-Zang- aan Z. M. den
Koning gericht, waarin hij verzoekt
dat geen buskruit-fabriek herbouwd
worde in de buurt van het Slot te
Muiden. De laatste coupletten van
den Smeekzang, luiden aldus:
Eu dat ons allen dierbaar pand,
Pus onlangs nog gered au buskmitscbok cu brand.
Wordt weer aan "t monster bloot gesteld;
Zoo 't. waarheid is, wat ons 't klaroen der Pers
vermeldt;
De lierbouw der fabriek breekt aan
En Neerlands Kamer laat bcgaau.
En Ncerlands Koning dan? Is iljj
De fiere schnts niet meer der zanggodinnen rij
Spreekt Hij het woord dat Muiden redt?
Gezwegen, Koor der Pers! met eerbied zij gelet
Op 't woord des Konings, die gehoor gcèft aan
zijn volk.
Gelukkig wie mag zijn de blijde Grootwetstolk
Yan "t koninklijke woord, een nieuwe glans der
Kroon.
Triomf! Oranje boog! Triomf aan Ncerlands Troon,
De Staatscourant bevat het
overzicht van de maatregelen, door
plaats Jan klaassen met zijn eeuwig
lachend en spottend gezicht.
Ja, hij lachte nog, de rakker!
Hij lachte gelijk altijd. Immers,
dood of leven, lijden of vreugde
werden door hem met dezelfde lui
migheid onthaald. Het leven was
hem altijd wel; hij lachte met dood
en beul, met duivel en rechter, met
pijn en harteleed; hij lachte nu ook
met de verlegenheid, waarin zijn
meester zich bevond.
Van Leefdael had zich wel eens
afgevraagd, of het stelsel van den
vroolijken gast, in toepassing ge
bracht, niet het beste was; doch
alsdan vergat hij, dat men altijd
sterk is voor anderen, maar niet
voor zichzelven. De dokter snijdt
ongenadig door het vleesch van den
lijder, maar als men met de punt
der lancet naar hem zei ven wijst?
Zoo gaat het ook met de heden-
daagsche wijsgeerenzij preeken
de toepassing van een stelsel, maar
passen het nooit tot het einde op
zichzelven toe.
de gemeentebesturen in Noord-Hol-1
land tot wering der cholera geno
men naar aanleiding van een schrij
ven van den Minister van Binnen-
landsche zaken aan Gedeputeerde
Staten der verschillende provinciën
dd. 25 Juli 1883.
De Minister van marine heeft
bepaald, dat alle ondergeschikte
ambtenaren van zijn departement!
's ochtends presentie-lijsten moeten
teekenen, welke lijsten geviseerd
worden door de chefs der bureelen,
en om kwart voor tien uur ingele
verd behooren te zijn bij den Secre
taris-Generaal.
Door dezen maatregel zijn de on
dergeschikte ambtenaren verplicht
op tijd aan 't departement aanwe
zig te zijn; en daar de chefs de
presentielijsten moeten viseeren, kun
nen zij natuurlijk ook niet te laat
komen.'Laatstgenoemde heereu vooral
zijn niets ingenomen met deze be
paling', ja men zegt, dat een hun
ner tengevolge van dezen maatregel
zijn ontslag' gevraagd en verkregen
heeft.
De St. Ct. vermeldt dat het
Rijkstelegraafkantoor te LTmuiden
voortaan dagelijks open is tot 10
uur namiddags. Ten einde voorts
ook gedurende den nacht aan dag
bladen en verdere belanghebbenden
berichten omtrent de scheepvaart-
beweging aan den mond van het
Noordzeekanaal te kunnen verstrek
ken.' blijft het Rij kstel eg-raaf kantoor
op den Kust post aldaar tot 5 uur
des morgens in dienst.
Donderdag is te Amsterdam in
verzekerde bewaring genomen ze
kere Z., officier van administratie
op nonactiviteit, tegenwoordig amb
tenaar ter contröle der IIoll. spoor
weg-maatschappij, als verdacht van
verscheidene verduisteringen van
gelden, door middel van valschheid
iu geschriften.
Een van de makers van valscne
bankbiljetten, die onlangs door het
gerechtshof te Amsterdam veroor
deeld werdenmoet den Koning
gratie verzocht hebben.
De heer R. op de Heerengracht
te Amsterdam kreeg dezer dagen
een bezoek van een «eerlijk man»,
iemand dien hij zich niet herinnerde
ooit gezien te hebben, maar die zich
voorstelde als -een dankbare oude
bekende. De man kwam geld terug
brengen. Hij had, zoo vertelde hij,
indertijd f 2 van den heer R. geleend:
hier waren ze terug, eü als meneer
er niet door vera-ffronteerd was, dan
bood hij mevrouw een mandje sinaas
appelen aan, als blijk zijner erken
telijkheid.
De heer R. echter bleef er eerst
hij, dat hij die f 2 niet g'eleend had,
maar de man wist zóó overtuigend
te praten, dat de heer R. eindelijk
het geld aannam, en ook de sinaas
appelen.
Den volgenden dag kwam de
vreemdeling, nu eenigszins een goede
bekende, terug. Hij wilde zoo gaarne
aardappelen koopen, maar had daar
voor f 14 noodig; of meneer hem
nu niet nog eens uit den brand
wilde helpen.
Meneer deed het, en later nog
eens, ten einde den «eerlijken leener»
in de gelegenheid te stellen eene
kar te koopen, om de aardappelen
te vervoeren. Toevallig kostte die
kar ook f 14.
Ongenadige en eeuwige spotter,
ja, voor u is het cynisme altijd de
beste wijsbegeerte, maar om hierin
toe te stemmen, moet men, zooals
gij, geene ziel, geen hart hebben;
men moet tot in de minste spier
verstoffelijkt zijn!
Zoolang echter een sprankel ge
voel van hooger bestaan in ons leeft,
wordt men, in de groote oogenblik-
jken des levens, van halven god
weerkind.
Men daalt van het voetstuk, met
de boeken der wijsgeeren getim
merd, en men zoekt andermaal naai
de wijsbegeerte zijner jeugd, naar
die welke men in den catechismus
ontmoet de eenige, de ware!
Yan deze gaat men uit, en na
soms eenigen tijd gedwaald te heb
ben, komt men ook tot deze terug,
overtuigd dat de dóArin besloten
philosophie, en deze alléén, de weg
des levens is.
Yan Leefdael had die wijsbe
geerte immer min of meer in het
geheugen gehoudenhij had de
Zoo eerlijk mogelijk bracht de
man op het afgesproken tijdstip de
eerste f 3 terug. Er was dus geen
twijfel meer aan zijne «oprechte
trouw.» Daarom aarzelde de procu
ratiehouder van den heer R. ook
niet, om, toen de leener een paar
uur later, juist op, een oogenbiik
dat de patroon uit was, terugkwam,
hem weer f 2. van de f 3.
terug' te geven. De man bleef nu
dus nog f 27.schuldig. En de
heer R. heeft van andere zijde ver
nomen, dat hij op de betaling hier
van wel eens he.el lang zou kunnen
wachten.
Een gedeelte van den inboedel,
die gered werd bij den jangsten
brand op het «Rusland» te Amsterdam
werd bewaard op de zolder van het
huis aan den O. Z. Achterburgwal,
waar Donderdagavond brand woedde,
zoodat het ditmaal door de vlammen
vernield werd.
Het conflict, te Amsterdam ont
staan, ten gevolge van de laffe be-
leediging, door een onbeschoften
koffiehuishouder den joödschen ad
vocaat mr. Keijzer aangedaan in
een tram. en de daarop gevolgde
welverdiende kastijding, door mr.
Keijzer zijn beleediger toegediend
in den vorm van een aderla
ting in diens portemonnaie, brengt
een anecdote in herinnering, vóór
jaren ook iu de hoofdstad, ofwel
even daarbuiten, voorgevallen, en
waarvan de beroemde en beg'aafde
mr. Jonas Daniel Meijer, ook ad
vocaat en geloofsgenoot van mr .Keij
zer, de held was.
De beroemde advocaat Meijer was
gewoon des middags vóór het eten
eventjes een wandeling te doen, èn
richtte dan zijn schreden naar den
Amstel, waar liij, alle dag-en steêvast,
zijn glaasje rood met suiker, ging-ge
bruiken in het welbekende koffiehuis
genaamd De Berebijtbuiten de voor
malige Utrechtschepoort. Jarenlang
was Meijer daar habitué. Iedereen
kende hem. Niemand stoorde hem.
en hij stoorde niemand.
Doch op zekeren dag verdroot
dit eenig'e laffe snoeshanen, jeugdige
veelbelovende Amsterdamsche straat
slijpers, en zij kregen opeens in het
hoofd om «den smous» uit het fat
soenlijke koffiehuis te weren. Toen
derhalve op zekeren dag de heer
Meijer, na zijn glaasje rood te heb
ben geledigd, was opgestapt, nam
een der bedoelde snoeshanen het
woord en zei: «Kastelein, als je
voortaan dien smous nog tapt, blij
ven wij allemaal weg!»
De kastelein, tusschen twee vuren
geplaatst, meende er listig wat op
te bedenken. Toen derhalve mr.
Meijer 's anderen daag's, na zijn
glaasje te hebben geledigd, naar de
tapkast ging, zijn lange groenzijden
beurs te voorschijn haalde, er een
dubbeltje uit nam en dit den kaste
lein aanbood, zei deze: «Pardon,
meneer! 't is opgeslagen! 't Is vier
stuivers!» Meijer haalde, zonder
een woord te spreken, de geldbeurs
nog eens uit, nam een tweede dub
beltje legde het naast het eerste,
en vertrok. Den daaropvolgenden
dag, toen Meijer twee dubbeltjes
neerlegde, zei de koffiehuishouder
«Pardon, meneer! 't Is alweêr op
geslagen! 't Is nu acht stuivers!»
Meijer zei niets, betaalde vier dub
beltjes en ging zijns weegs. Dat
duurde verscheiden dagen. De borrel
dwaasheden der menschen gehekeld,
maar nooit iets wat heilig- en ver-
eerenswaardig was.
Nu echter hinderde hem de lach
van Jan Klaasseniu plaats van
hij liem troost en zalving te vinden,
vond hij er bespotting.
Neen, zeide hij, gij zijt
mijn oude vriend niet meer, de
vriend niet meer van voorheen.
Toch wel, scheen de rak
ker hem te antwoorden, maar
gij wilt mij op dit oogenbiik eenen
g'rond van philosophie toeschrijven,
die onmogelijk houdbaar is. Luister
wat mijn lachend gelaat u zegt:
Ziet het leven, hoe moeielijk ook,,
altijd welgemoed in't zal wel op
zijn beste uitdraaien!
Yan Leefdael liet langzaam het
deksel der kist toevallen en morde
Gij hebt gelijk; wij zullen
wachten en toezien.
Hij nam het licht op, verliet de
kamer der curiositeiten en ging den
gang in om zich naar zijne kamer
te hegeven. Het was middernacht.
kwam op 80 cent, op fl.60, op
f 3.20 en hooger. Meijer zei niets
betaalde en ging. Maar eens
ik weet niet hoe hoog de prijs van
één g'laasje rood op dien dag in de
Berebijt genoteerd was haalde
Meijer zijn beurs voor den dag en
zei: «Ja, zie je! déAr heb ik niet op
gerekendIk had niet gedacht dat
het zóó duur zou kunnen worden,
1 en dus heb ik zóóveel geld niet bij
me. Maar ik zal het je morgen wel
geven
Daar was het juist, dat de kas
telein hem hebben wilde. Hi] zei,
quasi-boos: «Als je geen geld hebt,
moet je niet in een fatsoenlijk kof
fiehuis komenWe crediteeren hier
nietAltoogeld, of ik laat de pool-
liezzie halen!» Met een bedrukt
gezicht haalde Meijer zijn zwaar
gouden repetitie-horloge met dito
dito ketting, dito dito signetten en
dito dito sleutel met rood korna
lijnen steen te voorschijn, legde het
op de toonbauk en zei: «Wees ge
rust! Neem dit tot pand! Morgen
kom ik weer!« En hij vertrok.
Een halfuur later waren de amb
tenaren van den fiscus in het kof
fiehuis om proces-verbaal te maken
tegen den kastelein als overtreder
der patentwet, «hebbende een voor
werp als aangenomen, zonder te
zijn gequalificeerd als lombard- of
pandjeshuishouder», enz. De
kastelein beliep een aanzienlijke
boete en moest menig' glaasje rood,
wit enz. verkoopen, eer de schade
hersteld was. {Bron. Gr. Ct)
Iemand te Zaandam, die onlangs,
bij publieken verkoop, voor eene
som van f 500 eigenaar werd van
een pakhuis, en dit thans bezig is
af te breken, ontdekte deze week
onder den vloer een ouden g-emet-
selden oliebak, inhoudedne naar
gissing, ongeveer 500 KG. lijnolie.
Wie weet hoe oud die olie is. Zeer
zeker is het een aardig buitenkansje.
Hoever drankmisbruik den mensch
brengen kan, bleek aan den beken
den S., vroeger welgesteld stalhou
der te 's-Hage, die, na paarden en
rijtuigen door de keel gejaagd te
hebben, in de laatste jaren gebedeld
brood moest eten en in den afgeloo-
pen nacht op een handvol stroo den
geest gaf. (Dagbl.)
De Minister van Justitie heeft aan
den heer L. G. Vernée, commissaris
van politie te Scheveningen, schrif
telijk zijne bijzondere tevredenheid
betuigd over de lofwaardige wijze,
waarop die ambtenaar zich vag zijne
ambtsplichten heeft gekweten bij
zijne bedachtzame en ijverige be
moeiingen na de stranding van het
met dynamiet en buskruit geladen
schip.
Als eene bijzonderheid deelt men
ons mede, dat bij de twee laatste
trekkingen de allerhoogste priizen
van de 4 pet. Theiss-loten, zijnde
van f 100,000, te Rotterdam zijn ge
vallen.
Het feit is vooral merkwaardig,
omdat van deze leening- 440,000
aandeelen bestaan, die sedert 1880
zijn uitgegeven. {N. R. Ct.)
In de laatste jaren richtten de
roofvogels veel schade aan onder de
reisduiven.
Menige duif, welke met succes
in de wedvluchten van Tours, Parijs,
Alles was stil. Een zacht tikken
op de deur wekte zijne aandacht.
De oude man stond een oogenbiik
stil, en leende het oor aan het ge
rucht. Men likte nogmaals op de
huisdeur; hij bleef met ingehouden
adem luisteren.
Yan Leefdael naderde en den
mond aan het sleutelgat brengende,
vroeg hij, sterk fluisterend om bo
ven niemand ongerust te maken:
Wie klopt daar?
Ik.
Wie is ik?
De knecht van mijnheer Yan
Yelthem.
De grendel werd stil weggescho
ven. De knecht stond op den dor
pel in den vollen schijn van het
licht der lamp welke mpnheer Yan
Leefdael in de hoogte hield.
Mijnheer Van Yelthem had hem,
den knecht, gezonden om eens bij
zijn overbuurman te gaan zien, of
mijnheer van Leefdael nog niet te
ruste was, of ten minste of er nog
licht was, of.
Berlijn, enz. kampten werd hiervan
het slachtoffer.
De Post-duivenvereeniging Pro-
Pat/ria alhier heeft eene premie uit
geloofd voor eiken roofvogel, die
onschadelijk gemaakt, en aan de
Vereeniging aangeboden wordt.
Dat dit middel gunstig werkte, i
bleek hieruit, dat reeds de vijfde 1
roofvogel, een havik, door den heer
D. Poot aan de Vereeniging werd
aangeboden.
Deze vogel zal op de tentoon-
stelling van reis- en phantasiedui- 1
ven, welke Zondag a. \s. door ge- j
noemdeVereeniging gehouden wordt,
in het Yerkooplokaal aldaar ter
bezichtiging worden gesteld.
Naar men verneemt, zullen eenige
jongelieden uit Oud-Beierland zich I
als landbouwers in Amerika gaan
vestigen.
Het lijk van mevrouw B., vóór 1
eenige dagen te Utrecht overleden,
is opgegraven en zal gerechtelijk
worden onderzocht. Men vermoedt j
vergiftiging. (F.)
Uit Utrecht wordt aan het Hm- i
delsblad gemeld, dat het ontslag door I
de directie der Centraal-Spoorweg-
maatschappij den heer Henri Boers i
als secretaris gegeven, berust op de
overweging dat de lieer Boers zijn
prestige zou hebben verloren,
tengevolge van beschuldigingen
vrijelijk in 't openbaar geuit. Deze
hebben echter der justitie, die zich j
de zaak heeft aangetrokken, geen
aanleiding gegeven tot nader onder
zoek of vervolging. De actie, door I
den heer Boers tegen de Maat- i
schappij in te stellen, berust, op eene
contractueele- verbintenis tusschen
hem en de Maatschappij bestaande.
Tegen den redacteur van het te
Arnhem verschijnend Katholieke
weekblad De Post is een vervolging
ingesteld wegens laster.
Te Goes is beslag' gelegd op eene
hoeveelheid kunstboter, die een han
delaar trachtte te doeii doorgaan
voor natuurlijke boter. Een paar ma
len was dit reeds gelukt. De slimme
gast presenteerde haar niet zelf,
maar gebruikte daartoe een vracht- j
rijder als tusschenpersoon, die van
den prins geen kwaad wist. Con- j
currenten hadden de politie met d«
verkeerde handelwijze in kennis
gesteld.
De internationale jury der gas- j
tentoonstelling te Middelburg is i
samengesteld uit directeuren der na-
volg-ende gasfabrieken: de heeren
W. Goubee te VlissingenA. Ilege-
ner te Keulen; Van der Horst te
Deiden; A. Penot te Gent en P.
Polet alhier. Er zullen zilver-ver
gulde, zilveren en bronzen medailles j
worden uitgereikt. De jury heeft
reeds met de voorbereidende werk- j
zaamkeden een aanvang gemaakt, j
om de beoordeeling de volgende
week voort te zetten.
Het zoude wel wenschelijk zijn,
dat de spoorwegdirectiën konden be
sluiten, de volgende week goedkoope
treinen te laten loopen op één dag
heen en weder; hierdoor zoude voor
velen de gelegenheid worden open
gesteld, om deze belangrijke ten
toonstelling, zoo eenig in hare soort,
te bezichtigen. (Ar. R. Ct.)
En dan? onderbrak mijn
heer Van Leefdael, die het in de
open deur. en in een Octobernacht,
juist niet bijzonder aangenaam vond.
Of mijnheer nog' eens even
komen mocht? zeidè de knecht.
Met alle genoegen, luidde
het antwoord.
De deur werd weer stil gesloten.
Van Leefdael plaatste de lamp op
eene kleine console, en zette zich
op een der onderste treden van den
trap neer:
Het hoofd met de twee handen
ondersteunende, staarde hij op den
vloer en dacht. Het was alsof Jan
Klaassen hem andermaal zeide
Ziet het leven, hoe moeielijk ook,
altijd welgemoed in't zal wel op
zijn beste uitdraaien.
Wordt vervolgd
