populair mm i ATTENTIE. Oplage 10000 Ex. Maandag 28 Januari 1884. No. 170 FEUILLETON. A BONNEMENTSPRIJS: Voor Haarlem per maand40 Cents. Franco door geheel het Rijk v. maand 55 Afzonderlijke Nommers 5 Verschijnt Dagelijks uitgenomen Zon- en algemeens Feestdagen. Bureau: KLEINE HOUTSTRA AT No. 9. Drukkers-UitaeYsrs: BOM AN 2 CoM te Haarlem. AD VERTEN TIEN: van 15 regels 25 Cent; iedere regel meer 5 cents. Groote letters naar Plaatsruimte. Advertentiën worden aangenomen tot 's middag 12 uur. het BuitenlandCompagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHx. F. JONES, Sucr., Parijs, 31bis, Faubourg Montmartre. VERTREKUREN der SPOORTREINEN. W1NTERDIENST. I)e met een geteekende treinen alleen le en 2e klasse. Van Haarlem naar Amsterdam. 7.-. 8.32, 8.55, 9.30,11.15, 11.39*, 11.56, 1.8, 2.39*. 3.53, 4.15, 4.44, 5.42, 6.40, 7.13, 7.44* 8.54,9.46,10.23. 10.59*. Van Haarlem naar Rotterdam. 7.53*, 8.33,9.4.10.13.12.12*, 12.46.1.53, 3.50, 4.16, 5.12, 5.43* 8.1, 10.13. Van Amsterdam naar Haarlem. 6.15, 7.30*, 8.10, 8.30. 9.35, 9.50,11.5,11.50* 12.15, 1.5, 1.30, 3.26, 3.45, 4.30. 4.45, 5.20*, 7.30, 8.30, 9.50,11.—. Van Rotterdam naar Haarlem. 6.40. 8.10,9.10.10.20*, 11.5, 1.23*, 2.45. 3.35, 5.10. 6.27*. 7.20, 8.50, 9.50*. De vertrekuren zijn berekend Station Delftsche Poort. Van Haarlem naar den Helder. 6.51,10.7,1.37, tot Alkmaar, 5.2. S.57. Van den Helder naar Haarlem. 6.10, 9.30. 1.30, 7.20 Van Haarlem naar Zandvoort. Station H. IJ. S. M. 7.55. 10.15, 11.38, 1.33, 4.59, 8.3. Van Zandvoort naar Haarlem. 8.26 10.49, 12.42, 4.17, 6.15, 8,28. Aan onze Lezers buiten de stad. Ten einde de verschuldigde Abon nementsgelden tot 31 December L883 te vereffenen, (om onze Ad- fimistratie te regelen) zullen wij _!00 vrij zijn eerstdaags per post- iwitantie daarover te disponeeren. Het eerste kwartaal vervalt alzoo, ia bovengenoemde vereffening, op 1,1 April 1884 en zoo vervolgens, elkens per 3 maanden. DE UITGEVERS. Zij die zich nog voor den Februari voor minstens 3 maanden op dit blad abonneeren, tsintvangen de Courant tot dien da mn gratis; ook ontvangen zij de „de Vloek des Vaders 0 ALGEMEEN OVERZICHT. De commissie uit de Fransche :amer van afgevaardig-den, die rap- >ort moet uitbrengen over het voor- itel Laisant, teruggave aan de werk lieden van Parijs van de panden, loor dezen in de openbare banken teleend, is blijkbaar dat voorstel niet funstig gezind. Vier der leden zijn >epaald teg-en de aanneming, terwijl 0! le overigen op 1 na, gewichtige be zwaren meenen te moeten opperen, lie voorat uit den weg- geruimd aoeten worden, alvorens men tot zulk een maatregel kan overgaan. Bovendien, zoo redeneert de com- nissie zeer juist, wanneer men dit stelsel te Parijs toepast, dan eiscbt le billijkheid, dat dit ook in bet jeheel'e land geschiede, en de uit- komst zou in dat geval leeren dat >Qbet aangevraagde crediet van 3 mil- d lioen ongetwijfeld tot 50 millioen opgevoerd zou moeten worden. Uit een en ander is nu reeds met vrij groote zekerheid af te leiden, boe het rapport, dat aan de kamer zal worden overgelegd, zal luiden; ter wijl bet al vrij zeker is, dat de ka mer het geheele plannetje zal ver werpen. Hoe aardig het dan ook oppervlakkig moge klinken, de be zwaren die de uitvoering met zich brengt, zijn van dien aard, dat men er bezwaarlijk aan beginnen kan. Waarschijnlijk heeft de voorsteller dit ook zeer goed ingezien, doch heeft hij slechts gemeend, daardoor de aandacht meer algemeen te ves tigen op het vraagstuk: hoe men van regeeringswege den arbeider te hulp zal komen. De berichten uit Tonkin spreken van onderscheidene verkenningen door de Fransche troepen in de rich ting van Bac-Ninh gedaan. Eene dépêche, eergisteren van admiraal Courbet te Parijs ontvangen, ver zekert dat de vijand zich in deze vesting duchtig heeft verschanst en het zeer veel moeite zal kosten om hem uit zijne versterkingen te verdrijven. Algemeen verwacht men een sterken tegenstand, zoodat men het niet waarschijnlijk acht, dat de eigenlijke operatien aangevangen zullen worden, voor de versterkin gen, die zeker niet verre meer kun nen zijn, zijn aangekomen. Te Parijs g-ing zelfs liet gerucht, dat minister Ferry het noodig geoordeeld heeft, de militaire autoriteiten tot voor zichtigheid aan te manen en hun dringend te verzoeken geen enkelen stap te doen, die het prestige van het Fransche leger in gevaar kan brengen. Intusschen heeft het Fran sche kabinet den Chineeschen gezant opheldering gevraagd over het arti kel, voor eenigen tijd in een Duitsch wetenschappelijk tijdschrift geplaatst en dat nog al vrij krasse beschul digingen tegen de regeering inhield. Zooals men weet, heette het. dat markies Tseng persoonlijk dat arti kel had gesteld, om zijne ontevre denheid te luchten. De gezant ontkent niet, dat hij eenigen invloed heeft gehad op den eigenlijken steller, iemand aan zijn bureau verbonden, doch dat hij zich niet verantwoordelijk kan stellen voor den geheelen inhoud, evenmin als voor het gebruik dat de redac teur van dat schrijven heeft gemaakt. Omtrent de plannen van Frankrijk j verneemt men thans, dat deze mo gendheid zich thans niet meer een voudig te vreden zal stellen met het bezetten van Bac-Ninh, daar zij zich verplicht rekend de geheele delta der roode Rivier te bemachtigen, om die onder haar rechtstreeksch be stuur te plaatsen. Waar is de Vader? August SJYIEDERS. i#) Wie? vroeg- ik ontsteld, want ik beken, er heerschte op dat oogenblik in de kamer, in de woor- ien van den ouden man, in het ^tikken op het venster aan de zijde des kerkhofs, in die stilte, een ipookachtig gevoel'. Wie? :e herhaalde ik. Ga, leid haar maar binnen, zeide de organist, ik heb er de kracht, niet meer toe! en Mr. cl Craw sloeg de twee magere handen voor de oogen. Ik ging, echter niet zonder eijhuiveren, naar buiten en vond er een menschelijk wezen, dat in de schemering tegen den deurstijl leunde. Nog een, zooals ik verleden jaar! zoo dacht ik. Toen de gestalte binnenge komen was, bemerkte ik dat zij eene vrouw was in eene erg- ver waarloosde kleediag, en die, in eene oude wollen dekeu gewikkeld, een voorwerp in de beide armen ge klemd. hield. De ongelukkige was nogjong, doch de wangen waren bleek en Iuitgehold: het oog lag diep inliet 1 hoofd en li ad, daar het met bloed bevlekt was, eene recht akelige uitdrukking'. Wat de vorm van het kleed was dat zij droeg, weet ik niet uit korte mouwen kwamen magere armen, grauw van koude, te voor- 1 schijn. Een hoed had zij niet op. maar een roode doek was om het i haar gebonden, dat in versteven klissen uit dien doek te voorschijn i kwam. Uit Egypte komt opnieuw het bericht, dat de bevelhebbers van j Khartoem de hoop koesteren, het nog geruimen tijd tegen de benden van den Mahdi te kunnen uithou- den. Het garnizoen dezer vesting I bestaat uit 600C man, die goed ge oefend en gewapend zijn en op wier j trouw men ten minste voor heti grootste gedeelte zich kan verlaten. I Generaal Gordon is reeds te Port- Said aangekomen, en zal zoo spoe- dig' mogelijk zijne reis naar Soedan i voortzetten. Waarschijnlijk zal hij j z;''ne route over Massoeah nemen, i j omdat volgens de berichten uit Cairo, I I van die plaats de toegang tot Soedan I nog* het veiligst is. De Britsche regeering' houdt zich I evenwel op alles voorbereid. Gelukt ook deze laatste poging niet, dan Het spook der armoê kon al- j leen zoo'n gezicht hebben. I Mr. Craw zag haar en sloeg de handen andermaal voor de oogen, j onder den uitroep van God, mijn God! Mijn hart klopte hoorbaar. Vadermompelde de on-1 'gelukkige, ik breng u uw klein- j kind.Vader, het is heden Kers- dag. - Eindelijk! kreet de arme I organist, eindelijk komt gij j weer Ik hen uw dak niet waardig, j vadermorde zijmaar dat 1 arme bloedje heeft geen schuld. Gij en het arme bloedje zijt mij dierbaar, stamelde Mr. Craw. j zelfs al was het vandaag de j ■g-roote verzoendag niet.En waar j is de vader van uw kind? Ook hij? - mompelde zij. j Ja; ook hij! was het ant-j I woord. zal zij krachtig optreden en trachten alles in orde te brengen. Een leger van 10000 man staat gereed om onmiddelijk naar Egypte op te trekken, ten einde de bezet tingstroepen te versterkeu, terwijl het commando reeds is verdeeld, in geval het zoo ver komen mocht. Toch koestert men in Engeland nog al hooge verwachting van de zen ding van generaal Gordon, die men er toe berekend acht om den op roerlingen ontzag en den getrou wen moed in te boezemen. De onderhandelingen met koning Johannes van Abyssinië zijn nog niet ten einde gebracht. De vorst houdt nog altijd vast aan zijn oor- spronkelijken eisenafstand van Massoeah, en wil tot heden nog niets van eene schikking weten. Te Berlijn liep in den laatsten tijd het gesprek van bijna iedereen, over de aanstaande echtscheiding van den kroonprins. Reeds lang was het bekend, dat de verhouding tus- schen beide vorstelijke echtelieden niet was, zooals men die wenschte aan het hof, doch vooral de laatste weken werd op de meest stellige toon verzekerd, dat de scheiding weldra openlijk zou worden uitge sproken. Men voegde er in den re gel bij, dat het vooral aan den in vloed des keizers en aan diens afkeer voor een openlijke breuk te danken was, dat de zaak nog hangende bleef, hoewel beide echtgenooten reeds geruimen tijd elkanders bijzijn ontweken. Met zekere spanning wordt thans de groote receptie ten hove verwacht. De opperceremoniemees- ter van het hof maakte bekend, dat op uitdrukkelijk verlangen van den keizer, de kroonprins dit feest zou bijwonen, doch even stellig weer sprak de Kreuz "Zeitung dit bericht, dat. trouwens voor de tweede maal bevestigd werd in de officie use Hof- nachrichten. Toch maakt men zich weinig illusien omtrent ditkortston- 1 dig verblijf der vorsten aan het hof, daar men algemeen vau gevoelen I is, dat 't zij vroeger of later de scheiding toch zal worden uitge sproken. In navolging van de Fransche kamer wil ook de Belgische aan merkelijk gaan bezuinigen op de be grooting van eeredienst, en vooral i de tractementen der hooge geeste- lijkheid aanzienlijk inkrimpen. De regeering heeft over deze kwestie haar oordeel nog niet gezegd, zoo dat men tot nu toe niet weet, welke houding zij tegenover de voorstellen van de linkerzijde zal aannemen. De i Brusselsche bladen hebben het nog altijd druk over het geschil tusschen onze regeering en den Belgischen i gezant, die zich de zaak der heeren Wil mar en Otlet heeft aangetrokken, j Zooals onze lezers waarschijnlijk reeds weten, hadden genoemde hee ren de concessie overgenomen van J den spoorweg Rotterdam-Munster i en daarvoor eene som van 400.000 gulden gestort, welke som aan den staat zou vervallen indien binnen zeker tijdsverloop het werk niet tot stand was gebracht. De concessiona rissen bleven evenwel in gebreke, zoodat met goedkeuring der verte gen woordiging die som verbeurd ver klaard is en onder de middelen op genomen. Op aandrang van den Belgischen gezant beloofde de minis ter van financiën zich niet tegen de teruggave te zullen verklaren, indien het voorstel daartoe van de Tweede Kamer uitging, doch bij discussie over de heg-rooting' verzette de heer Heemskerk zich zoo tegen elk plan, Hij is dood! morde zij. Dood? Ja, gestorven, alleen, verre van ons, zooals de armen en ellen- digen sterven omringd door vreemden gestorven in een gast huis zinneloos gestorven. Kind, kindGij hebt mij slecht beoordeeld! en de arme Craw snikte en sprak voort: Ik heb u sedert acht dagen verwacht. Ik had er een voorgevoel van dat gij komen zoudt. Kom, Ada-lief, kom aan mijn hart, ik dank God dat ik u weergevonden heb. Om mij te zien sterven, mompelde de dochter. Neen, neen, gij zult le ven De ongelukkige schudde het hoofd; zij had gelijk, immers, de dood kuste reeds dat bleeke voor hoofd! Nu deed zij de wollen deken los en de grootvader knielde bij een hef, doch mager en verbleekt kind en kuste het vurig: dat ten minste was een kus van leven Mr. Craw had weer een goe den Kersavond. Voor hem klingel den de klokken in den nacht, vroo- lijker dan voor elk ander. Ik zie aan uwen oogslag dat gij mij de geschiedenis der dochter I vraagt Och, dat was eene geschie denis als van zoovelen. Zij was jong en schoon, maar wispelturig. Zij beminde een. jongeling van goeden huize, doch die door zijn slecht ge drag vergat, wat hij aan zijnen naam, aan zijnen stand verschul digd was. Het griefde den organist diep zeer diep, zijn eigen, geliefd kind zóó te zien verdwalen; doch niets mocht baten. Twee jaren geleden verliet zij het vaderlijk huis, dat nestje van dons, en vloog arme duif! de wijde, koude en ijzige wereld in. De bloemen der begoocheling waren, schier onmiddellijk >'a liet

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1884 | | pagina 1