keu tot staving van hun aanspraak.1 artikel van Het Vaderland over de Voor zoover die gelden aan over- voorgestelde wijzigingen in de drank- ledenen toekomen, kan worden vol- i wet, waarvan wij een uittreksel ga- staan roet de inzending van een ven en waarin, zooals men zich zal door den burgemeester afgegeven herinneren, het blad de hoop uit- verklaring op ongezegeld papier,sprak, dat de banketbakker geen tot aanwijzing van den gerechtigde, j vergunning zouden verdrijgen, wordt Onder het opschrift «Munt- j der hoofdredactie van dat blad de politiek» vestigt de Groningsche volgende brief geschreven hoogleeraar Cort Van der Linden in j Mijnheer Hoofd/redacteur! De Amsterdammerin verband met«Ik en velen mijner vriendinnen het ingediende wetsontwerp tot ge-1 zijn erg boos op u, dat u in het deeltelijke zilverontmunting, de aan- j hoofdartikel in uw blad van 31 Jan. dacht op de belangen, die thans op J die goede banketbakkers zoo hard ?t spel staan, op de vraagwelkevalt en daarmede ook ons, dames, politiek dient te worden gevolgd ten j die veel van een ijsje houden, let- aanzieu van ons muntwezen? De schrijver vangt aan met het uiteen zetten der bezwaren, z. i. oprijzende tegen het voorstel der heeren Vrolik en Pierson zoowel als tegen dat der Regeering. Zij zijn: le dat daarbij geen maatregel wordt genomen om den toevloed van zilver uit Indiete beletten of althans te belemmeren, en 2e. dat het voor ontmunting be stemd bedrag te klein is. Ligt de weg tot opheffing van het tweede be zwaar voor de hand, om het eerste te doen verdwijnen, zou de heer v. d. L. eene bepaling wenschen dat het zilver alleen tot bedragen van flOÖ als wettig betaalmiddel werd erkend. Dit zon feitelijk een zeer voldoenden hinderpaal aan den toe- yoer van Indisch zilver in den weg leggen, terwijl daardoor tevens voor Iudië het gevaar van den invoer van vreemde zilveren munt, zoo al niet weggenomen, dan toch uitermate verminderd zou worden. Na eene zeer bevattelijke beschou wing over de eigenlijke beteekenis van de depreciatie van het zilver, welke intreedt zoodra de hoeveel heid ruilmiddel aan den eenen kant niet meer gelijken tred houdt met de behoefte aan ruilmiddel aan de andere zijde, m. a. w. zoodra de hoeveelheid zilver grooter wordt dan de behoefte eischt, van welke depre ciatie het wegvloeien van het goud naar den vreemde niet de oorzaak, maar het kenteeken is, geeft de schrijver het antwoord op de vraag of die depreciatie dan inderdaad zulk® ernstige gevolgen heeft. En bij het antwoord daarop, meent hij, maakt men zich al te zeer aan optimitische illusiën schuldig. Niet alleen in het door Vrolik en Pierson «onze munt- dioscuren», zoo helder in het licht gestelde stiigen van alle prijzen ligt het gevaar. Ook, en dit is een punt waarop naar schrijver's meening niet genoegzaam nog de aandacht viel, ook dat de prijzen van de uitvoer artikelen evenzeer zullen stijgen als die van de in te voeren goederen, levert groot gevaar op. Want wel zal door een deel vau ons volk, door den veehandelaar, den kaaskooper die, op de Loniensche markt dezelfde prijzen bedingende als weleer, om dat de Engelsche sovereign zooveel Hollandsche guldens meer waardis als de zilverdeprecatie bedraagt, eene belangrijke winst worden behaald, maar in die winst ligt tevens de kiem van een zeer groot kwaad. Immers met haar zullen, de ervaring leert het, evenals overal en altijd waar de prijzen stijgen omredenen buiten de natuurlijke verhouding van vraag en aanbod gelegen, over productie, aleatoire speculatie en ten slotte crisis en onberekenbare ver liezen voor de deur staan. Hoe deze gevaren kunnen worden afgewend is de vraag die in een tweede arti kel haar antwoord zal vinden. terlijk troosteloos maakt. Hoe is het mogelijk, dat u zoo hardvochtig kant zijn! U is waarschijnlijk wel getrouwd of geëngageerd, in alle ge ral houdt u van de dames. Welnu, dan weet u immers, dat wij alleu dol op eeu ijsje zijn en dat de ge- neesheeren steeds aanraden na ijs een glaasje maresquin te gebruiken. Zonder dat is ijs, ik verzeker het u bepaald, mijn broer de dokter zou 't u kunnen bewijzen, hoogst onge zond. Die twee zaken, ijs en,maras- quin, zijn onafscheidelijk, gelijk Castor eu Pollux in de oude Siameesche tweelingen in onze tij den. En nu zoudt u willen, dat wij dames onze gezondheid in gevaar brachten, of in het geheel geen ij; gebruikten? Daar zie ik u niet toe in staat. Gij moogt als hoofdredac teur van een humaan blad al streng zijn, onmenschelijk zijt ge stellig niet. Welnu, verbiedt men het scheuken van marasquin en fijne likeuren aan den banketbakker, dan moet zijn nering een nekslag krijgen en wij dames geen ijs of: maagkwalen. Denk eens aan alle lieve vrouwen en meisjes, die u op uw leveuspad gezien of gekend heeft, aan het genot, dat ook de heeren smaken wanneer ze ons een ijsje aanbieden, en overweeg dan eens, of er niet iets op te vinden zou zijn, om den banketbakkers te vergunnen maras quin na het ijs te blijven scheuken. Wanneer u dit er door krijgt, dau, zegt mijn jongste nichtje, een lieve snoes van nog geen duizend weken en die mij wel een weinig heeft opgestookt, komt ze u certain beau jour van uw bureau halen, om u bij Monchen in de Houtstraat op een plombière t9 tracteeren met een glaasje marasquin toe!» Uw hoopvolle dienaresse AMÉLIE De redactie van Het Vaderland is natuurlijk zeer geroerd door de jammerklacht eu geeft aan de «geë mancipeerde» dametjes den raad voortaan de gewone cafés te be zoeken. Zij zouden er zich aan marasquin kunnen te goed doen en de kastelein zou zich, ter wille zijner nieuwe clientèle gaarne op het leve ren van ijsjes willen toeleggen. En «een glaasje marasquin met een ijsje zou licht even goed smaken als een ijsje met een glaasje marasquin. Tevens zouden de cafés gezelliger worden en de aanwezigheid der dames niet anders dan goed kunnen werken op het gedrag der heeren. aEen nieuw argument dus, besluit het blad, ter gunste van het door Amélie bestreden wetsontwerp.» De heer J. R. De Kruyff, arch tect te Amsterdam, die met den heer Muysken een schetsplan maakte voor een beurs op den Dam, gisteren bij uoodigd, bekwam, naar men zegt, van ZEA. de opdracht om die schets tot een volledig en afgerond plan uit te werken. Tot ons leedwezen hebben wij bij geruchte vernomen, dat het gouver nement de aansluiting van de tele foondraden in de Zaaulandsche ge meenten aan die van de hoofdstad niet heeft toegestaan. Daar nu, in dien wij wel onderricht zijn, de meeste abonnementen in de Zaan streek slechts gesloten zijn onder voorwaarde van die aansluiting, zou al het tot nu toe verrichte werk van het plaatsen der palen enz. overtollig zijn. Wij hopen ten zeerste, dat de Regeering alsnog termen zal vinden om op het genomen besluit terug te komen en de hoogst ge- wenschte en onmisbare aansluiting te veroorlooven, waartegen ook, zoover wij weteu, geen enkele rede lijke grond kan worden aangevoerd. {Zaaiü. CL) Naar aanleiding van het hoofd-^en Weth. van publieke werken ge wist te schatten. Zeer verplicht, Mr. Gerson.! daar blijkt alweer, hoezeer wijsheid door ondervinding opgedaan, boven geleerdheid staat. O, Mr. Waltmann, een Fransch- man verbindt altijd graag de uiter sten. (Ik dacht aan den vader eu de drie dochters.) En komt door wanorde tot regelmaat en door losbandigheid tot de deugden van den huisvader. De Duitschers doen dat ook, Mr. Gersonalleen is hier de over gang wat moeilijker. Verder schreef ik uwen vader, dat, wat het hart mijner dochters aanging, ik te zeer op hare kinder lijke gehoorzaamheid rekende, dan dat ik zou vreezen, dat u niet mijn schoonzoon zou worden. U is te goed, Mr. Gerson Dat is mijne vaste meening. Maar, voegde hij er schalksch bij, wij hadden u reeds met j schipper Classen verwacht. De man 'kwam aan met vrachtbrief en al, maarde waar mankeerde. j Ik beproefde mij te verontschul- I digen. j Stil maar. dat hoeft nietGe hebt nog eens een buitelsprong ge- maakt, maar die komt nog op de i oude rekening. Dat is goed voor den overgang. Mijn oude vriend heeft gelijk en zulke eerlijke schel mengezichten mag ik wel. I Hij was fijner, dan ik gedacht had. Die joviale wijze van sprekeu ech- 1 ter nam mijn hart in. Ik werd ernstig. Intusschen stond zijne Fransche tong niet stil. Het zou mij zeer leed doen, als dit heerlijke huwelijksplan schip breuk leed. Daarom heb ik mijne maatregelen op deze wijze genomen. Om uw hart niet in de war te brengen, heb ik de twee jongste 1 dochters uit logeereu gestuurdmet met het treurig gevolg dat de koet sier verdronk en de conducteur eene belangrijke kwetsuur bekomen heeft. De Pernissche vischsloep Luctor et Emergoschipper M. Noordzij, over wien men zich ongerust maakte, is gisteren, ofschoon met zwaar stormweer te kampen gehad heb bende, zonder eenige schade te Nieu- wediep aangekomen. De schipper kon omtrent het lot der overige nog in zee zijnde sloepen niets mededee- len, doch had ook van onheilen niets bespeurd. De te Voorburg bestaande Com missie ter wering van het zg. nieuw- jaars-wenschen langs de huizen bracht dezer dagen verslag uit over haar werkzaamheden. Haar verwachting werd weder niet beschaamd; de ontvangst bedroeg f 170,50. Van deze gelden heeft zij aan 97 gezinnen een bedrag van f 109,25 uitgedeeld in contanten; op Nieuwjaarsdag werden voorts schoolkinderen outhaald op krenten brood en chocolade, terwijl den minder gegoeden onder hen, ten be drage van 164, elk nog f0,25 als Nieuwjaarsgift werd uitgereikt. Deze maatregel, sedert jaren toe gepast, geeft goede resultaten; den meergegoeden bezorgt het gemak, de gelden worden beter besteed en het bedelen wordt tegengegaan, zon der dat de armen er schade door lijden. Het eerste feit van zakkenrollerij op de overdekte markt in Den Haag heeft zich Vrijdag voorgedaan. Eene juffrouw werd haar portemonnaie met ongeveer f 13 ontfutseld. De politie heeft Vrijdagavond in Den Haag aangehouden de boek houder eener firma aldaar, die zich moet hebben schuldig gemaakt aan oplichting ten nadeele van zijn pa troon, tot een bedrag van ongeveer f 18,000. In den vroegen morgen van Za terdag is door de politie te Delfts haven aldaar aangehouden zekere Jan Boon, zonder vaste woonplaats verdacht van bij verschillende hout- koopers zoowel te Delftshaven als te Rotterdam oplichterijen te hebben gepleegd. Reeds zijn door de be doelde politie 3 partijen hout in be slag genomen. De postkar waarmede de voor het Westland bestemde brieven enz. vervoerd worden, is Zaterdagoch tend nabij Delft te water geraakt, de oudste kunt gij kennis maken. Bevalt zij u, dan is ze de uwe. De beide anderen komen niet terug, vóórdat naar onze«schatting de liefde tusschen u beiden sterk genoeg is. En dan vieren we bruiloftde vroo- lijkheid zal niet ontbreken. Nu mijn heer Waltmann, laat ons nog eens drinken op de gezondheid van haar, die het geluk zal hebben, gekozen te worden. lk dronk, wij stonden op en vijf minuten later stapte ik in devroo- lijkste stemming der wereld op de zachte veerenN na een hartelijk Bon nuit! tegen Mr. Gerson. IX. Toen ik den anderen morgen ech ter goed nuchteren weer wakker werd, kwam mij de zaak in een ander licht. Wel was het vleiend voor me, dat ik de betoovering van dit on scheidbare klaverblad zou verbreken. In de dubbele branderij te Schie dam, welke gestookt wordt door de curators der failliet-verklaarde firma Van Gelder Boer Co., ont stond Zaterdagochtend te 8 uren brand, die aanstonds zoodanig, in omvang toenam dat in korten tijd het geheele pand was uitgebrand. De branderij en inboedel zijn tegen brandschade verzekerd. Als eene bijzonderheid verdient vermelding dat het verbrande perceel den avond te voren publiek was geveild en Zaterdagavond de koop zou worden toegewezen. Ook te Nieuw-Beierland schijnt de pokziekte geweken te zijn. In de laatste week kwam 1 sterfgeval ten gevolge der ziekte voor, maar in de laatste drie weken behoefde geen enkel geval van nieuw aangetasten te worden aangegeven. GEMENGD NIEUWS. 1fm Barnum heeft een nieuwe reclaim due bedacht, die eenig is in haar soort$en(^' Hij heeft namelijk zijn testament ge^clie} maakt, en, om allen twijfel, welk f611)- later mocht rijzen, weg te 'nemeiij(statl door drie geneesheeren doen constat0!1.6! teeren, dat hij niet gek is. Datwajd1''.))"1 waarlijk wel noodig, al zou mei &ms alleen in aanmerking nemen, dat he ^ons testament in kwestie 700 bladzijdei 'raus groot formaat compres schrift be 'oor slaat. Barnum schat zijn vermogei8t®01 op 10,000,000 dollar, en 27 erfge lV*sc namen zullen, als hij nu maar dooi !5^a< wil gaan, dat sommetje opstrijkencano Een verschrikkelijke bram f Gisteren herdacht de heer J. Ph. D. Pitlo, werkmeester bij de Ne- derlandsche Rijnspoorwegmaatsch., te Utrecht, den dag waarop hij voor 25 jaren bij die maatschappij in dienst trad. Zijne medeambtgenoo- ten grepen deze gelegenheid aan om den jubilaris van hunne achting en genegenheid een bewijs te geven. Het onder hem werkzame personeel schonk hem een zilveren theeser vies, terwijl een 80tal ambtenaren van andere afdeelingen hem een paar fraai met zilver gemonteerde karaf fen ten geschenke gaven. In een druk beklante kamer te Barneveld, waarin 't schoenmakers bedrijf, 't vak van barbier en haar snijder, alsmede de vrouwenmutsen makerij wordt uitgeoefend, vond men gisteren ochtend een bijna 90- jarigen man (vader van gezin) met een pijp in zijn mond, dood bij de kachel zitten. Niemand had vooraf iets bespeurd. Eene dienstbode te Deventer, die zich in haar dienst niet goed ge droeg, werd door haar vader daar over berispt. Kort daarna maakte zij door verdrinking* een einde aan haar jeugdig leven. De 16jarige zoon van eene ge achte en deftige familie te Wagen berg bij Terheijden, een oppassende jongen, bij zijn oom te Antwerpen wonende om het banketbakkersvak te leeren, is in de vorige week al daar vermist.Hij zou 's avonds eenige boodschappen doen en zijn broeder, die daar ter plaatse bij een anderen oom woont, gaan roepen. De jon geling kwam niet terug en is ook niet bij zijn broeder geweest. Overal werden te vergeefs nasporingen ge daan en men vermoedde niet an ders of hij zou te Wagenberg terug zijn, hetgeen niet het geval was. Den toestand der ouders kan men zich voorstellen. NB. Sedert 4 weken is te Ant werpen nog een 14jarig jongeling vermist. De regelingscommissie te Maas tricht voor de viering van den 1500ste gedenkdag van St. Servatius' over lijden, heeft het voorstel tot het op richten van een standbeeld voor dien bisschop met 10 tegen 5 stemmen verworpen. maarde vader met zijn saty- risch gezicht kwam mij verdacht voor. Waarom ze me niet alle drie te gelijk laten zien, zooals de drie godinnen op den berg Ida voor den herder verschenen. Niet eer zou ik het minste teeken van verliefdheid geven, voordat de twee anderen ook naar huis waren gelokt. Er werd geklopt. Daar kwam George aanspringen met den aller- vroolijksten lach op het gezicht. Wat is het, kerel, ben je al zoo gelukkig in de liefde geweest tegenover de Francaises? Dat ziet er hier voor ons Duitschers beter uit tegenover de Fransohen, dan in 't vaderland! O, aan mij denk ik niet, antwoordde hij. U, is het, die de gelukkige bestemming heeft, de eer der Duitschers te redden. Ik heb Mds. Constance gezien. Constance? Wie, Constan ce? eu iclie] raai T iitg "0 ven t heeft gewoed in Jolv, een der voor - steden van Parijs. Deze voorsta* m.!i i bestaat uit een verzameling vai J" v werkmanswoningen. Daartusschen n, staan groote werkplaatsen en maga zijnen met timmerhout, grenzend) rwa aan het gebouw, waarde decoratie! van de schouwburgen van Chateau ^ge d' Eau en Porte Saint-Martin wor fan den bewaard. In een der eerste per- ceelen onstond de brand, die ziel arei met verbazende snelheid uitbreidde ,n Binnen een kwartier stond de berg- plaats in lichte laaie, daar het hout dat daar was opgestapeld, het vutii eng snel deed toenemen. De gezinnen, die hoven de werk- plaats woonden, zochten terstonüL.on hun heil in de vlucht, doch een twintigtal vrouwen en kinderen |j« bleef hulpeloos achter. Spoedig kwa- g* men de pompiers van de naburigi jtje posten opdagen, maar zij waren evej niet hij machte om den brand mees ter te worden en konden niet ver hinderen, dat het vuur ook de be waarplaats der decoraties aantastte Daarentegen gelukte het den brand-,- weermannen om de menschen die in gevaar verkeerden, te redden. Spoedig kreeg de brandweer ver-^;> sterking, maar toch kon men eerst in den ochtendstond zeggen, dat de brand geheel bedwongen was. Of schoon de bewoners der werkplaat sen niet dan met groot levensge vaar konden gered worden, ontvin gen slechts tweevrouwen zoo ernstige brandwonden, dat zij naar het zie kenhuis moesten vervoerd worden. De Keizer van Oostenrijk heeft aan de redacties der dagbladeu te Weenen uitnoodigingen gezonden voor een hel, dat dezer dagen aan het Hof wordt gegeven. Ook heeft hij gelast dat voortaan aan de pers moeten worden gezonden alle Hof- circulaires, programma's enz. Vroe ger konden de dagbladen van de feestén aan 't Hof geen bericht ge ven, dan voor zoover zij door der den werden ingelicht. De Keizer wil hen nu in staat stellen om de bij 't publiek bestaande belangstel ling in zulke feesten te bevredigen door eigen aanschouwing, en dus ook zoo nauwkeurig mogelijk. Vrijdag werd op het stoom schip Macasser der stoomvaart In- sulinde, liggende in het spoorweg bassin. brand in het ruim ontdekt. Door spoedige hulp der brandweer nam het ongeluk geen grooten om vang en blijft de schade grooten- deels tot waterschade aan de lading bepaald. De bedelarij te Parijs heeft een zoo hooge vlucht genomen, dat zij dreigt d la mode te worden. Dezer dagen zag men er een man te paard zijn hand om een aalmoes naar de voorbijgangers uitsteken. Dat schijnt er dus een te zijn, die zijn bedrijf en gros uitoefent. Volgens eene opgave in de Wel, de oudste dochter van Mr. Gerson. Zoo, zoo, zij? En, is ze de reis waard? Of ze die waard is? Al had u op de knieën hier heen moeten kruipen, als een pelgrim op de hei lige trapMaar wat geven hier mijne woorden?Sta op!U verliest iedere minuut dat u ze nog niet ziet! Potz Velten! riep ik het bed uitspringend, en maar kleeren grijpend. Jongen. George, als een kenner van de Hamburger vischmarkt, zooals jij, in vervoering komt, waar moeten dan mijne vijf zinnen blijven? Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1884 | | pagina 2