i
populair mm i
Oplage 10000 Ex.
Woensdag 12 Maart 1884.
No. 208.
FEUILLETON.
ABONNEMENTSPRIJS:
Voor Haarlem per maand40 Cents.
Franco door geheel het Rijk p. maand 55
Afzonderlijke Nommers 5
Verschijnt Dagelijks uitgenomen Zon- en algemeene Feestdagen.
Bureau: KLEINE HOUTSTRAAT No. 9.
Drukkeruitgevers: BOM AH S Co., te Haarlem.
ADVEETENTIËN:
van 15 regels 25 Cent; iedere regel meer 5 cents.
Groote letters naar Plaatsruimte.
Advertentiën worden aangenomen tot 's middag 12 uur.
Hoofdagenten voor
het BuitenlandCompagnie
Générale de Publicité Etrangèrc G. L. DAUBE Co, JOHn. F. JONES, Sucr., Parijs, 31bis, Faubourg Mantmartre.
VERTREKUEEN der SPOORTREINEN.
Van Haarlem naar
Amsterdam.
7.—. 8.32. 8.55, 9.30,11.15,
11.39* 11.56, 1.8, 2.39*,
3.53, 4.15, 4.44, 5.42, 6.40,
7.13, 7.44* 8.54,9.46,10.23,
10.59*.
Van Haarlem naar
Rotterdam.
7.53* 8.33,9.4,10.13.12.12*,
12.46,1.53, 3.50, 4.16, 5.12,
5.43*, 8.1, 10.13.
Van Amsterdam naar
Haarlem.
6.15, 7.30*, 8.10, 8.30. 9.35
9.50,11.5,11.50* 12.15, 1.5
1.30, 3.26, 3.45, 4.30. 4.45.
5.20*, 7.30,8.30,9.50,11.—.
WLNTERDIENST. De met een
Van Rotterdam naar
Haarlem.
6.40, 8.10, 9.10.10.20* 11.5,
1.23*, 2.45, 3.35, 5.10, 6.27*
7.20, 8.50, 9.50*.
De vertrekuren zijn berekend
Station Delftsclie Poort.
geteekende treinen alleen le en 2e klasse.
Van Haarlem naar
den Helder. Van Haarlem naar
6.51,10.7,1.37, tot Alkmaar, Zandvoort.
5.2, 8.57. Station H. IJ. S. M.
7.55, 10.15, 11.38, 1.33
4.59, 8.3.
Van den Helder naar
Haarlem.
6.10, 9.30, 1.30, 7.20
Van Zandvoort naar
Haarlem.
8.26 10.49, 12.42, 4.17,
6.15, 8,28.
Herhaaldelijk wordt tot
ons het verzoek gericht, om
in ons Blad de of&ciëele Effecten-
lijst van den dag op te nemen;
echter zijn we telkens gestuit op
enkele bezwaren en weldat daar
voor te veel plaatsruimte van de
Courant zou worden gevergd en deze
nog bovendien aan een groot aantal
onzer lezers te laat zou worden be
zorgd.
Om echter aan het verzoek van
belanghebbenden te voldoen, zijn de
Uitgevers voornemens, om bij ge
noegzame deelneming de Effecten-
lijst afzonderlijk te verstrekken.
Aan geabonneerden op de
Courant, per maand 10 Cts.
Aan niet-geabonn. p.m. 25 Cts.
Abonnementen worden aange
nomen, aan het Bureau: Kleine
Houtstraat No. 9.
DE UITGEVERS.
ALGEMEEN OVERZICHT.
De Engelsche regeering heeft,
zooals lord Harting'ton in het Lager
huis verklaarde, aan generaal Gra
ham het bevel gezonden, geen enkele
stap tegenover Osman Digna te
doen, tenzij hij de zekerheid heeft,
dat hij als overwinnaar uit den strijd
te voorschijn zal komen. Ofschoon
men nu van de voorzichtigheid en
het beleid van dit legerhoofd mag
verwachten, dat hij uit zich zeiven
wel zoo wijs zal zijn, niets te onder
nemen, waarvan de uitslag twijfel
achtig kon zijn, meende de regee
ring toch, dat het haar plicht was,
de aandacht der Britsche autoritei
ten in Egypte nogmaals te vestigen
op het gevaar, hetwelk voor Enge
land in een mogelijk échec gelegen
is; daar het zeer goed zou kunnen
DJELLA
DE GEMASKERDE PRINSES.
EEN ROMAN UIT ENGELSCH INDIË
VAN
XA VIER DE MONTÈPIN.
27) Eerste Gedeelte
DE ONTWAAKTE SLAPER.
George ving aan een weinig spot
tend te lachen.
En weet zij van wie wij spre
ken, hernam hij, weet zij,
dat ik aan het dezen avond tot
tweemaal toe herhaalde signaal, geen
gevolg heb gegeven?
Zij weet het.
En heeft zij u dan nog be
volen mij te gaan halen?
Ja: «Ga! heeft zij mijge-
gebeurendat het eens behaalde
voordeel tot eene geringschatting
van den vijand en daardoor tot on
beraden stappen aanleiding kon ge
ven. Trouwens, de generaal had vóór
hij dit uitdrukkelijk bevel ontving,
reeds eene dépêche afgezonden
waarin hij mededeelde, dat de eigen
lijke veldslag nog wel eenige dagen
kon aanhouden, aangezien het hem
onmogelijk geweest was de geheele
krijgsmacht in een paar dagen te
ontschepen. Uitstel is evenwel geen
afstel, en het laat zich op dit oogen-
blik niet aanzien, dat de opstande
lingen zich door de bedreiging van
generaal Graham, dat hij hunne
benden met geweld zou uiteendrij
ven, zullen laten afschrikken en den
tegenstand opgeven. Waarschijnlijk
zal het nu in het midden dezer week,
tot een hernieuwd treilen komen,
waarvan men zoowel te Londen als
te Cairo de beste verwachtingen
koestert. Intusschen zijn er opnieuw
onderhandelingen met den koning
van Abessynië aangeknoopt, om met
dezen een verg-elijk te treffen. Hem
zou, ing'eval hij de voorstellen van
Engeland aanneemt, eene kustplaats
aan de Roode zee, benevens eenig
grondgebied worden afgestaan, waar
voor hij dan de Egyptische regie
ring zou bijstaan in hare onderne
mingen tegen de rebellen. Enkele
Londensche bladen maken het plan
openbaar, dat, naar zij voorgeven,
door de regeering in zake deze vrij
gewichtige kwestie is ontworpen.
Verdient het eenig vertrouwen, dan
zou men mogen aannemen, dat de
grenzen van eigenlijk Egypte eene
aanmerkelijke inkrimping ondergaan,
terwijl een tweetal nieuwe rijken
zouden worden gesticht, een met
de hoofdstad Khartoem, waar dan
Zebehr-pacha het bewind zou voe
ren en een bestaande uit het tegen-
zeg'd; gij moet hem zien en hem
sprekenHij moet vernemen dat ik
hem verwacht en dan zal hij ko
men.
George bewaarde eenige oogen-
blikken het stilzwijgen.
Kom, Sahib, vervolgde
Saugor, de paarden staan gereed
op de u bekende plaats, en in wei
nige oogenblikken zijn wij waar
wij wezen moeten.
Vertrek zonder mij, ant
woordde George, ik ga niet mede.
Verstomd zag Saugor hem aan,
hij geloofde zijn ooren niet en vond
het onaannemelijk, dat iemand ter
wereld er ernstig aan denken kon
een der bevelen der onbekende te
wederstreven.
Ik ben gekomen om den Sa
hib te halen mompelde hij.
Ik heb zeer goed begrepen,
dat dit uwe bedoeling is, zeide
de jongeling, maar alles wat men
zich voorstelt, geschiedt daarom niet
woordige Kordofan met den Mahdi
Mahomed-pacha tot sultan.
Beide rijken zouden dan onder
Britsche bescherming' staan, maar
overigens geheel onafhankelijk van
Egypte zijn, zoodat zij met de re
geering van den Khedive niets te
maken hebben. Wat hiervan aan is,
weet men niet. Naar alles wat er
echter in den laatsten tijd is gebeurd
en de houding van generaal Gordon,
zou men mogen besluiten, dat de
berichtgever niet zoo heel ver be
zijden de waarheid is. Omtrent
den Khedive wordt nogmaals ver
zekerd, dat hij de regeering geheel
moede is. Hij zou er ernstig over
denken, zijne waardigheid neder te
leggen, om als ambteloos burger te
Londen of elders de rust zijner da
gen te slijten. Vooral aan den tegen
stand, welke dit plan bij de vrouw
van den onderkoning onderv'ndt,
zou het zijn toe te schrijven, dat
het nog niet tot uitvoering is ge
bracht. Men verzekert zelfs, dat deze
laatste bij het vernemen van dit
voornemen zich ten teeken van rouw
het hoofdhaar heeft afgesneden en
de kleederen gescheurd, en dat de
Khedive tengevolge van dit alles
tot heden nog geen besluit g-enomen
heeft. Ook hieromtrent is het noo-
dig, dat men eene nadere bevesti
ging van dit bericht dient af te
wachten, alvorens men het gelooft.
De Times blijft nog steeds verstoord
op het kabinet ter oorzake van de
vasthoudendheid, welke het omtrent
zijne Egyptische politiek aan den dag
legt. Vroeg of laat, zoo meent het
blad, zal de heer Gladstone door
den loop der gebeurtenissen gedwon
gen worden, de noodzakelijkheid te
erkennen van het inslaan van een
anderen weg in deze aangelegen
heden. Als het dan maar niet te
laat zal zijn.
altijd! Alleen zijt gij gekomen en
alleen zult gij vertrekken.
Saugor schudde zeer ongeloovig
het hoofd.
Maar dat is niet moj
zeide hij.
Waarom niet?
Mijne meesteres heeft bevolen
en zij moet gehoorzaamd worden,
riep Saugor met dweepzieke geest
drift uit.
Gijdie haar gehoorzaam
heid verschuldigd zijt, voldoet voor
zeker uw plicht met aldus te spre
ken en te handelenhernam
George, gij zijt een trouwe die-
naai en verdient een goeden mees
ter. Indien gij soms te eeniger
tijd uw tegen woordigen dienst mocht
verlaten, kom dan tot mij, dan zal
ik u in den mijnen nemen.
En eene lade openschuivende,
nam hij daaruit een handvol goud
stukken, die hij den Hindoe toe
reikte.
De voorgestelde bepalingen om
trent de belemmering van den invoer
voor het buitenlandsche vee, brengen
te Londen vele hoofden en pennen
in beweging. Groote vergaderingen
worden uitgeschreven, en daarin op
de noodlottige gevolgen gewezen,
die het vaststellen van dergelijke
bepalingen voor de bevolking hebben
moet. Het vleesch waarmede de
Londenaar zich voedt, komt grooten-
deels uit het buitenland, en wil men
dien invoer tegengaan, dan zal het
blijken dat de Britsche veestapel
niet bij machte is in de behoeften
te voorzien, zoodat een halve hon
gersnood daarvan het gevolg moet
zijn.
Het contract tusschen de Britsche
regeering en die van Portugal ge
sloten in zake de Congokwestie
vindt vooral onder de conservatieven
hevige bestrijders, die beweren dat
de belangen van den handel daarbij
slecht zijn bedacht. De regeering te
Lissabon, zoo verzekeren zij, heeft
haar land daarbk" schoonelijk be
voordeeld, zonder dat het daarop
eenig recht had.
Bovendien munt de houding van
Portugal ten opzichte vau Engeland
niet uit door groote welwillendheid
want de hooge invoerrechten, door
dezen staat gegeven, maken het den
Britschen koopman bijna onmogelijk
op Lissabon zaken te drijven. Of het
de oppositie zal gelukken het con
tract vernietigd te krijgen,is nog zeer
de vraag. De regeering zal hare
voordracht natuurlijk met hand en
tand verdedigen en wel gronden
weten te vinden, om daarop eene
gunstige beschouwing óver dit vrij
afgezaagde onderwerp te bouwen.
Met nadruk komt thans ook de
Pester Loyd in navolging van de
Gij hebt mij zoo menigmaal
tot gids verstrekt en nog heden
avcnd hebt gij u, door hierheen te
komen, om mijnentwille aan erns
tige gevaren blootgesteld.Dat
veldient eene belooning, ziehier.
Dit zeggende, wilde George den
Hindoe de goudstukken in de hand
stoppen, doch deze zag hem een
oogenblik verwonderd aan en eene
uitdrukking van onuitsprekelijke
minachting verscheen in zijn trekken.
Hij schudde de hand, als ware deze
door de aanraking van het goud
bezoedeld geworden, zoodat dit op
den grond rolde.
Wat doet gij? riep George
uit.
Sahib, antwoordde Saugor
fier, mijn meesteres bezit meer
geld dan de goudmijnen uit Galconde
opleveren en is edelmoediger dan
god Wischnoe zelf! Het goud stroomt
rijkelijk door haar vingers, gelijk
het water uit eene bron ontspringt
Noord-Duitsche bladen op tegen de
geruchten welke in den laatsten tijd
omtrent een Russisch-Duitsch-Oos-
tenrijksch verbond de ronde deden.
Van eene dergelijke overeenkomst,
zoo verzekert ook dit blad, is nim
mer sprake geweest. Wel is de ver
houding tusschen de drie keizers en
hunne .raadslieden op dit oog-enblik
zeer vriendschappelijk, doch de be
langen der rijken loopen op vele
punten zoozeer uiteen, dat van eene
blijvende overeenkomst geen sprake
kan zijn. Wanneer onze lezers zich
herinneren, wat wij in het nummer
van gisteren hebben medegedeeld
omtrent het oordeel van het boven
genoemde blad over de politiek, die
thans in het Czarenrijk wordt ge
volgd, dan zal deze verklaring hun
geenszins vreemd voorkomen. Daarin
toch was niet de minste zweem te
erkennen van eene welwillendheid
ten opzichte van den oostelijken na
buur. Veeleer zou men daaruit mo
gen opmaken dat de toestand hoogst
gespannen te achten is.
Uit Rome wordt aan de Xö'ln.
Zeitung geseind, dat hoogstwaar
schijnlijk eene schikking tusschen
de Duitsche regeering en Z. H. den
Paus in zake de afzetting van Msr.
Ledochowski op handen is. Wanneer
de kanselier er toe kan besluiten
eenige consessiën te doen ten opzichte
van de benoeming en de opleiding
der geestelijken, dan zou Z. II. niet
ongenegen zijn Ledochowski als bis
schop van Gnesen te ontslaan en
hem te benoemen tot patriarch van
Jerusalem. Het blad voegt aan dit
bericht toe, dat het nog onzeker is,
of men te Berlijn hiertoe te bewegen
zou zijn; doch het vertrouwt dat tegen
de inwilliging van het bovenstaande
verzoek geene overwegende bezwa
ren zich zullen voordoen. Zoo lang-
Goud is zulk een dagelijksch artikel
in haar paleis, dat zelfs de gering
ste dienaar er bijna geen waarde
meer aan hecht.
Vreemd volk! dacht George
bij zich zei ven, terwijl hij den Hin
doe aankeek. Vreemd volk!Tot
in de slavernij hoogmoedig!
En luid voegde hij er bij
Het is de gewoonte in mijn
land om bewezen diensten zoo goed
mogelijk te beloonen. Ik handelde
gelijk ik met een landgenoot zou
gedaan hebben en meende niet n
daarmede te kwesen.
Dat heeft Sahib ook niet ge
daan, antwoordde Saugor eer
biedig buigende. Sahib heeft zich
slechts vergist, dat is alles.
Hij naderde daarop het venster,
keek naar buiten en ziende dat de
maan reeds ter kimme daalde en
nog nauwelijks boven de toppen der
hooge boomen uitkwam, zeide hij
nogmaals
